หอบาเบล
1ครั้งนั้นทั้งโลกใช้ภาษาเดียวกัน ใช้ถ้อยคำเหมือนกัน 2เมื่อมนุษย์ย้ายถิ่นฐานไปทางทิศตะวันออก11:2 หรือจากทิศตะวันออกหรือในทิศตะวันออก พวกเขาพบที่ราบในดินแดนชินาร์11:2 คือ บาบิโลน จึงตั้งหลักแหล่งอยู่ที่นั่น
3พวกเขาพูดกันว่า “มาเถิด ให้เราทำอิฐและเผาจนสุก” พวกเขาใช้อิฐแทนหินและใช้ยางมะตอยแทนปูน 4แล้วพวกเขาพูดว่า “มาเถิด ให้เราสร้างเมืองที่มีหอสูงขึ้นถึงฟ้าสำหรับพวกเรา เพื่อเราจะได้สร้างชื่อให้กับตนเองและไม่ต้องกระจายไปทั่วทั้งโลก”
5แต่องค์พระผู้เป็นเจ้าเสด็จลงมาเพื่อทอดพระเนตรเมืองและหอคอยซึ่งพวกเขากำลังสร้าง 6องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสว่า “คนเหล่านี้เป็นชนชาติเดียวกัน พูดภาษาเดียวกัน ยังริเริ่มทำงานได้ถึงเพียงนี้ ต่อไปถ้าเขาวางแผนจะทำอะไรก็จะทำได้ทุกอย่าง 7มาเถิด ให้เราลงไปทำให้เขามีภาษาสับสนแตกต่างกันออกไป เพื่อเขาจะได้ไม่เข้าใจกัน”
8ดังนั้นองค์พระผู้เป็นเจ้าจึงทรงทำให้พวกเขากระจัดกระจายจากที่นั่นออกไปทั่วทั้งโลก และพวกเขาก็หยุดสร้างเมืองนั้น 9ด้วยเหตุนี้เมืองนั้นจึงได้ชื่อว่าบาเบล11:9 คือ บาบิโลน คำว่าบาเบลมีเสียงคล้ายคำภาษาฮีบรูที่มีความหมายว่าสับสน เพราะที่นั่นเป็นที่ที่องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงกระทำให้ภาษาของโลกสับสนแตกต่างกันออกไป องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงทำให้พวกเขากระจัดกระจายไปอาศัยอยู่ทั่วทั้งโลก
จากเชมถึงอับราม
(ปฐก.10:21-31; 1พศด.1:17-27)
10นี่คือเรื่องราวเชื้อสายของเชม
สองปีหลังจากน้ำท่วม เมื่อเชมอายุได้ 100 ปีก็มีบุตรชาย11:10 ภาษาเดิมว่าได้เป็นบิดาของซึ่งคำว่าบิดาอาจจะมีความหมายว่าบรรพบุรุษเช่นเดียวกับข้อ 11-25ชื่ออารปัคชาด 11หลังจากนั้นเชมมีชีวิตต่อไปอีก 500 ปี และมีบุตรชายหญิงอีกหลายคน
12เมื่ออารปัคชาดอายุได้ 35 ปีก็มีบุตรชายชื่อเชลาห์ 13หลังจากนั้นเขามีชีวิตต่อไปอีก 403 ปี และมีบุตรชายหญิงอีกหลายคน11:13 ฉบับ LXX. ว่า35 ปี เขามีบุตรชื่อไคนัน 13หลังจากนั้นเขามีอายุต่อไปอีก 430 ปี มีบุตรชายหญิงอีกหลายคน แล้วเขาก็ตาย เมื่อไคนันมีอายุได้ 130 ปีเขามีบุตรชื่อเชลาห์ หลังจากนั้นเขามีชีวิตต่อไปอีก 330 ปี และมีบุตรชายหญิงอีกหลายคน (ดูลก.3:35-36 และเชิงอรรถของปฐก.10:24)
14เมื่อเชลาห์อายุได้ 30 ปีก็มีบุตรชายชื่อเอเบอร์ 15หลังจากนั้นเขามีชีวิตต่อไปอีก 403 ปี และมีบุตรชายหญิงอีกหลายคน
16เมื่อเอเบอร์อายุได้ 34 ปีก็มีบุตรชายชื่อเปเลก 17หลังจากนั้นเขามีชีวิตต่อไปอีก 430 ปี และมีบุตรชายหญิงอีกหลายคน
18เมื่อเปเลกอายุได้ 30 ปีก็มีบุตรชายชื่อเรอู 19หลังจากนั้นเขามีชีวิตต่อไปอีก 209 ปี และมีบุตรชายหญิงอีกหลายคน
20เมื่อเรอูอายุได้ 32 ปีก็มีบุตรชายชื่อเสรุก 21หลังจากนั้นเขามีชีวิตต่อไปอีก 207 ปี และมีบุตรชายหญิงอีกหลายคน
22เมื่อเสรุกอายุได้ 30 ปีก็มีบุตรชายชื่อนาโฮร์ 23หลังจากนั้นเขามีชีวิตต่อไปอีก 200 ปี และมีบุตรชายหญิงอีกหลายคน
24เมื่อนาโฮร์อายุได้ 29 ปีก็มีบุตรชายชื่อเทราห์ 25หลังจากนั้นเขามีชีวิตต่อไปอีก 119 ปี และมีบุตรชายหญิงอีกหลายคน
26หลังจากที่เทราห์อายุ 70 ปี เขาก็มีบุตรชายชื่ออับราม นาโฮร์ และฮาราน
27นี่คือเรื่องราวเชื้อสายของเทราห์
เทราห์มีบุตรชายชื่ออับราม นาโฮร์ และฮาราน ฮารานมีบุตรชายชื่อโลท 28ขณะที่เทราห์บิดาของเขายังมีชีวิตอยู่ ฮารานได้สิ้นชีวิตลงที่เมืองเออร์ของชาวเคลเดียซึ่งเป็นบ้านเกิดของเขา 29ทั้งอับรามและนาโฮร์แต่งงานมีครอบครัว ภรรยาของอับรามชื่อซาราย ภรรยาของนาโฮร์ชื่อมิลคาห์ ซึ่งเป็นบุตรีของฮารานผู้เป็นบิดาของทั้งมิลคาห์และอิสคาห์ 30นางซารายนั้นไม่มีบุตรเพราะเป็นหมัน
31เทราห์พาบุตรชายชื่ออับราม หลานชายชื่อโลทซึ่งเป็นบุตรชายของฮาราน และบุตรสะใภ้ชื่อซาราย ซึ่งเป็นภรรยาของอับรามบุตรชายของเขา ออกจากเมืองเออร์ของชาวเคลเดียเพื่อไปคานาอัน แต่เมื่อมาถึงเมืองฮารานก็ตั้งถิ่นฐานที่นั่น
32เทราห์มีชีวิตอยู่ 205 ปี แล้วเขาก็ตายที่เมืองฮาราน
巴別塔
1那時，天下人都用同一種語言，講同一種話。 2人們向東遷移時，在示拿地區找到一處平原，定居下來。 3他們彼此商量說：「來呀，我們燒些磚吧。」他們用磚作石塊，用柏油作水泥來造塔， 4說：「來吧，讓我們造一座城和一座高聳入雲的塔，這樣我們可以揚名天下，不致分散在地上。」 5耶和華從天上下來，要察看人建造的城和塔。 6耶和華說：「看啊，他們同屬一個民族，都用同一種語言，現在就做這樣的事，如果繼續下去，他們會為所欲為。 7讓我們下去變亂他們的語言，使他們彼此言語不通。」 8於是，耶和華把他們從那裡分散到世界各地，他們便不再建造那城了。 9因此，人稱那城為巴別，因為耶和華在那裡變亂了人類的語言，把他們分散到世界各地。
閃的後代
10以下是閃的後代。
洪水過後兩年，閃一百歲生亞法撒， 11之後又活了五百年，生兒育女。
12亞法撒三十五歲生沙拉， 13之後又活了四百零三年，生兒育女。
14沙拉三十歲生希伯， 15之後又活了四百零三年，生兒育女。
16希伯三十四歲生法勒， 17之後又活了四百三十年，生兒育女。
18法勒三十歲生拉吳， 19之後又活了二百零九年，生兒育女。
20拉吳三十二歲生西鹿， 21之後又活了二百零七年，生兒育女。
22西鹿三十歲生拿鶴， 23之後又活了二百年，生兒育女。
24拿鶴二十九歲生他拉， 25之後又活了一百一十九年，生兒育女。
26他拉七十歲後，生了亞伯蘭、拿鶴和哈蘭。
他拉的後代
27以下是他拉的後代。
他拉生亞伯蘭、拿鶴和哈蘭，哈蘭生羅得。 28哈蘭比他父親他拉先去世，他死在自己的家鄉——迦勒底的吾珥。 29亞伯蘭和拿鶴都娶了妻子，亞伯蘭的妻子名叫撒萊，拿鶴的妻子名叫密迦，是哈蘭的女兒。哈蘭是密迦和亦迦的父親。 30撒萊不能生育，沒有孩子。
31他拉帶著兒子亞伯蘭、孫子——哈蘭的兒子羅得、兒媳婦——亞伯蘭的妻子撒萊，離開迦勒底的吾珥前往迦南，他們來到哈蘭定居下來。 32他拉在那裡去世，享年二百零五歲11·32 「二百零五歲」有古卷作「一百四十五歲」。。
