รูธและโบอาสที่ลานนวดข้าว
1วันหนึ่งนาโอมีกล่าวกับรูธว่า “ลูกเอ๋ย ไม่ควรหรือที่แม่จะหาเหย้าเรือนให้ลูกได้อยู่ดีมีสุข? 2โบอาสคนที่ลูกไปกับคนงานหญิงของเขาน่ะ เป็นญาติสนิทของเราไม่ใช่หรือ? คืนนี้เขาจะมาฝัดข้าวบาร์เลย์ที่ลานนวดข้าว 3จงอาบน้ำ พรมน้ำหอม สวมเสื้อผ้าชุดที่ดีที่สุด แล้วไปที่ลานนวดข้าว แต่อย่าให้เขารู้ว่าลูกอยู่ที่นั่นจนกว่าเขาจะกินและดื่มเสร็จแล้ว 4ลูกจงคอยสังเกตว่าเขานอนที่ไหน แล้วจงเปิดผ้าห่มที่เท้าของเขาขึ้น แล้วนอนที่นั่น เขาจะบอกลูกเองว่าให้ทำอะไรบ้าง”
5รูธตอบว่า “ลูกจะทำทุกอย่างตามที่แม่บอก” 6นางจึงไปยังลานนวดข้าว และทำตามที่แม่สามีแนะนำทุกประการ
7เมื่อโบอาสรับประทานอาหารอิ่มหนำสำราญแล้ว เขาก็นอนลงข้างกองเมล็ดข้าว รูธจึงย่องเข้ามาเปิดผ้าห่มที่เท้าของโบอาสขึ้นและนอนลงที่นั่น 8โบอาสตกใจตื่นขึ้นมากลางดึก พบว่ามีผู้หญิงนอนอยู่แทบเท้า
9เขาถามว่า “เธอเป็นใครน่ะ?”
รูธตอบว่า “ดิฉันคือรูธผู้รับใช้ของท่าน โปรดคลี่ชายเสื้อของท่านคลุมตัวดิฉันด้วย เพราะท่านเป็นญาติสนิทซึ่งจะช่วยไถ่ได้”
10โบอาสกล่าวว่า “ลูกเอ๋ย ขอองค์พระผู้เป็นเจ้าทรงอวยพรเธอเถิด ครั้งนี้เธอได้แสดงน้ำใจต่อนาโอมียิ่งกว่าครั้งก่อนๆ เพราะเธอไม่ได้เลือกคนหนุ่มๆ ไม่ว่าจะรวยหรือจน 11บัดนี้ลูกเอ๋ย อย่ากลัวเลย ฉันจะทำตามที่เธอขอทุกอย่าง พี่น้องชาวเมืองทุกคนต่างรู้ว่าเธอเป็นหญิงจิตใจงาม 12ฉันเป็นญาติสนิทก็จริง แต่มีญาติสนิทซึ่งมีสิทธิ์ไถ่อีกคนหนึ่งที่ใกล้ชิดยิ่งกว่าฉัน 13คืนนี้ค้างเสียที่นี่ ตอนเช้าฉันจะไปพูดกับคนนั้น ถ้าเขาจะไถ่ก็ดีแล้ว ให้เขาทำหน้าที่ของเขา แต่ถ้าเขาไม่เต็มใจ องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงพระชนม์อยู่แน่ฉันใด ฉันก็จะทำหน้าที่นี้ฉันนั้น นอนเสียที่นี่เถอะ จนกว่าจะถึงเช้า”
14ดังนั้นนางจึงนอนอยู่แทบเท้าของเขาจนกระทั่งเช้า แต่ตื่นขึ้นตอนเช้ามืดก่อนที่จะมีใครสังเกตเห็น และโบอาสกล่าวว่า “อย่าให้ใครรู้ว่ามีผู้หญิงมาที่ลานนวดข้าวนี้เลย”
15เขากล่าวด้วยว่า “เอาผ้าคลุมผมมากางออกเถิด” เมื่อนางทำตาม เขาก็ตวงข้าวบาร์เลย์ 6 ทะนานให้นางแบกไป แล้วเขา3:15 หรือนางก็กลับเข้าไปในเมือง
16เมื่อรูธกลับมาหาแม่สามี นาโอมีถามว่า “เป็นอย่างไรบ้างลูกของแม่?”
นางก็เล่าทุกสิ่งทุกอย่างที่โบอาสทำให้นาโอมีฟัง 17แล้วกล่าวอีกว่า “เขาได้ให้ข้าวบาร์เลย์ 6 ทะนานแก่ฉันและพูดว่า ‘อย่ากลับไปหาแม่สามีมือเปล่าเลย’ ”
18แล้วนาโอมีกล่าวกับนางว่า “ลูกเอ๋ย อดใจรอจนกว่าจะรู้ผลเถิด เพราะโบอาสจะไม่อยู่เฉยจนกว่าจะจัดการเรื่องนี้ให้เรียบร้อยในวันนี้”
路得麥場見波阿斯
1一天，路得的婆婆拿俄米對她說：「我的女兒啊，我實在應該為你找個好歸宿，使你生活幸福。 2波阿斯不是我們的親戚嗎？而且你又常與他的女工在一起。今天晚上他會在麥場簸大麥。 3你要梳洗打扮、抹上香膏、換件衣服，然後去麥場，但不要讓他認出你是誰。等他吃飽喝足， 4躺下睡覺的時候，你看準他躺臥的地方，去掀開蓋在他腳上的被，躺在那裡，到時他必定會告訴你該怎樣做。」 5路得說：「好，我一定照你的吩咐去做。」
6於是，路得就到麥場去，照她婆婆吩咐的去做。 7波阿斯吃過晚飯，心裡舒暢，便躺在麥堆旁邊睡著了。路得悄悄過去掀起蓋在他腳上的被，躺在他腳旁。 8到了半夜，波阿斯忽然驚醒，翻過身來，發現一個女子躺在他的腳旁， 9便問道：「你是誰？」她答道：「我是你的婢女路得，請用你的衣襟遮蓋我，因為你是我的近親。」 10波阿斯說：「姑娘，願耶和華賜福給你，因為你一直對婆家情深義重，現在更是如此。你本來可以找一個或窮或富的年輕丈夫，然而你卻沒有這樣做。 11姑娘，不要怕，你所說的一切，我都會去為你安排，城裡所有的人都知道你是個賢德的女子。 12不錯，我是你的近親，可是有一個人比我更近。 13你今晚就留在這裡，明天早上，如果他答應盡親屬的義務，就由他照顧你；如果他不肯，我憑永活的耶和華起誓，我會盡我的本分。現在你只管安心睡覺吧。」
14路得就躺在波阿斯的腳旁。天未亮，還看不清人的時候，路得就起來了。因為波阿斯曾對她說：「不可讓別人知道有女人來過這裡。」 15離開的時候，波阿斯對她說：「把你的外衣拿來鋪開。」路得就照做了。他用路得的外衣包了六簸箕大麥，幫她扛在肩上，她便回城了。 16回到家中，婆婆問她：「女兒啊，怎麼樣了？」路得便將事情的經過都告訴了婆婆。 17她又說：「那個人給了我六簸箕大麥，對我說，『不要空手回去見你婆婆。』」 18拿俄米說：「女兒啊！你只管安靜等候，看這事怎樣發展，因為那人今天不把事情辦妥，是絕不會休息的。」
