บาลาอัมทำนายเป็นครั้งแรก
1บาลาอัมกล่าวว่า “จงก่อแท่นบูชาขึ้นที่นี่เจ็ดแท่น และเตรียมวัวหนุ่มกับแกะผู้อย่างละเจ็ดตัวให้ข้าพเจ้า” 2บาลาคก็ปฏิบัติตามโดยถวายวัวหนุ่มและแกะผู้อย่างละตัวบนแท่นแต่ละแท่น
3แล้วบาลาอัมกล่าวกับบาลาคว่า “จงยืนอยู่ข้างเครื่องบูชาของท่านที่นี่ ข้าพเจ้าจะไปดูว่าองค์พระผู้เป็นเจ้าจะเสด็จมาหาข้าพเจ้าหรือไม่ แล้วข้าพเจ้าจะบอกให้ฟังว่าพระองค์ตรัสว่าอย่างไร” แล้วเขาก็ขึ้นไปบนยอดเนินเขา
4พระเจ้ามาปรากฏแก่บาลาอัม และเขากราบทูลว่า “ข้าพระองค์ได้เตรียมแท่นบูชาเจ็ดแท่น และได้ถวายวัวหนุ่มกับแกะผู้อย่างละตัวบนแท่นแต่ละแท่น”
5องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงใส่ถ้อยคำในปากของบาลาอัมและตรัสว่า “จงกลับไปหาบาลาค และกล่าวกับเขาตามนี้”
6บาลาอัมจึงกลับลงมา และพบบาลาคยืนอยู่ข้างเครื่องบูชาพร้อมด้วยบรรดาเจ้านายของโมอับ 7บาลาอัมจึงกล่าวคำพยากรณ์ว่า
“บาลาคนำข้าพเจ้ามาจากอารัม
กษัตริย์แห่งโมอับพาข้าพเจ้ามาจากภูเขาทางตะวันออก
เขากล่าวว่า ‘มาเถิด มาแช่งยาโคบให้เรา
จงมาประณามอิสราเอล’
8ข้าพเจ้าจะสาปแช่ง
ผู้ที่พระเจ้าไม่ได้ทรงสาปแช่งได้อย่างไร?
ข้าพเจ้าจะประณาม
ผู้ที่องค์พระผู้เป็นเจ้าไม่ได้ทรงประณามได้อย่างไร?
9จากยอดผา ข้าพเจ้าเห็นคนเหล่านั้น
จากเบื้องสูง ข้าพเจ้าแลเห็นพวกเขา
ข้าพเจ้าเห็นชนชาติหนึ่งอยู่ตามลำพัง
และไม่ได้ถือว่าตนเป็นหนึ่งในบรรดาประชาชาติ
10ใครเล่าอาจนับยาโคบซึ่งมากมายดั่งผงธุลี?
ใครเล่าอาจนับแม้เพียงเสี้ยวของอิสราเอล?
ขอให้ข้าพเจ้าได้ตายอย่างคนชอบธรรมเถิด
ขอให้บั้นปลายชีวิตของข้าพเจ้าเป็นเช่นพวกเขาเถิด!”
11บาลาคกล่าวกับบาลาอัมว่า “ท่านทำอะไร? เราพาท่านมาแช่งศัตรู ท่านกลับมาอวยพรพวกเขา!”
12บาลาอัมตอบว่า “ข้าพเจ้าต้องพูดสิ่งที่องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงใส่ไว้ในปากของข้าพเจ้าไม่ใช่หรือ?”
คำทำนายครั้งที่สองของบาลาอัม
13บาลาคจึงพูดกับเขาว่า “เชิญไปยังอีกที่หนึ่งกับข้าพเจ้า ที่นั่นท่านจะเห็นคนอิสราเอลเพียงส่วนหนึ่ง และจงสาปแช่งพวกเขาเพื่อข้าพเจ้าที่นั่น” 14บาลาคจึงพาบาลาอัมไปยังทุ่งโศฟิม บนยอดเขาปิสกาห์ ก่อแท่นบูชาขึ้นเจ็ดแท่น และถวายวัวหนุ่มกับแกะผู้อย่างละตัวบนแท่นแต่ละแท่น
15บาลาอัมบอกบาลาคว่า “จงยืนข้างเครื่องบูชาของท่าน ข้าพเจ้าจะไปเข้าเฝ้าพระเจ้าที่โน่น”
16องค์พระผู้เป็นเจ้าเสด็จมาหาบาลาอัม ทรงใส่ถ้อยคำไว้ในปากของเขาและตรัสว่า “จงกลับไปหาบาลาคและกล่าวกับเขาตามนี้”
17เขาจึงกลับมาหาบาลาคและพบเขากับเจ้านายของโมอับยืนอยู่ข้างเครื่องบูชา บาลาคถามว่า “องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสอะไรบ้าง?”
18บาลาอัมจึงกล่าวคำพยากรณ์ว่า
“ลุกขึ้นเถิด บาลาค ฟังนะ
บุตรศิปโปร์เอ๋ย จงฟังเรา
19พระเจ้าไม่ใช่มนุษย์ จะได้พูดมุสา
พระองค์ไม่ได้ทรงเปลี่ยนใจอย่างมนุษย์
มีหรือที่ทรงลั่นวาจาไว้แล้วไม่ทรงกระทำ?
หรือทรงสัญญาไว้แล้วไม่ทรงกระทำให้เป็นไปตามนั้น?
20ข้าพเจ้าได้รับคำบัญชาให้อวยพร
พระเจ้าได้ทรงอวยพร ข้าพเจ้าไม่อาจกล่าวเป็นอื่น
21“ไม่เห็นเคราะห์กรรมอันใดในยาโคบ
ไม่พบความทุกข์ยากใดในอิสราเอล23:21 หรือพระองค์ไม่ได้ทอดพระเนตรการล่วงละเมิดของยาโคบ / หรือความผิดที่พบในอิสราเอล
องค์พระผู้เป็นเจ้าพระเจ้าของพวกเขาสถิตกับพวกเขา
เสียงโห่ร้องถวายพรชัยองค์กษัตริย์อยู่ท่ามกลางพวกเขา
22พระเจ้าทรงพาพวกเขาออกมาจากอียิปต์
พวกเขาทรงพลังอย่างกระทิง
23ไม่มีอาถรรพ์ใดๆ ตกแก่ยาโคบ
ไม่อาจทำเวทมนตร์ใดๆ แก่อิสราเอล
ถึงเวลาแล้วที่จะพูดถึงยาโคบ
ที่จะพูดถึงอิสราเอลว่า ‘ดูสิ่งที่พระเจ้าทรงกระทำเถิด!’
24ประชากรเหล่านี้ผงาดขึ้นมาเยี่ยงนางสิงห์
พวกเขาตื่นขึ้นเยี่ยงราชสีห์
พวกเขาจะไม่หยุดพักจนกว่าจะได้เขมือบเหยื่อ
และได้ดื่มเลือดของเหยื่อเสียก่อน”
25บาลาคกล่าวกับบาลาอัมว่า “ถ้าท่านจะไม่แช่งด่าพวกเขา ก็อย่าอวยพรเขาเลย!”
26บาลาอัมตอบว่า “ข้าพเจ้าบอกท่านแล้วไม่ใช่หรือว่าข้าพเจ้าจะต้องทำตามที่องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัส?”
คำทำนายครั้งที่สามของบาลาอัม
27บาลาคพูดกับบาลาอัมว่า “เราจะพาท่านไปอีกที่หนึ่ง พระเจ้าอาจพอพระทัยที่จะให้ท่านแช่งพวกเขาที่นั่น” 28บาลาคจึงพาบาลาอัมไปที่ยอดเขาเปโอร์ซึ่งมองลงมาเห็นถิ่นกันดาร
29บาลาอัมกล่าวว่า “จงก่อแท่นบูชาเจ็ดแท่นและเตรียมวัวหนุ่มเจ็ดตัวกับแกะผู้เจ็ดตัวเป็นเครื่องบูชา” 30บาลาคก็ทำตามที่บาลาอัมกล่าว และถวายวัวหนุ่มและแกะผู้อย่างละหนึ่งตัวบนแท่นแต่ละแท่น
A primeira profecia de Balaão
1Balaão disse para o rei: “Levanta sete altares aqui e prepara sete novilhos e sete carneiros para serem sacrificados.” 2Balaque fez como este lhe dissera e foi sacrificado em cada altar um novilho e um carneiro.
3Então Balaão disse para o rei: “Fica aqui junto do holocausto e verei se o Senhor vem ao meu encontro. O que ele me disser, comunicar-to-ei.” Depois foi a um sítio mais elevado; 4lá Deus encontrou-se com ele e Balaão disse-lhe: “Preparei sete altares e sacrifiquei um novilho e um carneiro em cada um.” 5E o Senhor comunicou-lhe a mensagem que deveria transmitir a Balaque.
6Quando Balaão regressou, o rei estava de pé ao lado dos holocaustos, com todos os altos conselheiros de Moabe.
7Esta foi a mensagem que Balaão lhe trouxe:
“O rei Balaque, rei de Moabe, trouxe-me aqui
desde a terra de Aram23.7 Aram. Mais tarde conhecida pelo nome grego Síria.,
desde as montanhas lá do oriente.
‘Vem’, disse, ‘amaldiçoa-me Jacob!’
8Como poderei eu amaldiçoar o que Deus não amaldiçoou?
Como detestarei um povo que o Senhor não condena?
9Estou a vê-lo do alto do monte,
observo-os do cimo da montanha.
Este povo é separado das outras gentes;
quer viver sem se misturar com outros,
com outras nações.
10Quem contou os grãos de pó de Jacob
ou enumerou a quarta parte de Israel?
Se ao menos eu pudesse morrer tão feliz como morre um justo!
Se o meu fim pudesse ser como o deles!”
11“Mas o que é que me fizeste?”, exclamou o rei Balaque. “Disse-te para amaldiçoares os meus inimigos e acabaste por abençoá-los!”
12Mas Balaão replicou: “Posso eu falar seja o que for que o Senhor não me mande dizer?”
A segunda profecia de Balaão
13Então Balaque tentou novamente: “Vem comigo a outro lugar; dali verás apenas uma parte de Israel: amaldiçoa ao menos só esses que vires!” 14Então Balaque trouxe Balaão até aos campos de Zofim, subiu ao monte Pisga, levantou sete altares e ofereceu um novilho e um carneiro em cada um.
15Balaão tornou a dizer ao rei: “Fica aqui, junto dos holocaustos, enquanto vou ali encontrar-me com o Senhor.”
16E de novo o Senhor veio ter com Balaão e lhe disse o que devia proferir. 17Por isso, regressou até onde estava o rei e os conselheiros moabitas, ao lado dos holocaustos.
“Que foi que te disse o Senhor?”, perguntou o rei ansioso.
18E a sua resposta foi:
“Levanta-te, Balaque, e ouve.
Escuta-me tu, filho de Zípor.
19Deus não é um homem para que possa mentir.
Ele não muda de intenções como fazem os seres humanos.
Alguma vez ele prometeu uma coisa
sem que tenha cumprido o que disse?
20Ouve! Recebi ordem para os abençoar,
porque é Deus mesmo quem abençoa,
e não seria eu quem poderia alterar tal coisa!
21Ele não vê desgraça em Jacob;
nem contemplará algum sofrimento em Israel.
O Senhor, o seu Deus, está com eles.
Ele é aclamado como seu Rei!
22Deus o tirou do Egito.
Israel tem a força de um boi selvagem.
23Não há maldição que possa ser lançada sobre Jacob.
Não há encantamento que consiga virar-se contra Israel.
Porque desde agora será dito de Jacob e de Israel:
‘Quantas maravilhas Deus fez por eles!’
24Este povo levanta-se com o impulso de uma leoa.
Não descansarão enquanto não tiverem devorado a presa toda,
e enquanto não tiverem bebido todo o sangue!”
25“Ao menos, já que não os amaldiçoas, não os abençoes!”, exclamou o rei.
26Mas ele replicou-lhe: “Não te disse eu que havia de falar apenas o que o Senhor me dissesse?”
A terceira profecia de Balaão
27Então Balaque insistiu: “Vou levar-te ainda para outro lugar. Talvez Deus te deixe amaldiçoá-los ali.” 28Balaque levou Balaão para o cimo do monte Peor, sobranceiro ao deserto.
29Balaão disse ao rei para construir sete altares e para sacrificar sete novilhos e sete carneiros. 30Balaque fez conforme essa indicação e ofereceu os animais nos altares como anteriormente.
