บาลาคและบาลาอัม
1แล้วประชากรอิสราเอลเดินทางมาถึงที่ราบโมอับ และตั้งค่ายพักริมแม่น้ำจอร์แดน ตรงข้ามเมืองเยรีโค
2ฝ่ายบาลาคบุตรศิปโปร์ได้เห็นการทั้งปวงซึ่งอิสราเอลทำแก่ชาวอาโมไรต์ 3และโมอับหวาดผวาเนื่องจากอิสราเอลมีกำลังคนมากมาย โมอับคร้ามกลัวชนอิสราเอลอย่างยิ่ง
4ชาวโมอับจึงหารือกับบรรดาผู้นำมีเดียนว่า “ฝูงชนนี้จะมากลืนกินทุกอย่างเหมือนวัวกินหญ้า”
ดังนั้นบาลาคบุตรศิปโปร์ผู้เป็นกษัตริย์โมอับในเวลานั้น 5จึงส่งผู้สื่อสารไปเรียกตัวบาลาอัมบุตรเบโอร์ ซึ่งอยู่ที่เปโธร์บ้านเกิดเมืองนอนของเขาใกล้แม่น้ำยูเฟรติส กษัตริย์บาลาคกล่าวว่า
“ชนชาติหนึ่งออกมาจากอียิปต์ แห่กันมามืดฟ้ามัวดินและมาประชิดแดนข้าพเจ้าแล้ว 6โปรดมาแช่งคนเหล่านี้ให้เราด้วยเพราะพวกเขาแข็งแกร่งเกินกำลังของเรา เผื่อว่าเราจะได้ขับไล่พวกเขาออกจากดินแดน เพราะเราทราบมาว่าทุกคนที่ท่านอวยพรก็ได้รับพร ส่วนคนที่ท่านสาปแช่งก็ต้องคำสาป”
7เหล่าผู้อาวุโสของโมอับและมีเดียนจึงจากไปและนำเงินค่าคำสาปไปด้วย เมื่อมาพบบาลาอัม ก็แจ้งตามที่บาลาคกล่าว
8บาลาอัมกล่าวว่า “เชิญพักค้างคืนที่นี่ก่อน แล้วข้าพเจ้าจะนำคำตอบที่องค์พระผู้เป็นเจ้าประทานมาให้” ดังนั้นพวกเจ้านายแห่งโมอับจึงพักอยู่ด้วย
9พระเจ้าเสด็จมาหาบาลาอัมและตรัสถามว่า “คนเหล่านี้ที่อยู่กับเจ้าเป็นใคร?”
10บาลาอัมทูลพระเจ้าว่า “บาลาคบุตรศิปโปร์กษัตริย์แห่งโมอับส่งข่าวมาว่า 11‘ชนชาติหนึ่งที่ออกมาจากอียิปต์อย่างมืดฟ้ามัวดิน บัดนี้ขอเชิญท่านไปสาปแช่งพวกเขาให้เรา เผื่อว่าเราจะสามารถสู้รบและขับไล่พวกเขาออกไปได้’ ”
12แต่พระเจ้าตรัสกับบาลาอัมว่า “อย่าไปกับพวกนั้น เจ้าจะสาปแช่งคนเหล่านั้นไม่ได้เพราะพวกเขาได้รับพรแล้ว”
13เช้าวันรุ่งขึ้นบาลาอัมลุกขึ้นและบอกเจ้านายที่บาลาคส่งมาว่า “กลับไปประเทศของพวกท่านเถิด เพราะองค์พระผู้เป็นเจ้าไม่ทรงอนุญาตให้ข้าพเจ้าไปกับพวกท่าน”
14ดังนั้นเจ้านายชาวโมอับจึงกลับไปรายงานบาลาคว่า “บาลาอัมไม่ยอมมากับพวกเรา”
15บาลาคพยายามอีกครั้ง โดยส่งกองเกียรติยศยิ่งกว่าครั้งก่อนมา 16พวกเขามาแจ้งบาลาอัมว่า
“บาลาคบุตรศิปโปร์กล่าวว่า อย่าให้มีสิ่งใดมาขัดขวางไม่ให้ท่านมาหาเรา 17เพราะเราจะตอบแทนท่านอย่างงาม และทำตามทุกอย่างที่ท่านบอก มาแช่งชนชาตินี้ให้เราเถิด”
18แต่บาลาอัมตอบว่า “แม้บาลาคจะยกปราสาทที่เต็มไปด้วยเงินและทองให้ ข้าพเจ้าก็ไม่อาจทำสิ่งใดนอกเหนือพระบัญชาของพระยาห์เวห์พระเจ้าของข้าพเจ้าได้ ไม่ว่าเรื่องเล็กหรือเรื่องใหญ่ 19เอาเถอะ เชิญค้างคืนที่นี่ก่อน ข้าพเจ้าจะดูว่าองค์พระผู้เป็นเจ้าจะตรัสอะไรเพิ่มเติมบ้างหรือไม่”
20คืนนั้นพระเจ้าเสด็จมาตรัสกับบาลาอัมว่า “ในเมื่อคนเหล่านี้มาเรียกเจ้า ก็จงไปกับเขา แต่จงทำตามที่เราสั่งเท่านั้น”
ลาของบาลาอัม
21ครั้นรุ่งเช้าบาลาอัมก็ลุกขึ้นผูกอานลาไปกับพวกเจ้านายของโมอับ 22แต่พระเจ้าทรงพระพิโรธบาลาอัม ทูตขององค์พระผู้เป็นเจ้ามายืนดักอยู่กลางถนนเพื่อขัดขวางเขา บาลาอัมขี่ลาไปและมีคนรับใช้สองคนไปด้วย 23เมื่อลาเห็นทูตขององค์พระผู้เป็นเจ้ายืนถือดาบอยู่กลางทาง ก็เบี่ยงออกนอกทางเข้าไปในทุ่งนา แต่บาลาอัมตีลาเพื่อบังคับให้มันกลับเข้าทางเดิม
24จากนั้นทูตขององค์พระผู้เป็นเจ้ามายืนอยู่ตรงทางแคบระหว่างกำแพงรั้วสวนองุ่นสองฟาก 25เมื่อลาเห็นทูตขององค์พระผู้เป็นเจ้าก็เบียดตัวชิดรั้วทำให้เท้าของบาลาอัมกระแทกกับกำแพงรั้ว เขาจึงตีลาอีก
26แล้วทูตขององค์พระผู้เป็นเจ้าล่วงหน้าไปและยืนอยู่ตรงที่แคบซึ่งลาไม่สามารถจะหันไปทางไหนได้เลย 27เมื่อลาเห็นทูตขององค์พระผู้เป็นเจ้าก็หมอบลงโดยที่บาลาอัมยังนั่งอยู่บนหลัง เขาจึงโกรธและเอาไม้เท้าตีลาอีก 28องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงเปิดปากลา ลาจึงพูดกับบาลาอัมว่า “ข้าพเจ้าทำอะไรท่านหรือจึงมาตีข้าพเจ้าถึงสามครั้ง?”
29บาลาอัมตอบว่า “ก็เจ้าน่ะสิ ทำให้เรากลายเป็นอ้ายงั่ง! ถ้าเรามีดาบสักเล่มอยู่ในมือ เราจะฆ่าเจ้าเสียเดี๋ยวนี้”
30ลากล่าวกับบาลาอัมว่า “ข้าพเจ้าไม่ใช่ลาของท่านซึ่งท่านขี่มาจนถึงตอนนี้หรือ? ข้าพเจ้าเคยทำกับท่านเช่นนี้มาก่อนหรือเปล่า?”
เขาตอบว่า “ไม่เคย”
31แล้วองค์พระผู้เป็นเจ้าทรงเปิดตาของบาลาอัม เขาเห็นทูตขององค์พระผู้เป็นเจ้ายืนถือดาบอยู่กลางทาง เขาก็ทรุดกายและหมอบกราบซบหน้าลง
32ทูตขององค์พระผู้เป็นเจ้าถามว่า “เหตุใดเจ้าจึงตีลาถึงสามครั้ง? เรามาขัดขวางเจ้าเพราะเจ้ากำลังผลีผลามออกไปนอกลู่นอกทาง22:32 ในภาษาฮีบรูข้อความนี้มีความหมายไม่ชัดเจน 33ลาเห็นเรา แล้วก็หลบเลี่ยงไปถึงสามครั้ง ไม่เช่นนั้นเราคงประหารเจ้าแน่นอน และปล่อยให้ลารอดชีวิตไป”
34บาลาอัมกล่าวกับทูตขององค์พระผู้เป็นเจ้าว่า “ข้าพเจ้าได้ทำบาปแล้ว ข้าพเจ้าไม่ทราบว่าท่านยืนอยู่กลางทางเพื่อขัดขวางข้าพเจ้า ถ้าท่านไม่อยากให้ข้าพเจ้าไป ข้าพเจ้าก็จะกลับ”
35ทูตขององค์พระผู้เป็นเจ้ากล่าวกับบาลาอัมว่า “จงไปกับคนเหล่านี้เถิด แต่จงพูดตามที่เราสั่งเท่านั้น” ดังนั้นบาลาอัมจึงไปกับพวกเจ้านายที่บาลาคส่งมา
36เมื่อบาลาคได้ยินว่าบาลาอัมกำลังมาก็ออกมาพบที่ชายแดน คือที่เมืองของชาวโมอับ ริมแม่น้ำอารโนน 37บาลาคกล่าวกับบาลาอัมว่า “เราส่งคนไปเชิญท่านมาโดยด่วนไม่ใช่หรือ? เหตุใดท่านจึงไม่ยอมมา? เราไม่สามารถปูนบำเหน็จแก่ท่านหรือ?”
38บาลาอัมตอบว่า “ข้าพเจ้ามาแล้วก็จริง แต่ไม่อาจพูดอะไรได้ ต้องพูดแต่สิ่งที่พระเจ้าทรงใส่ไว้ในปากของข้าพเจ้าเท่านั้น”
39แล้วบาลาอัมก็ร่วมทางไปกับบาลาคถึงที่คีริยาทหุโซท 40บาลาคเอาวัวและแกะถวายบูชา และยกบางส่วนให้บาลาอัมกับเหล่าเจ้านายที่มาด้วย 41วันรุ่งขึ้นบาลาคพาบาลาอัมขึ้นไปบนบาโมทบาอัลซึ่งเขามองลงมาเห็นประชากรอิสราเอลบางส่วน
摩押王召巴蘭
1以色列人繼續前行，抵達約旦河東岸的摩押平原，在耶利哥對面安營。 2西撥的兒子摩押王巴勒及其人民得知以色列人殺敗了亞摩利人， 3又見他們人多勢眾，都驚恐萬狀， 4對米甸的長老說：「這群人將吞掉我們周圍的一切，如同牛吃光田間的草一樣。」那時，西撥的兒子巴勒做摩押王。 5他差遣使者到幼發拉底河附近的毗奪——比珥的兒子巴蘭的家鄉，去召巴蘭。他讓使者帶去的信息是：「有一個民族從埃及鋪天蓋地而來，就住在我對面。 6他們比我強大，求你為我咒詛他們。這樣，我也許就能擊敗他們，把他們趕走。我知道你祝福誰，誰就蒙福；你咒詛誰，誰就遭禍。」
7摩押和米甸的長老們帶著占卜的禮金去見巴蘭，把巴勒的話轉告他。 8巴蘭說：「你們今夜住在這裡，我必照耶和華的旨意回覆你們。」摩押的使臣就在巴蘭那裡住下。 9晚上，上帝來問巴蘭：「住在你這裡的是誰？」 10巴蘭回答說：「他們是摩押王西撥的兒子巴勒派來的使臣， 11前來告訴我說，『有一個民族從埃及鋪天蓋地而來。請你去咒詛那民族，這樣巴勒王或許能擊敗他們，把他們趕走。』」 12上帝對巴蘭說：「你不可跟他們去，也不可咒詛那民族，因為那民族是蒙福的。」
13第二天清早，巴蘭對巴勒的使臣說：「你們回去吧，耶和華不准我跟你們去。」 14摩押的使臣回去對巴勒說：「巴蘭不肯跟我們來。」 15巴勒又派去更多、更尊貴的使臣。 16他們到了巴蘭那裡，對他說：「西撥的兒子巴勒請你務必去一趟， 17他必有重賞。你要什麼都可以，只求你去為他咒詛那民族。」 18巴蘭回答說：「巴勒就是把他滿屋的金銀都給我，我也不能在任何事上違背我的上帝耶和華的命令。 19你們可以在這裡過夜，看看耶和華對我還有什麼吩咐。」 20當夜，上帝來對巴蘭說：「這些人既然來請你，你就跟他們去吧，但你只可照我說的做。」 21巴蘭清早起來，備好驢，跟摩押的使臣去了。
上帝攔阻巴蘭
22巴蘭這一去，激怒了上帝。巴蘭騎著驢，帶著兩個僕人正走在途中，耶和華的天使攔住他的去路。 23驢看見耶和華的天使持刀攔在路上，就離開大路，跑進田間。巴蘭鞭打牠，要牠回到路上。 24耶和華的天使又站在葡萄園之間的一條窄路上，兩邊都是牆。 25驢看見耶和華的天使，就靠著牆邊走，將巴蘭的腳擠傷了。巴蘭又鞭打牠。 26耶和華的天使又走到前面，站在狹窄之處，兩邊都無側身通過的餘地。 27驢看見耶和華的天使，就臥在地上，巴蘭大怒，便用杖打牠。 28耶和華使驢開口對巴蘭說：「我做錯了什麼，你竟打我三次！」 29巴蘭說：「因為你戲弄我。如果我手中有刀，早就把你宰了！」 30驢對巴蘭說：「我是你從小就騎的驢，我可曾這樣對你？」巴蘭說：「沒有。」
31那時，耶和華開了巴蘭的眼，他才看見耶和華的天使持刀攔在路上，便俯伏在地。 32耶和華的天使對他說：「你為何三次打你的驢？我特意來阻擋你，因為你走的路在我眼中是邪路。 33你的驢看見我，一連躲避了三次，驢若沒有躲開，我早已殺了你，只放過驢。」 34巴蘭對耶和華的天使說：「我有罪了，我不知道是你攔在路上。如果你反對我去，我就回去。」 35耶和華的天使說：「跟這些人去吧，但你只許按我的指示說話。」於是，巴蘭跟巴勒的使臣去了。
36巴勒聽見巴蘭來了，就來到邊界盡頭、亞嫩河邊的摩押城迎接他。 37巴勒對巴蘭說：「上次派人請你，你為何不肯來？難道我不能給你重賞嗎？」 38巴蘭說：「現在我已經來了，但我不能隨便發言，只能按上帝的指示說話。」 39巴蘭和巴勒一同來到基列·胡瑣。 40巴勒宰牛殺羊賞給巴蘭和隨行的臣僕。 41次日清晨，巴勒領巴蘭上到巴力巴末22·41 「巴力巴末」希伯來文是「巴力的高崗」之意。，從那裡可以看到一部分以色列人。
