กษัตริย์แห่งอาราดพ่ายแพ้
1เมื่อกษัตริย์แห่งอาราดชาวคานาอันผู้อาศัยอยู่ในเนเกบได้ยินข่าวว่าอิสราเอลเคลื่อนเข้ามาตามเส้นทางสู่อาธาริม เขาก็มาโจมตีอิสราเอลและจับบางคนไปเป็นเชลย 2อิสราเอลจึงถวายปฏิญาณต่อองค์พระผู้เป็นเจ้าว่า “หากพระองค์ทรงช่วยให้พวกเรารบชนะคนเหล่านี้ พวกเราจะทำลายล้าง21:2 คำนี้ในภาษาฮีบรูหมายถึงสิ่งของหรือบุคคลที่ถวายแด่องค์พระผู้เป็นเจ้าแล้วไม่อาจเรียกคืนได้ มักจะต้องทำลายให้หมดสิ้นไป เช่นเดียวกับข้อ 3เมืองต่างๆ ของพวกเขาให้ราบเป็นหน้ากลอง” 3องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงสดับฟังคำทูลขอของอิสราเอล และทรงมอบชาวคานาอันไว้ในมือของพวกเขา พวกเขาทำลายล้างคนเหล่านั้นกับเมืองต่างๆ จนหมดสิ้น ที่แห่งนั้นจึงได้ชื่อว่า โฮรมาห์21:3 แปลว่า พินาศย่อยยับ
งูทองสัมฤทธิ์
4พวกเขาเดินทางจากภูเขาโฮร์ไปตามทางที่จะไปทะเลแดงเพื่ออ้อมดินแดนเอโดม แต่ประชากรยิ่งรู้สึกท้อแท้มากขึ้น 5พากันบ่นว่าพระเจ้าและโมเสสว่า “ทำไมท่านถึงได้พาเราออกจากอียิปต์มาตายในถิ่นกันดารนี้? ไม่มีขนมปัง! ไม่มีน้ำ! เราเกลียดมานาที่แสนจะน่าเบื่อ!”
6แล้วองค์พระผู้เป็นเจ้าจึงส่งงูพิษมาในหมู่พวกเขา ชนอิสราเอลหลายคนถูกงูกัดตาย 7ประชากรจึงมาหาโมเสสและร้องว่า “พวกข้าพเจ้าได้ทำบาปที่บ่นว่าองค์พระผู้เป็นเจ้ากับบ่นว่าท่าน โปรดอธิษฐานทูลองค์พระผู้เป็นเจ้าให้นำงูออกไปเถิด” ดังนั้นโมเสสจึงอธิษฐานเผื่อประชากร
8องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสกับโมเสสว่า “จงทำงูตัวหนึ่งติดไว้ที่ยอดเสา ผู้ใดถูกงูกัด จงมองดูงูนั้นแล้วจะรอดชีวิต” 9โมเสสจึงทำงูจากทองสัมฤทธิ์ติดไว้ที่ยอดเสา และเมื่อผู้ที่ถูกงูกัดมองดูงูทองสัมฤทธิ์นั้นก็มีชีวิตอยู่
เดินทางไปโมอับ
10ชนอิสราเอลออกเดินทางมาตั้งค่ายอยู่ที่โอโบท 11แล้วเดินทางต่อมายังอิเยอาบาริมในถิ่นกันดารตรงข้ามโมอับด้านตะวันออก 12พวกเขาเดินทางต่อจากที่นั่น และมาตั้งค่ายพักที่หุบเขาเศเรด 13แล้วเคลื่อนมาตั้งค่ายที่ริมแม่น้ำอารโนนในถิ่นกันดาร ซึ่งต่อเข้าไปในเขตแดนของชาวอาโมไรต์ แม่น้ำอารโนนเป็นเส้นพรมแดนระหว่างโมอับกับอาโมไรต์ 14ด้วยเหตุนี้ในหนังสือสงครามขององค์พระผู้เป็นเจ้าจึงระบุว่า
“…วาเฮบในเมืองสุฟาห์21:14 ในภาษาฮีบรูวลีนี้มีความหมายไม่ชัดเจนและลำห้วย
อารโนน 15และลาดเขาของลำห้วย
ซึ่งนำไปสู่ที่ตั้งของเมืองอาร์
เลียบไปตามเขตแดนของโมอับ”
16จากที่นั่นอิสราเอลเดินทางต่อมายังเบเออร์ซึ่งเป็นบ่อน้ำที่องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสกับโมเสสว่า “จงเรียกชุมนุมประชากร เราจะให้น้ำแก่พวกเขา”
17อิสราเอลจึงขับร้องเพลงนี้ว่า
“บ่อน้ำเอ๋ย จงให้น้ำพุ่งขึ้นมาเถิด
ให้เราขับขานลำนำน้ำ
18บ่อซึ่งบรรดาผู้นำได้ขุดขึ้น
ฝีมือเจาะของเหล่าเจ้านาย
ด้วยคทาและไม้เท้าของท่านเหล่านั้น”
แล้วพวกเขาก็ออกจากถิ่นกันดารเดินทางไปมัทธานาห์ 19ผ่านมัทธานาห์ นาหะลีเอลและบาโมท 20จนมาถึงหุบเขาในโมอับ มียอดเขาปิสกาห์ซึ่งมองลงมาเห็นถิ่นกันดาร
พิชิตกษัตริย์สิโหนและโอก
21อิสราเอลส่งทูตเข้าพบกษัตริย์สิโหนของชาวอาโมไรต์เพื่อแจ้งว่า
22“โปรดอนุญาตให้เราผ่านแดน เราจะไม่ออกนอกทางหลวงจนกว่าจะผ่านดินแดนของท่านไปแล้ว จะไม่รุกล้ำที่นาหรือสวนองุ่นของท่าน จะไม่ดื่มน้ำจากบ่อของท่าน”
23แต่สิโหนไม่ยอมให้อิสราเอลผ่านแดน ทั้งยังยกทัพทั้งหมดมาสู้กับอิสราเอลในถิ่นกันดารโดยรบกันที่ยาฮาส 24อิสราเอลจึงสังหารสิโหนและครอบครองดินแดนของเขา ตั้งแต่แม่น้ำอารโนนจดแม่น้ำยับบอก ไปประชิดพรมแดนของพวกอัมโมน เนื่องจากชายแดนของพวกเขามีแนวป้องกันเข้มแข็ง 25อิสราเอลได้ยึดครองเมืองทั้งหมดของชาวอาโมไรต์ รวมทั้งเฮชโบนและถิ่นที่อาศัยโดยรอบ 26เฮชโบนเป็นนครของสิโหนกษัตริย์ของชาวอาโมไรต์ ซึ่งได้รบกับกษัตริย์ของชนโมอับคนก่อน และยึดครองดินแดนทั้งหมดของเขามาจนจดแม่น้ำอารโนน
27ด้วยเหตุนี้เหล่ากวีจึงขับขานว่า
“เชิญมาเฮชโบน และสร้างมันขึ้นใหม่
มากู้นครของสิโหนเถิด
28“ไฟออกมาจากเฮชโบน
เปลวไฟกล้าจากนครแห่งสิโหน
เผาผลาญเมืองอาร์แห่งโมอับ
พลเมืองของที่สูงแห่งอารโนน
29วิบัติแก่เจ้า โมอับเอ๋ย!
เจ้าถูกทำลายแล้ว ประชากรของพระเคโมชเอ๋ย!
เคโมชปล่อยให้บรรดาบุตรชายของตนต้องลี้ภัย
และบุตรสาวของตนต้องตกเป็นเชลย
เป็นเชลยของสิโหนกษัตริย์แห่งชาวอาโมไรต์
30“แต่เราได้โค่นล้มพวกเขา
เฮชโบนถูกทำลายจนถึงดีโบน
เราล้มล้างพวกเขาไปไกลถึงโนฟาห์
ซึ่งขยายไปจนจดเมเดบา”
31ดังนั้นอิสราเอลจึงตั้งถิ่นฐานในดินแดนของชาวอาโมไรต์
32หลังจากโมเสสได้ส่งคนไปสำรวจเมืองยาเซอร์ ชนอิสราเอลก็ยึดถิ่นฐานโดยรอบได้ และขับไล่ชาวอาโมไรต์ซึ่งอาศัยอยู่ที่นั่นออกไป 33แล้วพวกเขาวกไปตามเส้นทางสู่บาชาน และกษัตริย์โอกแห่งบาชานยกทัพมาเผชิญหน้ากันที่เอเดรอี
34องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสกับโมเสสว่า “อย่ากลัวเขาเลย เพราะเราได้มอบเขาและกองทัพทั้งหมดตลอดจนดินแดนของเขาให้เจ้าแล้ว จงพิชิตเขาเหมือนที่ได้พิชิตสิโหนกษัตริย์ชาวอาโมไรต์ผู้ครองเฮชโบน”
35อิสราเอลก็สังหารโอก บุตรหลาน และกองทัพทั้งหมดของเขา ไม่มีผู้รอดชีวิตแม้สักคนเดียว แล้วอิสราเอลก็เข้าครอบครองดินแดนนั้น
Уничтожение Арада
1Когда ханаанский царь Арада, расположенного в Негеве, услышал, что Исраил идёт по атаримской дороге, он напал на исраильтян и взял некоторых из них в плен. 2Тогда Исраил дал Вечному обет:
– Если Ты отдашь этот народ в наши руки, мы полностью уничтожим его города.
3Вечный услышал мольбу исраильтян и отдал им во власть хананеев. Они полностью уничтожили их с городами. Так это место было названо Хорма («уничтожение»).
Медный змей
4От горы Ор они тронулись в путь по дороге к Тростниковому морю, чтобы обойти Эдом. Но в пути народ пал духом; 5они роптали на Аллаха и на Мусу:
– Зачем вы вывели нас из Египта? Чтобы мы умерли в пустыне? Хлеба нет! Воды нет! А эта убогая пища нам противна!
6Тогда Вечный наслал на них ядовитых змей; они жалили исраильтян, и многие умерли. 7Народ пришёл к Мусе и сказал:
– Мы согрешили, когда роптали на Вечного и на тебя. Помолись, чтобы Вечный избавил нас от змей.
Муса помолился за народ, 8и Вечный сказал Мусе:
– Сделай змея и укрепи его на шесте: всякий ужаленный посмотрит на него и останется жить. 9Муса сделал медного змея и укрепил его на шесте. И когда змея жалила человека, он, взглянув на медного змея, оставался жив.
Дорога в Моав
10Исраильтяне двинулись дальше и остановились в Овоте. 11Они тронулись в путь из Овота и остановились в Ийе-Аварим, в пустыне, что на восточной границе Моава. 12Оттуда они двинулись дальше и остановились в долине Заред. 13Оттуда они двинулись дальше и остановились на другой стороне реки Арнон, в пустыне, которая простирается от рубежей аморреев (Арнон – это граница Моава, между Моавом и аморреями). 14Вот почему в «Книге войн Вечного»21:14 Эта древняя книга, не вошедшая в состав Священного Писания, не сохранилась до наших времён. упоминается:
15«…Вахеб в Суфе и притоки Арнона,
и склоны ущелий,
что тянутся к местности Ар
и лежат вдоль границ Моава».
16Оттуда они продолжили путь к Беэру («колодец»), колодцу, где Вечный сказал Мусе:
– Собери народ, и Я дам им воду.
17Тогда Исраил пел эту песню:
«Наполняйся, колодец!
Пойте о нём,
18о колодце, что выкопали вожди,
вырыла знать народа
скипетрами и жезлами».
Они пошли из пустыни в Маттану, 19из Маттаны в Нахалиил, из Нахалиила в Бамот, 20а из Бамота в долину Моава, где высится над пустыней21:20 Букв.: «над Иешимоном». вершина Фасги.
Победа над царём Сигоном
(Втор. 2:24-37)
21Исраил послал вестников, чтобы сказать Сигону, царю аморреев:
22– Позволь нам пройти через твою страну. Мы не свернём ни на поле, ни в виноградник, не будем пить воду из колодцев. Мы будем идти по Царской дороге, пока не пройдём через твою землю.
23Но Сигон не позволил Исраилу пройти через свою землю. Он собрал войско и выступил в пустыню навстречу Исраилу. Подойдя к Иахацу, он сразился с Исраилом. 24Но Исраил предал его мечу и завладел его землёй от реки Арнон до реки Иаббок, до аммонитян, потому что граница аммонитян была укреплена. 25Исраил захватил все города аморреев и занял их, включая Хешбон с окрестными поселениями. 26Хешбон был столицей Сигона, царя аморреев, который воевал с прежним царём Моава и отнял у него всю его землю до самого Арнона.
27Вот почему сказители поют:
«Идите в Хешбон и отстройте его,
пусть встанет из праха город Сигона!
28Полыхает огонь из Хешбона,
пышет пламя из города Сигона.
Оно пожрало Ар-Моав,
хозяев высот Арнона.
29Горе тебе, Моав!
Сгинул ты, народ Хемоша!21:29 Хемош – божество из пантеона моавитян, в жертвы которому приносились люди.
Сыновей своих беженцами он сделал,
дочерей своих – пленницами
Сигона, царя аморреев.
30Сгинуло твоё потомство от Хешбона до Дивона21:30 Или: «Мы разили их стрелами, погиб Хешбон до Дивона»..
Мы разоряли до Нофаха и Медевы».
31Так Исраил поселился на земле аморреев.
32Муса послал разведчиков в город Иазер, и исраильтяне захватили селения вокруг него, выгнав из них аморреев.
Победа над царём Огом
(Втор. 3:1-11)
33Потом они повернули и поднялись по дороге к Башану. Ог, царь Башана, выступил им навстречу со всем своим войском, чтобы сразиться с ними у города Эдреи.
34Вечный сказал Мусе:
– Не бойся его, потому что Я отдал его в твои руки со всем его войском и землёй. Сделай с ним то же, что и с Сигоном, царём аморреев, который правил в Хешбоне.
35Они убили его вместе с его сыновьями и всем войском, не оставив в живых никого, и завладели его землёй.
