Salmo 5555 Salmo 55 Ang unang mga salita sa Hebreo: Ang “maskil” na isinulat ni David para sa direktor ng mga mang-aawit. Ginamitan ito ng instrumentong may kwerdas.
Ang Panalangin ng Taong Pinagtaksilan ng Kanyang Kaibigan
1O Dios, dinggin nʼyo ang aking dalangin.
Ang paghingi ko ng tulong ay bigyan nʼyo ng pansin.
2Pakinggan nʼyo ako at sagutin,
naguguluhan ako sa aking mga suliranin.
3Nag-aalala na ako sa pananakot at pang-aapi ng aking mga kaaway.
Dahil galit na galit sila, ginugulo nila ako at pinagbabantaan.
4Kumakabog ang dibdib ko sa takot na akoʼy mamatay.
5Nanginginig na ako sa sobrang takot.
6At nasabi ko ito: “Kung may pakpak lang ako tulad ng kalapati, lilipad ako at maghahanap ng mapagpapahingahan.
7Lilipad ako ng malayo at doon mananahan sa ilang.
8Maghahanap agad ako ng mapagtataguan
para makaiwas sa galit ng aking mga kaaway na tulad ng malakas na hangin o bagyo.”
9Panginoon, lituhin nʼyo ang aking mga kaaway at guluhin nʼyo ang kanilang mga pag-uusap.
Dahil nakita ko ang karahasan at kaguluhan sa lungsod.
10Araw-gabi itong nangyayari.55:10 itong nangyayari: sa literal, naglilibot sila sa mga pader ng lungsod.
Ang lungsod ay puno ng kasamaan at kaguluhan.
11Laganap ang kasamaan at walang tigil ang pang-aapi at pandaraya sa mga lansangan.
12Matitiis ko kung ang kaaway ko ang kumukutya sa akin.
Kung ang isang taong galit sa akin ang magmamalaki sa akin, maiiwasan ko siya.
13Ngunit mismong kagaya ko, kasama ko at kaibigan ko ang sa akin ay nangiinsulto.
14Dati, malapit kami sa isaʼt isa, at magkasama pa kaming pumupunta sa templo ng Dios.
15Sanaʼy mamatay na lang bigla ang aking mga kaaway.
Sanaʼy malibing silang buhay sa lugar ng mga patay.
Sapagkat ang kasamaan ay nasa puso nila at sa kanilang mga tahanan.
16Ngunit ako ay humihingi ng tulong sa Panginoong Dios,
at inililigtas niya ako.
17Umaga, tanghali at gabi, dumadaing ako at nagbubuntong-hininga sa kanya, at akoʼy pinapakinggan niya.
18Ililigtas niya ako at iingatan sa aking pakikipaglaban,
kahit napakarami ng aking mga kalaban.
19Pakikinggan ako ng Dios na naghahari magpakailanman,
at ibabagsak niya ang aking mga kaaway.
Dahil ang aking mga kaaway ay hindi nagbabago at walang takot sa Dios.
20Kinalaban ng dati kong kaibigan ang kanyang mga kaibigan;
at hindi niya tinupad ang kanyang mga pangako.
21Malumanay at mahusay nga siyang magsalita,
ngunit puno naman ng poot ang kanyang puso,
at ang kanyang pananalita ay nakakasugat tulad ng matalim na espada.
22Ibigay mo sa Panginoon ang iyong mga alalahanin at aalagaan ka niya.
Hindi niya pababayaan ang mga matuwid magpakailanman.
23Ngunit itatapon niya ang mga mamamatay-tao at ang mga mandaraya
sa napakalalim na hukay bago mangalahati ang kanilang buhay.
Ngunit ako, akoʼy magtitiwala sa kanya.
Salmo 5555:0 Salmo 55 Ang ulohan sa Hebreo: Ang awit alang sa maestro sa mga mag-aawit. Gamita ang mga instrumento nga may mga kuwerdas. Ang “maskil” ni David.
Ang Pag-ampo sa Tawo nga Giluiban sa Iyang Higala
1Pamatia ang akong pag-ampo, O Dios;
dungga ang akong pagpangayo ug tabang kanimo.
2Pamatia ug tubaga ako.
Dili na ako mahimutang sa akong kabalaka.
3Nabalaka ako sa mga pagpanghulga sa akong mga kaaway ug pagdaog-daog sa mga tawong daotan.
Kay gisamok nila ako ug gidumtan.
4Labihan ang kakulba sa akong dughan.
Nalisang ako sa kamatayon.
5Nagkurog ako sa kahadlok;
labihan gayod ang akong kalisang.
6Kon may pako pa lang ako sama sa salampati, molupad ako ug mangita ug kapahulayan.
7Molupad ako paingon sa halayong kamingawan ug didto mopuyo.
8Magdali ako sa pagpangita ug matagoan
aron makatago ako gikan sa kasuko sa akong mga kaaway nga daw sa makusog nga hangin ug bagyo.
9Ginoo, laglaga ang akong mga kaaway;
himoa nga dili sila magkasinabtanay.
Kay nakita ko ang pagpanghasi ug panag-away sa lungsod.
10Sama sa mga guwardya, naglibot-libot sila diha sa mga paril sa lungsod adlaw ug gabii.
Puno sa kadaotan ug kasamok ang lungsod.
11Bisan asa walay hunong ang pagpanglaglag, pagpangdaog-daog, ug pagpanglimbong diha sa mga pangpublikong lugar.
12Kon ang akong kaaway lang ang manginsulto kanako, agwantahon ko kini.
Kon ang akong kontra lang ang motamay kanako, malikayan ko kini.
13Apan ang ako mismong suod nga higala, nga sama lang kanako ug kauban ko, ang nanginsulto kanako.
14Suod kami kaniadto sa usag usa,
ug magkuyog kami pag-adto sa templo sa Dios uban sa daghang mga tawo.
15Hinaut pa nga mangamatay ug kalit ang akong mga kaaway.
Hinaut pa nga lamyon silang buhi ngadto sa dapit sa mga patay.
Kay ang kadaotan anaa kanila ug sa ilang mga puloy-anan.
16Apan ako mangayo ug tabang sa Ginoong Dios
ug luwason niya ako.
17Buntag, udto, ug gabii mangaliya ako ug mag-agulo,
ug pamation niya ako.
18Luwason niya ako ug panalipdan sa akong pagpakiggira,
bisan ug daghan ang nakigbatok kanako.
19Ang Dios nga nagahari sa walay kataposan mamati kanako,
ug laglagon niya ang akong mga kaaway.
Kay dili sila buot mousab sa ilang kinaiya ug dili motahod sa Dios.
20Ang akong higala kanhi nakigbatok sa iyang mga higala;
wala niya tumana ang iyang mga saad.
21Malumo ug maayo siyang manulti,
apan may pagdumot diay siya sa iyang kasingkasing.
Ug ang iyang mga pulong makapasakit sa pagbati sa uban.
Sama kini sa mahait nga espada.
22Itugyan sa Ginoo ang imong mga kabalaka,
kay tabangan ka niya.
Dili niya pasagdan ang mga matarong hangtod sa kahangtoran.
23Apan ang mga mamumuno ug ang mga limbongan ilabay niya sa lawom kaayong bangag, ang dapit sa mga patay,—
nga dili pa sila makapahimulos sa katunga sa ilang kinabuhi.
Apan ako mosalig sa Dios.
