Tinulungan ni Nehemias ang mga Dukha
1Dumaing ang ibang mga lalaki at ang mga asawa nila sa kapwa nila mga Judio. 2Sinabi nila, “Malaki ang pamilya namin at kailangan namin ng pagkain para mabuhay.” 3May iba rin sa kanila na nagsabi, “Isinanla na lang namin ang mga bukirin namin, mga ubasan, at ang mga bahay namin para may makain kami sa panahon ng taggutom.” 4May iba pa sa kanila na nagsabi, “Nanghiram kami ng pera para makapagbayad ng buwis sa hari para sa aming mga bukirin at ubasan. 5Kahit kami at ang mga anak namin ay kapwa nila Judio, kinailangang ipaalipin namin sa kanila ang aming mga anak para magkapera. Sa totoo lang, ang iba naming mga anak na babae ay ipinagbili na namin bilang alipin. Wala kaming magawa dahil ang aming mga bukirin at mga ubasan ay pagmamay-ari na ng iba.”
6Labis akong nagalit nang marinig ko ang mga hinaing nila. 7Pinag-isipan kong mabuti ang kalagayan nila, at pinuntahan agad ang mga pinuno at mga opisyal, at pinaratangan sila. Sinabi ko, “Ginigipit nʼyo ang mga kababayan ninyo! Sapagkat tinutubuan nʼyo pa sila kapag nanghihiram sila sa inyo ng pera.” Pagkatapos, pinatipon ko agad ang mga tao para sa isang pulong. 8Sinabi ko, “Sinisikap nating matubos ang mga kapwa natin Judio na nagbenta ng sarili nila bilang alipin sa mga dayuhan. Pero ngayon, dahil sa ginagawa nʼyo, napipilitan na din silang ibenta ang sarili nila bilang mga alipin. Palagi na lang ba natin silang tutubusin?” Tumahimik na lang sila dahil wala silang maidahilan.
9Nagpatuloy ako sa pagsasalita, “Hindi maganda ang ginagawa ninyo. Dapat sanaʼy mamuhay kayo nang may takot sa Dios para hindi tayo tuyain ng ibang mga bansang kalaban natin. 10Ako mismo at ang aking mga kamag-anak, pati ang mga tauhan ko ay nagpahiram ng pera at trigo sa mga kababayan nating nangangailangan. Pero huwag na natin silang pagbayarin sa mga utang nila!5:10 huwag … utang: o, huwag na nating patutubuan ang mga inutang nila. 11Ngayon din ibalik nʼyo ang mga bukirin, mga ubasan, mga taniman ng olibo, at mga bahay ng may utang sa inyo. Ibalik nʼyo rin ang tubo ng mga pinahiram ninyong pera, trigo, bagong katas ng ubas at langis.” 12Sumagot sila, “Ibabalik namin ang lahat ng iyon sa kanila. Hindi na namin sila sisingilin. Gagawin namin ang sinasabi mo.”
Ipinatawag ko ang mga pari at pinasumpa sa harapan nila ang mga pinuno at ang mga opisyal na tutuparin nila ang pangako nila. 13Ipinagpag ko ang balabal5:13 balabal: Ang mga damit noon ay walang bulsa, kaya ang ginagawa nilang bulsa ay ang balabal sa kanilang baywang. Ang pagpagpag nito ay nagsisimbolo ng pagkawala ng lahat. ko sa baywang ko at sinabi, “Ganito nawa ang gawin ng Dios sa mga bahay at ari-arian ninyo kapag hindi ninyo tinupad ang pangako ninyo. Kunin nawa niya ang lahat ng ito sa inyo.”
Ang lahat ng tao roon ay sumagot, “Siya nawa,” at pinuri nila ang Panginoon. At tinupad ng mga pinuno at ng mga opisyal ang pangako nila.
Ang Pagiging Mapagbigay ni Nehemias
14Sa loob ng 12 taon na naglingkod ako bilang gobernador ng Juda, mula nang ika-20 taon hanggang ika-32 taon ng paghahari ni Artaserses, ako at ang mga kamag-anak ko ay hindi tumanggap ng pagkaing para sa gobernador. 15Ngunit ang mga gobernador na nauna sa akin ay naging pasanin ng mga tao, dahil humihingi sila ng pang-araw-araw nilang pagkain at inumin maliban pa sa 40 pirasong pilak. Pati ang mga opisyal nila ay nang-abuso ng mga tao. Pero hindi ko ito ginawa, dahil may takot ako sa Dios. 16Sa halip, ginawa ko ang lahat para maitayong muli ang pader sa tulong ng mga tauhan ko. At hindi ako5:16 ako: Ito ang nasa ibang tekstong Hebreo, sa Syriac, at sa Septuagint. Karamihan ng tekstong Hebreo, kami. nang-angkin ng lupa. 17Palagi kong pinapakain ang 150 Judiong opisyal bukod pa sa mga bisitang mula sa paligid na mga bansa. 18Araw-araw akong nagpapakatay ng isang baka, anim na matatabang tupa, at mga manok. At tuwing ikasampung araw ay naglalabas ako ng marami at ibaʼt ibang klaseng inumin. Sa kabila nito, hindi ako tumanggap ng pagkaing para sa gobernador, dahil nalaman kong nabibigatan na ang mga tao.
19Nanalangin ako, “O aking Dios, nawaʼy pagpalain po ninyo ako sa lahat ng ginagawa ko para sa sambayanang ito.”
尼希米帮助穷苦人
1那时，民众和他们的妻子都抱怨他们的犹太同胞。 2有的说：“我们和我们的儿女人口众多，需要粮食来活命。” 3有的说：“因为饥荒的缘故，我们要将田地、葡萄园和房屋作抵押来获取粮食。” 4有的说：“我们要借钱才能缴纳王对我们的田地和葡萄园征收的税。 5我们和他们是同胞，我们的孩子就像他们的孩子。但现在我们的儿女要被迫成为仆婢，甚至我们的女儿有些已经沦为奴婢。我们却无能为力，因为我们的田地和葡萄园已经归别人了。”
6听到他们的抱怨后，我非常愤怒。 7经过深思熟虑后，我便斥责这些贵族和官员，说：“你们竟然向同胞放高利贷！”于是我召开大会处理他们的问题。 8我对他们说：“我们在尽力赎回那些被卖到外邦的犹太同胞，你们却要卖他们为奴，好让我们再赎回他们吗？”他们都沉默不语，无言以对。 9我继续说：“你们的所作所为实在不对。难道你们不应该敬畏上帝，以免我们的仇敌凌辱我们吗？ 10我和我的兄弟及仆人都借钱、借粮给民众，现在我们要停止放高利贷。 11你们今天就要归还他们的田地、葡萄园、橄榄园和房屋，以及你们向他们所收的五谷、新酒和油的利息。”
12他们说：“我们会照你的话去做，把东西还给他们，不再向他们索债。”于是，我召来祭司，让这些人起誓遵守自己的诺言。 13我抖着衣服说：“如果你们不守誓言，愿上帝也这样抖掉你们的家园和你们劳碌得来的，使你们一无所有。”全体会众都说：“阿们！”他们赞美耶和华，民众都遵照誓言去行。
尼希米大公无私
14从亚达薛西王二十年至三十二年，也就是我奉派为犹大省长的十二年间，我和我的弟兄都没有吃省长的俸禄。 15在我之前的省长使民众负担沉重，天天索取食物、酒及五百克银子。他们的仆人也欺压民众，但我因敬畏上帝而没有这样做。 16我全心修筑城墙，没有购置田产，我的仆人也都参与修建城墙的工作。 17除了从周围外邦来到我们这里的人之外，还有一百五十名犹太人和官员与我一同吃饭。 18我每天需要预备一头公牛、六只肥羊和飞禽；每十天还要大量供应各样酒品。即使这样，我仍然没有吃省长的俸禄，因为民众已经负担沉重。 19我的上帝啊，求你记念我为这些民众所做的一切，施恩于我。
