Leviticus 14 – TCB & PCB

Tagalog Contemporary Bible

Leviticus 14:1-57

Paglilinis ng Tao Matapos Gumaling sa Nakakahawang Sakit sa Balat.

1-2Ito ang mga tuntuning ibinigay ng Panginoon kay Moises tungkol sa paglilinis ng taong gumaling sa malubhang sakit sa balat:

Pagkatapos maipahayag ng pari na ang taoʼy gumaling na sa kanyang sakit, 3lalabas ang pari sa kampo at susuriin niya ang katawan ng taong iyon. Kung gumaling na nga siya sa kanyang sakit, 4magpapakuha ang pari ng dalawang malinis14:4 malinis: Ang ibig sabihin, itoʼy maaaring kainin o ihandog sa Panginoon. na ibong buhay, isang putol na kahoy na sedro, panaling pula, at isang kumpol ng halaman na isopo. 5Ipapatay ng pari ang isang ibon sa ibabaw ng palayok na may tubig na galing sa isang bukal. 6Pagkatapos, muli siyang kukuha ng buhay na ibon, kahoy na sedro, taling pula, at halamang isopo, at ilulubog lahat sa tubig na may dugo ng pinatay na ibon. 7At ang tubig na may dugo ay kanyang iwiwisik ng pitong beses sa taong gumaling sa kanyang sakit sa balat, at kanyang ipapahayag na magaling na ang taong iyon. At pagkatapos, pakakawalan ng pari ang buhay na ibon sa bukid.

8Pero bago siya ituring na malinis, kinakailangang labhan muna niya ang kanyang damit, magpaahit ng kanyang buhok at balahibo, at maligo. Pagkatapos nito, maaari na siyang pumasok sa kampo pero hindi pa rin siya makakatira sa loob ng kanyang tolda sa loob ng pitong araw. 9Sa ikapitong araw, muli niyang ipapaahit ang kanyang buhok at balahibo, lalabhan ang kanyang damit at maliligo.

10Sa ikawalong araw, kinakailangang magdala siya ng dalawang lalaking tupa at isang babaeng tupa na isang taong gulang, at walang kapintasan. Magdala rin siya ng anim na kilo ng magandang klaseng harina na hinaluan ng langis bilang handog ng pagpaparangal sa Panginoon. At magdala rin siya ng isang basong langis. 11Pagkatapos, dadalhin ng pari ang tao at ang handog niya sa presensya ng Panginoon malapit sa pintuan ng Toldang Tipanan.

12Kukunin ng pari ang isang lalaking tupa at ang isang basong langis, at ihahandog niya ito bilang handog na pambayad ng kasalanan. Pagkatapos, itataas niya ito sa Panginoon bilang handog na itinataas. 13At papatayin niya ang tupa sa Banal na Lugar, doon sa pinagpapatayan ng mga handog sa paglilinis at handog na sinusunog. Ang tupang ito na handog ay napakabanal, at ito ay para sa mga pari, katulad ng handog na pambayad ng kasalanan. 14Pagkatapos, kukuha ang pari ng dugo ng tupang handog na pambayad ng kasalanan at ipapahid sa ibabang bahagi ng kanang tainga ng taong naghandog at sa kanyang kanang hinlalaki sa kamay at paa. 15Kukuha rin ang pari ng langis at magbubuhos sa kanyang kaliwang palad, 16at ilulubog niya sa langis ang mga daliri niya sa kanang kamay at iwiwisik ng pitong beses sa presensya ng Panginoon. 17Ang ibang langis sa kanyang palad ay ipapahid niya sa ibabang bahagi ng kanang tainga at kanang hinlalaki ng kamay at paa ng taong pinahiran niya mismo ng dugo. 18-20Ang natitira pang langis sa palad ng pari ay ipapahid niya sa ulo ng taong iyon, at saka niya ihahandog ang handog sa paglilinis. Pagkatapos nito, papatayin ng pari ang handog na sinusunog at ihahandog niya ito sa altar pati ang handog ng pagpaparangal. Ganito ang gagawin ng pari sa presensya ng Panginoon para matubos ang karumihan ng tao at magiging malinis siya.

21Pero kung mahirap ang tao at hindi niya kayang maghandog ng mga ito, magdala na lang siya ng isang lalaking tupa bilang handog na pambayad sa kanyang kasalanan. Itataas niya ang handog na ito sa Panginoon para matubos siya sa kanyang kasalanan. Magdala rin siya ng dalawang kilo ng magandang klaseng harina na may halong langis bilang handog ng pagpaparangal sa Panginoon. At magdala pa siya ng isang basong langis. 22Magdadala rin siya ng dalawang kalapati o dalawang ibon na batu-bato. Alinman ang kanyang makakayanan sa mga ito, ang isaʼy bilang handog sa paglilinis at ang isa naman ay bilang handog na sinusunog.

23Sa ikawalong araw, ang lahat ng handog na itoʼy dadalhin niya sa presensya ng Panginoon malapit sa may pintuan ng Toldang Tipanan. At ibibigay niya ito sa pari. 24Kukunin ng pari ang tupang ihahandog bilang pambayad ng kasalanan at ang isang basong langis, at itataas niya iyon sa presensya ng Panginoon bilang handog na itinataas. 25Pagkatapos, papatayin niya ang tupa at kukuha siya ng dugo nito at ipapahid sa ibabang bahagi ng kanang tainga ng taong nililinis at sa hinlalaki niya sa kanang kamay at paa. 26Pagkatapos, maglalagay ang pari ng langis sa kanyang kaliwang palad, 27at ilulubog niya sa langis ang mga daliri sa kanang kamay at iwiwisik ng pitong beses sa presensya ng Panginoon. 28Ang ibang langis sa kanyang palad ay ipapahid niya sa ibabang bahagi ng kanang tainga ng taong nililinis at sa hinlalaki nito sa kanang kamay at paa, doon mismo sa pinahiran ng dugo. 29-31Ang natirang langis sa palad ng pari ay ipapahid sa ulo ng tao. Pagkatapos, ihahandog ng pari ang dalawang kalapati o dalawang ibon na batu-bato. Ang isaʼy handog sa paglilinis at ang isaʼy para sa handog na sinusunog. Ihahandog din niya ang handog ng pagpaparangal. Sa pamamagitan ng gagawing ito ng pari sa presensya ng Panginoon, maaalis ang karumihan ng tao. 32Ito ang mga tuntunin tungkol sa paglilinis ng taong may sakit sa balat at kung ano ang dapat niyang gawin kung hindi niya kaya ang handog sa paglilinis.

Ang mga Tuntunin Tungkol sa mga Amag na Kumakalat sa Bahay

33Ito ang sinabi ng Panginoon kina Moises at Aaron 34tungkol sa dapat gawin kung patutubuin ng Panginoon ang mga amag14:34 Ang uri ng amag na ito na tumutubo sa bahay ay hindi karaniwang nakikita sa Pilipinas. Tingnan din ang “footnote” sa 13:2. sa kanilang mga bahay kapag silaʼy nasa Canaan na, ang lugar na ibibigay ng Panginoon sa kanila bilang pag-aari:

35Kung mapuna ng may-ari ng bahay na nagkakaamag ang kanyang bahay, dapat niya itong sabihin sa pari. 36At bago pumasok ang pari sa bahay na iyon, ipag-uutos niyang ilabas lahat ang kagamitan sa loob ng bahay, dahil baka pati iyon ay maibilang na marumi. Pagkatapos, papasok ang pari sa bahay 37at titingnan niya ang amag. Kapag nakita niyang ang dingding ay parang kulay berde o namumula, at parang makapal ang tagos sa dingding,14:37 kulay … dingding: o, kinakain ang loob ng dingding. 38lalabas ang pari sa bahay na iyon at ipapasara niya ang bahay sa loob ng pitong araw. 39Sa ikapitong araw, babalik ang pari at muling titingnan ang amag sa bahay. At kung iyon ay kumalat pa sa ibang bahagi ng dingding, 40ipapatanggal niya ang mga dingding na may amag at ipapatapon sa labas ng bayan, doon sa pinagtatapunan ng mga bagay na itinuturing na marumi. 41At ipababakbak niya ang lahat ng bahagi ng dingding sa loob ng bahay at ang lahat ng binakbak ay ipapatapon din niya sa labas ng bayan, doon sa lugar na pinagtatapunan ng mga bagay na itinuturing na marumi. 42At ipag-uutos niya na palitan ang lahat ng bahagi ng dingding na tinanggal.

43Pero kung pagkatapos nitoʼy muling magkaamag ang bahay, 44pupuntahan niyang muli ang pari at muling ipapasuri ito. Kung ang amag ay kumakalat, ituturing na marumi na naman ang bahay na iyon dahil pabalik-balik ang amag sa bahay. 45Kaya dapat nang gibain ang bahay at ang mga gamit nitoʼy ipatapon sa labas ng bayan, doon sa lugar na pinagtatapunan ng mga bagay na itinuturing na marumi.

46Ang sinumang pumasok sa bahay na iyon na ipinasara ay ituturing na marumi hanggang sa paglubog ng araw. 47At ang sinumang kumain o matulog sa bahay na iyon ay kinakailangang maglaba ng kanyang damit.14:47 Tingnan ang “footnote” sa 11:24-28b.

48Pero kung sa pagsusuri ng pari ay hindi na nagkaamag ang bahay pagkatapos palitan ang mga bahagi ng dingding na may amag, ipapahayag ng pari na malinis na ang bahay dahil wala nang amag. 49At para maituring na malinis ang bahay, kinakailangan ng pari ang dalawang ibon, kahoy na sedro, pulang panali, at halamang isopo. 50Papatayin niya ang isang ibon sa ibabaw ng palayok na may tubig mula sa bukal. 51At kukunin niya ang kahoy na sedro, ang pulang panali, halamang isopo, at ang buhay na ibon. At ilulubog niyang lahat ito sa tubig sa palayok na may dugo ng ibong pinatay. At ang tubig na may dugo ay iwiwisik niya ng pitong beses sa bahay. 52Kaya sa pamamagitan ng dugo ng ibon, tubig na galing sa bukal, buhay na ibon, kahoy na sedro, halamang isopo, at ng pulang panali, malilinis ng pari ang bahay. 53Pagkatapos, pakakawalan niya ang buhay na ibon sa labas ng bayan. Ganito ang paraan na gagawin ng pari para maalis ang karumihan sa bahay at magiging malinis na ito.

54-57Ito ang mga tuntunin tungkol sa sakit sa balat na nakakahawa at kumakati, o namamaga, o may butlig o namumuti, at tungkol sa amag ng damit at amag sa bahay. At sa pamamagitan ng mga tuntuning ito, malalaman ninyo kung alin ang malinis at marumi.

Persian Contemporary Bible

لاويان 14:1‏-57

طهارت از جذام

1‏-2خداوند اين دستورات را دربارهٔ شخصی كه مرض جذام او شفا يافته است، به موسی داد:

3كاهن بايد برای معاينهٔ او از اردوگاه بيرون رود. اگر ديد كه جذام برطرف شده است 4دستور دهد دو پرندهٔ زندهٔ حلال گوشت، چند تكه چوب سرو، نخ قرمز و چند شاخه زوفا برای مراسم تطهير شخص شفا يافته بياورند. 5سپس دستور دهد كه يكی از پرندگان را در يک ظرف سفالين كه آن را روی آب روان گرفته باشند سر ببرند 6و چوب سرو، نخ قرمز، شاخهٔ زوفا و پرندهٔ زنده را در خون پرنده‌ای كه سرش بريده شده فرو كند. 7سپس كاهن خون را هفت مرتبه روی شخصی كه از جذام شفا يافته، بپاشد و او را شرعاً طاهر اعلام كند و پرندهٔ زنده را هم در صحرا رها نمايد.

8آنگاه شخصی كه شفا يافته لباس خود را بشويد و تمام موی خود را بتراشد و خود را بشويد تا شرعاً طاهر شود. سپس او می‌تواند به اردوگاه بازگشته، در آنجا زندگی كند؛ ولی بايد تا هفت روز بيرون خيمه‌اش بماند. 9در روز هفتم دوباره تمام موی خود را كه شامل موی سر، ريش، ابرو و ساير قسمتهای بدن او می‌شود، بتراشد و لباسهایش را بشويد و حمام كند. آنگاه آن شخص شرعاً طاهر خواهد بود.

10روز بعد، يعنی روز هشتم، بايد دو برهٔ نر بی‌عيب و يک ميش يک سالهٔ بی‌عيب با سه كيلو آرد مرغوب مخلوط با روغن زيتون به عنوان هديهٔ آردی و يک سوم ليتر روغن زيتون نزد كاهن بياورد. 11سپس كاهن آن شخص و هديهٔ وی را دم در خيمهٔ عبادت به حضور خداوند بياورد. 12كاهن بايد يكی از بره‌های نر را با روغن زيتون گرفته، با تكان دادن آنها در جلو قربانگاه، به عنوان قربانی جبران به خداوند تقديم كند. (اين قربانی جزو هدايای مخصوصی است كه به كاهن تعلق می‌گيرد.) 13سپس كاهن در خيمهٔ عبادت در جايی كه قربانی گناه و قربانی سوختنی ذبح می‌شوند، بره را سر ببرد. اين قربانی جبران بسيار مقدس است و بايد مثل قربانی گناه برای خوراک به كاهن داده شود. 14كاهن، خون قربانی جبران را بگيرد و مقداری از آن را بر نرمهٔ گوش راست شخصی كه طاهر می‌شود و روی شست دست راست او و روی شست پای راستش بمالد.

15پس از آن، كاهن مقداری از روغن زيتون را گرفته، آن را در كف دست چپ خود بريزد، 16و انگشت دست راست خود را در آن فرو برده، هفت بار روغن را به حضور خداوند بپاشد. 17سپس كاهن مقداری از روغن كف دست خود را روی نرمهٔ گوش راست آن شخص و روی شست دست راست و روی شست پای راست او بمالد. 18بعد روغن باقيمانده در كف دست خود را بر سر آن شخص بمالد. به اين ترتيب كاهن در حضور خداوند برای او كفاره خواهد كرد.

19پس از آن، كاهن بايد قربانی گناه را تقديم كند و بار ديگر مراسم كفاره را برای شخصی كه از جذام خود طاهر می‌شود به جا آورد. سپس كاهن قربانی سوختنی را سر ببرد، 20و آن را با هديهٔ آردی بر قربانگاه تقديم نموده، برای آن شخص كفاره كند تا شرعاً طاهر شناخته شود.

21اگر آن شخص فقير باشد و نتواند دو بره قربانی كند، می‌تواند يک برهٔ نر به عنوان قربانی جبران بياورد تا هنگام برگزاری مراسم كفاره جلو قربانگاه تكان داده شود و به خداوند تقديم گردد. همراه با آن يک كيلو آرد مرغوب مخلوط با روغن زيتون به عنوان هديهٔ آردی و يک سوم ليتر روغن زيتون نيز تقديم شود. 22آن شخص بايد دو قمری يا دو جوجه كبوتر نيز بياورد و يكی را برای قربانی گناه و ديگری را برای قربانی سوختنی تقديم كند. 23روز هشتم آنها را دم در خيمهٔ عبادت نزد كاهن بياورد تا در حضور خداوند برای مراسم طهارت او تقديم شوند. 24كاهن بره را به عنوان قربانی جبران همراه با روغن بگيرد و آنها را جلو قربانگاه تكان داده، به خداوند تقديم كند. (اين قربانی جزو هدايای مخصوصی است كه به كاهن تعلق می‌گيرد.) 25سپس بره را به عنوان قربانی جبران ذبح كند و قدری از خون آن را روی نرمهٔ گوش راست شخصی كه طاهر می‌شود و روی شست دست راست و روی شست پای راست او بمالد.

26سپس كاهن مقداری از روغن زيتون را در كف دست چپ خود بريزد 27و با انگشت راستش قدری از آن را هفت بار به حضور خداوند بپاشد. 28بعد قدری از روغن زيتون كف دستش را روی نرمهٔ گوش راست آن شخص و روی شست دست راست و روی شست پای راست وی بمالد. 29روغن باقيمانده در دست خود را بر سر شخصی كه طاهر می‌شود بمالد. به اين ترتيب كاهن در حضور خداوند برای او كفاره خواهد كرد. 30پس از آن، بايد دو قمری يا دو جوجه كبوتری را كه آورده است قربانی كند، 31يكی را برای قربانی گناه و ديگری را برای قربانی سوختنی. همراه آنها هديهٔ آردی نيز تقديم شود. به اين ترتيب كاهن در حضور خداوند برای آن شخص كفاره خواهد كرد. 32اين است مقررات مربوط به اشخاصی كه از مرض جذام شفا يافته، ولی قادر نيستند قربانیهایی را كه معمولاً برای انجام مراسم طهارت لازم است بياورند.

33‏-34خداوند اين دستورات را در مورد خانه‌ای كه جذام بر آن عارض شده، به موسی و هارون داد. (اين قوانين برای زمانی بود كه قوم اسرائيل به سرزمين موعود كنعان كه خداوند قرار بود به آنها ببخشد، وارد می‌شدند.) 35هرگاه كسی در خانه‌اش متوجهٔ جذام14‏:35 نگاه کنيد به زيرنويس 13‏:47.‏ شود، بايد بيايد و به كاهن بگويد: «به نظر می‌رسد در خانهٔ من مرض جذام وجود دارد!» 36كاهن پيش از اينكه خانه را مشاهده كند دستور بدهد كه خانه تخليه شود تا اگر تشخيص داد كه مرض جذام در آنجا وجود دارد، هر چه در خانه است، شرعاً نجس اعلام نشود. سپس كاهن وارد خانه شده 37آن را مشاهده كند. اگر رگه‌های مايل به سبز يا سرخ در ديوار خانه پيدا كرد كه عمیقتر از سطح ديوار به نظر رسيد، 38بايد در خانه را تا هفت روز ببندد. 39روز هفتم برگشته، دوباره به آن نگاه كند. اگر رگه‌ها در ديوار پخش شده باشند، 40آنگاه كاهن دستور بدهد آن قسمت رگه‌دار ديوار را كنده، سنگهای آن را در جای ناپاكی خارج از شهر بيندازند. 41سپس دستور بدهد ديوارهای داخل خانه را بتراشند و خاک تراشيده شده را نيز در جای ناپاكی خارج از شهر بريزند. 42بعد بايد سنگهای ديگری بياورد و به جای سنگهايی كه كنده شده كار بگذارند و با ملاط تازه خانه را دوباره اندود كنند.

43ولی اگر رگه‌ها دوباره نمايان شدند، 44كاهن بايد دوباره بيايد و نگاه كند، اگر ديد كه رگه‌ها پخش شده‌اند، بداند كه جذام مسری است و خانه شرعاً نجس می‌باشد. 45آنگاه كاهن دستور دهد خانه را خراب كنند و تمام سنگها، تيرها و خاک آن را به خارج از شهر برده، در جای ناپاكی بريزند. 46وقتی در خانه بسته است، اگر كسی داخل آن شود، تا غروب شرعاً نجس خواهد بود. 47هر كه در آن خانه بخوابد يا چيزی بخورد، بايد لباس خود را بشويد.

48اما زمانی كه كاهن دوباره برای مشاهدهٔ خانه می‌آيد، ببيند كه رگه‌ها ديگر پخش نشده‌اند، آنگاه اعلام كند كه خانه شرعاً طاهر است و جذام برطرف شده است. 49سپس برای طهارت خانه، دستور دهد دو پرنده، چند تكه چوب سرو، نخ قرمز و چند شاخه زوفا بياورند. 50يكی از پرندگان را روی آب روان در يک ظرف سفالين سر ببرد 51‏-52و چوب سرو و شاخهٔ زوفا و نخ قرمز و پرندهٔ زنده را در خون پرنده‌ای كه سربريده است و همچنين در آب روان فرو كند و هفت بار بر خانه بپاشد. به اين طريق خانه طاهر می‌شود. 53سپس پرندهٔ زنده را بيرون شهر در صحرا رها كند. اين است روش تطهير خانه.

54‏-56اين مقررات مربوط به جذام است كه ممكن است در لباس يا در خانه، در آماس روی پوست بدن يا در جوش، و يا در لكهٔ براق ديده شود. 57طبق اين مقررات تشخيص خواهيد داد كه چه وقت چيزی نجس است و چه وقت طاهر.