Hinugasan ni Jesus ang Paa ng mga Tagasunod Niya
1Bago sumapit ang Pista ng Paglampas ng Anghel, alam ni Jesus na dumating na ang panahon ng pag-alis niya sa mundong ito upang bumalik sa Ama. Mahal na mahal niya ang kanyang mga tagasunod dito sa mundo, at ipinakita niya ang kanyang pagmamahal sa kanila hanggang sa katapusan.
2Nang gabing iyon, naghapunan si Jesus kasama ang mga tagasunod niya. Inudyukan na ni Satanas si Judas Iscariote na anak ni Simon na traydurin si Jesus. 3Alam ni Jesus na ang lahat ng kapangyarihan ay ibinigay sa kanya ng Ama. At alam din niyang galing siya sa Dios at babalik din sa Dios. 4Tumayo si Jesus habang naghahapunan sila. Hinubad niya ang kanyang damit-panlabas at nagbigkis ng tuwalya sa baywang niya. 5Pagkatapos, nagbuhos siya ng tubig sa isang planggana, at sinimulang hugasan ang paa ng mga tagasunod niya at pinunasan ng tuwalyang nakabigkis sa kanya. 6Paglapit niya kay Simon Pedro, sinabi nito, “Panginoon, huhugasan nʼyo po ba ang mga paa ko?” 7Sumagot si Jesus, “Hindi mo naiintindihan ang ginagawa ko ngayon, pero maiintindihan mo rin sa bandang huli.” 8Sinabi ni Pedro sa kanya, “Hindi pwedeng kayo ang maghugas ng mga paa ko.” Sumagot si Jesus, “Kung ayaw mong hugasan ko ang paa mo, wala kang kaugnayan sa akin.” 9Kaya sinabi ni Simon Pedro, “Kung ganoon Panginoon, hindi lang po ang mga paa ko ang hugasan nʼyo kundi pati na rin ang mga kamay at ulo ko!” 10Pero sinabi ni Jesus sa kanya, “Ang naligo na ay malinis na ang buong katawan, kaya hindi na siya kailangang hugasan pa, maliban sa mga paa niya. Malinis na nga kayo, pero hindi kayong lahat.” 11(Sinabi ni Jesus na hindi lahat sila ay malinis dahil alam niya kung sino ang magtatraydor sa kanya.)
12Nang mahugasan na ni Jesus ang mga paa nila, muli niyang isinuot ang kanyang damit-panlabas at bumalik sa hapag-kainan. Pagkatapos, tinanong niya sila, “Naintindihan nʼyo ba ang ginawa ko sa inyo? 13Tinatawag nʼyo akong ‘Guro’ at ‘Panginoon’, at tama kayo dahil iyan nga ang totoo. 14Kung ako na Guro at Panginoon ninyo ay hinugasan ang inyong mga paa, dapat ay ganoon din ang gawin ninyo sa isaʼt isa. 15Ginawa ko ito bilang halimbawa na dapat ninyong tularan. Kaya gawin din ninyo ang ginawa ko sa inyo. 16Sinasabi ko sa inyo ang totoo, walang alipin na mas higit sa kanyang amo; at wala ring isinugo na mas higit sa nagsugo sa kanya. 17Ngayong alam nʼyo na ang mga bagay na ito, mapalad kayo kung gagawin nʼyo ang mga ito.
18“Hindi ko sinasabing mapalad kayong lahat, dahil kilala ko ang mga pinili ko. Pero kailangang matupad ang sinasabi sa Kasulatan na ‘Trinaydor ako ng nakisalo sa akin sa pagkain.’13:18 Salmo 41:9. 19Sinasabi ko ito sa inyo bago pa man mangyari, upang kapag nangyari na ay maniwala kayo na ako nga ang Cristo. 20Sinasabi ko sa inyo ang totoo, ang tumatanggap sa mga taong isinugo ko ay tumatanggap sa akin, at ang tumatanggap sa akin ay tumatanggap sa nagsugo sa akin.”
Inihayag ni Jesus na May Magtatraydor sa Kanya
(Mat. 26:20-25; Mar. 14:17-21; Luc. 22:21-23)
21Pagkasabi nito ni Jesus, labis siyang nabagabag. Sinabi niya, “Ang totoo, tatraydurin ako ng isa sa inyo.” 22Nagtinginan ang mga tagasunod niya na naguguluhan kung sino ang tinutukoy niya. 23Nakasandal kay Jesus ang tagasunod na minamahal niya. 24Kaya sinenyasan siya ni Simon Pedro na tanungin si Jesus kung sino ang tinutukoy nito. 25Kaya habang nakasandal siya kay Jesus, nagtanong siya, “Panginoon, sino po ang tinutukoy ninyo?” 26Sumagot si Jesus, “Kung sino ang bibigyan ko ng tinapay na isinawsaw ko, siya iyon.” Kaya kumuha si Jesus ng tinapay at matapos isawsaw ay ibinigay kay Judas na anak ni Simon Iscariote. 27Nang matanggap ni Judas ang tinapay, pumasok sa kanya si Satanas. Sinabi ni Jesus sa kanya, “Gawin mo na agad ang gagawin mo.” 28Hindi naintindihan ng mga kasalo sa hapunan kung bakit sinabi iyon ni Jesus. 29Ang akala ng iba, inutusan lang ni Jesus si Judas na bumili ng mga kakailanganin sa pista o kayaʼy magbigay ng limos sa mga mahihirap, dahil siya ang tagapag-ingat ng pera nila. 30Pagkakain ni Judas ng tinapay, agad siyang umalis. Gabi na noon.
Ang Bagong Utos
31Nang makaalis na si Judas, sinabi ni Jesus, “Ako na Anak ng Tao ay pararangalan na, at sa pamamagitan koʼy pararangalan din ang Dios. 32At kung sa pamamagitan koʼy pararangalan ang Dios, ihahayag din ng Dios ang aking karangalan, at gagawin niya ito kaagad. 33Mga anak, sandali na lang ninyo akong makakasama. Hahanapin ninyo ako, pero gaya ng sinabi ko sa mga pinuno ng mga Judio, hindi kayo makakapunta sa pupuntahan ko. 34Kaya isang bagong utos ang ibinibigay ko sa inyo: Magmahalan kayo. Kung paano ko kayo minamahal, ganoon din dapat ang pagmamahal nʼyo sa isaʼt isa. 35Kung nagmamahalan kayo, malalaman ng lahat ng tao na mga tagasunod ko kayo.”
Sinabi ni Jesus na Ikakaila Siya ni Pedro
(Mat. 26:31-35; Mar. 14:27-31; Luc. 22:31-34)
36Nagtanong si Simon Pedro kay Jesus, “Panginoon, saan po kayo pupunta?” Sumagot si Jesus, “Sa ngayon ay hindi ka makakasama sa pupuntahan ko, pero susunod ka rin doon balang araw.” 37Nagtanong pa si Pedro, “Panginoon, bakit hindi ako maaaring sumama sa inyo ngayon? Handa naman akong mamatay para sa inyo.” 38Sumagot si Jesus, “Talaga bang handa kang mamatay para sa akin? Sinasabi ko sa iyo ang totoo, bago tumilaok ang manok, tatlong beses mong ikakaila na kilala mo ako.”
عيسی به شاگردان درس فروتنی می‌دهد
1-3شب «عيد پِسَح» فرا رسيد و عيسی با شاگردان خود بر سر سفرهٔ شام نشست. عيسی می‌دانست كه اين آخرين شب عمر او بر زمين است و بزودی نزد خدای پدر به آسمان باز خواهد گشت، بنابراين محبت خود را به كمال به شاگردانش نشان داد. شيطان كه يهودای اِسخريوطی (پسر شمعون) را از قبل فريب داده بود تا به عيسی خيانت كند، در وقت شام به فكر او انداخت تا در همان شب نقشهٔ خود را عملی سازد.
عيسی می‌دانست كه خدا اختيار همه چيز را به دست او سپرده است و از نزد خدا آمده و بار ديگر به نزد او باز می‌گردد. 4پس، از سر شام برخاست، لباس خود را درآورد، حوله‌ای به كمر بست، 5آب در لگن ريخت و به شستن پايهای شاگردان و خشک كردن آنها با حوله پرداخت. 6وقتی به شمعون پطرس رسيد، پطرس به او گفت: «استاد، شما نبايد پايهای ما را بشوييد.»
7عيسی جواب داد: «اكنون علت كار مرا درک نمی‌كنی؛ ولی يک روز خواهی فهميد.»
8پطرس باز اصرار كرد: «نه، هرگز نمی‌گذارم شما پاهای مرا بشوييد.»
عيسی فرمود: «اگر نگذاری، رابطه‌مان قطع می‌شود.»
9پطرس با عجله گفت: «پس حالا كه اينطور است، نه فقط پا، بلكه دست و صورتم را نيز بشوييد.»
10عيسی جواب داد: «كسی كه تازه حمام كرده، فقط كافی است كه پايهای خود را بشويد تا تمام بدنش پاكيزه شود. شما نيز پاكيد ولی نه همه.» 11چون عيسی می‌دانست چه كسی به او خيانت خواهد كرد؛ از اين جهت گفت كه همهٔ شاگردان پاک نيستند.
12پس از آنكه پاهای شاگردان خود را شست، لباس خود را پوشيد و سر ميز شام نشست و پرسيد: «آيا فهميديد چرا اين كار را كردم؟ 13شما مرا استاد و خداوند می‌خوانيد، و درست می‌گوييد چون همينطور نيز هست. 14حال، اگر من كه خداوند و استاد شما هستم، پاهای شما را شستم، شما نيز بايد پاهای يكديگر را بشوييد. 15من به شما سرمشقی دادم تا شما نيز همينطور رفتار كنيد. 16چون مسلماً خدمتكار از اربابش بالاتر نيست و قاصد نيز از فرستنده‌اش مهمتر نمی‌باشد. 17در زندگی، سعادت در اين است كه به آنچه می‌دانيد، عمل كنيد.»
عيسی خيانت يهودا را پيشگويی می‌كند
18«اين را به همهٔ شما نمی‌گويم، چون تک‌تک شما را كه انتخاب كرده‌ام، خوب می‌شناسم. كتاب آسمانی می‌گويد: ”كسی كه با من نان خورده است، به من خيانت می‌كند.“ و اين همين الان واقع می‌شود. 19اين را به شما می‌گويم تا وقتی واقع شد، به من ايمان بياوريد. 20بدانيد كه هر کس فرستاده‌ء مرا قبول كند، مرا پذيرفته است و آنكه مرا قبول كند فرستنده‌ء من يعنی خدای پدر را پذيرفته است.»
21پس از اين سخن، عيسی به شدت محزون شد و با دلی شكسته گفت: «حقيقت اين است كه يكی از شما به من خيانت خواهد كرد.»
22شاگردان مات و مبهوت به يكديگر نگاه می‌كردند و در حيرت بودند كه عيسی اين را درباره چه كسی می‌گويد. 23شاگردی كه معمولاً سر رو سينهٔ عيسی می‌گذاشت و عيسی او را بسيار محبت می‌نمود، كنار عيسی نشسته بود. 24شمعون پطرس به او اشاره كرد تا بپرسد كيست كه دست به چنين كار وحشتناكی می‌زند. 25پس، آن شاگرد به عيسی نزديكتر شد و پرسيد: «خداوندا، آن شخص كيست؟»
26فرمود: «آن كسی است كه يک لقمه می‌گيرم و به او می‌دهم.» آنگاه لقمه‌ای گرفت و آن را به يهودا پسر شمعون اسخريوطی داد. 27به محض اينكه لقمه از گلوی يهودا پايين رفت، شيطان داخل او شد.
پس عيسی به او فرمود: «عجله كن و كار را به پايان برسان!» 28هيچكس به هنگام شام منظور عيسی را نفهميد. 29فقط بعضی گمان كردند كه چون پول دست يهودا بود، عيسی به او دستور داد كه برود و خوراک بخرد و يا چيزی به فقرا بدهد.
30يهودا لقمه را خورد و فوراً برخاست و در تاريكی شب بيرون رفت.
عيسی انکار پطرس را پيشگويی می‌کند
31به محض اينكه يهودا از اتاق خارج شد، عيسی فرمود: «وقت من تمام شده است. بزودی جلال خدا مرا فرا خواهد گرفت و آنچه برای من پيش می‌آيد، باعث جلال و ستايش خدا خواهد شد. 32خدا نيز بزودی بزرگی و جلال خود را به من خواهد داد. 33ای فرزندان من كه برايم بسيار عزيز هستيد، چقدر اين لحظات كوتاهند. بزودی بايد شما را بگذارم و بروم. آنگاه همانطور كه به سران قوم يهود گفتم، همه جا به دنبال من خواهيد گشت، اما مرا نخواهيد يافت و نخواهيد توانست به جايی كه می‌روم، بياييد.
34«پس حال، دستوری تازه به شما می‌دهم: يكديگر را دوست بداريد همانگونه كه من شما را دوست می‌دارم. 35محبت شما به يكديگر، به جهان ثابت خواهد كرد كه شما شاگردان من می‌باشيد.»
36شمعون پطرس پرسيد: «استاد، شما كجا می‌خواهيد برويد؟»
عيسی جواب داد: «حال، نمی‌توانی با من بيايی، ولی بعد به دنبالم خواهی آمد.»
37پطرس پرسيد: «استاد، چرا نمی‌توانم حالا بيايم؟ من حتی حاضرم جانم را فدای شما كنم.»
38عيسی جواب داد: «تو جانت را فدای من می‌كنی؟ همين امشب پيش از بانگ خروس، سه بار مرا انكار كرده، خواهی گفت كه مرا نمی‌شناسی.»
