1“Kung balon sana ng tubig ang aking ulo, at ang aking mga mata ay bukal ng luha, iiyak ako araw at gabi para sa mga kababayan kong pinatay. 2Kung mayroon lang sana akong matitirhan sa ilang para makalayo ako sa mga kababayan ko, dahil silang lahat ay nagtaksil na parang mga babaeng nangangalunya.”
3Sinabi ng Panginoon, “Lagi silang handang magsinungaling na parang pana na handa nang itudla. Kasinungalingan ang namamayani sa lupaing ito at hindi ang katotohanan. Malala na ang paggawa nila ng kasalanan at hindi nila ako kinikilala.
4“Mag-ingat kayo sa kapwa nʼyo at huwag kayong magtiwala sa mga kamag-anak nʼyo, dahil ang bawat isa ay mandaraya at naninira ng kapwa. 5Dinadaya ng bawat isa ang kapwa niya at wala ni isa ang nagsasalita ng katotohanan. Sanay na sa pagsisinungaling ang mga dila nila at pinapagod nila ang sarili nila sa paggawa ng kasalanan. 6Puro na lang pandaraya ang ginagawa nila, at dahil sa pandaraya ay ayaw na nila akong kilalanin. 7Kaya ako, ang Panginoong Makapangyarihan, ay nagsasabing dadalisayin ko sila na parang metal at susubukin ko sila. Ano pa ang maaari kong gawin sa kanila? 8Ang kanilang mga dila ay parang panang nakakamatay. Puro na lang pandaraya ang kanilang sinasabi. Nakikipag-usap sila nang mabuti sa kapwa nila pero sa puso nilaʼy masama ang binabalak nila. 9Hindi baʼt nararapat ko silang parusahan? Hindi ba dapat na paghigantihan ko ang bansang katulad nito? Ako, ang Panginoon, ang nagsasabi nito.”
10Sinabi ni Jeremias: Iiyak ako ng malakas para sa mga kabundukan at mananaghoy ako para sa mga pastulan. Dahil malungkot na ito at wala nang dumadaan. Hindi na marinig ang unga ng mga baka, at nag-alisan na ang mga ibon at mga hayop. 11Dahil sinabi ng Panginoon, “Wawasakin ko ang Jerusalem, at magiging tirahan ito ng mga asong-gubat.9:11 asong-gubat: sa Ingles, “jackal.” Gagawin kong parang ilang ang mga bayan ng Juda at wala nang titira rito.”
12Nagtanong ako sa Panginoon, “Sino pong marunong na tao ang makakaunawa sa mga pangyayaring ito? Kanino nʼyo po ipinaliwanag ang tungkol dito para maipaliwanag ito sa mga tao? Bakit po nawasak ang lupaing ito at naging parang ilang na hindi na dinadaanan?”
13Sumagot ang Panginoon, “Nangyari ito dahil hindi nila sinunod ang mga utos na ibinigay ko sa kanila. Hindi sila sumunod sa akin o sa mga utos ko. 14Sa halip, sinunod nila ang kapasyahan ng matigas nilang mga puso. Sumamba sila kay Baal, gaya ng itinuro sa kanila ng mga ninuno nila. 15Kaya ako, ang Panginoong Makapangyarihan, ang Dios ng Israel ay nagsabing pakakainin ko ang mga taong ito ng mapait na pagkain at paiinumin ng tubig na may lason. 16Ipapangalat ko sila sa mga bansang hindi nila kilala maging ng mga ninuno nila. Magpapadala ako ng hukbong sasalakay sa kanila para lubusan silang malipol.”
17Sinabi pa ng Panginoong Makapangyarihan, “Isipin nʼyo kung ano ang mga nangyayari! Tawagin nʼyo ang mga babaeng tagaiyak, lalo na ang mga sanay sa pag-iyak. 18Pagmadaliin silang pumunta para iyakan ang mga mamamayan ko hanggang sa dumaloy ang kanilang luha.9:18 ang mga mamamayan ko … ang kanilang luha: sa Hebreo, tayo hanggang sa dumaloy ang luha natin. 19Pakinggan ang mga pag-iyak sa Jerusalem.9:19 Jerusalem: sa Hebreo, Zion. Sinasabi ng mga tao, ‘Nawasak tayo! Nakakahiya ang nangyaring ito sa atin! Kailangang iwan na natin ang ating lupain dahil nawasak na ang ating mga tahanan!’ ”
20Ngayon, kayong mga babae, pakinggan ninyo ang sinasabi ng Panginoon. Pakinggan ninyo itong mabuti. Turuan ninyo ang inyong mga anak na babae at ang inyong kapwa na umiyak at managhoy. 21Dumating ang kamatayan sa ating mga sambahayan at sa matitibay na bahagi ng ating lungsod. Pinatay ang mga bata na naglalaro sa mga lansangan at ang mga kabataang lalaki na nagkakatipon sa mga plasa. 22At sinabi ng Panginoon, “Kakalat ang mga bangkay na parang mga dumi sa kabukiran, at parang mga butil na naiwan ng mga nag-aani, at wala nang kukuha sa mga ito. 23Hindi dapat ipagmalaki ng marunong ang karunungan niya, o ng malakas ang kalakasan niya, o ng mayaman ang kayamanan niya. 24Kung gusto ng sinuman na magmalaki, dapat lang niyang ipagmalaki na kilala niya ako at nauunawaan niyang ako ang Panginoong mapagmahal na gumagawa ng tama at matuwid dito sa mundo, dahil iyon ang kinalulugdan ko. Ako, ang Panginoon, ang nagsasabi nito.
25“Darating ang araw na parurusahan ko ang lahat ng tinuli, na ang kanilang pamumuhay ay hindi nabago – 26ang mga taga-Egipto, Juda, Edom, Ammon, Moab, at ang lahat ng nakatira sa malalayong ilang.9:26 ang lahat ng nakatira sa malalayong ilang: sa literal, silang mga nagpagupit ng kanilang patilya. Ang totoo, lahat ng bansang ito pati na ang mga mamamayan ng Israel ay parang hindi rin mga tinuli.”
1I wish my head were a spring of water!
I wish my eyes were a fountain of tears!
I would weep day and night
for my people who have been killed.
2I wish I had somewhere to go in the desert
where a traveler could stay!
Then I could leave my people.
I could get away from them.
All of them commit adultery by worshiping other gods.
They aren’t faithful to the Lord.
3“They get ready to use
their tongues like bows,”
announces the Lord.
“Their mouths shoot out lies like arrows.
They tell lies to gain power in the land.
They go from one sin to another.
They do not pay any attention to me.
4Be on guard against your friends.
Do not trust the members of your own family.
Every one of them cheats.
Every friend tells lies.
5One friend cheats another.
No one tells the truth.
They have taught their tongues how to lie.
They wear themselves out sinning.
6Jeremiah, you live among people who tell lies.
When they lie, they refuse to pay any attention to me,”
announces the Lord.
7So the Lord who rules over all says,
“I will put them through the fire to test them.
What else can I do?
My people are so sinful!
8Their tongues are like deadly arrows.
They tell lies.
With their mouths all of them speak kindly to their neighbors.
But in their hearts they set traps for them.
9Shouldn’t I punish them for this?”
announces the Lord.
“Shouldn’t I pay back the nation
that does these things?”
10I will cry and mourn over the mountains.
I will sing a song of sadness about the desert grasslands.
They are dry and empty. No one travels through them.
The mooing of cattle isn’t heard there.
The birds have flown away.
All the animals are gone.
11The Lord says, “I will knock down all of Jerusalem’s buildings.
I will make it a home for wild dogs.
The towns of Judah will be completely destroyed.
No one will be able to live in them.”
12Who is wise enough to understand these things? Who has been taught by the Lord? Who can explain them? Why has the land been destroyed so completely? Why has it become like a desert that no one can go across?
13The Lord answered me, “Because my people have turned away from my law. I gave it to them. But they have not kept it. They have not obeyed me. 14Instead, they have done what their stubborn hearts wanted them to do. They have worshiped the gods that are named Baal. They have done what their people have taught them to do through the years.” 15So now the Lord who rules over all speaks. He is the God of Israel. He says, “I will make these people eat bitter food. I will make them drink poisoned water. 16I will scatter them among the nations. They and their people before them didn’t know about these nations. With swords I will chase these people. I will hunt them down until I have destroyed them.”
17The Lord rules over all. He says,
“Here is something I want you to think about.
Send for the women who mourn for the dead.
Send for the most skilled among them.”
18Let them come quickly
and weep for us.
Let them cry until tears flow from our eyes.
Let them weep until water pours out of our eyes.
19People are heard weeping in Zion.
They are saying, “We are destroyed!
We are filled with shame!
We must leave our land.
Our houses have been torn down.”
20You women, hear the Lord’s message.
Listen to what he’s saying.
Teach your daughters how to mourn for the dead.
Teach one another a song of sadness.
21Death has climbed in through our windows.
It has entered our forts.
Death has removed the children from the streets.
It has taken the young men out of the market.
22Say, “The Lord announces,
“ ‘Dead bodies will be like human waste
lying in the open fields.
They will lie there like grain
that is cut down at harvest time.
No one will gather them up.’ ”
23The Lord says,
“Do not let wise people brag about how wise they are.
Do not let strong people boast about how strong they are.
Do not let rich people brag about how rich they are.
24But here is what the one who brags should boast about.
They should brag that they have the understanding to know me.
I want them to know that I am the Lord.
No matter what I do on earth, I am always kind, fair and right.
And I take delight in this,”
announces the Lord.
25“The days are coming when I will judge people,” announces the Lord. “I will punish all those who are circumcised only in their bodies. 26That includes the people of Egypt, Judah, Edom, Ammon and Moab. It also includes all those who live in the desert in places far away. None of the people in these nations is really circumcised. And not even the people of Israel are circumcised in their hearts.”
