Jeremias 9 – TCB & CARSA

Tagalog Contemporary Bible

Jeremias 9:1-26

1“Kung balon sana ng tubig ang aking ulo, at ang aking mga mata ay bukal ng luha, iiyak ako araw at gabi para sa mga kababayan kong pinatay. 2Kung mayroon lang sana akong matitirhan sa ilang para makalayo ako sa mga kababayan ko, dahil silang lahat ay nagtaksil na parang mga babaeng nangangalunya.”

3Sinabi ng Panginoon, “Lagi silang handang magsinungaling na parang pana na handa nang itudla. Kasinungalingan ang namamayani sa lupaing ito at hindi ang katotohanan. Malala na ang paggawa nila ng kasalanan at hindi nila ako kinikilala.

4“Mag-ingat kayo sa kapwa nʼyo at huwag kayong magtiwala sa mga kamag-anak nʼyo, dahil ang bawat isa ay mandaraya at naninira ng kapwa. 5Dinadaya ng bawat isa ang kapwa niya at wala ni isa ang nagsasalita ng katotohanan. Sanay na sa pagsisinungaling ang mga dila nila at pinapagod nila ang sarili nila sa paggawa ng kasalanan. 6Puro na lang pandaraya ang ginagawa nila, at dahil sa pandaraya ay ayaw na nila akong kilalanin. 7Kaya ako, ang Panginoong Makapangyarihan, ay nagsasabing dadalisayin ko sila na parang metal at susubukin ko sila. Ano pa ang maaari kong gawin sa kanila? 8Ang kanilang mga dila ay parang panang nakakamatay. Puro na lang pandaraya ang kanilang sinasabi. Nakikipag-usap sila nang mabuti sa kapwa nila pero sa puso nilaʼy masama ang binabalak nila. 9Hindi baʼt nararapat ko silang parusahan? Hindi ba dapat na paghigantihan ko ang bansang katulad nito? Ako, ang Panginoon, ang nagsasabi nito.”

10Sinabi ni Jeremias: Iiyak ako ng malakas para sa mga kabundukan at mananaghoy ako para sa mga pastulan. Dahil malungkot na ito at wala nang dumadaan. Hindi na marinig ang unga ng mga baka, at nag-alisan na ang mga ibon at mga hayop. 11Dahil sinabi ng Panginoon, “Wawasakin ko ang Jerusalem, at magiging tirahan ito ng mga asong-gubat.9:11 asong-gubat: sa Ingles, “jackal.” Gagawin kong parang ilang ang mga bayan ng Juda at wala nang titira rito.”

12Nagtanong ako sa Panginoon, “Sino pong marunong na tao ang makakaunawa sa mga pangyayaring ito? Kanino nʼyo po ipinaliwanag ang tungkol dito para maipaliwanag ito sa mga tao? Bakit po nawasak ang lupaing ito at naging parang ilang na hindi na dinadaanan?”

13Sumagot ang Panginoon, “Nangyari ito dahil hindi nila sinunod ang mga utos na ibinigay ko sa kanila. Hindi sila sumunod sa akin o sa mga utos ko. 14Sa halip, sinunod nila ang kapasyahan ng matigas nilang mga puso. Sumamba sila kay Baal, gaya ng itinuro sa kanila ng mga ninuno nila. 15Kaya ako, ang Panginoong Makapangyarihan, ang Dios ng Israel ay nagsabing pakakainin ko ang mga taong ito ng mapait na pagkain at paiinumin ng tubig na may lason. 16Ipapangalat ko sila sa mga bansang hindi nila kilala maging ng mga ninuno nila. Magpapadala ako ng hukbong sasalakay sa kanila para lubusan silang malipol.”

17Sinabi pa ng Panginoong Makapangyarihan, “Isipin nʼyo kung ano ang mga nangyayari! Tawagin nʼyo ang mga babaeng tagaiyak, lalo na ang mga sanay sa pag-iyak. 18Pagmadaliin silang pumunta para iyakan ang mga mamamayan ko hanggang sa dumaloy ang kanilang luha.9:18 ang mga mamamayan ko … ang kanilang luha: sa Hebreo, tayo hanggang sa dumaloy ang luha natin. 19Pakinggan ang mga pag-iyak sa Jerusalem.9:19 Jerusalem: sa Hebreo, Zion. Sinasabi ng mga tao, ‘Nawasak tayo! Nakakahiya ang nangyaring ito sa atin! Kailangang iwan na natin ang ating lupain dahil nawasak na ang ating mga tahanan!’ ”

20Ngayon, kayong mga babae, pakinggan ninyo ang sinasabi ng Panginoon. Pakinggan ninyo itong mabuti. Turuan ninyo ang inyong mga anak na babae at ang inyong kapwa na umiyak at managhoy. 21Dumating ang kamatayan sa ating mga sambahayan at sa matitibay na bahagi ng ating lungsod. Pinatay ang mga bata na naglalaro sa mga lansangan at ang mga kabataang lalaki na nagkakatipon sa mga plasa. 22At sinabi ng Panginoon, “Kakalat ang mga bangkay na parang mga dumi sa kabukiran, at parang mga butil na naiwan ng mga nag-aani, at wala nang kukuha sa mga ito. 23Hindi dapat ipagmalaki ng marunong ang karunungan niya, o ng malakas ang kalakasan niya, o ng mayaman ang kayamanan niya. 24Kung gusto ng sinuman na magmalaki, dapat lang niyang ipagmalaki na kilala niya ako at nauunawaan niyang ako ang Panginoong mapagmahal na gumagawa ng tama at matuwid dito sa mundo, dahil iyon ang kinalulugdan ko. Ako, ang Panginoon, ang nagsasabi nito.

25“Darating ang araw na parurusahan ko ang lahat ng tinuli, na ang kanilang pamumuhay ay hindi nabago – 26ang mga taga-Egipto, Juda, Edom, Ammon, Moab, at ang lahat ng nakatira sa malalayong ilang.9:26 ang lahat ng nakatira sa malalayong ilang: sa literal, silang mga nagpagupit ng kanilang patilya. Ang totoo, lahat ng bansang ito pati na ang mga mamamayan ng Israel ay parang hindi rin mga tinuli.”

Священное Писание (Восточный перевод), версия с «Аллахом»

Иеремия 9:1-26

1О, если бы голова моя была колодцем, полным воды,

и глаза мои – фонтаном слёз,

чтобы оплакивать мне днём и ночью

сражённых из моего народа!

2О, если бы был для меня в пустыне

постоялый двор,

чтобы я мог оставить свой народ

и удалиться прочь!

Все они – блудники,

сборище вероломных.

3– Как лук, напрягают язык для лжи;

не истиной побеждают в стране.

Идут от одного злодейства к другому

и не знают Меня, –

возвещает Вечный. –

4Остерегайтесь друзей,

не доверяйте братьям,

потому что всякий брат – обманщик,

и всякий друг – клеветник.

5Друг лжёт другу,

никто не говорит правды в лицо.

Они приучили свой язык лгать

и грешат до изнеможения.

6Ты живёшь среди коварного народа,

и из-за своего коварства они не желают знать Меня, –

возвещает Вечный.

7Поэтому так говорит Вечный, Повелитель Сил:

– Я переплавлю и испытаю их,

а как ещё Мне поступить

с Моим грешным народом?

8Их язык – гибельная стрела,

он источает коварство.

С ближним они говорят по-дружески,

а в сердце готовят западню.

9Неужели Я не накажу их за это? –

возвещает Вечный. –

Неужели Я не воздам по заслугам

такому народу, как этот?

10Буду рыдать и оплакивать горы,

подниму плач о брошенных пастбищах.

Разорены они, никто не ходит по ним,

и не слышно мычания стад.

Птицы небесные разлетелись,

и разбежались все звери.

11– Я сделаю Иерусалим грудой развалин,

логовом шакалов;

города Иудеи сделаю пустыней,

оставлю без жителей.

12Кому хватит мудрости, чтобы понять это? Кто был научен Вечным и может объяснить это? За что погибла страна и выжжена, как непроходимая пустыня?

13И Вечный сказал:

– Это за то, что они оставили Мой Закон, который Я установил для них; они не слушались Меня и не исполняли Моего Закона. 14Напротив, они упорно следовали желаниям своего сердца; они поклонялись статуям Баала, как их научили отцы.

15Поэтому, так говорит Вечный, Повелитель Сил, Бог Исраила:

– Я накормлю этот народ горькой пищей и напою отравленной водой. 16Я рассею их среди народов, которых не знали ни они, ни их отцы, и буду преследовать их мечом, пока не погублю их.

17Так говорит Вечный, Повелитель Сил:

– Подумайте! Позовите плакальщиц,

пошлите за искуснейшими из них.

18– Пусть придут поскорее

и плач о нас поднимут,

чтобы хлынули слёзы у нас из глаз

и побежали с ресниц потоки.

19Плач слышен из Иерусалима9:19 Букв.: «с Сиона».:

«Как мы ограблены!

Как жестоко опозорены!

Мы покидаем свою страну;

наши дома разрушены».

20Слушайте же слово Вечного, женщины,

внимайте Его словам.

Научите плачу своих дочерей

и друг друга – горестным песням.

21Потому что смерть входит в наши окна

и вторгается в наши дворцы,

чтобы истребить детей на улицах

и юношей на площадях.

22– Скажи: Так возвещает Вечный:

«Будут трупы людские лежать,

как навоз на открытом поле,

как снопы позади жнеца,

и некому будет собрать их».

23Так говорит Вечный:

– Пусть мудрец не хвалится мудростью,

сильный – силою,

а богатый – своим богатством;

24тот, кто хвалится, пусть хвалится тем,

что понимает и знает Меня,

тем, что Я – Вечный, творящий милость,

правосудие и праведность на земле,

потому что только это Мне угодно, –

возвещает Вечный.

25– Настанут дни, – возвещает Вечный, – когда Я накажу всех, кто обрезан только по плоти – 26жителей Египта, Иудеи, Эдома, Аммона и Моава и всех, живущих в отдалённых местах пустыни и стригущих волосы на висках9:26 Такой обычай был распространён среди арабов, которые тогда были идолопоклонниками, и имел для них культовое значение. Поэтому народу Всевышнего стричь виски было запрещено Законом (см. Лев. 19:27).. Все эти народы и весь народ Исраила – необрезаны сердцем9:26 См. сноску на 4:4..