Dagdag na Parusa sa Babilonia
1Ito pa ang sinabi ng Panginoon tungkol sa Babilonia: “Hahamunin ko ang manlilipol para salakayin ang Babilonia at ang mga mamamayan nito.51:1 mga mamamayan nito: sa Hebreo, mga mamamayan ng Leb Kamai, na isa pang pangalan ng Babilonia. 2Magpapadala ako ng mga dayuhan para salakayin at wasakin ang Babilonia na tulad sa ipa na tinatangay ng hangin. Lulusubin nila ang Babilonia sa lahat ng dako sa araw ng kapahamakan nito. 3Hindi na magkakaroon ng pagkakataon ang mga tagapana ng Babilonia na magamit ang mga pana o mga baluti nila. Wala silang ititirang kabataang lalaki. Lubusan nilang lilipulin ang mga sundalo ng Babilonia. 4Hahandusay ang mga sugatan nilang bangkay sa mga daan. 5Sapagkat ako, ang Panginoong Dios na Makapangyarihan, ang Banal na Dios ng Israel, ay hindi itinakwil ang Israel at Juda kahit na puno ng kasamaan ang lupain nila.
6“Tumakas kayo mula sa Babilonia! Iligtas ninyo ang inyong buhay! Hindi kayo dapat mamatay dahil sa kasalanan ng Babilonia. Panahon na para gantihan ko siya ayon sa nararapat sa mga ginawa niya. 7Para siyang tasang ginto sa kamay ko na puno ng alak. Pinainom niya ang mga bansa sa buong daigdig, at silaʼy nalasing at naging baliw. 8Biglang mawawasak ang Babilonia! Ipagluksa nʼyo siya! Gamutin nʼyo ang mga sugat niya at baka sakaling gumaling siya.”
9Sinabi ng mga Israelitang naninirahan doon, “Sinikap naming gamutin ang Babilonia pero hindi na siya magamot. Hayaan na lang natin siya at umuwi na tayo sa mga lugar natin. Sapagkat hanggang langit na ang mga kasalanan niya kaya parurusahan na siya ng Panginoon. 10Ipinaghiganti tayo ng Panginoon. Halikayo, pumunta tayo sa Jerusalem51:10 Jerusalem: sa Hebreo, Zion. Ganito rin sa talatang 24 din. at sabihin natin doon ang ginawa ng Panginoon na ating Dios.”
11Maghihiganti ang Panginoon sa Babilonia dahil sa paggiba nito sa templo niya. Hinikayat ng Panginoon ang mga hari ng Media para wasakin ang Babilonia dahil ito ang layunin niya. Sinabi niya, “Hasain nʼyo ang mga pana ninyo at ihanda ang mga pananggalang ninyo. 12Itaas nʼyo ang watawat na sagisag ng pagsalakay sa Babilonia. Dagdagan nʼyo ang mga bantay; ipwesto ang mga bantay. Palibutan nʼyo ang lungsod! Panahon na para gawin ng Panginoon ang plano niya laban sa mga taga-Babilonia.”
13O Babilonia, sagana ka sa tubig at sagana ka rin sa kayamanan. Pero dumating na ang wakas mo, ang araw ng kapahamakan mo. 14Sumumpa ang Panginoong Makapangyarihan sa sarili niya na sinasabi, “Ipapasalakay ko kayo sa napakaraming kaaway na kasindami ng balang, at sisigaw sila ng tagumpay laban sa inyo.”
Ang Pagpupuri sa Dios
15Nilikha ng Dios ang langit at ang lupa sa pamamagitan ng kapangyarihan at karunungan niya. 16Sa utos niyaʼy lumalabas ang mga ulap at mga kidlat sa kalangitan, at bumubuhos ang malakas na ulan. Pinapalabas niya ang hangin mula sa pinanggagalingan nito.
17Mga hangal at mangmang ang bawat tao na sumasamba sa mga dios-diosan. Mapapahiya lang ang mga platerong gumawa ng mga dios-diosan nila, dahil hindi naman totoong dios ang mga ito. Wala silang buhay, 18wala silang kabuluhan at dapat kamuhian. Darating ang araw na wawasakin ang lahat ng ito. 19Pero ang Dios ni Jacob51:19 Dios ni Jacob: sa literal, bahagi ni Jacob. ay hindi katulad ng mga iyon. Siya ang lumikha ng lahat ng bagay pati na ang Israel, ang mga taong hinirang niya – Panginoong Makapangyarihan ang pangalan niya.
Ang Martilyo ng Panginoon
20Sinabi ng Panginoon, “Ikaw51:20 Ikaw: Maaaring si Cyrus, ang ginamit ng Panginoon para magtagumpay sa Babilonia. ang panghampas ko, ang panghampas ko sa digmaan. Sa pamamagitan mo, wawasakin ko ang mga bansa at kaharian, 21ang mga kabayo, karwahe at ang mga nakasakay dito. 22Sa pamamagitan mo, lilipulin ko ang mga lalaki at babae, matatanda at bata, at ang mga binata at dalaga. 23Lilipulin ko rin sa pamamagitan mo ang mga kawan at mga pastol, ang mga magbubukid at mga baka, ang mga pinuno at iba pang mga namamahala.
24“Mga mamamayan ko, ipapakita ko sa inyo ang paghihiganti ko sa Babilonia at sa mga mamamayan nito dahil sa lahat ng kasamaang ginawa nila sa Jerusalem. Ako, ang Panginoon, ang nagsasabi nito.
25“Kalaban kita, O Babilonia, ikaw na tinaguriang Bundok na Mapangwasak! Winasak mo ang buong mundo. Gagamitin ko ang kapangyarihan ko para wasakin at sunugin ka. 26Walang anumang batong makukuha sa iyo para gamitin sa pagtatayo ng bahay. Magiging malungkot ang kalagayan mo magpakailanman. Ako, ang Panginoon, ang nagsasabi nito.
27“Itaas ang watawat na tanda ng pagsalakay! Patunugin ang trumpeta sa mga bansa! Ihanda sila para salakayin ang Babilonia. Utusang sumalakay ang mga sundalo ng Ararat, Mini at Ashkenaz. Pumili kayo ng pinuno para salakayin ang Babilonia. Magpadala kayo ng mga kabayong kasindami ng mga balang. 28Paghandain mo ang mga hari ng Media, pati ang mga pinuno at mga tagapamahala nila, at ang lahat ng bansa na nasasakupan nila para salakayin ang Babilonia.
29“Parang taong nanginginig at namimilipit sa sakit ang Babilonia, dahil isasagawa ng Panginoon ang kanyang plano laban dito, na wala nang maninirahan at magiging mapanglaw na ang lugar na ito. 30Titigil ang mga sundalo ng Babilonia sa pakikipaglaban at mananatili na lang sila sa kanilang kampo. Manghihina sila na parang mahihinang babae. Masusunog ang mga bahay sa Babilonia at masisira ang mga pintuan. 31Sunud-sunod na darating ang mga tagapagbalita para sabihin sa hari ng Babilonia na ang buong lungsod ay nasakop na. 32Naagaw ang mga tawiran sa mga ilog. Sinunog ang mga kampo at natatakot ang mga sundalo.”
33Sinabi ng Panginoong Makapangyarihan, ang Dios ng Israel, “Ang Babilonia ay tulad ng trigo na malapit nang anihin at giikin.”
34-35Sinabi ng mga taga-Jerusalem, “Si Haring Nebucadnezar ng Babilonia ay parang dragon na lumulon sa amin. Binusog niya ang tiyan niya ng mga kayamanan namin. Iniwan niya ang lungsod namin na walang itinira, parang banga na walang laman. Itinaboy niya kami at hindi namin alam kung ano ang gagawin namin. Gawin din sana sa Babilonia ang ginawa niya sa amin at sa mga anak namin. Pagbayaran sana ng mga mamamayan ng Babilonia ang mga pagpatay nila.”
36Kaya sinabi ng Panginoon, “Mga taga-Jerusalem, ipagtatanggol ko kayo at maghihiganti ako para sa inyo. Patutuyuin ko ang dagat at ang mga bukal sa Babilonia. 37Wawasakin ko ang bansang ito! Magiging katawa-tawa at kasumpa-sumpa ang bansang ito, at wala nang maninirahan dito maliban sa mga asong-gubat.51:37 asong-gubat: sa Ingles, “jackal.” 38Ang mga taga-Babilonia ay aatungal na parang leon. 39At dahil gutom sila, ipaghahanda ko sila ng piging. Lalasingin ko sila, pasasayahin at patutulugin nang mahimbing habang panahon, at hindi na magigising. 40Dadalhin ko sila para katayin na parang mga tupa at mga kambing. 41Papaanong bumagsak ang Babilonia?51:41 Babilonia: sa Hebreo, Sheshac. Ang bansang hinahangaan ng buong mundo! Nakakatakot tingnan ang nangyari sa kanya! 42Matatabunan ng malalakas na alon ang Babilonia. 43Magiging malungkot ang mga bayan niya na parang disyerto na walang nakatira o dumadaan man lang. 44Parurusahan ko si Bel na dios-diosan ng Babilonia. Ipapasuka ko sa kanya ang mga nilamon niya.51:44 ang mga nilamon niya: Maaaring ang ibig sabihin nito ay ang mga taong binihag ng mga taga-Babilonia at ang mga ari-arian na nasamsam nito. Hindi na siya dadagsain ng mga bansa para sambahin. Bumagsak na ang mga pader ng Babilonia.
45“Mga hinirang ko, lumayo na kayo sa Babilonia! Iligtas ninyo ang inyong buhay bago ko ibuhos ang galit ko. 46Pero huwag kayong matatakot o manlulupaypay kung dumating na ang balita tungkol sa digmaan. Sapagkat ang balita tungkol sa digmaan ng mga hari ay darating sa bawat taon. 47Darating ang panahon na parurusahan ko ang mga dios-diosan ng Babilonia. Mapapahiya ang buong Babilonia, at bubulagta ang lahat ng bangkay ng mamamayan niya. 48At kapag nangyari iyon, sisigaw sa kagalakan ang langit at ang lupa, at ang lahat ng nandito dahil sa pagkawasak ng Babilonia. Sapagkat sasalakayin ito ng mga mangwawasak mula sa hilaga. Ako, ang Panginoon, ang nagsasabi nito.
49“Kinakailangang wasakin ang Babilonia dahil sa pagpatay niya sa mga Israelita at sa iba pang mga tao sa buong mundo.
Ang Mensahe ng Panginoon sa mga Israelita na nasa Babilonia
50“Kayong mga natitirang buhay, tumakas na kayo mula sa Babilonia at huwag kayong tumigil! Alalahanin nʼyo ang Panginoon at ang Jerusalem kahit na nasa malalayo kayong lugar. 51Sinasabi ninyo, ‘Nahihiya kami. Kinukutya kami at inilalagay sa kahihiyan dahil ang templo ng Panginoon ay dinungisan ng mga dayuhan.’ 52Pero darating ang araw na parurusahan ko ang mga dios-diosan ng Babilonia. At ang mga daing ng mga sugatang taga-Babilonia ay maririnig sa buong lupain nila. 53Kahit na umabot pa sa langit ang mga pader ng Babilonia at kahit tibayan pa nila ito nang husto, magpapadala pa rin ako ng wawasak dito. Ako, ang Panginoon, ang nagsasabi nito. 54Mapapakinggan ang mga iyakan sa buong Babilonia dahil sa pagkawasak nito. 55Wawasakin ko ang Babilonia at magiging tahimik ito. Sasalakay sa kanya ang mga kaaway na parang umuugong na alon. Maririnig ang sigawan nila sa kanilang pagsalakay. 56Darating ang mga wawasak ng Babilonia at bibihagin ang mga kawal niya, at mababali ang mga pana nila. Sapagkat ako, ang Panginoon, ang Dios na nagpaparusa sa masasama. At parurusahan ko ang Babilonia ayon sa nararapat sa kanya. 57Lalasingin ko ang kanyang mga tagapamahala, marurunong, mga pinuno, mga punong sundalo at ang buong hukbo niya. Mahihimbing sila at hindi na magigising habang panahon. Ako, ang Hari na nagsasabi nito. Panginoong Makapangyarihan ang pangalan ko.”
58Sinabi pa ng Panginoong Makapangyarihan, “Wawasakin ang makakapal na pader ng Babilonia at susunugin ang matataas niyang pintuan. Magiging walang kabuluhan ang lahat ng pinaghirapan ng mga mamamayan niya dahil ang lahat ng iyon ay masusunog lang.”
Ang Mensahe ni Jeremias para sa Babilonia
59Ito ang sinabi ni Jeremias kay Seraya na isa sa mga nakakataas na tagapamahala ni Haring Zedekia. Si Seraya ay anak ni Neria at apo ni Maseya. Sinabi ni Jeremias ang mensaheng ito noong pumunta si Seraya sa Babilonia kasama ni Haring Zedekia. Ikaapat na taon noon ng paghahari ni Zedekia sa Juda. 60Isinulat ni Jeremias sa nakarolyong sulatan ang lahat ng kapahamakang darating at mangyayari sa Babilonia. 61Ito ang sinabi ni Jeremias kay Seraya, “Kapag dumating ka sa Babilonia, basahin mo nang malakas sa mga tao ang nakasulat sa kasulatang ito. 62Pagkatapos ay manalangin ka, ‘O Panginoon, sinabi nʼyo po na wawasakin nʼyo ang lugar na ito para walang manirahan dito, maging tao man o hayop, at itoʼy magiging mapanglaw magpakailanman.’ 63Pagkabasa mo nito, talian mo ito ng bato at ihagis sa Ilog ng Eufrates. 64At sabihin mo, ‘Ganyan ang mangyayari sa Babilonia, lulubog ito at hindi na lilitaw pa dahil sa mga kapahamakang ipararanas ng Panginoon sa kanya. Mamamatay ang mga mamamayan niya.’ ”
Ito ang katapusan ng mensahe ni Jeremias.
Ang Dugang nga Silot alang sa Babilonia
1Mao pa gayod kini ang gisulti sa Ginoo bahin sa Babilonia, “Aghaton ko ang tiglaglag sa pagsulong sa Babilonia ug sa katawhan niini.51:1 katawhan niini: sa Hebreo, katawhan sa Leb Kamai, nga lain pang ngalan sa Babilonia. 2Magpadala akog mga langyaw nga mosulong sa Babilonia. Laglagon nila kini nga daw sa nagpalid silag tahop. Sulongon nila gikan sa nagkalain-laing bahin ang Babilonia sa adlaw sa paglaglag. 3Dili na nila hatagag higayon ang mga mamamana sa Babilonia sa paggamit sa ilang mga pana o mga taming. Wala gayod silay ibiling mga batan-ong lalaki. Laglagon nila sa hingpit ang mga sundalo sa Babilonia. 4Magbuy-od ang mga patayng lawas ug magkatag ang mga samaran diha sa kadalanan. 5Kay ako, ang Ginoong Dios nga Makagagahom, ang Balaan nga Dios sa Israel, wala magsalikway sa Israel ug Juda bisan pag napuno sa kadaotan ang ilang yuta.
6“Biya kamo gikan sa Babilonia! Luwasa ninyo ang inyong kaugalingon! Ayaw pagtugot nga malaglag kamo tungod sa sala sa Babilonia. Kay panahon na nga balosan ko siya sumala sa iyang gibuhat. 7Nahisama siya sa kopa nga bulawan nga puno sa bino dinhi sa akong kamot. Gipainom niya ang mga nasod sa tibuok kalibotan, busa nangahubog sila ug nangabuang. 8Kalit nga malaglag ang Babilonia! Pagsubo kamo alang kaniya. Tambali ninyo ang iyang mga samad, basin pag maayo siya.”
9Miingon ang mga Israelinhon nga namuyo didto, “Tambalan unta namo ang Babilonia apan dili na gayod siya maulian, kay sangko na sa langit ang iyang mga sala, busa gisilotan siya sa Ginoo. Tana! Mamiya na kita ug mamauli sa tagsa-tagsa nato ka dapit. 10Nanimalos ang Ginoo alang kanato. Dali mangadto kita sa Jerusalem51:10 Jerusalem: sa Hebreo, Zion. Mao usab sa bersikulo 24. ug isugilon didto ang gibuhat sa Ginoo nga atong Dios.”
11Manimalos ang Ginoo ngadto sa Babilonia tungod sa pagguba niini sa iyang templo. Giaghat sa Ginoo ang mga hari sa Medes sa paglaglag sa Babilonia kay mao kini ang iyang katuyoan. Miingon siya, “Baira ninyo ang inyong mga pana ug andama ang inyong mga taming. 12Ipataas ang bandera ug sulonga ang Babilonia. Dugangi pa ang mga guwardya ug ipuwesto sila libot sa siyudad! Pangandam alang sa pagpangatang kay panahon na nga buhaton sa Ginoo ang iyang giplano batok sa katawhan sa Babilonia.”
13Babilonia, abunda ka sa tubig ug daghan kag bahandi. Apan miabot na ang imong kataposan, ang panahon sa imong kalaglagan. 14Nanumpa ang Ginoo nga Makagagahom sa iyang kaugalingon nga nagkanayon, “Lukopon ko sa sundalo sa mga kaaway nga sama kadaghan sa dulon ang imong yuta, ug mosinggit sila batok kaninyo.”
Ang mga Pagdayeg ngadto sa Ginoo
15Gibuhat sa Ginoo ang langit ug ang kalibotan pinaagi sa iyang gahom ug kaalam. 16Sa iyang pagmando, nagadahunog ang mga tubig nga anaa sa kalangitan. Ginapatungha niya ang mga panganod. Ginapakilat niya kon mag-ulan, ug nagapadala siya ug hangin gikan sa iyang mga tipiganan.
17Mga hungog ug buang-buang ang mga tawong nagasimba sa mga dios-dios. Maulawan ang mga platero tungod sa ilang mga dios-dios, kay mini kini. Wala kini kinabuhi. 18Talamayon kini ug walay pulos. Sa panahon sa pagsilot malaglag silang tanan. 19Apan ang Dios ni Jacob51:19 Dios ni Jacob: sa literal, bahin ni Jacob. dili sama niana. Siya ang naghimo sa tanang butang, apil ang katawhan nga iyang gipanag-iyahan. Ginoo nga Makagagahom ang iyang ngalan.
Ang Martilyo sa Ginoo
20Miingon angGinoo, “Ikaw 51:20 Ikaw: Mahimong si Cyrus, nga gigamit sa Ginoo sa pagpildi sa Babilonia. ang akong martilyo, ang akong armas sa gira. Pinaagi kanimo laglagon ko ang mga nasod ug mga gingharian, 21ang mga kabayo ug tigkabayo, ang mga karwahe ug mga tigkarwahe. 22Laglagon ko usab pinaagi kanimo ang mga lalaki ug babaye, mga tigulang ug mga bata, ug mga ulitawo ug mga putli nga babaye. 23Laglagon ko pa gayod pinaagi kanimo ang mga kahayopan ug ang mga tigbantay niini, ang mga mangunguma ug mga baka, ug ang mga pangulo ug mga opisyal.
24“Mga katawhan ko, ipakita ko kaninyo nga balosan ko ang Babilonia ug ang katawhan niini sa tanan nilang daotang gibuhat ngadto sa Jerusalem. Ako, ang Ginoo, ang nagaingon niini.
25“Kaaway ko ikaw, Babilonia, ikaw nga ginatawag ug Bukid nga Tiglaglag! Gilaglag mo ang tibuok kalibotan. Gamiton ko ang akong gahom batok kanimo. Lumpagon ko ikaw ug mahimo kang abo. 26Wala na gayoy bato nga makuha gikan kanimo nga mahimong gamiton sa pagpatindog ug gambalay. Maawaaw ka hangtod sa kahangtoran. Ako, ang Ginoo, ang nagaingon niini.”
27Ipataas ang bandera ingon nga ilhanan sa pagsulong! Patingoga ang budyong ngadto sa mga nasod! Paandama sila sa pagsulong sa Babilonia. Pasulonga ang mga sundalo sa Ararat, Mini, ug Ashkenaz. Pagpili kamog pangulo ug pagpadala kamog mga kabayo nga sama kadaghan sa dulon. 28Paandama sa pagsulong sa Babilonia ang mga hari sa Medes, uban sa ilang mga tigdumala ug mga opisyal, ug ang tanang nasod nga sakop nila.
29Daw sa tawong magkurog ug maglimbag-limbag sa kasakit ang Babilonia, tungod kay himuon sa Ginoo ang iyang giplano batok niini, ug mahimo kining awaaw nga dapit diin wala nay magpuyo.
30Moundang sa pagpakiggira ang mga sundalo ug magpabilin na lang sa ilang mga kuta. Mawad-an silag kusog ug mahimong sama kahuyang sa mga babaye. Mangasunog ang mga balay sa Babilonia ug mangaguba ang mga trangka sa mga pultahan niini. 31Magsunod-sunod sa pag-abot ang mga tigbalita sa pagsugilon sa hari sa Babilonia nga ang iyang tibuok siyudad nailog na. 32Nailog na ang mga tabokanan sa suba. Nasunog ang mga tagoanan, ug nataranta ang mga sundalo.
33Miingon ang Ginoo nga Makagagahom, ang Dios sa Israel, “Ang Babilonia mahisama sa trigo nga dali na lang anihon ug linason.”
34-35Miingon ang mga taga-Jerusalem, “Si Nebucadnezar nga hari sa Babilonia daw sa dragon nga milamoy kanamo. Gibusog niya ang iyang kaugalingon sa among mga bahandi. Wala gayod siyay gibilin sa among siyudad. Nahisama kini sa banga nga walay sulod. Giabog niya kami ug nagkatibulaag kami. Hinaut unta nga buhaton usab ngadto sa Babilonia ang iyang gihimo kanamo ug sa among kabataan. Hinaut unta nga paninglan ang mga lumulupyo sa Babilonia sa ilang kabangis nganhi kanamo.”
36Busa miingon ang Ginoo, “Mga katawhan sa Jerusalem, labanan ko kamo. Ug manimalos gayod ako alang kaninyo. Ipamala ko ang dagat ug ang mga tuboran sa Babilonia. 37Mahimo kining guba nga nasod! Kataw-an ug tamayon kini, ug wala nay magpuyo niini gawas sa mga ihalas nga mga iro.51:37 ihalas nga mga iro: sa English, jackals. 38Ang mga taga-Babilonia magngulob nga daw mga liyon. 39Ug kon pananglit gutom sila, magpakombira ako alang kanila. Hubogon, lipayon, ug pakatulogon ko sila hangtod nga dili na makamata pa. Ako, ang Ginoo, ang nagaingon niini. 40Dad-on ko sila nga daw mga karnero ug kanding ngadto sa ihawanan. 41Pagkamakalilisang ang pagkalaglag sa Babilonia,51:41 Babilonia: sa Hebreo, Sheshac. ang nasod nga gidayeg sa tibuok kalibotan! Malisang ang mga nasod sa nahitabo kaniya. 42Lapawan sa mga dagko ug nagadahunog nga balod ang Babilonia. 43Maawaaw ang mga lungsod niini, sama sa disyerto nga mala ug walay nagpuyo o bisan may molabay. 44Silotan ko si Bel nga dios-dios sa Babilonia. Ipasuka ko kaniya ang iyang gipanglamoy.51:44 ang iyang gipanglamoy: Tingali ang buot ipasabot, ang mga tawo nga gibihag sa Babilonia ug ang mga kabtangan nga iyang gipang-ilog. Dili na modagsa ang mga nasod sa pagsimba kaniya. Ug ang mga paril sa Babilonia mangalumpag.
45“Mga katawhan ko, pangikyas kamo gikan sa Babilonia! Luwasa ninyo ang inyong kinabuhi sa dili ko pa ipahiagom ang akong kasuko. 46Apan ayaw kamo kahadlok o kaluya kon moabot diha sa inyong nasod ang mga balita mahitungod sa gira. Kay ang mga balita mahitungod sa kagubot ug panaggira sa mga hari moabot matag tuig. 47Moabot gayod ang higayon nga silotan ko ang mga dios-dios sa Babilonia. Maulawan pag-ayo ang tibuok Babilonia. Mangamatay ang iyang mga samaran ug magbuy-od ang mga patayng lawas sa iyang katawhan. 48Unya mosinggit sa kalipay ang langit ug ang kalibotan, ug ang tanang anaa kanila, sa pagkalaglag sa Babilonia. Kay sulongon kini sa mga tiglaglag nga gikan sa amihan. Ako, ang Ginoo, ang nagaingon niini.
49“Kinahanglan gayod nga malaglag ang Babilonia tungod sa iyang pagpamatay sa mga Israelinhon ug sa uban pang mga tawo sa kalibotan.”
Ang Mensahe sa Ginoo ngadto sa mga Israelinhon nga diha sa Babilonia
50“Kamong nakaikyas sa kamatayon, biya na kamo sa Babilonia! Ayaw kamo pagpabilin diha. Hinumdomi ninyo ang Ginoo ug ang Jerusalem bisan anaa kamo sa layong dapit. 51Nagaingon kamo, ‘Naulaw kami. Giinsulto kami ug gipakaulawan tungod kay ang templo sa Ginoo gipasipalahan sa mga dili Israelinhon.’ 52Apan moabot gayod ang higayon nga silotan ko ang mga dios-dios sa Babilonia. Ug madungog ang inagulo sa mga samdan nga mga taga-Babilonia sa tibuok nilang dapit. 53Bisan ug mosangko pa sa langit ang mga paril sa Babilonia, ug bisan ug lig-onon pa niya kini, padad-an ko gihapon siyag mga tiglaglag. Ako, ang Ginoo, ang nagaingon niini. 54Madungog ang tiyabaw sa pagpakitabang sa Babilonia tungod sa pagkalaglag niini. 55Laglagon ko ang Babilonia, ug pahilomon ko kini. Mosulong kaniya ang mga kaaway nga daw sa naghaguros nga mga balod. Maglanog ang kabanha sa ilang pagsulong. 56Moabot ang tiglaglag sa Babilonia ug bihagon ang iyang mga sundalo, ug mangabali ang ilang mga pana. Kay ako, ang Ginoo, mao ang Dios nga nagasilot sa daotan. Silotan ko gayod ang Babilonia sa angay kaniya. 57Hubogon ko ang iyang mga opisyal, mga maalamong mga tawo, mga tigdumala, mga komander, ug ang iyang mga sundalo. Makatulog sila ug dili na makamata. Ako, ang Hari, ang nagaingon niini. Ginoo nga Makagagahom ang akong ngalan.”
58Miingon pa gayod ang Ginoo nga Makagagahom, “Lumpagon ang mga bagang paril sa Babilonia, ug sunogon ang habog niya nga mga pultahan. Naghago ang katawhan sa walay pulos, kay masunog lang kini.”
Ang Mensahe ni Jeremias alang sa Babilonia
59Mao kini ang mensahe nga gisulti ni Jeremias kang Seraya nga usa ka taas nga opisyal ni Haring Zedekia. Si Seraya anak ni Neria ug apo ni Masea. Kini nga mensahe gisulti ni Jeremias kang Seraya sa dihang miadto si Seraya sa Babilonia uban kang Haring Zedekia. Nahitabo kini niadtong ikaupat nga tuig sa paghari ni Zedekia sa Juda. 60Gisulat ni Jeremias sa linukot nga sulatanan ang tanang kalaglagan nga moabot sa Babilonia—ang tanan gayong mahitabo sa Babilonia. 61Mao kini ang gisulti ni Jeremias kang Seraya, “Inig-abot mo sa Babilonia, siguroha nga mabasa mog kusog ngadto sa katawhan ang tanang nahisulat niini nga kasulatan. 62Unya pag-ampo nga nagaingon, ‘O Ginoo, nagaingon ka nga laglagon mo kini nga dapit aron wala nay bisan hayop o tawo nga magpuyo dinhi ug mahimo kining awaaw sa walay kataposan.’ 63Pagkahuman mog basa niini, hikti kinig bato ug ilabay sa Suba sa Eufrates 64uban sa pag-ingon, ‘Mao kana ang mahitabo sa Babilonia—maunlod kini ug dili na gayod makatunga tungod sa kalaglagan nga ipahamtang sa Ginoo kaniya. Mangamatay gayod ang iyang katawhan.’ ”
Dinhi nahuman ang mensahe ni Jeremias.
