Ang mga Kasalanan ng Jerusalem
1Sinabi ng Panginoon, “Mga taga-Jerusalem, pumunta kayo sa mga lansangan nʼyo! Tingnan nʼyo ang mga plasa ninyo! Kung may makikita kayong matuwid at tapat, patatawarin ko ang lungsod ninyo. 2Kahit ginagamit nʼyo ang pangalan ko sa pagsumpa nʼyo, nagsisinungaling pa rin kayo.”
3Pagkatapos, sinabi ko, “Panginoon, naghahanap po kayo ng taong tapat. Sinaktan nʼyo po ang inyong mga mamamayan pero balewala ito sa kanila. Pinarusahan nʼyo sila pero ayaw nilang magpaturo. Pinatigas nila ang kanilang mga puso at ayaw nilang magsisi.
4“Akala ko po, mga dukha sila at mga walang pinag-aralan, pero mga hangal pala sila. Sapagkat hindi nila alam ang pamamaraan na ipinapagawa sa kanila ng Panginoon na kanilang Dios. 5Kaya pupuntahan ko po ang mga pinuno nila at kakausapin ko sila. Tiyak na mauunawaan nila ang pamamaraan na ipinapagawa sa kanila ng Panginoon na kanilang Dios.” Pero tumanggi rin po silang sumunod sa mga ipinapagawa ng Dios. 6Kaya sasalakayin sila ng mga kaaway nila na parang leon na nanggaling sa kagubatan, o katulad ng isang asong lobo na galing sa ilang, o parang leopardong nagbabantay malapit sa bayan para silain ang sinumang lumabas. Mangyayari ito sa kanila dahil naghihimagsik sila sa Dios at maraming beses nang tumalikod sa kanya.
7Sinabi sa kanila ng Panginoon, “Bakit ko kayo patatawarin? Pati ang mga anak ninyo ay itinakwil ako at sumumpa sa pangalan ng hindi tunay na dios. Ibinigay ko ang mga pangangailangan nila, pero nagawa pa rin nila akong pagtaksilan at nagsisiksikan pa sila sa bahay ng mga babaeng bayaran. 8Para silang mga lalaking kabayo na alagang-alaga. Ang bawat isa sa kanila ay may matinding pagnanasa sa asawa ng iba. 9Hindi ba nararapat lang na parusahan ko sila dahil dito? Hindi ba nararapat lang na paghigantihan ko ang mga bansang ganito? Ako, ang Panginoon, ang nagsasabi nito.
10“Kayong mga kaaway ng mga taga-Israel, sirain nʼyo ang mga ubasan nila, pero huwag ninyong sirain nang lubusan. Tabasin nʼyo ang mga sanga, dahil ang mga taong ito ay hindi na sa Panginoon. 11Ang mga mamamayan ng Israel at Juda ay hindi na tapat sa akin. Ako, ang Panginoon, ang nagsasabi nito. 12Hindi sila nagsasalita ng totoo tungkol sa akin. Sinabi nila, ‘Hindi tayo sasaktan ng Panginoon! Walang panganib na darating sa atin. Walang digmaan o gutom man na darating.’ 13Walang kabuluhan ang mga propeta at hindi galing sa akin ang mga ipinapahayag nila. Mangyari nawa sa kanila ang kapahamakan na kanilang inihula.”
14Kaya ito ang sinabi sa akin ng Panginoong Dios na Makapangyarihan, “Dahil ganyan ang sinabi ng mga taong iyon, bibigyan kita ng mensahe na katulad ng apoy na susunog sa kanila at magiging parang kahoy sila na masusunog.”
15Sinabi ng Panginoon, “Mga mamamayan ng Israel, magpapadala ako ng mga tao mula sa malayong bansa para salakayin kayo. Itoʼy isang sinaunang bansa na ang wika ay hindi ninyo nauunawaan. 16Matatapang ang sundalo nila at nakakamatay ang mga gamit nilang pandigma. 17Uubusin nila ang inyong mga ani, pagkain, hayop, ubas, at mga igos ninyo. Papatayin nila ang mga hayop at anak ninyo. Wawasakin nila ang mga napapaderang lungsod nʼyo, na siyang inaasahan ninyo. 18Pero sa mga araw na iyon, hindi ko kayo lubusang lilipulin. 19At kung may magtatanong, ‘Bakit ginawa ng Panginoon na ating Dios ang lahat ng ito sa atin?’ Sabihin mo sa kanila, ‘Dahil itinakwil ninyo ang Panginoon at naglingkod kayo sa ibang mga dios sa sarili ninyong lupain. Kaya ngayon, maglilingkod kayo sa mga dayuhan sa lupaing hindi inyo.’
20“Sabihin nʼyo ito sa mga mamamayan ng Israel5:20 mamamayan ng Israel: sa literal, lahi ni Jacob. at Juda. 21Pakinggan nʼyo ito, kayong mga hangal at matitigas ang ulo. May mga mata kayo, pero hindi makakita, may mga tainga pero hindi makarinig. 22Ako, ang Panginoon ay nagsasabi: Wala ba kayong takot sa akin? Bakit hindi kayo nanginginig sa harapan ko? Ako ang gumawa ng buhangin sa tabing-dagat para maging hangganan ng dagat. Itoʼy hangganan na hindi maaapawan. Hahampasin ito ng mga alon pero hindi nila maaapawan. 23Pero matitigas ang ulo at rebelde ang mga taong ito. Kinalimutan at nilayuan nila ako. 24Hindi sila nagsasalita ng mula sa puso na, ‘Parangalan natin ang Panginoon na ating Dios na nagbibigay ng ulan sa tamang panahon at nagbibigay sa atin ng ani sa panahon ng anihan.’ 25Ang kasamaan nʼyo ang naglayo ng mga bagay na iyon sa inyo. Ang mga kasalanan nʼyo ang naging hadlang sa pagtanggap nʼyo ng mga pagpapalang ito.
26“May masasamang tao na kabilang sa mga mamamayan ko at nag-aabang ng mabibiktima. Para silang mga taong bumibitag ng mga ibon. Naglalagay sila ng mga bitag para sa ibang mga tao. 27Katulad ng hawlang puno ng mga ibon, ang bahay ng masasamang taong ito ay puno ng mga kayamanang nanggaling sa pandaraya. Kaya yumaman sila at naging makapangyarihan. 28Tumaba sila at lumakas ang mga katawan nila. Lubusan ang paggawa nila ng kasamaan. Hindi nila binibigyan ng katarungan ang mga ulila at hindi nila ipinaglalaban ang karapatan ng mga dukha. 29Ako, ang Panginoon ay nagsasabi: Hindi baʼt nararapat ko silang parusahan dahil dito? Hindi baʼt nararapat kong paghigantihan ang mga bansang katulad nito? 30Nakakatakot at nakakapangilabot ang mga bagay na nangyayari sa lupaing ito. 31Ang mga propeta ay nagpapahayag ng kasinungalingan. Ang mga pari ay namamahala ayon sa sarili nilang kapangyarihan. At ito ang gusto ng mga mamamayan ko. Pero ano ang gagawin nila kapag dumating na ang katapusan?”
耶路撒冷的罪
1耶和华说：
“你们在耶路撒冷街头四处看看，
在广场找找，
如果你们能找到一个公正诚实的人，
我就赦免这城。
2虽然他们凭永活的耶和华起誓，
却口是心非。”
3耶和华啊，你要的不是诚实吗？
你责打他们，他们不感到疼痛；
你严惩他们，他们仍不受教。
他们屡教不改，
脸比石头还硬。
4我想：“他们贫穷、愚昧，
不明白他们上帝耶和华的道，
也不知道祂的法令。
5我要找他们的首领说话，
因为这些首领明白耶和华的道，
知道他们上帝的法令。”
然而，他们却一致违背耶和华的律法，
不服从祂的法令。
6因此，林中的狮子必袭击他们，
荒野的豺狼必残害他们，
豹子也蹲伏在他们的城外，
伺机撕裂出城的人，
因为他们罪大恶极，屡屡叛道。
7耶和华说：
“耶路撒冷啊，我怎能赦免你呢？
你的儿女背弃我，
凭假神起誓。
我供应他们的一切需要，
他们却纵情淫乱，
涌向娼妓的家。
8他们像吃得肥壮、发情的公马，
垂涎邻居的妻子。
9我怎能不惩罚他们呢？
我怎能不亲自报应这样的国民呢？
这是耶和华说的。
10你们要去毁坏她的葡萄园，
但不可彻底毁坏。
要砍掉枝子，
因为那些枝子不属于耶和华。
11以色列人和犹大人根本不忠于我。
这是耶和华说的。
12“他们撒谎说，
‘耶和华不会管我们，
我们必不会遇到灾祸、战争和饥荒。
13先知的话不过是一阵风，
不是来自上帝，
他们预言的灾祸必降临到自己身上。’”
14因此，万军之上帝耶和华对我说：
“因为他们说了这话，
我要使我的话在你口中成为火，
使他们像柴一样被烧毁。
15以色列人啊，我要使一个国家，
一个历久不衰的古国从远方来攻击你们，
你们不明白他们的语言，
也听不懂他们说的话。
这是耶和华说的。
16他们都是勇士，
他们的弓箭杀人无数。
17他们必吞噬你们的儿女、牛羊、
粮食、葡萄和无花果，
用刀剑摧毁你们所依靠的坚城。”
18耶和华说：“即使在那时，我也不会彻底毁灭你们。 19耶利米啊，如果有人问，‘为什么我们的上帝耶和华这样待我们？’你可以对他们说，‘你们怎样背弃耶和华，在自己的土地上供奉外族的神明，也要怎样在异地他乡服侍外族人。’
20“要在犹大向雅各家高声宣布，
21‘听着，你们这群愚昧无知的人啊，
你们视而不见，
听而不闻。
22难道你们不敬畏我吗？
这是耶和华说的。
难道你们在我面前不颤抖吗？
我以沙石为海的界限，
使水永远不能越过它。
汹涌的波涛不能逾越，
澎湃的海浪不能漫过。
23但你们这些人顽固不化，
悖逆成性。
你们离我而去。
24你们心中从未说，
我们要敬畏我们的上帝耶和华，
祂按时降下秋雨和春雨，
让我们按时收割。
25你们的罪过使你们不再风调雨顺，
你们的罪恶使你们失去祝福。’
26我的子民中有恶人，
他们像捕鸟人一样埋伏等候，
设下网罗陷害人。
27他们的家里充满了诡诈，
就像笼子装满了鸟。
他们变得有财有势，
28吃得肥胖红润，
坏事做尽，不为孤儿申冤，
不为穷人主持公道。”
29耶和华说：“我怎能坐视不理呢？
我怎能不惩罚这样的国家呢？
30这地方发生了一件令人震惊、恐惧的事，
31就是先知说假预言，
祭司滥用权力，
我的子民却以此为乐。
但当最后的结局来临时，
他们还能做什么呢？
