Ang Mensahe tungkol sa mga Bansa
1Ito ang sinabi ng Panginoon kay Jeremias tungkol sa mga bansa:
2Ito ang mensahe laban sa mga sundalo ni Faraon Neco na hari ng Egipto:
Tinalo sila ni Haring Nebucadnezar ng Babilonia roon sa Carkemish malapit sa Ilog ng Eufrates, noong ikaapat na taon ng paghahari ni Jehoyakim na anak ni Haring Josia ng Juda:
3“Ihanda ninyo ang inyong mga kalasag at pumunta kayo sa digmaan! 4Ihanda rin ninyo ang inyong mga kabayong pandigma. Isuot ang inyong mga helmet, hasain ang inyong mga sibat, at isukbit ang inyong mga sandata. 5Pero ano itong nakita ko? Natatakot kayo at umuurong. Natalo kayo at mabilis na tumakas na hindi man lang lumilingon dahil sa takot. 6Malakas kayo at mabilis tumakbo pero hindi pa rin kayo makakatakas. Mabubuwal kayo at mamamatay malapit sa Ilog ng Eufrates.
7“Ano itong bansang naging makapangyarihan, na katulad ng Ilog ng Nilo na tumataas ang tubig at umaapaw hanggang sa pampang? 8Ito ay ang bansang Egipto, na naging makapangyarihan katulad ng Ilog ng Nilo na tumataas ang tubig at umaapaw hanggang sa pampang. Sinabi ng Egipto, ‘Naging makapangyarihan ako gaya ng baha na umapaw sa buong mundo. Wawasakin ko ang mga lungsod at ang mga mamamayan nito.’
9“Sige, mga taga-Egipto, patakbuhin na ninyo ang mga kabayo at karwahe ninyo! Sumalakay na kayo pati ang lahat ng kakampi ninyo na mula sa Etiopia, Put, at Lydia na bihasa sa paggamit ng mga kalasag at pana. 10Pero mananalo ang Panginoong Dios na Makapangyarihan sa digmaang ito. Maghihiganti siya sa mga kaaway niya sa araw na ito. Ang espada niyaʼy parang gutom na hayop na lalamon sa kanila at iinom ng dugo nila hanggang sa mabusog. Ang mga bangkay nilaʼy parang mga handog sa Panginoong Dios na Makapangyarihan doon sa lupain sa hilaga malapit sa Ilog ng Eufrates.
11“O mga taga-Egipto, kahit na pumunta pa kayo sa Gilead para maghanap ng panlunas na gamot, ang lahat ng gamot ay wala nang bisa at hindi na makapagpapagaling sa inyo. 12Mababalitaan ng mga bansa sa buong daigdig ang kahihiyan at pagtangis ninyo. Mabubuwal ang inyong mga sundalo nang patung-patong.”
13Ito ang sinabi ng Panginoon kay Propeta Jeremias tungkol sa pagsalakay ni Haring Nebucadnezar ng Babilonia sa Egipto:
14“Jeremias ipahayag ito sa Egipto, Migdol, Memfis at Tapanhes: Humanda na kayo dahil nakahanda na ang espada para lipulin kayo. 15Bakit tumakas ang matatapang nʼyong kawal?46:15 matatapang nʼyong kawal: o, makapangyarihang dios na si Apis. Tumakas sila dahil itinaboy sila ng Panginoon. 16Patung-patong na mabubuwal ang inyong mga sundalo. Sasabihin nila, ‘Bumangon tayo at umuwi sa lupaing sinilangan natin, sa mga kababayan natin, para makaiwas tayo sa espada ng mga kaaway natin.’ 17Sasabihin din nila, ‘Ang Faraon na hari ng Egipto ay magaling lang sa salita, at sinasayang lang niya ang mga pagkakataon.’
18“Ako, ang buhay na Hari, ang Panginoong Makapangyarihan, isinusumpa kong mayroong sasalakay sa Egipto na nakahihigit sa kanya, katulad ng Bundok ng Tabor sa gitna ng mga kabundukan o ng Bundok ng Carmel sa tabi ng dagat. 19Kayong mga mamamayan ng Egipto, ihanda na ninyo ang inyong mga dala-dalahan dahil bibihagin kayo. Mawawasak ang Memfis, magiging mapanglaw ito at wala ng maninirahan dito. 20Ang Egipto ay parang dumalagang baka, pero may insektong mula sa hilaga na sasalakay sa kanya. 21Pati ang mga upahang sundalo niya ay uurong at tatakas. Para silang mga guyang pinataba para katayin. Mangyayari ito dahil panahon na para parusahan at wasakin ang mga taga-Egipto. 22Tatakas ang mga taga-Egipto na parang ahas na mabilis na tumatalilis habang sumasalakay ang mga kaaway. Sasalakay ang mga kaaway na may dalang mga palakol na katulad ng taong namumutol ng punongkahoy. 23Papatayin nila ang mga taga-Egipto na parang pumuputol lang ng mayayabong na mga punongkahoy. Ang mga kaaway na itoʼy mas marami kaysa sa balang na hindi mabilang. 24Mapapahiya ang mga taga-Egipto. Ibibigay sila sa mga taga-hilaga.”
25Patuloy pang sinabi ng Panginoong Makapangyarihan, ang Dios ng Israel, “Parurusahan ko na si Ammon, ang dios-diosan ng Tebes, at ang iba pang mga dios-diosan ng Egipto. Parurusahan ko rin ang Faraon pati ang mga tagapamahala niya, at ang mga nagtitiwala sa kanya. 26Ibibigay ko sila sa kamay ng mga gustong pumatay sa kanila – kay Haring Nebucadnezar ng Babilonia at sa mga pinuno nito. Pero darating din ang araw na ang Egipto ay tatahanan ng mga tao katulad noong una. Ako, ang Panginoon, ang nagsasabi nito.
27“Pero kayong mga taga-Israel na lahi ng lingkod ko na si Jacob, huwag kayong manlulupaypay o matatakot. Sapagkat ililigtas ko kayo mula sa malayong lugar kung saan kayo binihag. Muli kayong mamumuhay nang payapa at walang anumang panganib, at walang sinumang mananakot pa sa inyo. 28Kaya huwag kayong matakot, kayong mga lahi ng lingkod kong si Jacob, dahil kasama ninyo ako. Wawasakin ko nang lubusan ang mga bansang pinangalatan ko sa inyo, pero hindi ko kayo wawasakin nang lubusan. Parurusahan ko kayo nang nararapat. Hindi maaaring hindi ko kayo parusahan. Ako, ang Panginoon, ang nagsabi nito.”
A Message About Egypt
1A message from the Lord came to Jeremiah the prophet. It was about the nations.
2Here is what the Lord says about Egypt.
Here is his message against the army of Pharaoh Necho. He was king of Egypt. Nebuchadnezzar, the king of Babylon, won the battle over Necho’s army. That happened at Carchemish on the Euphrates River. It was in the fourth year that Jehoiakim was king of Judah. He was the son of Josiah. The message says,
3“Egyptians, prepare your shields!
Prepare large and small shields alike!
March out for battle!
4Get the horses and chariots ready to ride!
Take up your battle positions!
Put on your helmets!
Shine up your spears!
Put on your armor!
5What do I see?
The Egyptians are terrified.
They are pulling back.
Their soldiers are losing.
They run away as fast as they can.
They do not look back.
There is terror on every side,” announces the Lord.
6“Those who run fast can’t get away.
Those who are strong can’t escape.
In the north by the Euphrates River
they trip and fall.
7“Who is this that rises like the Nile River?
Who rises like rivers of rushing waters?
8Egypt rises like the Nile River.
It rises like rivers of rushing waters.
Egypt says, ‘I will rise and cover the earth.
I’ll destroy cities and their people.’
9Charge, you horses!
Drive fast, you chariot drivers!
March on, you soldiers!
March on, you men of Cush and Put who carry shields.
March on, you men of Lydia who shoot arrows.
10But that day belongs to me.
I am the Lord who rules over all.
It is a day for me to pay back my enemies.
My sword will eat until it is satisfied.
It will drink until it is not thirsty for blood anymore.
I am the Lord. I am the Lord who rules over all.
I will offer a sacrifice.
I will offer it in the land of the north
by the Euphrates River.
11“People of Egypt,
go up to Gilead and get some healing lotion.
You may try many medicines, but you will not be healed.
There isn’t any healing for you.
12The nations will hear about your shame.
Your cries of pain will fill the earth.
One soldier will trip over another.
Both of them will fall down together.”
13Nebuchadnezzar, the king of Babylon, was coming to attack Egypt. Here is the message the Lord spoke to Jeremiah the prophet about it. He said,
14“Egyptians, here is what I want you to announce in your land.
Announce it in the city of Migdol.
Also announce it in Memphis and Tahpanhes.
Say, ‘Take up your battle positions! Get ready!
The sword eats up those around you.’
15Why are your soldiers lying on the ground?
They can’t stand, because I bring them down.
16They will trip again and again.
They will fall over one another.
They will say, ‘Get up. Let’s go back home.
Let’s return to our own people and our own lands.
Let’s get away from the swords
that will bring us great harm.’
17The Egyptian soldiers will cry out,
‘Pharaoh, our king, is only a loud noise.
He has missed his chance to win the battle.’
18“I am the King.
My name is the Lord Who Rules Over All.
Someone will come who is like Mount Tabor among the mountains.
He is like Mount Carmel by the Mediterranean Sea.
And that is just as sure as I am alive,”
announces the King.
19“So pack your belongings, you who live in Egypt.
You will be taken away from your land.
Memphis will be completely destroyed.
Its buildings will be broken down.
No one will live there.
20“Egypt is like a beautiful young cow.
But Nebuchadnezzar is coming against her from the north.
He will bite her like a fly.
21Hired soldiers are in Egypt’s army.
They are like fat calves.
All of them will turn and run away.
They will not hold their positions.
The day of trouble is coming on them.
The time for them to be punished is near.
22The Egyptians will hiss like a snake that is trying to get away.
A powerful army will advance against them.
Their enemies will come against them with axes.
They will be like those who cut down trees.
23Egypt is like a thick forest.
But they will chop it down,” announces the Lord.
“There are more of their enemies than there are locusts.
In fact, they can’t even be counted.
24The nation of Egypt will be put to shame.
It will be handed over to the people of the north.”
25The Lord who rules over all is the God of Israel. He says, “I am about to punish Amon, the god of Thebes. I will also punish Pharaoh. I will punish Egypt and its gods and kings. And I will punish those who depend on Pharaoh. 26I will hand them over to those who want to kill them. I will give them to Nebuchadnezzar, the king of Babylon, and his officers. But later, many people will live in Egypt again as in times past,” announces the Lord.
27“People of Jacob, do not be afraid.
You are my servant.
Israel, do not be terrified.
I will bring you safely out of a place far away.
I will bring your children back
from the land where they were taken.
Your people will have peace and security again.
And no one will make them afraid.
28People of Jacob, do not be afraid.
You are my servant.
I am with you,”
announces the Lord.
“I will completely destroy all the nations
among which I scatter you.
But I will not completely destroy you.
I will correct you. But I will be fair.
I will not let you go without any punishment.”
