Jeremias 1 – TCB & NIVUK

Tagalog Contemporary Bible

Jeremias 1:1-19

1Ito ang mga mensahe ni Jeremias na anak ni Hilkia. Si Hilkia ay isa sa mga pari sa Anatot, sa lupain ng lahi ni Benjamin. 2Ibinigay ng Panginoon kay Jeremias ang kanyang mensahe noong ika-13 taon ng paghahari ni Josia sa Juda. Si Josia ay anak ni Ammon. 3Patuloy na nagbigay ng mensahe ang Panginoon kay Jeremias hanggang sa panahon ng paghahari ni Jehoyakim na anak ni Josia at hanggang sa ika-11 taon ng paghahari ni Zedekia na anak rin ni Josia. Nang ikalimang buwan ng taon na iyon, binihag ang mga taga-Jerusalem.

Ang Pagtawag kay Jeremias

4Sinabi sa akin ng Panginoon, 5Jeremias, bago kita nilalang sa tiyan ng iyong ina, pinili1:5 pinili: o, kilala. na kita. At bago ka isinilang, hinirang na kita para maging propeta sa mga bansa.”

6Sumagot ako, “Panginoong Dios, hindi po ako magaling magsalita, dahil bata pa ako.” 7Pero sinabi ng Panginoon sa akin, “Huwag mong sabihing bata ka pa. Kinakailangang pumunta ka saan man kita suguin, at sabihin ang anumang ipasasabi ko sa iyo. 8Huwag kang matakot sa mga tao sapagkat akoʼy kasama mo at tutulungan kita. Ako, ang Panginoon, ang nagsasabi nito.”

9Pagkatapos, hinipo ng Panginoon ang mga labi ko at sinabi, “Ibinibigay ko sa iyo ngayon ang aking mga salitang sasabihin mo. 10Sa araw na ito binibigyan kita ng kapangyarihang magsalita sa mga bansa at mga kaharian. Sabihin mo na babagsak ang iba sa kanila at mawawasak, at ang iba naman ay muling babangon at magiging matatag.”

11Pagkatapos, tinanong ako ng Panginoon, “Jeremias, ano ang nakikita mo?” Sumagot ako, “Sanga po ng almendro.” 12Sinabi ng Panginoon, “Tama ka, at nangangahulugan iyan na nagbabantay1:12 nagbabantay: Ang Hebreo nito ay katunog ng salitang almendro. ako para tiyaking matutupad ang mga sinabi ko.” 13Muling nagtanong ang Panginoon sa akin, “Ano pa ang nakikita mo?” Sumagot ako, “Isang palayok po na kumukulo ang laman at nakatagilid ito sa gawing hilaga.” 14Sinabi ng Panginoon, “Tama, sapagkat may panganib mula sa hilaga na darating sa lahat ng mamamayan sa lupaing ito. 15Ipapadala ko ang mga sundalo ng mga kaharian mula sa hilaga para salakayin ang Jerusalem. Ilalagay ng kanilang mga hari ang mga trono nila sa mga pintuan ng Jerusalem.1:15 Ilalagay … ng Jerusalem: Ang ibig sabihin, ang mga hari mula sa hilaga ay may kapangyarihan na sa Jerusalem, dahil noon, sa mga pintuan ng bayan namamahala o humahatol ang mga hari. Gigibain nila ang mga pader sa palibot nito at ang iba pang mga bayan ng Juda. 16Parurusahan ko ang mga mamamayan ko dahil sa kasamaan nila. Itinakwil nila ako sa pamamagitan ng paghahandog nila ng insenso sa mga dios-diosan. At sinamba nila ang mga dios-diosan na sila lang din ang gumawa. 17Jeremias, ihanda mo ang sarili mo. Humayo ka at sabihin sa kanila ang lahat ng ipinapasabi ko sa iyo. Huwag kang matakot sa kanila. Sapagkat kung ikaw ay matatakot, lalo kitang tatakutin sa harap nila. 18Makinig ka! Patatatagin kita ngayon tulad ng napapaderang lungsod, o ng bakal na haligi o ng tansong pader. Walang makakatalo sa iyo na hari, mga pinuno, mga pari, o mga mamamayan ng Juda. 19Kakalabanin ka nila, pero hindi ka nila matatalo, dahil sasamahan at tutulungan kita. Ako, ang Panginoon, ang nagsasabi nito.”

New International Version – UK

Jeremiah 1:1-19

1The words of Jeremiah son of Hilkiah, one of the priests at Anathoth in the territory of Benjamin. 2The word of the Lord came to him in the thirteenth year of the reign of Josiah son of Amon king of Judah, 3and through the reign of Jehoiakim son of Josiah king of Judah, down to the fifth month of the eleventh year of Zedekiah son of Josiah king of Judah, when the people of Jerusalem went into exile.

The call of Jeremiah

4The word of the Lord came to me, saying,

5‘Before I formed you in the womb I knew1:5 Or chose you,

before you were born I set you apart;

I appointed you as a prophet to the nations.’

6‘Alas, Sovereign Lord,’ I said, ‘I do not know how to speak; I am too young.’

7But the Lord said to me, ‘Do not say, “I am too young.” You must go to everyone I send you to and say whatever I command you. 8Do not be afraid of them, for I am with you and will rescue you,’ declares the Lord.

9Then the Lord reached out his hand and touched my mouth and said to me, ‘I have put my words in your mouth. 10See, today I appoint you over nations and kingdoms to uproot and tear down, to destroy and overthrow, to build and to plant.’

11The word of the Lord came to me: ‘What do you see, Jeremiah?’

‘I see the branch of an almond tree,’ I replied.

12The Lord said to me, ‘You have seen correctly, for I am watching1:12 The Hebrew for watching sounds like the Hebrew for almond tree. to see that my word is fulfilled.’

13The word of the Lord came to me again: ‘What do you see?’

‘I see a pot that is boiling,’ I answered. ‘It is tilting towards us from the north.’

14The Lord said to me, ‘From the north disaster will be poured out on all who live in the land. 15I am about to summon all the peoples of the northern kingdoms,’ declares the Lord.

‘Their kings will come and set up their thrones

in the entrance of the gates of Jerusalem;

they will come against all her surrounding walls

and against all the towns of Judah.

16I will pronounce my judgments on my people

because of their wickedness in forsaking me,

in burning incense to other gods

and in worshipping what their hands have made.

17‘Get yourself ready! Stand up and say to them whatever I command you. Do not be terrified by them, or I will terrify you before them. 18Today I have made you a fortified city, an iron pillar and a bronze wall to stand against the whole land – against the kings of Judah, its officials, its priests and the people of the land. 19They will fight against you but will not overcome you, for I am with you and will rescue you,’ declares the Lord.