Isaias 6 – TCB & NIRV

Tagalog Contemporary Bible

Isaias 6:1-13

Ang Pagkatawag kay Isaias

1Noong taon ng pagkamatay ni Haring Uzia, nakita ko ang Panginoon na nakaupo sa napakataas na trono. Ang mahabang damit niya ay tumakip sa buong templo. 2May mga makalangit na nilalang6:2 makalangit na nilalang: sa literal, serafim. sa gawing ulo niya. Ang bawat isa sa kanila ay may anim na pakpak: Ang dalawang pakpak ay nakatakip sa kanilang mukha, ang dalawa ay nakatakip sa kanilang paa, at ang dalawa ay ginagamit nila sa paglipad. 3Sinasabi nila sa isaʼt isa:

“Banal, Banal, Banal, ang Panginoong Makapangyarihan! Ang kapangyarihan niyaʼy sumasakop sa buong mundo.”

4Sa lakas ng tinig nila, nayanig ang mga pundasyon ng templo at napuno ng usok ang loob ng templo. 5Sinabi ko, “Nakakaawa ako! Tiyak na mapapahamak ako, dahil akoʼy may makasalanang labi at naninirahan ako sa piling ng mga taong makasalanan din ang mga labi. At ngayon, nakita ko ang Hari, ang Panginoong Makapangyarihan.”

6Pagkatapos, lumipad ang isa sa mga makalangit na nilalang papunta sa akin, may dala siyang baga na kinuha niya sa altar. 7Inilapat niya ang baga sa aking bibig at sinabi, “Hinipo nito ang iyong bibig, at wala ka nang kasalanan dahil pinatawad ka na.” 8Pagkatapos, narinig ko ang tinig ng Panginoon na nagsasabi, “Sino ang susuguin ko? Sino ang lalakad para sa amin?” Sumagot ako, “Narito po ako! Ako ang isugo ninyo.”

9Sinabi niya, “Umalis ka at sabihin mo sa mga mamamayan ng Israel, ‘Makinig man kayo nang makinig ay hindi rin kayo makakaunawa. Tumingin man kayo nang tumingin, hindi rin kayo makakakita!’ ”

10Sinabi pa niya, “Patigasin mo ang puso ng mga taong ito. Hayaan mo silang magbingi-bingihan at magbulag-bulagan, dahil baka makarinig sila, makakita, at makaunawa. Dahil kung makaunawa sila, magbabalik-loob sila sa akin, at gagaling.”

11Nagtanong ako, “Panginoon, gaano katagal?” Sumagot siya, “Hanggang sa mawasak ang mga lungsod ng Israel at wala nang manirahan dito. Hanggang sa wala nang tumira sa mga bahay at ang lupain ay maging tiwangwang at wasak. 12Hanggang sa palayasin ko ang mga Israelita at ang lupain nila ay mapabayaan na. 13Kahit maiwan pa ang ikasampung bahagi ng mga Israelita sa lupain ng Israel, lilipulin pa rin sila. Pero may mga pinili akong matitira sa kanila. Ang katulad nilaʼy tuod ng pinutol na punong ensina.”

New International Reader’s Version

Isaiah 6:1-13

The Lord Appoints Isaiah to Speak for Him

1In the year that King Uzziah died, I saw the Lord. He was seated on his throne. His long robe filled the temple. He was highly honored. 2Above him were seraphs. Each of them had six wings. With two wings they covered their faces. With two wings they covered their feet. And with two wings they were flying. 3They were calling out to one another. They were saying,

“Holy, holy, holy is the Lord who rules over all.

The whole earth is full of his glory.”

4The sound of their voices caused the stone doorframe to shake. The temple was filled with smoke.

5“How terrible it is for me!” I cried out. “I’m about to be destroyed! My mouth speaks sinful words. And I live among people who speak sinful words. Now I have seen the King with my own eyes. He is the Lord who rules over all.”

6A seraph flew over to me. He was holding a hot coal. He had used tongs to take it from the altar. 7He touched my mouth with the coal. He said, “This has touched your lips. Your guilt has been taken away. Your sin has been paid for.”

8Then I heard the voice of the Lord. He said, “Who will I send? Who will go for us?”

I said, “Here I am. Send me!”

9So he said, “Go and speak to these people. Tell them,

“ ‘You will hear but never understand.

You will see but never know what you are seeing.’

10Make the hearts of these people stubborn.

Plug up their ears.

Close their eyes.

Otherwise they might see with their eyes.

They might hear with their ears.

They might understand with their hearts.

And they might turn to me and be healed.”

11Then I said, “Lord, how long will it be like that?”

He answered,

“It will last until the cities of Israel are destroyed.

It will last until no one is living in them.

It will last until the houses are deserted.

The fields will be completely destroyed.

12It will last until the Lord has sent everyone far away.

The land will be totally deserted.

13Suppose only a tenth of the people remain there.

Even then the land will be completely destroyed again.

But when oak trees and terebinth trees

are cut down, stumps are left.

And my holy people will be like stumps

that begin to grow again.”