Kawawa ang mga Nagtitiwala sa Egipto
1Nakakaawa kayong humihingi ng tulong sa Egipto. Umaasa kayo sa mabibilis nilang kabayo, sa marami nilang karwahe, at malalakas na sundalong nangangabayo. Pero hindi kayo nagtitiwala sa Panginoon, ang Banal na Dios ng Israel, at hindi kayo humihingi ng tulong sa kanya. 2Sa karunungan ng Dios, magpapadala siya ng salot, at talagang gagawin niya ang kanyang sinabi. Paparusahan niya ang pamilya ng masasama at ang mga tumutulong sa kanila. 3Ang mga taga-Egipto ay mga tao lang din at hindi Dios. Ang mga kabayo nilaʼy hindi naman mga espiritu, kundi tulad lang din ng ibang mga kabayo. Kapag nagparusa na ang Panginoon, mawawasak ang Egipto pati ang mga bansa na tinulungan nito. Pare-pareho silang mawawasak. 4Ito ang sinabi sa akin ng Panginoon, “Walang makakapigil sa leon sa paglapa niya sa kanyang biktima kahit na magsisigaw pa ang mga nagbabantay ng mga hayop. Katulad ko rin, walang makakapigil sa akin para ingatan ang Bundok ng Zion. 5Ako ang Panginoong Makapangyarihan, babantayan ko ang Jerusalem na parang ibon na nagbabantay sa kanyang pugad. Iingatan ko ito, ililigtas, at hindi pababayaan.”
6Mga Israelita, magbalik-loob kayo sa Panginoong labis na ninyong sinuway. 7Sapagkat darating ang araw na itatakwil ninyo ang inyong mga dios-diosang pilak at ginto na kayo mismo ang gumawa dahil sa inyong pagiging makasalanan.
8Mamamatay ang mga taga-Asiria, pero hindi sa pamamagitan ng espada ng tao. Tatakas sila mula sa digmaan, at magiging alipin ang kanilang mga kabataan. 9Tatakas ang kanilang mga kawal31:9 mga kawal: sa literal, bato. dahil sa takot, pati ang kanilang mga pinuno ay hindi na malaman ang gagawin kapag nakita nila ang bandila ng kanilang mga kaaway. Iyan ang sinabi ng Panginoon, na ang kanyang apoy ay nagniningas sa Zion, ang lungsod ng Jerusalem.31:9 ang kanyang apoy … Jerusalem: Maaaring ang sinasabing apoy dito ay ang apoy sa altar. Maaari ring ang apoy dito ay simbolo ng galit ng Panginoon.
حمايت خدا از اورشليم
1وای بر كسانی كه برای گرفتن كمک به مصر روی میآورند و به جای اينكه به خدای قدوس اسرائيل چشم اميد داشته باشند و از او كمک بخواهند، بر سربازان قوی و عرابههای بيشمار مصر توكل میكنند. 2خداوند نيز میداند چه كند. او از تصميم خود برنمیگردد و بر كسانی كه بدی میكنند و با بدكاران همدست میشوند، بلا میفرستد. 3مصریان انسانند، و نه خدا! اسبان ايشان نيز جسمند و نه روح! هنگامی كه خداوند دست خود را برای مجازات بلند كند، هم مصریان و هم كسانی كه از مصر كمک میجويند، خواهند افتاد و هلاک خواهند شد.
4-5خداوند به من فرمود: «وقتی شير، گوسفندی را میدرد، و بیآنكه از داد و فرياد چوپانان بترسد مشغول خوردن شكار خود میشود؛ همینگونه من نيز كه خداوند قادر متعال هستم برای دفاع از كوه صهيون خواهم آمد و از كسی نخواهم ترسيد. مانند پرندهای كه در اطراف آشيانه خود پر میزند تا از جوجههايش حمايت كند، من نيز از اورشليم حمايت خواهم كرد و آن را نجات خواهم داد.»
6خدا میفرمايد: «ای بنیاسرائيل، شما نسبت به من گناهان زيادی مرتكب شدهايد، اما الان به سوی من برگرديد! 7روزی خواهد آمد كه همهٔ شما بتهای طلا و نقره را كه با دستهای گناهآلود خود ساختهايد، دور خواهيد ريخت. 8در آن روز آشوریها هلاک خواهند شد، ولی نه با شمشير انسان، بلكه با شمشير خدا. سپاه آنان تار و مار خواهد شد و جوانانشان اسير خواهند گرديد. 9فرماندهان آشور وقتی پرچم جنگ اسرائيل را ببينند از ترس خواهند لرزيد و فرار خواهند كرد.» اين را خداوند میفرمايد خداوندی كه آتشش بر قربانگاه اورشليم روشن است.