Hosea 9 – TCB & NIRV

Tagalog Contemporary Bible

Hosea 9:1-17

Ang Parusa sa Israel

1Sinabi ni Hoseas, “Kayong mga taga-Israel, tigilan na ninyo ang inyong mga pagdiriwang katulad ng ginagawa ng mga taga-ibang bansa. Sapagkat sumasamba kayo sa mga dios-diosan at lumalayo sa inyong Dios. Kahit saang giikan ng trigo ay ipinagdiriwang ninyo ang mga ani na itinuturing ninyong bayad sa inyo ng mga dios-diosan dahil sa inyong pagsamba sa kanila. 2Pero sa bandang huli, mauubusan kayo ng mga trigo at bagong katas ng ubas. 3Lilisanin ninyo ang Israel, ang lupain ng Panginoon, at babalik kayo9:3 kayo: sa Hebreo, Efraim. Makikita rin ang salitang Efraim sa Hebreo sa talatang 8, 11, 13 at 16. Tingnan ang “footnote” sa 4:17. sa Egipto, at ang iba sa inyo ay pupunta sa Asiria, at doon ay kakain kayo ng mga pagkaing itinuturing ninyong marumi. 4Hindi na kayo papayagang maghandog ng inumin sa Panginoon. Maghandog man kayo ng mga handog ay hindi rin siya malulugod. At ang sinumang kumain ng mga handog na iyan ay ituturing na marumi dahil katulad ito ng pagkain sa bahay ng namatayan.9:4 At ang sinumang … namatayan: Ang pagkain sa bahay ng namatayan ay itinuturing na marumi ng mga Israelita. Sapagkat ang lugar na kinaroroonan ng patay ay naging marumi, at ang lahat na naroroon ay itinuturing ding marumi. Tingnan sa Bil. 19:14. Ang inyong mga pagkain ay para lamang sa inyong sarili at hindi maaaring ihandog sa templo ng Panginoon. 5Kung ganoon, ano ngayon ang inyong gagawin kapag dumating ang mga espesyal na araw ng pagsamba o mga pista upang parangalan ang Panginoon? 6Kahit na makatakas kayo sa kapahamakan, titipunin pa rin kayo sa Egipto at ililibing sa Memfis.9:6 Memfis: Isang siyudad sa Egipto na may tanyag na mga libingan. Matatakpan ng mga damo at matitinik na halaman ang inyong mga mamahaling kagamitang pilak at ang inyong mga tolda.

7“Mga taga-Israel, dumating na ang araw ng inyong kaparusahan, ang araw na gagantihan kayo sa inyong mga ginawa. At tiyak na malalaman ninyo na dumating na nga ito. Sinasabi ninyo, ‘Ang propetang iyan ay hangal, isang lingklod ng Dios na nasisiraan ng ulo.’ Sinasabi ninyo iyon dahil marami na kayong mga kasalanan at galit kayo sa akin. 8Bilang propeta, kasama ko ang Dios sa pagbabantay sa inyo na mga taga-Israel. Pero kahit saan ako pumunta ay nais ninyo akong ipahamak; para akong ibon na gusto ninyong mahuli sa bitag. Galit sa akin ang mga tao sa Israel, na itinuturing ng Dios na kanyang tahanan.9:8 sa Israel … tahanan: o, sa templo ng aking Dios. 9Napakasama na ninyo tulad ng mga lalaki noon sa Gibea.9:9 mga lalaki noon sa Gibea: Ginahasa nila at pinatay ang isang babae. (Tingnan ang Hukom 19.) Aalalahanin ng Dios ang inyong mga kasamaan, at parurusahan niya kayo sa inyong mga kasalanan.”

10Sinabi ng Panginoon, “Mga taga-Israel, noong piliin ko9:10 noong piliin ko: sa literal, noong nakita ko. ang mga ninuno ninyo na maging aking mga mamamayan, tuwang-tuwa ako. Gaya ng taong tuwang-tuwa nang makakita ng ubas na tumubo sa disyerto o nang makakita ng unang bunga ng puno ng igos. Pero nang pumunta sila sa Baal Peor, itinalaga nila ang kanilang sarili sa mga nakakasuklam na dios-diosan, at naging gaya sila ng mga kasuklam-suklam na dios-diosang iyon na kanilang iniibig. 11Mga taga-Israel, mawawala ang inyong kadakilaan na parang ibong lumipad. Wala nang mabubuntis at wala ring manganganak sa inyong mga kababaihan. 12At kung may manganganak man, kukunin ko ang mga anak nila at magluluksa kayo. Nakakaawa naman kayo kapag iniwan ko na kayo.

13“Ang tingin ko sa inyo noon ay parang palmang tumutubo sa matabang lupa. Pero ngayon, kailangang dalhin ninyo ang inyong mga anak sa digmaan para mamatay.”

14Sinabi ni Hoseas: Panginoon, ganoon nga po ang gawin nʼyo sa inyong mga mamamayan. Loobin nʼyo pong hindi magkaanak at makapagpasuso ang mga kababaihan nila.

15Sinabi ng Panginoon, “Ang lahat ng kasamaan ng aking mga mamamayan ay nagsimula sa Gilgal. Doon pa lang ay kinapootan ko na sila. At dahil sa kanilang kasamaan, palalayasin ko sila sa lupain ng Israel na aking tahanan. Hindi ko na sila mamahalin. Naghimagsik sa akin ang lahat ng kanilang mga pinuno. 16Para silang tanim na natuyo ang ugat kaya hindi namumunga. At kahit mabuntis man sila, papatayin ko ang mga minamahal nilang anak.”

17Sinabi ni Hoseas, “Itatakwil ng aking Dios ang mga taga-Israel dahil hindi sila sumunod sa kanya. Kaya mangangalat sila sa ibaʼt ibang bansa.

New International Reader’s Version

Hosea 9:1-17

Israel Will Be Punished

1Israel, don’t be joyful.

Don’t be glad as the other nations are.

You haven’t been faithful to your God.

You love to get paid for being a prostitute.

Your pay is the grain at every threshing floor.

2But soon there won’t be any grain or wine to feed you.

There won’t even be any fresh wine.

3You won’t remain in the Lord’s land.

Ephraim, you will return to Egypt.

You will eat “unclean” food in Assyria.

4You won’t pour out wine offerings to the Lord.

Your sacrifices won’t please him.

They’ll be like the bread people eat when someone dies.

Everyone who eats those sacrifices will be “unclean.”

They themselves will have to eat that kind of food.

They can’t bring it into the Lord’s temple.

5What will you do when your appointed feasts come?

What will you do on the Lord’s special days?

6Some of you will escape without being destroyed.

But you will die in Egypt.

Your bodies will be buried at Memphis.

Weeds will cover your treasures of silver.

Thorns will grow up in your tents.

7The time when God will punish you is coming.

The day when he will judge you is near.

I want Israel to know this.

You have committed many sins.

And you hate me very much.

That’s why you think the prophet is foolish.

You think the person the Lord speaks through is crazy.

8People of Ephraim, the prophet, along with my God,

is warning you of danger.

But you set traps for him everywhere he goes.

You hate him so much

you even wait for him in God’s house.

9You have sunk very deep into sin,

just as your people did at Gibeah long ago.

God will remember the evil things they have done.

He will punish them for their sins.

10The Lord says,

“When I first found Israel,

it was like finding grapes in the desert.

When I saw your people of long ago,

it was like seeing the early fruit on a fig tree.

But then they went to Baal Peor.

There they gave themselves to that shameful god named Baal.

They became as evil as the god they loved.

11Ephraim’s greatness and glory will be gone.

It will fly away like a bird.

Women will no longer have children.

They will not be able to get pregnant.

12But suppose they do have children.

Then I will kill every one of them.

How terrible it will be for them

when I turn away from them!

13Tyre is planted in a pleasant place.

And so is Ephraim.

But the Assyrians will kill

Ephraim’s children.”

14Lord, what should you do to Ephraim’s people?

Give them women whose babies die before they are born.

Give them women whose breasts have no milk.

15The Lord says,

“My people did many evil things in Gilgal.

That is why I hated them there.

They committed many sins.

So I will drive them out of my land.

I will not love them anymore.

All their leaders refuse to obey me.

16Ephraim is like a worthless plant.

Its roots are dried up.

It does not produce any fruit.

Suppose Ephraim’s people have children.

Then I will kill the children they love so much.”

17My God will turn his back on his people.

They have not obeyed him.

So they will wander among other nations.