1“Gusto ko sanang pagalingin ang mga taga-Israel. Pero ang nakikita ko sa kanila7:1 kanila: sa Hebreo, Efraim at Samaria. Kumakatawan sila rito sa buong kaharian ng Israel. ay ang kanilang mga kasamaan. Nandaraya sila, pinapasok ang mga bahay para nakawan, at nanghoholdap sa mga daan. 2Hindi nila naiisip na hindi ko nakakalimutan ang kanilang mga kasamaan. Hanggang ngayon ay nakatali pa sila sa kanilang mga kasalanan at nakikita kong lahat ito. 3Napapasaya nila ang kanilang hari at mga pinuno sa kanilang kasamaan at kasinungalingan. 4Lahat silaʼy mga taksil.7:4 taksil: o, nangangalunya. Maaari rin na ang ibig sabihin nito ay sumasamba sila sa mga dios-diosan. Para silang mainit na pugon na ang apoy ay hindi na kailangang paningasin ng panadero mula sa oras ng pagmamasa ng harina hanggang sa itoʼy umalsa. 5Nang dumating ang kaarawan7:5 kaarawan: o, araw ng pagkokorona. ng kanilang7:5 kanilang: Ito ang nasa Targum. Sa Hebreo, ating. hari, nilasing nila ang mga opisyal nito. At pati ang hari ay nakipag-inuman na rin sa kanyang mga mapanghusga na mga opisyal. 6At habang papalapit sila sa hari at sa kanyang mga opisyal para patayin, nagniningas ang kanilang galit na parang mainit na pugon. Bago pa sila sumalakay, magdamag ang kanilang pagtitimpi ng kanilang galit, kaya kinaumagahan para na itong nagniningas na apoy. 7Galit na galit silang lahat na para ngang nagniningas na pugon. Kaya pinatay nila ang kanilang mga pinuno. Bumagsak lahat ang kanilang mga hari, pero wala ni isa man sa kanila ang humingi ng tulong sa akin.
8“Nakikisalamuha ang Israel7:8 Israel: sa Hebreo, Efraim. Makikita rin ang salitang Efraim sa Hebreo sa talatang 11. Tingnan ang footnote sa 4:17. sa ibang bansa. Silaʼy walang pakinabang tulad ng nilutong manipis na tinapay na nakalimutang baligtarin.7:8 nakalimutang baligtarin: Maaaring ang ibig sabihin ay nasunog o hilaw ang kabila. 9Inuubos ng mga taga-ibang bansa ang kanilang kakayahan, pero hindi nila ito namamalayan; katulad sila ng isang tao na pumuputi na ang buhok pero hindi niya ito napapansin. 10Ang kanilang pagmamataas ay nagpapatunay na dapat silang parusahan. Pero kahit nangyayari ang lahat ng ito sa kanila, hindi pa rin sila nagbalik-loob at lumapit sa akin na kanilang Dios. 11Para silang kalapati na kaydaling lokohin at walang pang-unawa. Humingi sila ng tulong sa Egipto at Asiria. 12Pero habang pumaparoon sila, pipigilan7:12 pipigilan: o, lilipulin; o, ipapabihag. ko sila na parang ibon na nahuli sa lambat at hinila pababa. Parurusahan ko sila ayon sa aking sinabi sa kanilang pagtitipon. 13Nakakaawa sila dahil lumayo sila sa akin. Lilipulin ko sila dahil naghimagsik sila sa akin. Gusto ko sana silang iligtas, pero nagsalita sila ng kasinungalingan tungkol sa akin. 14Hindi tapat ang kanilang pagtawag sa akin. Umiiyak sila sa kanilang mga higaan at sinasaktan ang sarili7:14 sinasaktan ang sarili: Ito ang nasa Septuagint. Sa Hebreo, nagtitipon sila. habang humihingi ng pagkain at inumin sa mga dios-diosan. 15Dinisiplina ko sila upang maging matatag, pero nagbalak pa rin sila ng masama laban sa akin. 16Lumapit sila sa mga bagay na walang kabuluhan.7:16 mga bagay na walang kabuluhan: Ito ang nasa Septuagint at sa Syriac, pero hindi malinaw sa Hebreo. Maaaring ang “mga bagay na walang kabuluhan” ay mga dios-diosan. Para silang panang baluktot na walang silbi. Mamamatay sa digmaan ang kanilang mga pinuno dahil wala silang galang kapag nagsasalita. At dahil dito, kukutyain sila ng mga taga-Egipto.
1«هر وقت خواستم اسرائيل را شفا دهم و ايشان را دوباره كامياب سازم، ديدم باز گناه میكنند. پايتخت آن سامره مملو از آدمهای فريبكار و دزد و راهزن است! 2ساكنان آنجا نمیدانند كه من هرگز شرارتشان را فراموش نمیكنم. اعمال گناهآلودشان از همه طرف آنها را لو میدهد و من همه را میبينم.
3«پادشاه از شرارت مردم لذت میبرد و رهبران از دروغهايشان. 4همگی آنها زناكارند و در آتش شهوت میسوزند. آتش شهوت آنها مانند آتش آمادهٔ تنور نانوايی است كه خميرش را مالش داده و منتظر برآمدن آن است.
5«در جشن زادروز پادشاه، رهبران از شراب مست میشوند و او نيز با كسانی كه وی را دست انداختهاند هم پياله میگردد. 6دلهايشان از دسيسه بازی، مثل تنور زبانه میكشد. توطئهٔ آنها تمام شب به آرامی میسوزد و همين كه صبح شد مثل آتش ملتهب شعلهور میگردد.
7«مردم اسرائيل پادشاهان و رهبرانشان را يكی پس از ديگری كشتند7:7 در زمان هوشع، سه نفر از پادشاهان اسرائيل به قتل رسيدند: زکريا، شلوم و فقحيا. و فرياد هيچكدام برای درخواست كمک از من، بلند نشد.
8«قوم من با بتپرستان آميزش كرده، راههای گناهآلود آنها را ياد میگيرند. آنها همچون نان نيم پختهای هستند كه نمیشود خورد. 9پرستش خدايان بيگانه قوت ايشان را گرفته است، ولی خودشان نمیدانند. موی سر اسرائيل سفيد شده و عمر او به پايان رسيده، اما او از آن بیخبر است. 10فخر او به خدايان ديگر، آشكارا او را رسوا كرده است. با اين حال به سوی خدای خود بازگشت نمیكند و در صدد يافتن او برنمیآيد.
11«اسرائيل مانند كبوتر، نادان و بیفهم است. او از مصر كمک میخواهد و به آشور پرواز میكند؛ 12ولی من در حين پروازش تور خود را بر او میاندازم و مثل پرندهای او را از آسمان به زمين میكشم و به خاطر تمام كارهای شرارتبارش او را مجازات میكنم.
13«وای بر قوم من! بگذار آنها هلاک شوند، زيرا مرا ترک كرده و به من گناه ورزيدهاند. میخواستم ايشان را نجات بخشم، ولی آنها با من صادق نبودند. 14از شدت پريشانی خواب به چشمانشان راه نمیيابد، با اين حال حاضر نيستند از من كمک بخواهند؛ بلكه خدايان بتپرستان را عبادت میكنند و از آنها نان و شراب میخواهند.
15«من ايشان را ياری نموده و نيرومند ساختهام، ولی از من روگردان شدهاند.
16«آنها به همه جا نگاه میكنند، جز به آسمان و به سوی خدای متعال. مانند كمان كجی هستند كه هرگز تيرش به هدف نمیخورد. رهبرانشان به دليل گستاخی و بیاحترامی نسبت به من با شمشير دشمن نابود خواهند شد و تمام مردم مصر به ايشان خواهند خنديد.»