Hindi Tapat ang Pagsisisi ng Israel
1Nag-usap-usap ang mga taga-Israel. Sabi nila, “Halikayo! Magbalik-loob tayo sa Panginoon. Sinaktan niya tayo, kaya siya rin ang magpapagaling sa atin. 2Para tayong mga patay na agad niyang bubuhayin. Hindi magtatagal,6:2 agad … magtatagal: sa literal, pagkatapos ng ikalawang araw o sa ikatlong araw. at ibabangon niya tayo para mamuhay sa kanyang presensya. 3Pagsikapan nating makilala ang Panginoon. Siyaʼy tiyak na darating, kasintiyak ng pagsikat ng araw. Darating siya na parang ulan na didilig sa mga lupain.”
4Pero sinabi ng Panginoon, “O Israel6:4 Israel: sa Hebreo, Efraim. Makikita rin ang salitang Efraim sa Hebreo sa talatang 10. Tingnan ang “footnote” sa 4:17. at Juda, ano ang gagawin ko sa inyo? Ang pag-ibig ninyo sa akin ay parang ambon o hamog sa umaga na madaling mawala. 5Kaya nga binalaan ko kayo sa pamamagitan ng mga propeta na kayoʼy mapapahamak at mamamatay. Hahatulan ko kayo na kasimbilis ng kidlat. 6Sapagkat hindi ang inyong mga handog ang nais ko, kundi ang inyong pagmamahal.6:6 pagmamahal: Maaaring ang ibig sabihin, pagmamahal sa Dios; o, pagmamahal sa kapwa. Mas nanaisin ko pang kilalanin ninyo ako kaysa sa mag-alay kayo ng mga handog na sinusunog. 7Pero tulad ni Adan, sinira ninyo ang kasunduan natin. Nagtaksil kayo sa akin diyan sa inyong lugar.6:7 Pero tulad ni Adan … sa inyong lugar: o, Sa lugar ng Adan … sa lugar na iyon. 8Ang bayan ng Gilead ay tirahan ng masasamang tao at mga mamamatay-tao. 9Ang inyong mga pari ay parang mga tulisan na nag-aabang ng kanilang mabibiktima. Pumapatay sila sa daang patungo sa Shekem,6:9 Shekem: Isa ito sa mga bayan kung saan maaaring magtago ang sinumang makapatay ng tao nang hindi sinasadya, at doon ay walang sinumang makakagalaw sa kanya. at gumagawa ng marami pang nakakahiyang gawain. 10Mga taga-Israel, kakila-kilabot ang nakita ko sa inyo. Sumasamba kayo sa mga dios-diosan, kaya naging marumi6:10 marumi: Ang ibig sabihin, hindi na maaaring makabahagi sa mga seremonya sa templo. kayo. 11Kayo ring mga taga-Juda ay nakatakda nang parusahan.
“Gusto ko sanang ibalik ang mabuting kalagayan ng aking mga mamamayan.”
Israel Refuses to Turn Away From Their Sins
1The people say, “Come.
Let us return to the Lord.
He has torn us to pieces.
But he will heal us.
He has wounded us.
But he’ll bandage our wounds.
2After two days he will give us new life.
On the third day he’ll make us like new again.
Then we will enjoy his blessing.
3Let’s recognize him as the Lord.
Let’s keep trying to know him.
You can be sure the sun will rise.
And you can be just as sure the Lord will appear.
He will come to renew us like the winter rains.
He will be like the spring rains that water the earth.”
4The Lord says, “Ephraim, what can I do with you?
And what can I do with you, Judah?
Your love for me vanishes like the morning mist.
It soon disappears like the early dew.
5So I used the words of my prophets to cut you in pieces.
I used my words to put you to death.
Then my judgments blazed out like the sun.
6I want mercy and not sacrifice.
I want you to recognize me as God
instead of bringing me burnt offerings.
7Just as at the city of Adam, they disobeyed me,
they have broken the covenant I made with them.
They were not faithful to me there.
8Ramoth Gilead is a city where sinful people live.
It is stained with footprints of blood.
9On the road to Shechem, groups of priests act like robbers.
They hide and wait to attack people.
They murder them.
So they carry out their evil plans.
10I have seen a horrible thing in Israel.
The people of Ephraim are unfaithful to their own God.
The people of Israel are ‘unclean.’
11“People of Judah, I have also appointed a time
for you to be destroyed.
“I would like to bless my people
with great success again.
