Si Juda at si Tamar
1Nang panahon ding iyon, humiwalay si Juda sa mga kapatid niya at doon nanirahan kasama ni Hira na taga-Adulam. 2Doon nakilala ni Juda ang anak ni Shua na taga-Canaan at napangasawa niya ito. 3Dumating ang panahon, nagbuntis ito at nanganak ng lalaki at pinangalanan ni Juda ang sanggol na Er. 4Muli siyang nagbuntis at nanganak ng lalaki at pinangalanan niyang Onan. 5Nagbuntis pa siya at nanganak ng lalaki at pinangalanan niyang Shela. Isinilang si Shela sa Kezib.
6Si Tamar ang napili ni Juda para maging asawa ng kanyang panganay na si Er. 7Pero si Er ay naging masama sa paningin ng Panginoon, kaya pinatay siya ng Panginoon.
8Kaya sinabi ni Juda kay Onan, “Sipingan mo ang hipag mo dahil tungkulin mo iyan bilang kapatid ng asawa niyang namatay, para sa pamamagitan mo ay magkaroon din ng mga anak ang iyong kapatid.” 9Pero alam ni Onan na hindi ituturing na kanya ang magiging anak nila, kaya tuwing magsisiping sila ni Tamar, itinatapon niya sa labas ang kanyang binhi para hindi siya magkaanak para sa kanyang kapatid. 10Masama ang ginawa ni Onan sa paningin ng Panginoon, kaya pinatay din niya ito.
11Sinabi agad ni Juda kay Tamar na kanyang manugang, “Umuwi ka muna sa iyong ama, at huwag kang mag-asawa hanggang magbinata na si Shela.” Sinabi iyon ni Juda dahil natatakot siya na baka mamatay din si Shela katulad ng mga kapatid niya. Kaya umuwi muna si Tamar sa kanyang ama.
12Dumating ang panahon, namatay ang asawa ni Juda. Pagkatapos ng kanyang pagdadalamhati, pumunta siya sa mga manggugupit ng balahibo ng kanyang mga tupa roon sa Timnah. Kasama niyang pumunta roon ang kaibigan niyang si Hira na taga-Adulam.
13May nagsabi kay Tamar na ang biyenan niya ay pupunta sa Timnah para pagupitan doon ang mga tupa nito. 14Nang marinig iyon ni Tamar, pinalitan niya ang kanyang damit na pambalo, at tinakpan ng belo ang kanyang mukha. Naupo siya sa may pintuan ng bayan ng Enaim, sa tabi ng daan na papunta sa Timnah. Plano niyang dayain si Juda dahil hindi pa rin ibinibigay sa kanya si Shela para maging asawa niya kahit binata na ito.
15-16Pagkakita ni Juda kay Tamar, hindi niya nakilala na manugang niya ito dahil may talukbong ang mukha nito. Akala niyaʼy isa itong babaeng bayaran. Kaya lumapit siya sa kanya sa tabi ng daan at sinabi, “Halika, magsiping tayo.”
Sumagot si Tamar, “Ano ang ibabayad mo sa akin kapag sumiping ako sa iyo?”
17Sinabi ni Juda, “Bibigyan kita ng kambing mula sa aking mga hayop.”
Sumagot si Tamar, “Papayag ako kung may ibibigay ka sa akin para makatiyak ako na babayaran mo ako hanggang maipadala mo na ang kambing.”
18-19Nagtanong si Juda, “Anong garantiya ang gusto mo?”
Sumagot si Tamar, “Ibigay mo sa akin ang ginagamit mong pantatak, panali at pati ang iyong tungkod.” Kaya ibinigay iyon ni Juda at sumiping siya kay Tamar. Pagkatapos, umuwi si Tamar, at tinanggal niya ang talukbong sa kanyang mukha at muling isinuot ang damit na pambalo. Dumating ang panahon at nagbuntis siya.
20Hindi nagtagal, ipinahatid ni Juda ang kambing sa kaibigan niyang si Hira na taga-Adulam para kunin ang mga bagay na ibinigay niya kay Tamar bilang garantiya, pero hindi niya makita si Tamar. 21Nagtanong si Hira sa mga lalaking taga-Enaim kung nasaan na ang babaeng bayaran, na nakaupo sa tabi ng daan.
Ngunit sumagot ang mga tao, “Wala naman kaming nakitang ganoong babae rito.”
22Kaya bumalik si Hira kay Juda at sinabi, “Hindi ko siya makita. At sinabi ng mga tao na wala naman daw ganoong babae roon.”
23Sinabi ni Juda, “Hayaan na lang natin na itago niya ang mga ibinigay kong gamit sa kanya, dahil baka pagtawanan pa tayo ng mga tao na naghahanap tayo sa wala. Ganoon pa man, pinahatiran ko naman siya ng mga kambing pero hindi mo naman siya makita roon.”
24Pagkalipas ng tatlong buwan, nabalitaan ni Juda na ang manugang niyang si Tamar ay nagbebenta ng dangal at nabuntis ito.
Kaya sinabi ni Juda, “Dalhin ninyo siya sa labas ng lungsod at sunugin.”
25Pero nang ilalabas na si Tamar, ipinasabi niya kay Juda, “Narito ang pantatak, panali at pati ang tungkod. Ang may-ari nito ang ama ng sanggol na nasa sinapupunan ko. Kilalanin nʼyo kung kanino ito.”
26Nakilala ni Juda na kanya ang mga gamit na iyon kaya sinabi niya, “Wala siyang kasalanan. Ako ang nagkasala dahil hindi ko pinayagang mapangasawa niya ang anak kong si Shela.” Hindi na muling sumiping si Juda kay Tamar.
27Nang malapit nang manganak si Tamar, nalaman niyang ang sanggol na nasa sinapupunan niya ay kambal. 28At nang nanganganak na siya, lumabas ang kamay ng isang sanggol. Tinalian ito ng manghihilot ng taling pula para malaman na ito ang unang isinilang. 29Pero ipinasok ng sanggol ang kamay nito at ang kakambal niya ang unang lumabas. Sinabi ng manghihilot, “Nakipag-unahan kang lumabas.” Kaya pinangalanan ang sanggol na Perez.38:29 Perez: Ang ibig sabihin, Nakipag-unahang lumabas. 30Pagkatapos, lumabas din ang kakambal na may taling pula sa kamay. At pinangalanan siyang Zera.38:30 Zera: Maaaring ang ibig sabihin, pula.
Tamar donne une descendance à Juda
1A la même époque, Juda se sépara de ses frères et alla vivre près d’un habitant d’Adoullam38.1 Ancienne ville cananéenne. nommé Hira. 2Il vit là la fille d’un Cananéen nommé Shoua, il l’épousa et s’unit à elle. 3Elle devint enceinte et lui donna un fils : il l’appela Er. 4Elle devint encore enceinte et mit au monde un fils qu’elle appela Onân. 5Elle eut encore un fils qu’elle appela Shéla. Quand sa femme accoucha du troisième, Juda se trouvait à Kezib.
6Juda prit pour Er, son premier-né, une femme nommée Tamar. 7Jugeant Er mauvais, l’Eternel le fit mourir. 8Alors Juda dit à Onân : Accomplis ton devoir de proche parent du défunt : unis-toi à ta belle-sœur pour donner une descendance à ton frère38.8 Cette coutume sera incluse dans la Loi (Dt 25.5-10 ; voir Mt 22.23-33)..
9Onân savait que les enfants qui naîtraient ne seraient pas pour lui. Chaque fois qu’il avait des rapports avec sa belle-sœur, il laissait tomber sa semence à terre pour éviter de donner une descendance à son frère. 10Son comportement déplut à l’Eternel qui le fit aussi mourir. 11Alors Juda dit à Tamar, sa belle-fille : Reste veuve dans la maison de ton père jusqu’à ce que mon fils Shéla soit devenu adulte.
Car il se disait : Il ne faut pas que celui-ci aussi meure comme ses frères.
Tamar retourna donc dans la maison de son père et y resta.
12Bien longtemps après cela, la fille de Shoua, femme de Juda, mourut. Quand il fut consolé, Juda monta avec son ami Hira l’Adoullamite à Timna, pour la tonte de ses moutons. 13Quelqu’un en informa Tamar en lui disant : Voici, ton beau-père monte à Timna pour la tonte de ses moutons.
14Alors elle ôta ses habits de veuve, se couvrit le visage d’un voile et, ainsi déguisée, s’assit au carrefour d’Enaïm, sur la route de Timna ; car elle voyait bien que Shéla était devenu adulte sans qu’on le lui ait donné pour mari.
15Juda aperçut cette femme et la prit pour une prostituée, car elle avait le visage voilé. 16Il s’approcha d’elle au bord du chemin et lui dit : Permets-moi d’aller avec toi !
Car il n’avait pas reconnu sa belle-fille. Elle répondit : Que me donneras-tu pour venir avec moi ?
17– Je te ferai apporter un chevreau du troupeau, lui dit-il.
– D’accord, répondit-elle, à condition que tu me donnes un gage jusqu’à ce que tu l’envoies.
18– Quel gage veux-tu que je te donne ?
– Ton cachet, le cordon qui le tient et le bâton que tu as en main.
Il les lui remit et s’unit à elle, et elle devint enceinte. 19Elle se leva et partit ; elle ôta son voile et remit ses habits de veuve.
20Juda chargea son ami l’Adoullamite d’apporter le chevreau à cette femme et de retirer les gages qu’il lui avait donnés. Mais celle-ci resta introuvable. 21Hira interrogea les hommes de l’endroit : Où est cette prostituée sacrée qui se tenait sur le chemin à Enaïm ?
Ils lui répondirent : Il n’y a jamais eu de prostituée sacrée à cet endroit.
22Il revint dire à Juda : Je ne l’ai pas trouvée, et les gens de là-bas ont même affirmé qu’il n’y a jamais eu de prostituée sacrée à cet endroit.
23Alors Juda s’écria : Qu’elle garde ce qu’elle a ! Ne nous rendons pas ridicules. Quoi qu’il arrive, moi j’ai envoyé ce chevreau, et toi, tu n’as pas retrouvé cette femme.
24Environ trois mois après cela, on vint dire à Juda : Tamar, ta belle-fille, s’est prostituée, et même : la voilà enceinte suite à cela.
– Qu’on la fasse sortir, dit-il, et qu’elle soit brûlée vive !
25Comme on la jetait dehors, elle envoya un message à son beau-père : C’est de l’homme à qui appartiennent ces objets que je suis enceinte. Reconnais, je te prie, à qui sont ce cachet, ces cordons et ce bâton.
26Juda les reconnut et s’écria : Elle est plus juste que moi ; elle a fait cela parce que je ne l’ai pas donnée pour femme à mon fils Shéla.
Il ne s’unit plus jamais à elle.
27Quand vint le moment de la naissance, il s’avéra qu’elle portait des jumeaux. 28Pendant l’accouchement l’un d’eux présenta une main ; la sage-femme la saisit et y noua un fil rouge en disant : C’est celui-ci qui sort le premier.
29Mais il retira sa main, et c’est son frère qui vint au monde. La sage-femme s’écria : Quelle brèche ne t’es-tu pas ouverte ! Et on le nomma Pérets38.29 Ancêtre de David (Rt 4.18-22) et du Christ (Mt 1.3). (Brèche). 30Ensuite son frère naquit, celui dont la main portait le fil rouge, et il fut appelé Zérah (Lever de soleil).
