Genesis 32 – TCB & CARST

Tagalog Contemporary Bible

Genesis 32:1-32

Naghanda si Jacob sa Pakikipagkita kay Esau

1Habang naglalakbay sina Jacob, sinalubong siya ng mga anghel ng Dios. 2Pagkakita ni Jacob sa kanila, sinabi niya, “Mga sundalo ito ng Dios.” Kaya pinangalanan niya ang lugar na iyon na Mahanaim.32:2 Mahanaim: Ang ibig sabihin, dalawang grupo ng mga sundalo.

3May mga inutusan si Jacob na mauna sa kanya para makipagkita sa kapatid niyang si Esau roon sa lupain ng Seir, ang lugar na tinatawag ding Edom. 4Tinuruan niya sila kung ano ang sasabihin nila kay Esau. Sinabi ni Jacob, “Sabihin ninyo kay Esau na matagal akong nanirahan kay Laban at hindi pa ako nakakauwi hanggang ngayon. 5At sabihin ninyo sa kanya na may mga baka ako, asno, tupa, kambing at mga aliping lalaki at babae. Sabihin ninyo sa kanya na inutusan ko kayo para hilingin sa kanya na maging mabuti na sana ang pakikitungo niya sa akin.”

6Pagbalik ng mga inutusan ni Jacob, sinabi nila, “Napuntahan na po namin si Esau, at papunta na po siya rito para salubungin kayo. May kasama siyang 400 lalaki.”

7Kinabahan si Jacob at hindi siya mapalagay, kaya hinati niya sa dalawang grupo ang mga kasamahan niya pati ang kanyang mga tupa, baka, kambing at kamelyo. 8Dahil naisip niya na kung sakaling dumating si Esau at lusubin ang isang grupo, makakatakas pa ang isang grupo.

9Nanalangin si Jacob, “Dios ng aking lolo na si Abraham at Dios ng aking ama na si Isaac, kayo po ang Panginoon na nagsabi sa akin na bumalik ako sa mga kamag-anak ko, doon po sa lupain kung saan ako isinilang, at pagpapalain ninyo ako. 10Hindi po ako karapat-dapat tumanggap ng lahat ng kabutihan at katapatan na ipinakita ninyo sa akin na inyong lingkod. Sapagkat nang tumawid ako noon sa Jordan, wala po akong ibang dala kundi tungkod lang, pero ngayon ay may dalawa na po akong grupo. 11Hinihiling ko po sa inyo na iligtas nʼyo ako sa kapatid kong si Esau. Natatakot po ako na baka pumunta siya rito at patayin kaming lahat pati na ang mga asawa koʼt mga anak nila. 12Pero nangako po kayo sa akin na pagpapalain nʼyo ako at pararamihin nʼyo ang aking mga lahi katulad ng buhangin sa tabing-dagat na hindi mabilang.”

13Kinagabihan, doon natulog sina Jacob. Kinabukasan, pumili si Jacob ng mga hayop na ireregalo kay Esau: 14200 babaeng kambing at 20 lalaking kambing, 200 babaeng tupa at 20 lalaking tupa, 1530 inahing kamelyo kasama pa ang kanilang mga bisiro, 40 babaeng baka at sampung toro, 20 babaeng asno at sampung lalaking asno. 16Ginawang dalawang grupo ni Jacob ang mga hayop, at ang bawat grupo ay may aliping nagbabantay. Sinabihan niya ang kanyang mga alipin, “Mauna kayo sa akin, at lumakad kayo na may pagitan ang bawat grupo.”

17Sinabihan niya ang mga aliping nagbabantay sa naunang grupo, “Kung makasalubong nʼyo si Esau at magtanong siya kung kanino kayong alipin at kung saan kayo pupunta, at kung kanino ang mga hayop na dala ninyo, 18sagutin ninyo siya na akin ang mga hayop na ito at regalo ko ito sa kanya. Sabihin din ninyo sa kanya na nakasunod ako sa inyo.”

19Ganoon din ang sinabi niya sa ikalawa, sa ikatlo at sa lahat ng aliping kasabay ng mga hayop. 20At pinaalalahanan niya ang mga ito na huwag kalimutang sabihin kay Esau na nakasunod siya sa hulihan. Sapagkat sinabi ni Jacob sa kanyang sarili, “Aalukin ko si Esau ng mga regalong ito na pinauna ko. At kung magkikita kami, baka sakaling patawarin niya ako.” 21Kaya pinauna niya ang mga regalo niya, pero nagpaiwan siya noong gabing iyon doon sa tinutuluyan nila.

May Nakipagbuno kay Jacob sa Peniel

22Nang gabing iyon, bumangon si Jacob at isinama ang dalawa niyang asawa, ang dalawang alipin niyang babae at ang 11 anak niya, at pinatawid sila sa Ilog ng Jabok. 23Ipinatawid din ni Jacob ang lahat ng ari-arian niya. 24Nang nag-iisa na siya, may dumating na isang lalaki at nakipagbuno sa kanya. Nagbunuan sila hanggang mag-uumaga. 25Nang mapansin niya na hindi niya matatalo si Jacob, pinisil niya ang balakang ni Jacob at nalinsad ang magkatapat na buto nito. 26At sinabi ng tao, “Bitawan mo na ako dahil mag-uumaga na.”

Pero sumagot si Jacob, “Hindi kita bibitawan hanggaʼt hindi mo ako babasbasan.”

27Nagtanong ang tao sa kanya, “Anong pangalan mo?”

Sumagot siya, “Jacob.”

28Sinabi ng tao, “Simula ngayon hindi na Jacob ang pangalan mo kundi Israel32:28 Israel: Ang ibig sabihin, nakipagbuno sa Dios. na dahil nakipagbuno ka sa Dios at sa mga tao, at ikaw ay nagtagumpay.”

29Nagtanong din si Jacob sa kanya, “Sabihin mo rin sa akin ang pangalan mo.”

Pero sumagot ang tao, “Huwag mo nang itanong ang pangalan ko.” Pagkatapos, binasbasan niya si Jacob doon.

30Pinangalanan ni Jacob ang lugar na iyon na Peniel,32:30 Peniel: Ang ibig sabihin, mukha ng Dios. dahil sinabi niya, “Nakita ko ang mukha ng Dios pero buhay pa rin ako.”

31Sumisikat na ang araw nang umalis si Jacob sa Peniel. Pipilay-pilay siya dahil nalinsad ang buto niya sa balakang. 32Ito ang dahilan kung bakit hanggang ngayon ang mga Israelita ay hindi kumakain ng litid sa magkatapat na buto sa balakang ng hayop. Sapagkat sa bahaging iyon pinisil ng Dios si Jacob.

Священное Писание (Восточный перевод), версия для Таджикистана

Начало 32:1-32

Якуб готовится к встрече с братом Эсовом

1Якуб продолжил свой путь, и ангелы Всевышнего встретили его. 2Когда Якуб увидел их, он сказал:

– Это стан Всевышнего! – и назвал то место Маханаим («два стана»).

3Якуб послал впереди себя вестников к своему брату Эсову в землю Сеир, страну Эдом. 4Он дал им такой наказ:

– Скажите моему господину Эсову так: «Твой раб Якуб говорит: Я жил у Лобона и был там до сего дня. 5У меня есть быки, ослы, овцы и козы, слуги и служанки. Я посылаю эту весть моему господину, чтобы найти милость в твоих глазах».

6Посланцы вернулись и сказали Якубу:

– Мы были у твоего брата Эсова, и теперь он сам идёт тебе навстречу, и с ним четыреста человек.

7В великом страхе и смятении Якуб разделил людей, которые были с ним, а также стада крупного и мелкого скота и верблюдов. 8Он думал: «Если Эсов нападёт на одну половину, то другая уцелеет и спасётся».

9Якуб взмолился:

– О Вечный, Бог моих предков Иброхима и Исхока, сказавший мне: «Вернись в твою землю, к твоим родственникам, и Я дам тебе процветание», 10я недостоин той милости и верности, которые Ты явил Твоему рабу. У меня ничего не было, кроме посоха, когда я перешёл реку Иордан, а теперь я возвращаюсь двумя станами. 11Молю Тебя, спаси меня от руки моего брата Эсова, потому что я боюсь, что он придёт и нападёт на меня и на матерей с детьми. 12Ведь Ты сказал: «Я непременно дам тебе процветание и сделаю потомство твоё многочисленным, как морской песок, который не сосчитать».

13Он провёл там ночь и из того, что у него было, выбрал подарок для своего брата Эсова: 14двести коз и двадцать козлов, двести овец и двадцать баранов, 15тридцать верблюдиц с верблюжатами, сорок коров и десять быков, двадцать ослиц и десять ослов. 16Он поручил их слугам, каждое стадо особо, и сказал им:

– Идите впереди меня и держите между стадами некоторое расстояние.

17Он научил того, кто шёл первым:

– Когда мой брат Эсов встретит тебя и спросит: «Чей ты? Куда идёшь? Чей скот ты гонишь?» – 18тогда ты скажи: «Скот твоего раба Якуба. Это подарок от него моему господину Эсову, а сам он идёт за нами».

19Он научил и второго, и третьего, и всех других, шедших за стадами:

– И вы так же скажете Эсову, когда он вас встретит. 20И ещё скажите: «Твой раб Якуб идёт позади нас».

Потому что он думал: «Я умиротворю его этими дарами, которые посылаю впереди себя, а потом, когда мы встретимся, он, быть может, примет меня».

21Так дары Якуба были отправлены вперёд, а сам он провёл ночь в лагере.

Якуб получает имя Исроил

22Той ночью Якуб встал и взял двух своих жён, двух служанок и одиннадцать сыновей, и вброд перешёл через реку Иаббок. 23Он перевёл их через поток и переправил всё своё добро.

24И вот Якуб остался один, и Некто боролся с ним до самой зари. 25Увидев, что не может пересилить, Он коснулся сустава бедра Якуба, так что бедро было вывихнуто, когда он боролся с Ним. 26И Он сказал:

– Отпусти Меня, потому что встаёт солнце.

Но Якуб ответил:

– Не отпущу, пока не благословишь меня.

27Он спросил:

– Как твоё имя?

– Якуб, – ответил он.

28Тогда Он сказал:

– Отныне твоё имя будет не Якуб32:28 См. 25:26 со сноской., а Исроил («борющийся со Всевышним», «Всевышний борется»), потому что ты боролся со Всевышним и людьми и победил.

29Якуб сказал:

– Прошу Тебя, скажи мне Твоё имя.

Но Он ответил:

– Зачем ты спрашиваешь Моё имя?

И Он благословил его. 30Якуб назвал то место Пениил («лицо Всевышнего»), сказав: «Это потому, что я видел Всевышнего лицом к лицу и остался жив».

31Солнце встало над ним, когда он проходил Пениил, хромая из-за своего бедра. 32Вот почему до сего дня исроильтяне не едят сухожилия на суставе бедра: ведь Он коснулся сустава бедра Якуба рядом с сухожилием.