Genesis 25 – TCB & CARST

Tagalog Contemporary Bible

Genesis 25:1-34

Ang Iba pang mga Lahi ni Abraham

(1 Cro. 1:32-33)

1Nag-asawa ulit si Abraham, at ang pangalan ng asawa niya ay Ketura. 2Ang mga anak nila ay sina Zimran, Jokshan, Medan, Midian, Ishbak at Shua. 3Si Jokshan ang ama nina Sheba at Dedan. Ang mga lahi ni Dedan ay ang mga Asureo, Letuseo, at Leumeo. 4Ang mga anak na lalaki ni Midian ay sina Efa, Efer, Hanoc, Abida at Eldaa. Silang lahat ang mga lahi ni Ketura.

5-6Bago namatay si Abraham, iniwan niya ang lahat ng ari-arian niya kay Isaac. Pero binigyan niya ng mga regalo ang iba niyang mga anak sa iba niyang mga asawa, at pinapunta sa silangan para ihiwalay sa anak niyang si Isaac.

Ang Pagkamatay at Paglilibing kay Abraham

7Nabuhay si Abraham ng 175 taon. 8Namatay siya sa katandaan na kontento sa buhay at kasama na ng kanyang mga kamag-anak na sumakabilang buhay na. 9Inilibing siya ng mga anak niyang sina Isaac at Ishmael doon sa kweba sa Macpela, sa silangan ng Mamre, sa bukid na dating pagmamay-ari ni Efron na anak ni Zohar na Heteo. 10Ang bukid na iyon ay binili ni Abraham sa harapan ng mga Heteo. Doon inilibing si Abraham at ang asawa niyang si Sara. 11Pagkatapos mamatay ni Abraham, binasbasan ng Dios si Isaac at doon siya nanirahan sa Beer Lahai Roi.

Ang mga Angkan ni Ishmael

(1 Cro. 1:28-31)

12Ito ang salaysay tungkol sa pamilya ni Ishmael na anak ni Abraham kay Hagar na Egipcio, na alipin ni Sara.

13Ito ang mga pangalan ng mga anak ni Ishmael mula sa pinakamatanda: Nebayot, Kedar, Adbeel, Mibsam, 14Mishma, Duma, Masa, 15Hadad, Tema, Jetur, Nafis at Kedema. 16Sila ang mga anak ni Ishmael at naging pinuno ng 12 niyang angkan. Ang mga pangalan nila ay ang ipinangalan sa ibaʼt ibang lugar na kanilang tinitirhan.

17Nabuhay si Ishmael ng 137 taon. Namatay siya at kasama na ng kanyang mga kamag-anak na sumakabilang buhay na. 18Tumira ang mga angkan niya sa mga lugar na galing sa Havila hanggang sa Shur, sa silangan ng Egipto na papunta sa Asiria. Kinalaban nila ang lahat ng kamag-anak nila na mga lahi ni Isaac.

Ipinanganak sina Esau at Jacob

19Ito ang salaysay tungkol sa pamilya ni Isaac na anak ni Abraham.

20Si Isaac ay 40 taong gulang nang napangasawa niya si Rebeka na anak ni Betuel na Arameo na taga-Padan Aram.25:20 Padan Aram: Isang lugar sa Mesopotamia. Si Rebeka ay kapatid ni Laban na Arameo rin.

21Dahil baog si Rebeka, nanalangin si Isaac sa Panginoon na magkaanak ito. Tinugon ng Panginoon ang dalangin niya, kaya nagbuntis si Rebeka. 22Naramdaman niya na nagtutulakan ang kambal na sanggol sa loob ng kanyang tiyan. Sinabi ni Rebeka, “Kung ganyan lang ang mangyayari sa kanila pagdating ng panahon mabuti pang mamatay na lang ako.” Kaya nagtanong siya sa Panginoon tungkol dito. Sinabi sa kanya ng Panginoon,

23“Manggagaling sa dalawang sanggol na nasa tiyan mo ang dalawang bansa;

dalawang grupo ng mga tao na maglalaban-laban.

Ang isaʼy magiging makapangyarihan kaysa sa isa.

Ang nakatatanda ay maglilingkod sa nakababata niyang kapatid.”

24Nang nanganak na si Rebeka, kambal ang anak niya. 25Ang unang lumabas ay mapula-pula at balbon, kaya pinangalanan nila siyang Esau.25:25 Esau: Maaaring ang ibig sabihin, balbon. 26Nang lumabas ang ikalawa, ang kamay niya ay nakahawak sa sakong ng kanyang kapatid, kaya pinangalanan nila siyang Jacob.25:26 Jacob: Maaaring ang ibig sabihin, hinahawakan niya ang sakong o, nanloloko siya. Si Isaac ay 60 taong gulang nang manganak si Rebeka ng kambal.

Ibinenta ni Esau ang Kanyang Karapatan bilang Panganay

27Nang lumaki na ang dalawang sanggol, naging maliksing mangangaso si Esau at palagi lang siya sa bukid habang si Jacob naman ay tahimik na tao at palaging nasa loob ng mga tolda. 28Mas nagustuhan ni Isaac si Esau dahil mahilig siyang kumain ng mga ipinangaso ni Esau, pero si Jacob naman ay mas nagustuhan ni Rebeka.

29Isang araw, habang nagluluto si Jacob ng sabaw, dumating si Esau galing sa pangangaso na gutom na gutom. 30Sinabi niya kay Jacob, “Pakiusap, bigyan mo nga ako ng niluluto mong mapula-pulang sabaw dahil gutom na gutom na ako.” (Kaya tinatawag din si Esau na Edom.)25:30 Edom: Ang ibig sabihin, pula.

31Pero sumagot si Jacob, “Bibigyan kita nito kung ibibigay mo sa akin ang karapatan mo bilang panganay.” 32Sinabi ni Esau, “Sige, ano bang gagawin ko sa karapatan na iyan kung mamamatay din lang ako sa gutom.” 33Sumagot si Jacob, “Kung ganoon, sumumpa ka muna sa akin,” Kaya sumumpa si Esau na mapupunta kay Jacob ang karapatan niya bilang panganay.

34Binigyan agad siya ni Jacob ng tinapay at sabaw. Pagkatapos niyang kumain at uminom, umalis siya agad. Dahil sa ginawang iyon ni Esau, binalewala niya ang karapatan niya bilang panganay.

Священное Писание (Восточный перевод), версия для Таджикистана

Начало 25:1-34

Последние годы Иброхима и его смерть

(1 Лет. 1:32-33)

1Иброхим взял себе другую жену, которую звали Хеттура. 2Она родила ему Зимрана, Иокшана, Медана, Мадиана, Ишбака и Шуаха. 3Иокшан был отцом Шевы и Дедана; потомками Дедана были ашшуриты, летушиты и леюмиты. 4Сыновьями Мадиана были Ефа, Ефер, Ханох, Авида и Элдага. Все они были потомками Хеттуры.

5Иброхим оставил всё, что у него было, Исхоку. 6Сыновей наложниц он щедро одарил и ещё при жизни своей отослал их от своего сына Исхока на восток, в восточную землю.

7Всего Иброхим прожил сто семьдесят пять лет. 8Он испустил последний вздох и умер в глубокой старости, насытившись жизнью, и отошёл к своим предкам. 9Его сыновья Исхок и Исмоил похоронили его в пещере Махпела рядом с Мамре, на поле хетта Эфрона, сына Цохара, 10которое Иброхим купил у хеттов25:10 Или: «у сыновей Хета».. Там Иброхим был погребён рядом со своей женой Соро. 11После смерти Иброхима Всевышний благословил его сына Исхока, который тогда жил возле Беэр-Лахай-Рои.

Потомки Исмоила

(1 Лет. 1:28-31)

12Вот родословие Исмоила, сына Иброхима, которого служанка Соро, египтянка Хаджар, родила Иброхиму; 13и вот имена сыновей Исмоила, перечисленные в порядке их рождения: Навайот – первенец Исмоила, Кедар, Адбеил, Мивсам, 14Мишма, Дума, Масса, 15Хадад, Тема, Иетур, Нафиш и Кедма. 16Это имена сыновей Исмоила, имена двенадцати вождей родов по их поселениям и кочевьям.

17Всего Исмоил жил сто тридцать семь лет. Он испустил последний вздох и умер и отошёл к своим предкам. 18Его потомки поселились в области от Хавилы до Сура, возле границы Египта, на пути к Ассирии. Они жили во вражде со всеми своими братьями25:18 Или: «Они поселились по соседству со всеми своими братьями»..

Сыновья Исхока – Эсов и Якуб

19Вот рассказ об Исхоке, сыне Иброхима. У Иброхима родился Исхок. 20Исхоку было сорок лет, когда он женился на Рабиге, дочери арамея Бетуила из Паддан-Арама25:20 То есть из северо-западной Месопотамии., сестре арамея Лобона. 21Исхок молил Вечного за жену, потому что она была бесплодна. Вечный ответил на его молитву, и его жена Рабига забеременела. 22Дети стали толкать друг друга в её утробе, и она сказала:

– За что мне это?

И она пошла спросить Вечного. 23И сказал ей Вечный:

– Два племени в чреве твоём,

два народа произойдут из тебя и разделятся;

один будет сильнее другого,

и старший будет служить младшему.

24Когда пришло ей время родить, во чреве её действительно оказались мальчики-близнецы. 25Первый родился красный, и всё его тело было покрыто как бы ворсистой одеждой; поэтому его назвали Эсов («волосатый»). 26Потом появился его брат, держась рукой за пятку Эсова; поэтому он был назван Якуб («он держится за пятку»)25:26 Он держится за пятку – образное выражение, означавшее «он обманывает».. Исхоку было шестьдесят лет, когда Рабига родила их.

Эсов продаёт своё первородство

27Мальчики выросли: Эсов был искусный охотник, человек полей, а Якуб был человек тихий, живущий среди шатров. 28Исхок, которому была по вкусу дичь, больше любил Эсова, но Рабига больше любила Якуба.

29Однажды, когда Якуб готовил похлёбку, Эсов вернулся с поля очень голодный. 30Он сказал Якубу:

– Скорее, дай мне поесть немного того красного, что ты готовишь! Я умираю от голода!

(Вот почему ему также дали имя Эдом («красный»).)

31Якуб ответил:

– Сперва продай мне твоё первородство25:31 Первородство – особое положение старшего (первородного) сына в доме, дававшее право на первенство среди братьев и особые привилегии при получении наследства (см. Втор. 21:15-17). Кроме того, первенец принадлежал Самому Всевышнему (см. Чис. 3:13)..

32– Я умираю от голода, – сказал Эсов. – Какая мне польза в первородстве?

33Якуб сказал:

– Сначала поклянись.

Он поклялся и так продал своё первородство Якубу. 34Тогда Якуб дал Эсову лепёшек и чечевичной похлёбки. Он поел, попил, встал и ушёл. Так Эсов пренебрёг своим первородством.