Ang Pagiging Makasalanan ng mga Tao sa Sodom
1Magdidilim na nang dumating ang dalawang anghel sa Sodom. Nakaupo noon si Lot sa pintuan ng lungsod. Pagkakita ni Lot sa kanila, tumayo siya at sinalubong sila. Pagkatapos, yumukod siya sa harapan nila bilang paggalang at nagsabing, 2“Kung maaari po, dumaan muna kayo sa bahay ko para makapaghugas kayo ng mga paa ninyo at dito na po kayo matulog ngayong gabi. At bukas na lang kayo ng umaga magpatuloy sa paglalakbay ninyo.”
Pero sumagot sila, “Huwag na lang, doon na lang kami matutulog sa plasa ngayong gabi.”
3Pero pinilit sila ni Lot, kaya sumama na lang sila sa bahay niya. Naghanda si Lot ng mga inumin at mga pagkain. Nagpaluto rin siya ng tinapay na walang pampaalsa. At nang handa na, naghapunan sila. 4Nang mahihiga na sila para matulog, dumating ang lahat ng bata at matatandang lalaki ng Sodom, at pinaligiran nila ang bahay ni Lot. 5Tinawag nila si Lot at tinanong, “Nasaan na ang mga panauhin mong lalaki na dumating ngayong gabi? Palabasin mo sila rito dahil gusto namin silang sipingan.”
6Lumabas si Lot ng bahay para harapin sila. Nang lumabas siya, isinara niya agad ang pintuan. 7Sinabi niya sa kanila, “Mga kaibigan, nakikiusap ako sa inyo na huwag ninyong gagawin ang iniisip ninyong masama. 8Kung gusto nʼyo, may dalawa akong anak na dalaga. Ibibigay ko sila sa inyo at bahala na kayo kung ano ang gusto ninyong gawin sa kanila. Pero huwag ninyong galawin ang dalawang taong ito, dahil mga bisita ko sila at dapat ko silang protektahan.” 9Pero sinabi ng mga tao, “Dayuhan ka lang dito kaya sino ka para makialam sa amin. Umalis ka riyan! Baka mas higit pa ang magawa namin sa iyo kaysa sa kanila.” Pagkatapos, itinulak nila si Lot. Lalapit sana sila sa pintuan para gibain ito, 10pero binuksan ito ng dalawang anghel na nasa loob at hinatak nila si Lot papasok, at isinara ang pintuan. 11Pagkatapos, binulag nila ang mga tao na nasa labas para hindi na nila makita ang pintuan.
Pinaalis si Lot sa Sodom
12Sinabi ng dalawang anghel kay Lot, “Kung may mga anak ka pa, o mga manugang na lalaki, o mga kamag-anak sa lungsod na ito, isama mo silang lahat at umalis kayo rito, 13dahil lilipulin namin ang lungsod na ito. Narinig ng Panginoon ang mga daing laban sa mga taong ito na puro kasamaan ang ginagawa. Kaya ipinadala niya kami para lipulin ang lungsod na ito.”
14Kaya pinuntahan ni Lot ang mga magiging manugang19:14 mga magiging manugang: o, mga manugang. niyang lalaki at sinabi, “Magmadali kayong umalis dito dahil lilipulin na ng Panginoon ang lungsod na ito.” Pero hindi sila naniwala dahil akala nilaʼy nagbibiro lang si Lot.
15Nang magbubukang-liwayway na, pinagmadali si Lot ng mga anghel na umalis sa lungsod. Sinabi nila, “Bilisan mo! Dalhin mo ang asawa mo at ang dalawang anak mong babae na nandito, at umalis kayo agad, dahil baka madamay kayo kapag nilipol na ang lungsod na ito dahil sa sobrang sama ng mga tao rito.” 16Hindi pa sana aalis si Lot. Pero dahil naaawa ang Panginoon sa kanila, hinawakan sila ng mga anghel sa kamay at dinala palabas ng lungsod.
17Nang nasa labas na sila ng lungsod, sinabi ng Panginoon, “Tumakbo kayo! Huwag kayong lilingon, o hihinto sa kahit saan dito sa kapatagan! Tumakbo kayo papunta sa bundok para hindi kayo mamatay!” 18Pero sumagot si Lot, “Panginoon ko, huwag nʼyo na po akong patakbuhin papunta sa bundok. 19Kinahabagan nʼyo po ako at ipinakita ang kabutihan nʼyo sa akin sa pagliligtas ninyo sa buhay ko. Pero napakalayo po ng bundok; baka maabutan ako ng sakuna at mamatay ako bago makarating doon. 20Nakita nʼyo po ba ang maliit na bayang iyon sa unahan? Tiyak na mararating ko po iyon dahil malapit lang. Maaari po bang doon na lang ako pumunta sa maliit na bayang iyon para maligtas ako?” 21Sumagot ang Panginoon, “Oo, payag ako sa kahilingan mo; hindi ko lilipulin ang bayan na iyon. 22Sige, tumakbo na kayo roon, dahil wala pa akong gagawin hanggaʼt hindi pa kayo nakakarating doon.”
Ang bayang iyon ay tinatawag na Zoar19:22 Zoar: Ang ibig sabihin, maliit. dahil maliit ang bayang iyon.
Ang Paglipol sa Sodom at Gomora
23Nakasikat na ang araw nang dumating sina Lot sa Zoar. 24Biglang pinaulanan ng Panginoon ng naglalagablab na asupre ang Sodom at Gomora. 25Nilipol ng Panginoon ang dalawang lungsod at ang buong kapatagan. Namatay ang lahat ng nakatira roon pati ang lahat ng tanim. 26Lumingon ang asawa ni Lot, kaya ginawa siyang haliging asin. 27Kinaumagahan, dali-daling pumunta si Abraham sa lugar kung saan siya nakipag-usap sa Panginoon. 28Minasdan niya ang Sodom at Gomora, at ang buong kapatagan. Nakita niya ang usok na pumapaitaas mula sa lupa na parang usok na nagmula sa isang malaking hurno.
29Inalala ng Dios si Abraham, nang lipulin ng Dios ang mga lungsod sa kapatagan kung saan nakatira si Lot, iniligtas niya muna si Lot para hindi ito mapahamak.
Ang Pinanggalingan ng mga Moabita at Ammonita
30Dahil natakot si Lot na tumira sa Zoar, lumipat siya at ang dalawa niyang anak na dalaga sa bundok, at tumira sila sa kweba. 31Isang araw, sinabi ng panganay na anak sa kanyang kapatid, “Matanda na ang ating ama at wala nang ibang lalaki rito na maaari nating mapangasawa para magkaanak tayo katulad ng pamamaraan ng tao kahit saan sa mundo. 32Mabuti pang painumin natin ang ating ama ng alak hanggang sa malasing siya, pagkatapos, sumiping tayo sa kanya para magkaanak tayo sa pamamagitan niya.”
33Kaya nang gabing iyon, nilasing nila ang kanilang ama. Pagkatapos, sumiping ang panganay na anak sa kanyang ama. Pero dahil sa sobrang kalasingan ni Lot, hindi niya namalayan kung ano ang nangyayari.
34Kinabukasan, sinabi ng panganay sa nakababata niyang kapatid, “Sumiping na ako kagabi sa ating ama. At ngayong gabi muli natin siyang painumin ng alak hanggang sa malasing siya, at ikaw naman ang sumiping sa kanya para tayong dalawa ay magkaanak sa pamamagitan niya.” 35Kaya nang gabing iyon, muli nilang nilasing ang kanilang ama at ang nakababatang kapatid naman ang sumiping sa kanya. At sa sobrang kalasingan, hindi rin niya namalayan kung ano ang nangyayari.
36Sa ganoong paraan, nabuntis ang dalawang anak ni Lot sa pamamagitan niya. 37Dumating ang panahon, nanganak ang panganay ng isang lalaki at pinangalanan niyang Moab.19:37 Moab: Maaaring ang ibig sabihin, mula sa aking ama. Siya ang pinagmulan ng lahi ng Moabita. 38Nanganak din ang nakababatang kapatid ng isang lalaki at pinangalanan niyang Ben Ami.19:38 Ben Ami: Ang ibig sabihin, anak ng malapit kong kamag-anak. Siya ang pinagmulan ng lahi ng Ammonita.
上帝毁灭所多玛和蛾摩拉
1那两个天使在黄昏的时候来到所多玛，罗得正坐在城门口，看见他们，便起来迎接，俯伏在地上说： 2“我主啊，请到仆人家洗洗脚，住一夜，明天早上再继续赶路吧！”他们说：“不，我们要在街上过夜。” 3罗得执意邀请他们，他们便答应到他家里作客。罗得设宴款待他们，烤无酵饼给他们吃。 4他们正准备就寝的时候，所多玛城的男人从老到少全都出来，团团围住罗得的房子， 5对罗得大喊大叫：“今天晚上到你家中作客的人在哪里？把他们交出来，我们要跟他们性交！” 6罗得走出来，关上门，到众人面前， 7对他们说：“各位弟兄，请不要做这种邪恶的事！ 8我有两个女儿，还是处女，我愿意把她们交出来任凭你们处置，只是请你们不要侮辱这两个人，他们是我家里的客人。” 9他们对罗得说：“走开！”又说：“这个寄居的人竟当起审判官来啦！现在我们要用更狠的手段对付你。”众人便推挤罗得，想要破门而入。 10那两位天使伸手把罗得拉进屋里，关上了门， 11并让门外的人，不论老少都眼目昏花，摸来摸去也找不着罗得家的门。
12天使对罗得说：“你还有什么亲人住在这里？你要带儿女、女婿和城里其他亲人离开这里， 13因为我们就要毁灭这城了。耶和华已经听见控诉这罪恶之城的声音，祂差遣我们来毁灭这城。” 14罗得听了就去通知他女儿的未婚夫说：“快走吧！耶和华要毁灭这城了！”可是他们却以为他是在开玩笑。
15天刚亮的时候，天使便催促罗得说：“起来，带着你的妻子和两个女儿离开，免得所多玛城因罪恶受惩罚的时候，你也一起被毁灭。” 16罗得却犹疑不决，天使便拉着罗得及其妻子和两个女儿的手出去，将他们安置在城外，因为耶和华怜悯他们。 17到了城外，其中一位天使说：“赶快逃！不要回头看，也不要留在平原，要往山上逃，免得你们被毁灭。” 18罗得说：“我主啊，请不要这样。 19仆人蒙你厚爱、施恩相救，但我无法逃到山上，要是这灾难追上我，我就没命了！ 20请看，那座城离这里不远，容易跑到，又是座小城，请让我逃到那座小城活命吧！” 21天使回答说：“好吧，我答应你，不毁灭那座小城。 22你赶快逃吧，因为你还没有到那里之前，我不能动手。”从此那城便叫琐珥19:22 “琐珥”意思是“小”。。
23罗得到达琐珥的时候，太阳已经出来了。 24耶和华从天上把燃烧的硫磺降在所多玛和蛾摩拉两地， 25毁灭了这两座城和其中的居民，包括整个平原和地上的植物。 26罗得的妻子跟在后面，她回头一望，就变成了一根盐柱。
27亚伯拉罕清早起来，走到他从前站在耶和华面前的地方， 28向所多玛、蛾摩拉和整个平原眺望，只见那里浓烟滚滚，好像火窑的烟一样。
29这样，为了亚伯拉罕的缘故，上帝毁灭平原各城的时候，让罗得逃离所住的城市，不致丧命。
罗得与他的女儿
30罗得不敢住在琐珥，便带着两个女儿来到山上，住进一个洞里。 31他的大女儿对妹妹说：“我们的父亲年纪大了，这里又没有男子可以照着世上的习俗娶我们。 32不如我们灌醉父亲，然后跟他睡觉，借着他替我们一家传宗接代吧。” 33于是，那晚她们灌醉了父亲，大女儿进去和父亲睡。她什么时候躺下，什么时候起来，罗得完全不知道。 34第二天，大女儿对妹妹说：“昨天晚上我已经和父亲睡了，今天晚上我们再灌醉他，你可以进去和他睡。这样，我们就可以借着父亲传宗接代。” 35当天晚上，她们又灌醉了罗得，小女儿进去与他睡。她什么时候躺下，什么时候起来，罗得完全不知道。 36这样，罗得的两个女儿都从父亲怀了孕。 37大女儿生了一个儿子，给他取名叫摩押19:37 “摩押”意思是“出自父亲”。，他是今天摩押人的祖先。 38小女儿也生了一个儿子，给他取名叫便·亚米19:38 “便·亚米”意思是“亲人的儿子”。，他是今天亚扪人的祖先。
