Ang mga Kasalanan ng Jerusalem
1Sinabi sa akin ng Panginoon, 2“Anak ng tao, handa ka na bang hatulan ang Jerusalem? Handa ka na bang humatol sa lungsod na ito ng mga kriminal? Ipaalam mo sa kanya ang kasuklam-suklam niyang gawain. 3Sabihin mong ako, ang Panginoong Dios, ang nagsasabi nito: O lungsod ng mga kriminal, darating na sa iyo ang kapahamakan. Dinudungisan mo ang iyong sarili sa pamamagitan ng paggawa ng mga dios-diosan. 4Mananagot ka dahil sa mga pagpatay mo at dahil dinungisan mo ang iyong sarili sa paggawa ng mga dios-diosan. Dumating na ang wakas mo. Kaya pagtatawanan ka at kukutyain ng mga bansa. 5O lungsod na sikat sa kasamaan at kaguluhan, kukutyain ka ng mga bansa, malayo man o malapit. 6Tingnan mo ang mga pinuno ng Israel na nakatira sa iyo, ginagamit nila ang kapangyarihan nila sa mga pagpatay. 7Hindi na iginagalang ang mga magulang sa iyong lugar. Ang mga dayuhang naninirahan sa lugar moʼy kinikikilan, at ang mga biyuda at mga ulila ay hindi tinatrato nang mabuti. 8Hindi mo iginagalang ang mga bagay na itinuturing kong banal, pati ang Araw ng Pamamahinga na ipinatutupad ko sa iyo. 9May mga tao riyan na nagsisinungaling para ipapatay ang iba. Mayroon ding kumakain ng mga inihandog sa mga dios-diosan sa sambahan sa mga bundok at gumagawa ng malalaswang gawain. 10Mayroon ding mga tao riyan na sumisiping sa asawa ng kanyang ama o sa babaeng may buwanang dalaw na itinuturing na marumi. 11Mayroon ding sumisiping sa asawa ng iba, o sa manugang niyang babae, o sa kapatid niyang babae. 12Ang iba ay nagpapasuhol para pumatay ng tao, ang iba ay nagpapatubo ng labis, at ang iba ay nagiging mayaman dahil mukhang pera. Kinalimutan na nila ako. Ako, ang Panginoong Dios, ang nagsasabi nito. 13Isusuntok ko ang aking kamao sa palad ko sa galit, dahil sa mga pangingikil at mga pagpatay ninyo. 14Magiging matapang pa rin ba kayo at malakas ang loob sa oras na parusahan ko na kayo? Ako, ang Panginoon, ang nagsasabi nito: Siguradong paparusahan ko kayo. Tiyak na gagawin ko ito. 15Pangangalatin ko kayo sa ibaʼt ibang bansa at patitigilin ko ang mga ginagawa ninyo na nagpaparumi sa inyo. 16Lalapastanganin kayo ng mga taga-ibang bansa at malalaman ninyo na ako ang Panginoon.”
17Sinabi rin sa akin ng Panginoon, 18“Anak ng tao, ang mga mamamayan ng Israel ay wala nang halaga sa akin. Tulad sila ng sari-saring latak ng tanso, lata, bakal at tingga na naiwan pagkatapos dalisayin ang pilak sa hurno. 19Kaya ako, ang Panginoong Dios, ay nagsasabi: Sapagkat wala kayong kabuluhan, titipunin ko kayo sa Jerusalem, 20-21katulad ng taong nagtitipon ng pilak, tanso, bakal, tingga at lata sa nagniningas na hurno para tunawin. Titipunin ko kayo sa Jerusalem para ibuhos sa inyo ang galit ko at doon ko kayo parurusahan na parang mga metal na tinutunaw. 22Kung paanong ang pilak ay tinutunaw sa hurno, tutunawin din kayo sa Jerusalem at malalaman ninyo na ako, ang Panginoon, ang nagpadama ng galit ko sa inyo!”
23Sinabing muli sa akin ng Panginoon, 24“Anak ng tao, sabihin mo sa mga Israelita na dahil ayaw nilang linisin ko sila, hindi ko sila kaaawaan22:24 hindi ko sila kaaawaan: sa literal, hindi uulan. sa araw na ibuhos ko sa kanila ang aking galit. 25Ang mga pinuno nila ay nagpaplano ng masama. Para silang umaatungal na leon na lumalapa ng kanyang biktima. Pumapatay sila ng tao, kumukuha ng mga kayamanan at mahahalagang bagay, at marami ang naging biyuda dahil sa mga pagpatay nila. 26Ang mga pari nilaʼy hindi sumusunod sa mga utos ko at nilalapastangan nila ang mga bagay na itinuturing kong banal. Para sa kanila, walang pagkakaiba ang banal at ang hindi banal, ang malinis at ang marumi, at hindi nila sinusunod ang mga ipinapagawa ko sa kanila sa Araw ng Pamamahinga. Hindi nila ako iginagalang. 27Ang mga pinuno nilaʼy parang mga lobong lumalapa sa mga biktima nito. Pumapatay sila para magkapera. 28Pinagtatakpan ng kanilang mga propeta ang mga kasalanan nila sa pamamagitan ng mga hindi totoong pangitain at mga hula. Sinasabi nilang iyon daw ang sinabi ng Panginoong Dios kahit na hindi ito sinabi ng Panginoon. 29Nandaraya at nagnanakaw ang mga tao. Inaapi nila ang mahihirap, ang mga nangangailangan at ang mga dayuhang naninirahang kasama nila. Hindi nila binibigyan ng katarungan ang mga ito.
30“Naghahanap ako ng taong makapagtatanggol ng lungsod, at mamamagitan sa akin at sa mga tao para hindi ko gibain ang lungsod na ito, pero wala akong nakita. 31Kaya ibubuhos ko ang matinding galit ko sa kanila. Lilipulin ko sila dahil sa ginawa nila. Ako, ang Panginoong Dios, ang nagsasabi nito.”
The Lord Judges Jerusalem for Its Sins
1A message from the Lord came to me. The Lord said,
2“Son of man, are you going to judge Jerusalem? Will you judge this city that has so many murderers in it? Then tell its people they have done many evil things. I hate those things. 3Tell them, ‘The Lord and King says, “Your city brings death on itself. You spill blood inside its walls. You make yourselves ‘unclean’ by making statues of gods. 4You are guilty of spilling blood. Your statues have made you ‘unclean.’ You have brought your days to a close. The end of your years has come. So the nations will make fun of you. All the countries will laugh at you. 5Those who are near you will tell jokes about you. So will those who are far away. Trouble fills the streets of your sinful city.
6“ ‘ “The princes of Israel are in your city. All of them use their power to spill blood. 7They have made fun of fathers and mothers alike. They have crushed outsiders. They have treated badly the children whose fathers have died. They have done the same thing to widows. 8You have looked down on the holy things that were set apart to me. You have misused my Sabbath days. 9You have spread lies about others so you can spill someone’s blood. You eat at the mountain temples. You commit impure acts. 10You bring shame on your fathers by having sex with their wives. You have sex with women during their monthly period. That is when they are ‘unclean.’ 11One of you has sex with another man’s wife. I hate that sin. Another brings shame on his daughter-in-law by having sex with her. Still another has sex with his sister, even though she is his own father’s daughter. 12You accept money from people who want special favors. You do this to spill someone’s blood. You charge interest to poor people when you lend them money. You make money from them. You get rich by cheating your neighbors. And you have forgotten me,” announces the Lord and King.
13“ ‘ “I will clap my hands because I am so angry. You got rich by cheating others. You spilled blood inside the walls of your city. 14Will you be brave on the day I deal with you? Will you be strong at that time? I have spoken. I will do this. I am the Lord. 15I will scatter you among the nations. I will send you to other countries. I will put an end to your ‘uncleanness.’ 16You will be ‘unclean’ in the sight of the nations. Then you will know that I am the Lord.” ’ ”
17A message from the Lord came to me. The Lord said, 18“Son of man, the people of Israel have become like scum to me. All of them are like the copper, tin, iron and lead left inside a furnace. They are only the scum that is removed from silver.” 19So the Lord and King says, “People of Israel, all of you have become like scum. So I will gather you together in Jerusalem. 20People put silver, copper, iron, lead and tin into a furnace. They melt it with a blazing fire. In the same way, I will gather you. I will pour out my burning anger on you. I will put you inside the city and melt you. 21I will gather you together. My burning anger will blaze out at you. And you will be melted inside Jerusalem. 22Silver is melted in a furnace. And you will be melted inside the city. Then you will know that I have poured out my burning anger on you. I am the Lord.”
23Another message from the Lord came to me. The Lord said, 24“Son of man, speak to the land. Tell it, ‘You have not been washed clean with rain. That’s because I am angry with you.’ 25Ezekiel, the princes of the land are like a roaring lion that tears its food apart. They eat people up. They take treasures and other valuable things. They cause many women in the land to become widows. 26Its priests break my law. They treat things set apart to me as if they were not holy. They treat holy and common things as if they were the same. They teach that there is no difference between things that are ‘clean’ and things that are not. They refuse to keep my Sabbath days. So they treat me as if I were not holy. 27The officials in the land are like wolves that tear their food apart. They spill blood and kill people to get rich. 28The prophets cover up these acts for them. The visions of these prophets are false. They use magic to try to find out what is going to happen. But their magic tricks are lies. They say, ‘The Lord and King says.’ But I have not spoken to them. 29The people of the land get rich by cheating others. They steal. They crush those who are poor and in need. They treat outsiders badly. They refuse to be fair to them.
30“I looked for someone among them who would stand up for Jerusalem. I tried to find someone who would pray to me for the land. Then I would not have to destroy it. But I could not find anyone who would pray for it. 31So I will pour out my anger on its people. I will destroy them because of my great anger against them. And anything that happens to them will be their own fault,” announces the Lord and King.
