Ang mga Kasalanan ng Jerusalem
1Sinabi sa akin ng Panginoon, 2“Anak ng tao, handa ka na bang hatulan ang Jerusalem? Handa ka na bang humatol sa lungsod na ito ng mga kriminal? Ipaalam mo sa kanya ang kasuklam-suklam niyang gawain. 3Sabihin mong ako, ang Panginoong Dios, ang nagsasabi nito: O lungsod ng mga kriminal, darating na sa iyo ang kapahamakan. Dinudungisan mo ang iyong sarili sa pamamagitan ng paggawa ng mga dios-diosan. 4Mananagot ka dahil sa mga pagpatay mo at dahil dinungisan mo ang iyong sarili sa paggawa ng mga dios-diosan. Dumating na ang wakas mo. Kaya pagtatawanan ka at kukutyain ng mga bansa. 5O lungsod na sikat sa kasamaan at kaguluhan, kukutyain ka ng mga bansa, malayo man o malapit. 6Tingnan mo ang mga pinuno ng Israel na nakatira sa iyo, ginagamit nila ang kapangyarihan nila sa mga pagpatay. 7Hindi na iginagalang ang mga magulang sa iyong lugar. Ang mga dayuhang naninirahan sa lugar moʼy kinikikilan, at ang mga biyuda at mga ulila ay hindi tinatrato nang mabuti. 8Hindi mo iginagalang ang mga bagay na itinuturing kong banal, pati ang Araw ng Pamamahinga na ipinatutupad ko sa iyo. 9May mga tao riyan na nagsisinungaling para ipapatay ang iba. Mayroon ding kumakain ng mga inihandog sa mga dios-diosan sa sambahan sa mga bundok at gumagawa ng malalaswang gawain. 10Mayroon ding mga tao riyan na sumisiping sa asawa ng kanyang ama o sa babaeng may buwanang dalaw na itinuturing na marumi. 11Mayroon ding sumisiping sa asawa ng iba, o sa manugang niyang babae, o sa kapatid niyang babae. 12Ang iba ay nagpapasuhol para pumatay ng tao, ang iba ay nagpapatubo ng labis, at ang iba ay nagiging mayaman dahil mukhang pera. Kinalimutan na nila ako. Ako, ang Panginoong Dios, ang nagsasabi nito. 13Isusuntok ko ang aking kamao sa palad ko sa galit, dahil sa mga pangingikil at mga pagpatay ninyo. 14Magiging matapang pa rin ba kayo at malakas ang loob sa oras na parusahan ko na kayo? Ako, ang Panginoon, ang nagsasabi nito: Siguradong paparusahan ko kayo. Tiyak na gagawin ko ito. 15Pangangalatin ko kayo sa ibaʼt ibang bansa at patitigilin ko ang mga ginagawa ninyo na nagpaparumi sa inyo. 16Lalapastanganin kayo ng mga taga-ibang bansa at malalaman ninyo na ako ang Panginoon.”
17Sinabi rin sa akin ng Panginoon, 18“Anak ng tao, ang mga mamamayan ng Israel ay wala nang halaga sa akin. Tulad sila ng sari-saring latak ng tanso, lata, bakal at tingga na naiwan pagkatapos dalisayin ang pilak sa hurno. 19Kaya ako, ang Panginoong Dios, ay nagsasabi: Sapagkat wala kayong kabuluhan, titipunin ko kayo sa Jerusalem, 20-21katulad ng taong nagtitipon ng pilak, tanso, bakal, tingga at lata sa nagniningas na hurno para tunawin. Titipunin ko kayo sa Jerusalem para ibuhos sa inyo ang galit ko at doon ko kayo parurusahan na parang mga metal na tinutunaw. 22Kung paanong ang pilak ay tinutunaw sa hurno, tutunawin din kayo sa Jerusalem at malalaman ninyo na ako, ang Panginoon, ang nagpadama ng galit ko sa inyo!”
23Sinabing muli sa akin ng Panginoon, 24“Anak ng tao, sabihin mo sa mga Israelita na dahil ayaw nilang linisin ko sila, hindi ko sila kaaawaan22:24 hindi ko sila kaaawaan: sa literal, hindi uulan. sa araw na ibuhos ko sa kanila ang aking galit. 25Ang mga pinuno nila ay nagpaplano ng masama. Para silang umaatungal na leon na lumalapa ng kanyang biktima. Pumapatay sila ng tao, kumukuha ng mga kayamanan at mahahalagang bagay, at marami ang naging biyuda dahil sa mga pagpatay nila. 26Ang mga pari nilaʼy hindi sumusunod sa mga utos ko at nilalapastangan nila ang mga bagay na itinuturing kong banal. Para sa kanila, walang pagkakaiba ang banal at ang hindi banal, ang malinis at ang marumi, at hindi nila sinusunod ang mga ipinapagawa ko sa kanila sa Araw ng Pamamahinga. Hindi nila ako iginagalang. 27Ang mga pinuno nilaʼy parang mga lobong lumalapa sa mga biktima nito. Pumapatay sila para magkapera. 28Pinagtatakpan ng kanilang mga propeta ang mga kasalanan nila sa pamamagitan ng mga hindi totoong pangitain at mga hula. Sinasabi nilang iyon daw ang sinabi ng Panginoong Dios kahit na hindi ito sinabi ng Panginoon. 29Nandaraya at nagnanakaw ang mga tao. Inaapi nila ang mahihirap, ang mga nangangailangan at ang mga dayuhang naninirahang kasama nila. Hindi nila binibigyan ng katarungan ang mga ito.
30“Naghahanap ako ng taong makapagtatanggol ng lungsod, at mamamagitan sa akin at sa mga tao para hindi ko gibain ang lungsod na ito, pero wala akong nakita. 31Kaya ibubuhos ko ang matinding galit ko sa kanila. Lilipulin ko sila dahil sa ginawa nila. Ako, ang Panginoong Dios, ang nagsasabi nito.”
Ang mga Sala sa Jerusalem
1Miingon ang Ginoo kanako, 2“Tawo, andam ka na ba sa paghukom sa Jerusalem? Andam ka na ba sa paghukom niini nga siyudad sa mga kriminal? Pahibaloa siya sa tanan niya nga ngil-ad nga mga buhat, 3ug ingna siya nga ako, ang Ginoo nga Dios, nagaingon: O siyudad sa mga kriminal, moabot kanimo ang kalaglagan. Gihugawan mo ang imo nga kaugalingon pinaagi sa paghimog mga dios-dios. 4Sad-an ka tungod sa imo nga pagpamatay ug tungod sa paghugaw-hugaw mo sa imo nga kaugalingon pinaagi sa paghimog mga dios-dios. Miabot na ang imo nga kataposan. Busa kataw-an ka ug biay-biayon sa mga nasod. 5O siyudad nga nabantog sa pagkadaotan ug sa kasamok, ang mga nasod nga anaa sa duol ug sa layo mobiaybiay gyud kanimo. 6Tan-awa ang matag pangulo sa Israel nga nagapuyo diha kanimo, gigamit nila ang ilang gahom sa pagpamatay. 7Wala na tahora ang mga ginikanan diha sa imo nga dapit. Ang mga langyaw nga nagapuyo diha kanimo ginapanguwartahan, ug ang mga ilo ug mga biyuda ginadaog-daog. 8Gipasipalahan mo ang akong balaan nga mga butang ug wala mo pakabalaana ang Adlaw nga Igpapahulay nga akong gipatuman. 9May mga tawo diha kanimo nga nagapangbutang-butang aron ipapatay ang uban. Aduna usay mga tawo diha nga nagakaon sa mga halad ngadto sa mga dios-dios didto sa simbahanan sa mga bukid ug nagahimo sa malaw-ay nga mga buhat. 10Adunay mga tawo diha kanimo nga nakighilawas sa asawa sa iyang amahan o mipugos sa pagpakighilawas sa babaye nga giregla. 11Adunay nakighilawas sa asawa sa uban, o sa iyang umagad nga babaye, o sa iyang igsoon nga babaye. 12Ang uban nagadawat ug suborno aron sa pagpatay ug tawo, ang uban nagapatanto nga may taas kaayong tubo, ug ang uban naadunahan pinaagi sa pagpanglimbong sa ilang isigka-tawo. Nalimtan na gyud nila ako. Ako, ang Ginoo nga Dios, ang nagaingon niini.
13“Busa isumbag ko ang akong kumo sa akong palad sa akong kasuko kaninyo, o mga taga-Jerusalem, tungod sa inyong pagpamatay ug pagpanglimbong aron makakuwarta. 14May kaisog pa kaha kamo ug kalig-on sa panahon nga silotan ko kamo? Ako, ang Ginoo, ang nagaingon nga silotan ko kamo, ug himuon ko gyud kini. 15Katagon ko kamo sa nagkalain-laing mga nasod, ug undangon ko ang inyong mga ginahimo nga nakapahugaw kaninyo. 16Maulawan kamo sa uban nga mga nasod, ug unya mahibaloan ninyo nga ako mao ang Ginoo.”
17Miingon na usab ang Ginoo kanako, 18“Tawo, ang katawhan sa Israel nahimo nga walay pulos alang kanako. Sama sila sa bronsi, lata, puthaw, o tingga nga mga linugdang human mapalunsay ang pilak sa hurnohan. 19Busa ako, ang Ginoo nga Dios, nagaingon: Tungod kay nahimo kamo nga walay pulos, tigomon ko kamo sa Jerusalem, 20-21sama sa tawo nga nagatigom ug pilak, bronsi, puthaw, tingga, ug lata aron tunawon sa nagadilaab nga hurnohan. Oo, tigomon ko kamo sa Jerusalem tungod sa akong labihan nga kasuko, ug didto silotan ko kamo nga daw sa mga metal nga ginatunaw. 22Maingon nga ang plata tunawon diha sa hudnohan, daw ingon usab niana ang buhaton ko sa Jerusalem, ug unya mahibaloan ninyo nga ako, ang Ginoo, nagpahamtang sa akong kasuko kaninyo.”
23Miingon pag-usab ang Ginoo kanako, 24“Tawo, ingna ang mga Israelinhon nga tungod kay dili sila gusto nga hinloan ko sila, dili ko gyud sila kaloy-an22:24 kaloy-an: sa literal, paulanan. sa adlaw nga ipatagamtam ko kanila ang akong kasuko. 25Ang ilang mga pangulo nagaplano ug daotan. Nahisama sila sa nagangulob nga liyon nga nagkunis-kunis sa iyang biktima. Nagapamatay silag mga tawo, nagapanguha sa bahandi ug mahalong mga butang, ug daghan ang nangabiyuda tungod sa ilang pagpamatay. 26Ang ilang mga pari wala magtuman sa akong kasugoan, ug gipasipalahan nila ang akong balaan nga mga butang. Gipakasama lang nila ang balaan ug ang dili balaan ug ang hinlo ug ang hugaw. Wala nila tumana ang akong mga ginapatuman sa Adlaw nga Igpapahulay. Busa wala nila ako tahora. 27Ang ilang mga opisyal nahisama sa bangis nga mga iro22:27 bangis nga mga iro: sa English, wolves. nga nagkunis-kunis sa ilang mga biktima. Mopatay sila aron lang makasapi. 28Ang ilang mga sala gitabon-tabonan sa ilang mga propeta pinaagi sa paghimog tinumotumo nga mga panan-awon ug mga tagna. Nagaingon sila nga mao kuno kadto ang giingon sa Ginoo nga Dios bisan sa tinuod wala magsulti ang Ginoo. 29Bisan ang mga yanong nagpuyo nagapanglimbong ug nagapangawat. Gidaog-daog nila ang mga kabos ug ang nanginahanglan, ug wala nila hatagi ug hustisya ang mga langyaw nga nagapuyo uban kanila.
30“Nangita akog usa ka tawo nga makapanalipod sa siyudad ug makapataliwala kanako ug sa mga tawo aron dili ko gub-on kini nga siyudad, apan wala gyud akoy nakita. 31Busa ipahamtang ko kanila ang akong hilabihang kasuko. Laglagon ko sila tungod sa ilang mga gihimo. Ako, ang Ginoo nga Dios, ang nagaingon niini.”
