Exodus 14 – TCB & CARSA

Tagalog Contemporary Bible

Exodus 14:1-31

1Sinabi ng Panginoon kay Moises, 2“Sabihin mo sa mga Israelita na bumalik sila malapit sa Pi Hahirot, sa gitna ng Migdol at Dagat na Pula, at magkampo sila roon sa tabi ng dagat, sa harap ng Baal Zefon. 3Iisipin ng Faraon na nagkaligaw-ligaw kayo at hindi na makalabas ng disyerto. 4At patitigasin ko ang kanyang puso at hahabulin niya kayo. Pero papatayin ko siya at ang kanyang mga sundalo. Sa pamamagitan nitoʼy mapaparangalan ako, at malalaman ng mga Egipcio na ako ang Panginoon.” Kaya ginawa ito ng mga Israelita.

5Nang mabalitaan ng hari ng Egipto na tumakas ang mga Israelita, nagbago ang isip niya at ang lahat ng opisyal tungkol sa pag-alis ng mga Israelita. Sinabi nila, “Ano ba ang ginawa natin? Bakit natin pinaalis ang mga Israelita? Ngayon, wala na tayong mga alipin.” 6Kaya inihanda ng Faraon ang karwahe niya at ang kanyang mga sundalo. 7Dinala niya ang 600 na pinakamahuhusay na karwahe ng Egipto at ang iba pang mga karwahe. Bawat isaʼy pinamamahalaan ng opisyal. 8Pinatigas ng Panginoon ang puso ng Faraon na hari ng Egipto, kaya hinabol niya ang mga Israelita na naglalakbay na buo ang loob. 9Ang mga Egipcio na sumama sa paghabol ay ang mga sundalo ng hari, kasama ang mga mangangabayo niya sakay ng kanilang mga kabayo at karwahe. Naabutan nila ang mga Israelita sa pinagkakampuhan nila sa tabi ng Dagat na Pula malapit sa Pi Hahirot, sa harap ng Baal Zefon.

10Nang papalapit na ang Faraon at ang kanyang mga sundalo, nakita sila ng mga Israelita. Kaya lubha silang natakot at humingi ng tulong sa Panginoon. 11Sinabi nila kay Moises, “Bakit dito mo pa kami dinala sa disyerto para mamatay? Wala bang libingan doon sa Egipto? Bakit mo pa kami pinalabas sa Egipto? 12Hindi baʼt sinabi namin sa iyo sa Egipto na pabayaan mo na lang kaming magpaalipin sa mga Egipcio? Mas mabuti pang nanilbihan na lang kami sa mga Egipcio kaysa sa mamatay dito sa disyerto!”

13Sumagot si Moises sa mga tao, “Huwag kayong matakot. Magpakatatag kayo at makikita ninyo ang pagliligtas ng Panginoon sa inyo sa araw na ito. Ang mga Egipciong nakikita ninyo ngayon ay hindi na ninyo makikita pang muli. 14Ang Panginoon ang makikipaglaban para sa inyo. Hindi nʼyo na kailangang makipaglaban pa.”

15Pagkatapos, sinabi ng Panginoon kay Moises, “Bakit patuloy ka pa ring humihingi ng tulong sa akin? Sabihin mo sa mga Israelita na magpatuloy sila sa paglalakbay. 16Pagkatapos, itaas mo ang iyong baston sa dagat para mahati ang tubig at makatawid ang mga Israelita sa tuyong lupa. 17Patitigasin ko ang puso ng mga Egipcio para habulin nila kayo. Pero lilipulin ko ang Faraon at ang kanyang mga sundalo, mangangabayo at mga karwahe. Sa pamamagitan nito, mapaparangalan ako. 18At kapag nalipol ko na sila, malalaman ng mga Egipcio na ako ang Panginoon.”

19Pagkatapos, lumipat sa hulihan ang anghel ng Dios na nangunguna sa mamamayan ng Israel, ganoon din ang makapal na ulap. 20Tumigil ito sa gitna ng mga Israelita at mga Egipcio. Sa buong gabi, nagbigay ng liwanag ang ulap sa mga Israelita at nagbigay ng kadiliman sa mga Egipcio. Kaya lumipas ang gabi na hindi nakalapit ang mga Egipcio sa mga Israelita.

21Pagkatapos, itinaas ni Moises ang kanyang kamay sa dagat, at nahati ang dagat sa pamamagitan ng malakas na hangin na ipinadala ng Panginoon mula sa silangan. Buong gabing umihip ang hangin hanggang ang gitna ng dagat ay naging tuyong lupa. 22At tumawid ang mga Israelita sa tuyong lupa, na ang tubig ay parang pader sa magkabilang gilid.

23Hinabol sila ng mga sundalo ng Egipto kasama ang kanilang mga mangangabayo, mga karwahe at mga kabayo. 24Nang mag-uumaga na, tiningnan ng Panginoon ang mga sundalo ng Egipto mula sa makapal na ulap at naglalagablab na apoy, at nilito niya sila. 25Tinanggal14:25 Tinanggal: sa Samaritan Pentateuch, sa Septuagint, at sa Syriac ay Pinabaon. niya ang mga gulong ng mga karwahe nila para mahirapan silang patakbuhin ito. Sinabi ng mga Egipcio, “Umatras na lang tayo sa mga Israelita, dahil ang Panginoon ang lumalaban sa atin para sa kanila.”

26Nang nakatawid na ang mga Israelita, sinabi ng Panginoon kay Moises, “Itaas mo ang iyong kamay sa dagat para bumalik ang tubig at matabunan ang mga Egipcio at ang karwahe nila at mga mangangabayo.” 27Kaya itinaas ni Moises ang kanyang kamay sa dagat, at nang sumisikat na ang araw, bumalik ang tubig sa dati nitong lugar. Tinangkang tumakas ng mga Egipcio pero ipinaanod sila ng Panginoon sa dagat. 28Tinabunan ng tubig ang lahat ng sundalo ng Faraon na humabol sa mga Israelita pati na ang kanilang mga mangangabayo at karwahe. Wala ni isa mang nakaligtas sa kanila.

29Pero ang mga Israelitaʼy dumaan sa tuyong lupa sa gitna ng dagat, na parang pader ang tubig sa magkabilang gilid. 30Sa araw na iyon, iniligtas ng Panginoon ang mga Israelita sa kamay ng mga Egipcio. At nakita ng mga Israelita ang mga bangkay ng mga Egipcio na nakahandusay sa dalampasigan. 31Nakita ng mga Israelita ang dakilang kapangyarihan ng Panginoon na ginamit niya laban sa mga Egipcio. At dahil dito, iginalang nila ang Panginoon at siyaʼy pinagtiwalaan nila at ang lingkod niyang si Moises.

Священное Писание (Восточный перевод), версия с «Аллахом»

Исход 14:1-31

Переход через море

1Вечный сказал Мусе:

2– Скажи исраильтянам, чтобы они повернули назад и остановились у Пи-Хахирот, между Мигдолом и морем. Пусть они расположатся у моря, прямо перед Баал-Цефоном. 3Фараон подумает: «Исраильтяне блуждают по этой земле в растерянности, окружённые пустыней». 4Я сделаю сердце фараона упрямым, и он погонится за ними. И тогда, победив фараона с его войском, Я прославлюсь. Тогда египтяне узнают, что Я – Вечный.

Исраильтяне так и сделали. 5Когда царю Египта сказали, что народ Исраила убежал, фараон и его приближённые настроились против исраильтян и сказали:

– Что мы сделали? Мы отпустили исраильтян и лишились работников!

6Фараон запряг колесницу и взял с собой войско. 7Он взял шестьсот отборных колесниц и все остальные колесницы Египта с их начальниками. 8Вечный наполнил сердце фараона, царя Египта, упрямством, и он погнался за исраильтянами, которые смело покидали Египет. 9Войско египтян со всеми лошадьми фараона, колесницами и всадниками погналось за исраильтянами и настигло их, когда они расположились лагерем у моря, рядом с Пи-Хахиротом, напротив Баал-Цефона.

10Когда фараон приблизился, исраильтяне оглянулись и увидели, что египтяне преследуют их. Они очень испугались и стали взывать к Вечному. 11Они сказали Мусе:

– Разве в Египте не было могил, что ты повёл нас умирать в пустыню? Что ты сделал с нами, выведя нас из Египта? 12Разве мы не говорили тебе в Египте: «Оставь нас в покое. Дай нам служить египтянам?» Лучше бы нам оставаться рабами у египтян, чем умирать в пустыне!

13Муса ответил народу:

– Не бойтесь. Стойте твёрдо, и вы увидите, как Вечный спасёт вас сегодня. Египтян, которых вы видите сейчас, вы не увидите больше никогда. 14Будьте спокойны, Вечный будет сражаться за вас.

15Вечный сказал Мусе:

– Зачем ты взываешь ко Мне? Вели исраильтянам идти вперёд. 16Подними посох, простри руку над морем, и оно разделится. Тогда исраильтяне смогут пройти через море, как по суше. 17А Я сделаю египтян упрямыми, и они пойдут за вами. Я прославлюсь, победив фараона и его войско с его колесницами и всадниками. 18Египтяне узнают, что Я – Вечный, когда Я прославлюсь, победив фараона с его колесницами и всадниками.

19Ангел Аллаха, Который шёл перед исраильским войском, пошёл позади него. Облачный столб тоже передвинулся со своего места и оказался позади них, 20между войсками Египта и Исраила. Всю ночь облако давало тьму одной стороне и свет другой, и всю ночь свет и тьма не могли сойтись.

21Муса простёр руку над морем, а Вечный всю ночь отгонял море сильным восточным ветром и превратил его в сушу. Воды разделились, 22и исраильтяне прошли через море, как по суше: одна стена воды стояла у них справа, а другая – слева. 23Египтяне погнались за ними. Лошади, колесницы со всадниками фараона ринулись в море за исраильтянами. 24Перед самым рассветом Вечный посмотрел из огненного и облачного столба на египетское войско и поверг его в смятение. 25Он застопорил14:25 Или: «снял». колёса их колесниц, и им стало трудно ехать.

Египтяне сказали:

– Бежим отсюда! Вечный сражается на стороне исраильтян против Египта.

26Тогда Вечный сказал Мусе:

– Протяни руку над морем, чтобы воды хлынули назад, на египтян, на их колесницы и всадников. 27Муса простёр руку над морем, и с рассветом воды сомкнулись. Египтяне бежали навстречу морю, и Вечный смёл их в воду. 28Вода хлынула назад и накрыла колесницы и всадников – всё войско фараона, которое ринулось за исраильтянами в море. Не спасся никто.

29Но исраильтяне перешли через море, как по суше: одна стена воды стояла у них справа, а другая – слева. 30В тот день Вечный спас исраильтян от египтян, и исраильтяне увидели их мёртвыми на берегу. 31Когда исраильтяне увидели великую силу Вечного, которой Он сразил египтян, то страх перед Вечным охватил их. Они поверили Вечному и Мусе, рабу Его.