Ang Salot na mga Balang
1Sinabi ng Panginoon kay Moises, “Puntahan mo ang Faraon dahil pinatigas ko ang puso niya at ng mga opisyal niya, para patuloy kong maipakita sa kanila ang aking mga himala. 2At para maikuwento ninyo sa mga anak at apo ninyo kung paano ko pinarusahan ang mga Egipcio at kung paano ako gumawa ng mga himala sa kanila. Sa ganitong paraan, malalaman nilang ako ang Panginoon.”
3Kaya pumunta sina Moises at Aaron sa Faraon at sinabi sa kanya, “Ito ang sinasabi ng Panginoon, ang Dios ng mga Hebreo, ‘Hanggang kailan ka pa ba magmamataas sa akin? Paalisin mo ang mamamayan ko para makasamba sila sa akin. 4Kung hindi mo sila paaalisin, magpapadala ako ng mga balang sa bansa mo bukas. 5Sa sobrang dami nila, hindi na makikita ang lupa. Kakainin nila ang mga pananim na hindi nasira ng pag-ulan ng yelo, maging ang lahat ng punongkahoy. 6Mapupuno ng balang ang iyong palasyo at ang mga bahay ng mga opisyal at mga mamamayan mo. Wala pang ganitong pangyayari sa kasaysayan ng Egipto mula nang dumating ang inyong mga ninuno hanggang ngayon.’ ” Nang masabi ito ni Moises, umalis na siya.
7Sinabi ng mga opisyal ng Faraon sa kanya, “Hanggang kailan nʼyo pa ba hahayaan ang kalamidad na ito na magparusa sa atin? Paalisin nʼyo na po ang mga Israelita, para makasamba na sila sa Panginoon na kanilang Dios. Hindi nʼyo ba naiisip na nasalanta na ang Egipto?”
8Kaya pinabalik sina Moises at Aaron sa Faraon. Sinabi ng Faraon sa kanila, “Maaari na kayong umalis para makasamba kayo sa Panginoon na inyong Dios. Pero sabihin nʼyo sa akin kung sino ang isasama ninyo sa pag-alis.”
9Sumagot si Moises, “Aalis kaming lahat, bata at matanda. Dadalhin namin ang aming mga anak at mga hayop, dahil lahat kami ay magdaraos ng pista para sa Panginoon.”
10Sinabi ng Faraon nang may pang-iinsulto, “Sanaʼy samahan kayo ng Panginoon kung palalakarin ko kayo at ang pamilya ninyo! Malinaw na masama ang intensyon ninyo dahil tatakas kayo. 11Hindi ako papayag! Ang mga lalaki lang ang aalis para sumamba sa Panginoon kung iyan ang gusto ninyo.” At pinalayas sina Moises at Aaron sa harapan ng Faraon.
12Sinabi ng Panginoon kay Moises, “Itaas mo ang iyong baston sa Egipto para dumating ang mga balang, at kainin ng mga ito ang mga naiwang pananim na hindi nasira nang umulan ng yelo.”
13Kaya itinaas ni Moises ang kanyang baston, at nagpadala ang Panginoon ng hangin mula sa silangan buong araw at gabi. Kinaumagahan, nagdala ang hangin ng napakaraming balang 14at dumagsa ito sa buong Egipto. Hindi pa kailanman nagkaroon ng pagsalakay ng mga balang tulad nito sa buong Egipto at hindi na magkakaroon pang muli. 15Dumagsa ang mga ito sa buong Egipto hanggang sa mangitim ang lupa. Kinain ang mga naiwang pananim na hindi nasira ng mga yelo, pati ang lahat ng bunga ng mga puno. Walang naiwang pananim sa buong Egipto.
16Agad na ipinatawag ng Faraon sina Moises at Aaron, at sinabi, “Nagkasala ako sa Panginoon na inyong Dios at sa inyo. 17Patawarin nʼyo akong muli, at manalangin kayo sa Panginoon inyong Dios na tanggalin niya sa akin ang nakakamatay na salot na ito.”
18Umalis si Moises at nanalangin sa Panginoon. 19Sumagot ang Panginoon sa pamamagitan ng pagpapadala ng malakas na hangin galing sa kanluran, at inilipad nito ang mga balang sa Dagat na Pula. At wala ni isang balang na naiwan sa Egipto. 20Pero pinatigas pa rin ng Panginoon ang puso ng Faraon, at hindi niya pinaalis ang mga Israelita.
Ang Salot na Kadiliman
21Sinabi ng Panginoon kay Moises, “Itaas mo ang iyong kamay sa langit para mabalot ng kadiliman ang buong Egipto.” 22Kaya itinaas ni Moises ang kamay niya sa langit, at nagdilim sa buong Egipto sa loob ng tatlong araw. 23Walang lumabas na mga Egipcio sa kani-kanilang bahay dahil hindi nila makita ang isaʼt isa. Pero may liwanag sa lugar na tinitirhan ng lahat ng mga Israelita.
24Ipinatawag ng Faraon si Moises at sinabi, “Sige, sumamba na kayo sa Panginoon. Dalhin ninyo pati na ang inyong pamilya, pero iwan ninyo ang mga hayop.”
25Pero sumagot si Moises, “Kailangan naming dalhin ang mga hayop namin para makapag-alay kami ng mga handog na sinusunog para sa Panginoon naming Dios. 26Dadalhin namin ang mga hayop namin; walang maiiwan kahit isa sa kanila. Sapagkat hindi namin alam kung anong hayop ang ihahandog namin sa Panginoon. Malalaman lang namin ito kapag naroon na kami.”
27Pero pinatigas ng Panginoon ang puso ng Faraon, at hindi niya sila pinaalis. 28Sinabi ng Faraon kay Moises, “Umalis ka sa harapan ko! Huwag ka na ulit magpapakita sa akin, dahil kung makikita pa kita, ipapapatay kita.”
29Sumagot si Moises, “Kung iyan ang gusto mo, hindi na ako muling magpapakita sa iyo.”
蝗虫之灾
1耶和华对摩西说：“你去见法老，我已使他和他臣仆的心刚硬，好在他们当中行我这些神迹。 2这样，你就可以把我如何严惩埃及人以及我在他们当中所行的神迹告诉你的子孙，好叫你们知道我是耶和华。”
3摩西和亚伦便进宫去见法老，对他说：“希伯来人的上帝耶和华说，‘你要到什么时候才肯在我面前谦卑下来，让我的子民离开这里去事奉我？ 4这次你若再不答应，明天我要使蝗虫飞入你的国境。 5它们铺天盖地，要吃光冰雹过后田间所剩的，包括一切树木。 6你的王宫及臣仆和所有埃及人的房屋都要布满蝗虫，这是你祖祖辈辈从未见过的蝗灾。’”摩西说完，便转身离开法老。
7臣仆对法老说：“这个人还要给我们添多少麻烦呢？让他们离开去事奉他们的上帝耶和华吧！埃及已经快崩溃了，你不知道吗？” 8法老便召摩西和亚伦进宫，对他们说：“你们去事奉你们的上帝耶和华吧！但你们谁要去呢？” 9摩西回答说：“我们男女老幼都要去，还有我们的牛群和羊群，因为我们要去守耶和华的节期，向祂献祭。” 10法老听后，说：“我若让你们带走妇女和孩子，最好耶和华能保护你们！你们真是居心叵测。 11不行！只有男子可以去事奉耶和华，这是你们一直要求的。”法老说完，便下令把他们赶出去。
12耶和华对摩西说：“你向埃及伸杖，使蝗虫飞来吃尽冰雹过后剩下的植物。” 13摩西就向埃及伸杖。耶和华使东风在埃及境内刮了整整一天一夜，到早晨，东风带来了蝗虫。 14埃及到处都布满了蝗虫，数目之多实在是空前绝后。 15整个埃及铺满蝗虫，地上一片黑暗。这些蝗虫吃尽了冰雹过后剩下的农作物和树上的果子，没有留下一点青绿。 16法老急忙召见摩西和亚伦，对他们说：“我得罪了你们的上帝耶和华，又得罪了你们。 17现在求你饶恕我的罪，就这一次，为我祈求你们的上帝耶和华撤去这场死亡之灾吧！” 18摩西就离开法老出去祈求耶和华， 19耶和华就把风向倒转，变成猛烈的西风，把蝗虫刮走，吹进红海。埃及境内一只蝗虫也没留下。 20可是，耶和华又使法老心硬，不让以色列人离开埃及。
黑暗之灾
21耶和华对摩西说：“你向天伸杖，使埃及全境漆黑一片，那黑暗浓得甚至可以摸到。” 22摩西向天伸杖，埃及全境便漆黑了三天之久。 23埃及人彼此看不见，谁也不敢移动半步。可是，以色列人住的地方却有光。 24法老把摩西召来，对他说：“去吧，带着你们的妇女和孩子去事奉耶和华吧，但你们要把牛羊留下。” 25摩西回答说：“你要让我们带走牛羊，因为它们是献给我们上帝耶和华的祭物和燔祭牲。 26我们要带走所有的牲畜，一只蹄子也不留下，因为我们要从其中选一些来献给我们的上帝耶和华。我们抵达目的地前，还不知道把哪些献给祂。” 27但耶和华使法老的心刚硬，不肯让以色列百姓离开。 28法老对摩西说：“给我滚出去！不要再让我见到你，因为你再见我面之日必死。” 29摩西回答说：“你说得好，我必不再见你的面。”
