Walang Makakatakas sa Parusa ng Dios
1Sinabi ni Amos: Nakita ko ang Panginoon na nakatayo malapit sa altar at sinabi niya, “Hampasin mo ang itaas na bahagi ng mga haligi ng templo upang mawasak ang bubong9:1 mawasak ang bubong: o, mayanig ang pundasyon. at nang mabagsakan ang mga tao. Ang matitirang buhay ay mamamatay sa digmaan. Wala ni isa mang makakatakas o makakaligtas. 2Kahit magtago pa sila sa ilalim ng lupa, sa lugar ng mga patay, kukunin ko pa rin sila. Kahit na umakyat pa sila sa langit, hihilahin ko pa rin sila pababa. 3Kahit na magtago pa sila sa tuktok ng Bundok ng Carmel, hahanapin ko sila roon at huhulihin. Magtago man sila sa kailaliman ng dagat, uutusan ko ang ahas na tuklawin sila. 4Kahit na bihagin sila ng kanilang mga kaaway, ipapapatay ko pa rin sila. Dahil desidido na akong lipulin sila at huwag nang tulungan.”
5Kapag hinipo ng Panginoong Dios na Makapangyarihan ang lupa, mayayanig ito at mag-iiyakan ang lahat ng naninirahan dito. Ang pagyanig nito ay parang pagtaas at pagbaba ng tubig sa Ilog ng Nilo sa Egipto.
6Ang Dios ang gumawa ng kanyang sariling tirahan sa langit.
At siya ang gumawa ng kalawakan sa itaas ng lupa.
Siya rin ang nag-iipon ng tubig-dagat sa mga alapaap at pinauulan ito sa lupa.
Ang pangalan niyaʼy Panginoon.
7Sinabi ng Panginoon, “Ang turing ko sa inyo na mga taga-Israel ay katulad lang sa mga taga-Etiopia.9:7 taga-Etiopia: sa literal, taga-Cush. Totoong inilabas ko kayo sa Egipto, pero inilabas ko rin ang mga Filisteo sa Caftor9:7 Caftor: o, Crete. at ang mga Arameo9:7 Arameo: o, taga-Syria. sa Kir. 8Ako, ang Panginoong Dios ay nagmamanman sa inyong makasalanang kaharian. At lilipulin ko kayo hanggang sa mawala kayo ng lubusan sa mundo. Pero may ilang matitira sa inyo na mga lahi ni Jacob. Ako, ang Panginoon, ang nagsasabi nito. 9Tingnan ninyo! Mag-uutos na ako; sasalain ko kayong mga mamamayan ng Israel kasama ng lahat ng bansa, tulad ng pagsala sa mga butil. At kung paanong hindi nakakalusot ang maliliit na bato sa salaan, 10hindi rin makakalusot sa akin ang masasama sa inyo, kundi mamamatay silang lahat sa digmaan, silang mga nagsasabi na wala raw masamang mangyayari sa kanila.
Muling Itatayo ang Israel
11“Darating ang araw na muli kong itatayo ang kaharian ni David na tulad sa kubong nawasak. Aayusin ko ito sa kanyang pagkakagiba at itatayong muli kagaya noong una, 12upang masakop ng mga Israelita ang natitirang lupain ng Edom at ang iba pang mga bansa na sinakop nila noon, na itinuring kong akin. Ako, ang Panginoon, ang nagsasabi nito, at gagawin ko ang mga bagay na ito.”
13Sinabi pa ng Panginoon tungkol sa mga taga-Israel, “Darating ang araw na magiging masagana ang kanilang ani, hindi pa nga nila natatapos ang pag-aani, sinisimulan na naman ang pag-aararo. At hindi pa natatapos ang pagpisa ng ubas, panahon na naman ng pagtatanim nito. Kung titingnan ang napakaraming ubas na namumunga sa mga bundok at burol, para bang dumadaloy ang matamis na bagong katas nito.9:13 Ang panahon ng pag-ani ng trigo sa Israel ay sa buwan ng Abril at Mayo, at ang panahon ng pagtatanim naman ay sa buwan ng Oktubre at Nobyembre. Ang panahon ng pagpisa ng ubas para gawing alak ay sa buwan ng Septyembre, at ang pagtatanim naman ng ubas ay sa buwan ng Nobyembre at Disyembre. 14Pababalikin ko ang mga mamamayan kong Israelita sa kanilang lupain mula sa pagkakabihag.9:14 Pababalikin … pagkakabihag: o, Ibabalik ko ang mabuting kalagayan ng mga mamamayan kong Israelita. Muli nilang itatayo ang kanilang mga nasirang bayan at doon na sila maninirahan. Magtatanim sila ng ubas at iinom ng katas nito. Magtatanim sila sa kanilang mga halamanan, at kakainin nila ang mga bunga nito. 15Patitirahin ko silang muli sa lupaing ibinigay ko sa kanila at hindi na muling paaalisin.” Ito nga ang sinabi ng Panginoon na inyong Dios.
Гибель Исраила
1Я видел Владыку стоящим у жертвенника9:1 Или: «на жертвеннике».. Он сказал:
– Бей по верхушкам колонн,
пусть задрожит порог.
Обрушь их на головы им всем,
а уцелевших Я перебью мечом.
Ни один не укроется,
никто не спасётся.
2Пусть хоть зароются в мир мёртвых –
и оттуда достанет их Моя рука.
Пусть взберутся на небеса –
и оттуда Я свергну их.
3Пусть укроются на вершине Кармила –
Я и там отыщу и схвачу их.
Пусть на дне морском спрячутся от Меня –
Я велю там морскому змею, и он ужалит их.
4Пусть враги уведут их в плен –
прикажу там мечу, и он убьёт их.
Обращу на них свои глаза –
им на беду, а не во благо.
5Владыка Вечный, Повелитель Сил,
касается земли – и она тает,
а все живущие на ней плачут.
Вся земля поднимается, словно Нил,
и опускается, словно река Египта.
6Он воздвиг Свой величественный дворец на небесах
и основания его утвердил на земле,
призвал воды морские
и разлил их по лицу земли;
Вечный – Его имя.
7– Разве вы, исраильтяне,
для Меня не то же, что и эфиопы? –
возвещает Вечный. –
Да, Я вывел Исраил из Египта,
но Я вывел и филистимлян с Крита9:7 Букв.: «Кафтора».,
и сирийцев – из Кира.
8Взгляд Владыки Вечного
обращён на грешное царство.
– Я сотру его с лица земли,
но не истреблю потомков Якуба до конца, –
возвещает Вечный. –
9Я дам повеление просеять народ Исраила,
когда они будут разбросаны среди всех народов,
как просеивают зерно решетом,
и ни один камушек не пройдёт сквозь него.
10Все грешники средь Моего народа
умрут от меча,
все те, кто говорит:
«Беда нас не постигнет, нас не коснётся».
Возрождение Исраила
11– Трон Давуда – как разрушенный шатёр,
но в тот день Я воссоздам его,
залатаю в нём дыры,
восстановлю разрушенное,
отстрою, как было прежде,
12чтобы вы завладели оставшимися в Эдоме
и всеми народами, которые призваны быть Моими, –
возвещает Вечный, Который сделает всё это.
13Близятся дни, – возвещает Вечный, –
когда вы не успеете покончить с жатвой,
а уже придёт время для нового посева,
не успеете обработать один урожай винограда,
а уже нужно будет готовить лозу для другого9:13 Букв.: «когда жнеца застанет пахарь, а сажающего виноградник – топчущий виноград»..
Молодое вино будет сочиться из гор
и течь со всех холмов.
14Я восстановлю народ Мой Исраил;
они отстроят разрушенные города и будут в них жить.
Они посадят виноградники и будут пить их вино;
разведут сады и будут есть их плоды.
15Насажу Мой народ на его земле,
и никогда впредь он не будет исторгнут
из земли, что Я дал ему, –
говорит Вечный, твой Бог.
