Ang Kasamaan ng mga Pinuno ng Israel
1Nakakaawa kayong mga pinuno ng Zion at Samaria na nagpapasarap sa buhay at walang pakialam. Itinuturing ninyo ang inyong mga sarili na mararangal na tao ng nangungunang bansa, at sa inyo lumalapit ang inyong mga mamamayan na nangangailangan. 2Tingnan ninyo kung ano ang nangyari sa lungsod ng Calne, ang malaking lungsod ng Hamat, at ang lungsod ng Gat sa Filistia. Mas makapangyarihan ba kayo kaysa sa mga kahariang iyon? Mas malawak ba ang inyong lupain kaysa sa kanila?
3Kawawa kayong nag-aakala na hindi darating sa inyo ang araw ng pagpaparusa. Dahil sa ginagawa ninyong kasamaan, lalo ninyong pinadadali ang araw na iyon na maghahari ang karahasan.
4Kawawa kayong mga pahiga-higa lang sa inyong mga mamahaling kama6:4 mamahaling kama: sa literal, higaan na may mga bahaging yari sa pangil ng elepante. at nagpapakabusog sa masasarap na pagkaing karne ng batang tupa at ng pinatabang guya.
5Kawawa kayong mga kumakatha ng mga awit habang tumutugtog ng alpa at mahilig tumugtog ng mga tugtugin katulad ni David.
6Kawawa kayong malalakas uminom ng alak at gumagamit ng mamahaling pabango, pero hindi nagdadalamhati sa sasapiting pagbagsak ng inyong bansa.6:6 pagbagsak ng inyong bansa: sa literal, pagbagsak ni Jose, na ang ibig sabihin ay ang mga lahi ni Jose o ang bansang Israel. 7Kaya kayong mga pinuno ang unang bibihagin at matitigil na ang inyong mga pagpipista at pagwawalang-bahala.
Kinamumuhian ng Panginoon ang Pagmamataas ng Israel
8Sumumpa ang Panginoong Dios, ang Dios na Makapangyarihan. Sinabi niya, “Kinamumuhian ko ang pagmamataas ng mga lahi ni Jacob, at kinasusuklaman ang matitibay na bahagi ng kanilang lungsod. Kaya ipapasakop ko sa kaaway ang kanilang lungsod at ang lahat ng naroroon.”
9Kung may sampung tao na matitira sa isang bahay, lahat sila ay mamamatay. 10Ang bangkay ng namatay ay kukunin ng kanyang kamag-anak upang sunugin. Tatanungin niya ang nagtatago6:10 nagtatago: o, natira. sa kaloob-looban ng bahay, “May kasama ka pa riyan?”6:10 May kasama ka pa riyan: o, May bangkay pa ba riyan? Kapag sumagot siya ng wala, sasabihin ng nagtanong, “Tumahimik ka na! Baka mabanggit mo pa ang pangalan ng Panginoon at maparusahan tayo.” 11Ang totoo, kapag ang Panginoon na ang nag-uutos, mawawasak ang lahat ng bahay, malaki man o maliit.
12Makakatakbo ba ang kabayo sa batuhan? Makakapag-araro ba ang baka roon? Siyempre hindi! Pero binaliktad ninyo ang katarungan para mapahamak ang tao, at ang katarungan ay ginawa ninyong masama. 13Tuwang-tuwa kayo nang nasakop ninyo ang mga bayan ng Lo Debar at Karnaim, at sinasabi ninyo, “Natalo natin sila sa pamamagitan ng sarili nating kalakasan.” 14Pero ito ang sagot ng Panginoong Dios na Makapangyarihan, “Kayong mga mamamayan ng Israel ay ipasasalakay ko sa isang bansa. Pahihirapan nila kayo at sasakupin ang inyong lugar mula Lebo Hamat hanggang sa lambak ng Araba.”
How Terrible for Those Who Feel Secure When They Shouldn’t
1How terrible it will be for you men
who are so contented on Mount Zion!
How terrible for you who feel secure
on the hill of Samaria!
You are famous men from the greatest nation.
The people of Israel come to you
for help and advice.
2Go and look at the city of Kalneh.
Go from there to the great city of Hamath.
Then go down to Gath in Philistia.
Are those places better off than your two kingdoms?
Is their land larger than yours?
3You are trying to avoid the time
when trouble will come.
But you are only bringing closer
the Assyrian rule of terror.
4You lie down on beds
that are decorated with ivory.
You rest on your couches.
You eat the best lambs
and the fattest calves.
5You pluck away on your harps as David did.
You play new songs on musical instruments.
6You drink wine by the bowlful.
You use the finest lotions.
But Joseph’s people will soon be destroyed.
And you aren’t even sad about it.
7So you will be among the first
to be taken away as prisoners.
You won’t be able to enjoy good food.
You won’t lie around on couches anymore.
The Lord Hates the Pride of Israel
8The Lord and King has made a promise in his own name. He is the Lord God who rules over all. He announces,
“I hate the pride of Jacob’s people.
I can’t stand their forts.
I will hand the city of Samaria
and everything in it over to their enemies.”
9Ten people might be left in one house. If they are, they will die there. 10Relatives might come to burn the dead bodies. If they do, they’ll have to carry them out of the house first. They might ask someone still hiding there, “Is anyone else here with you?” If the answer is no, the relatives will go on to say, “Be quiet! We must not pray in the Lord’s name.”
11That’s because the Lord has already given an order.
He will smash large houses to pieces.
He will crush small houses to bits.
12Horses don’t run on rocky ground.
People don’t plow the sea with oxen.
But you have turned fair treatment into poison.
You have turned the fruit of right living into bitterness.
13You are happy because you captured the town of Lo Debar.
You say, “We were strong enough to take Karnaim too.”
14But the Lord God rules over all. He announces, “People of Israel,
I will stir up a nation against you.
They will crush you from Lebo Hamath
all the way down to the Arabah Valley.”
