Naging Hari si David ng Israel
(1 Cro. 11:1-9)
1Ang lahat ng lahi ng Israel ay pumunta kay David sa Hebron at sinabi, “Kadugo nʼyo po kami. 2Mula pa noong una, kahit si Saul pa ang hari namin, kayo na ang namumuno sa mga Israelita sa kanilang mga pakikipaglaban. At sinabi sa inyo ng Panginoon, ‘Ikaw ang gagabay sa mga mamamayan kong Israelita gaya ng paggabay ng isang pastol sa mga tupa niya. Ikaw ang magiging pinuno nila.’ ”
3Kaya roon sa Hebron, gumawa ng kasunduan si David sa mga tagapamahala ng Israel sa presensya ng Panginoon. At pinahiran nila ng langis ang ulo ni David bilang pagkilala na siya na ang hari ng Israel. 4Si David ay 30 taong gulang nang maging hari ng Israel, at naghari siya sa loob ng 40 taon. 5Naghari siya sa Juda sa loob ng pitong taon at anim na buwan habang nakatira siya sa Hebron, at 33 taon ang paghahari niya sa buong Israel at Juda habang nakatira siya sa Jerusalem.
Sinakop ni David ang Jerusalem
6Isang araw, pumunta si David at ang mga tauhan niya sa Jerusalem para salakayin ang mga Jebuseo na nakatira roon. Sinabi ng mga Jebuseo kay David, “Hindi kayo makakapasok dito sa Jerusalem! Kahit mga bulag at pilay ay kaya kayong pigilan para hindi kayo makapasok.” Sinabi nila ito dahil iniisip nilang hindi makakapasok sina David. 7Pero nasakop ni David at ng mga tauhan niya ang matatag na kampo ng Zion, na tinatawag ngayong Lungsod ni David.
8Nang hindi pa napapasok ni David ang Jerusalem, sinabi niya sa mga tauhan niya, “Doon kayo dumaan sa daanan ng tubig para makapasok kayo sa Jerusalem at talunin nʼyo ang mga ‘bulag at pilay’ na mga Jebuseo. Kinamumuhian ko sila!” Diyan nagsimula ang kasabihang “Hindi makakapasok ang mga bulag at pilay sa bahay ng Panginoon.”
9Matapos sakupin ni David ang matatag na kampo ng Zion, doon na siya tumira at tinawag niya itong Lungsod ni David. Pinadagdagan niya ito ng pader sa palibot mula sa mababang bahagi ng lungsod. 10Lalong nagiging makapangyarihan si David dahil tinutulungan siya ng Panginoong Dios na Makapangyarihan.
11Nagsugo ng mga mensahero si Haring Hiram ng Tyre kay David kasama ng mga karpintero at kantero, at may dala silang mga trosong sedro para maipagpatayo ng palasyo si David. 12At naunawaan ni David na ang Panginoon ang nagluklok sa kanya bilang hari ng Israel at nagpaunlad ng kaharian niya para sa mga mamamayang Israelita.
13Nang lumipat siya mula sa Hebron papuntang Jerusalem, marami pa siyang naging asawa; ang iba sa kanilaʼy mga alipin niya, at nadagdagan pa ang mga anak niya. 14Ito ang mga pangalan ng mga anak niyang lalaki na ipinanganak sa Jerusalem: Shamua, Shobab, Natan, Solomon, 15Ibhar, Elishua, Nefeg, Jafia, 16Elishama, Eliada at Elifelet.
Tinalo ni David ang mga Filisteo
(1 Cro. 14:8-17)
17Nang mabalitaan ng mga Filisteo na si David ang piniling hari ng Israel, tinipon nila ang lahat ng sundalo nila para hulihin siya. Pero nabalitaan ito ni David, kaya pumunta siya sa isang matatag na kuta. 18Dumating ang mga Filisteo at nagkampo sa Lambak ng Refaim. 19Kaya nagtanong si David sa Panginoon, “Sasalakayin po ba namin ang mga Filisteo? Ipapatalo nʼyo po ba sila sa amin?” Sumagot ang Panginoon, “Oo, lumakad kayo, dahil siguradong ipapatalo ko sila sa inyo.” 20Kaya nagpunta sina David sa Baal Perazim, at doon natalo nila ang mga Filisteo. Sinabi ni David, “Nilipol ng Panginoon ang mga kalaban ko na parang dinaanan ng rumaragasang baha sa harapan ko.” Kaya tinawag na Baal Perazim5:20 Baal Perazim: Ang ibig sabihin, ang Panginoon na sumasalakay. ang lugar na iyon. 21Iniwanan doon ng mga Filisteo ang mga dios-diosan nila, at dinala ito ni David at ng mga tauhan niya.
22Bumalik ang mga Filisteo at muling nagkampo sa Lambak ng Refaim. 23Kaya muling nagtanong si David sa Panginoon, at sumagot ang Panginoon, “Huwag nʼyo agad silang salakayin kundi palibutan muna, at saka nʼyo sila salakayin malapit sa puno ng balsamo. 24Kapag narinig nʼyo na parang may nagmamartsang mga sundalo sa taas na bahagi ng puno ng balsamo, dali-dali kayong sumalakay dahil iyon ang tanda na pinangungunahan ko kayo sa pagsalakay sa mga Filisteo.” 25Ginawa nga ni David ang iniutos ng Panginoon sa kanya, at pinagpapatay nila ang mga Filisteo mula sa Geba5:25 Geba: Ito ang nasa tekstong Hebreo. Sa Septuagint at 1 Cro. 14:16, Gibeon. hanggang sa Gezer.
大衛統治全以色列
1以色列各支派都來希伯崙見大衛，對他說：「我們是你的骨肉同胞。 2從前掃羅做王的時候，率領以色列人出征打仗的是你，耶和華也曾應許讓你做祂以色列子民的牧者和首領。」 3以色列的長老都到希伯崙見大衛王，大衛與他們在耶和華面前立約，他們膏立大衛做以色列的王。 4大衛三十歲登基，執政共四十年。 5他在希伯崙統治猶大七年半，在耶路撒冷統治以色列和猶大三十三年。
6大衛率領軍隊來到耶路撒冷，要攻打那裡的耶布斯人。耶布斯人對大衛說：「你攻不進來，就連我們這裡的瞎子、瘸子都可以把你趕走。」他們以為大衛攻不進去。 7結果大衛的軍隊攻取了錫安的堡壘，即後來的大衛城。 8那天，大衛下令軍隊從地下水道爬進城去，攻打那些「瞎子、瘸子」，他憎惡這些耶布斯人。後來便有一句俗語：「瞎子、瘸子不得進殿！」 9大衛住在錫安的堡壘裡，並稱之為大衛城，他又從米羅興建環城圍牆。 10大衛日漸強盛，因為萬軍之上帝耶和華與他同在。
11泰爾王希蘭差遣使者帶著香柏木、木匠和石匠去為大衛建造宮殿。 12那時，大衛知道耶和華已立他做以色列王，並因祂以色列子民的緣故而使他國家興旺。
13大衛從希伯崙遷到耶路撒冷以後，又選立妃嬪，生了更多的兒女。 14以下是他在耶路撒冷生的兒子：沙姆亞、朔罷、拿單、所羅門、 15益轄、以利書亞、尼斐、雅非亞、 16以利沙瑪、以利雅大和以利法列。
大衛戰勝非利士人
17非利士人聽說大衛已被膏立為以色列王，就全軍出動，要搜尋大衛。大衛得到消息便退到堅城裡。 18非利士人大軍壓境，散佈在利乏音谷。 19大衛求問耶和華：「我可以去迎戰非利士人嗎？你會把他們交在我手裡嗎？」耶和華說：「去吧，我必把他們交在你手裡。」 20大衛前往巴力·毗拉心，在那裡打敗了敵人。他說：「耶和華像洪水決堤一樣為我沖垮了仇敵。」於是他稱那地方為巴力·毗拉心5·20 「巴力·毗拉心」意思是「沖垮之主」。。 21大衛和他的軍隊帶走了非利士人所丟棄的神像。
22後來非利士人又捲土重來，散佈在利乏音谷。 23大衛又求問耶和華，耶和華說：「你不要正面出擊，要繞到他們後面，從桑林對面攻打他們。 24當你聽見桑樹梢上響起腳步聲時，就要快速進攻，因為那表示耶和華已在你前頭去攻擊非利士的軍隊了。」 25大衛遵命而行，打敗非利士人，由迦巴一直殺到基色。
