Napatay si Absalom
1Pinaggrupo-grupo ni David ang mga tauhan niya sa tig-1,000 at tig-100 at pumili siya ng mga pinuno na mamumuno sa kanila. 2Pinalakad niya sila sa tatlong grupo. Si Joab ang pinuno ng isang grupo, si Abishai na kapatid ni Joab ang sa isang grupo, at si Itai naman na taga-Gat ang sa isa pang grupo. Sinabi ni Haring David sa kanila, “Ako mismo ang mamumuno sa inyo sa pakikipaglaban.” 3Pero sinabi ng mga tauhan niya, “Hindi po kayo dapat sumama sa amin. Wala pong halaga sa mga kalaban kung tatakas kami, o kung mapatay ang kalahati sa amin. Mas gusto nilang mapatay kayo kaysa sa 10,000 sa amin. Kaya mabuti pang maiwan na lang kayo rito sa lungsod at magpadala sa amin ng tulong kung kinakailangan.” 4Sumagot si Haring David, “Gagawin ko kung ano ang mabuti sa tingin ninyo.” Tumayo si Haring David sa gilid ng pintuan ng lungsod habang lumalabas ang lahat ng tauhan niya na nakagrupo sa tig-1,000 at tig-100. 5Nag-utos si Haring David kina Joab, Abishai at Itai, “Alang-alang sa akin, huwag nʼyong sasaktan ang binatang si Absalom.” Narinig ng lahat ng grupo ang utos na ito ni David sa mga kumander ng mga sundalo niya.
6Lumakad na ang mga sundalo ni David para makipaglaban sa mga sundalo ng Israel, at sa kagubatan ng Efraim sila naglaban. 7Natalo ng mga sundalo ni David ang mga Israelita. Maraming namatay nang araw na iyon – 20,000 tao. 8Lumaganap ang labanan sa buong kagubatan, at mas maraming namatay sa panganib sa kagubatan kaysa sa mga namatay sa espada.
9Sa panahon ng labanan, nasalubong ni Absalom ang mga tauhan ni David, at tumakas siya sakay ng mola18:9 mola: sa Ingles, “mule.” Hayop na parang kabayo. niya. At habang nagpapasuot-suot siya sa ilalim ng malalagong sanga ng malaking puno ng ensina, sumabit ang ulo niya sa sanga. Dumiretso ng takbo ang mola at naiwan siyang nakabitin sa puno. 10Nang makita ito ng isang tauhan ni David, pinuntahan niya si Joab at sinabi, “Nakita ko si Absalom na nakabitin sa puno ng ensina.” 11Sinabi sa kanya ni Joab, “Ano? Nakita mo siya? Bakit hindi mo siya pinatay? Binigyan sana kita ng gantimpalang sampung pirasong pilak at espesyal na sinturon para sa isang opisyal.” 12Pero sumagot ang tauhan, “Kahit na bigyan mo pa ako ng 1,000 pirasong pilak, hindi ko papatayin ang anak ng hari. Narinig namin ang iniutos ng hari sa iyo, kay Abishai at kay Itai, na huwag ninyong sasaktan ang binatang si Absalom alang-alang sa kanya. 13At kahit na suwayin ko pa ang hari sa pamamagitan ng pagpatay kay Absalom, malalaman din ito ng hari, at hindi mo naman ako ipagtatanggol.” 14Sinabi ni Joab, “Nagsasayang lang ako ng oras sa iyo!” Pagkatapos, kumuha siya ng tatlong sibat at pinuntahan si Absalom na buhay pang nakasabit sa puno ng ensina. Pagkatapos, sinibat niya sa dibdib si Absalom. 15Pinalibutan pa ng sampung tagadala ng armas ni Joab si Absalom at tinuluyan siyang patayin. 16Pinatunog ni Joab ang trumpeta para itigil na ang labanan, at upang tumigil na ang mga tauhan niya sa paghabol sa mga sundalo ng Israel. 17Kinuha nila ang bangkay ni Absalom at inihulog sa malalim na hukay sa kagubatan, at tinabunan ito ng napakaraming malalaking tipak ng bato. Samantala, tumakas pauwi ang lahat ng sundalo ng Israel.
18Noong buhay pa si Absalom, nagpatayo siya ng monumento para sa sarili niya sa Lambak ng Hari, dahil wala siyang anak na lalaki na magdadala ng pangalan niya. Tinawag niya itong “Monumento ni Absalom”, at hanggang ngayon, ito pa rin ang tawag dito.
Ipinagluksa ni David ang Pagkamatay ni Absalom
19Sinabi ng anak ni Zadok na si Ahimaaz, kay Joab, “Payagan mo akong pumunta kay David para ibalita sa kanya na iniligtas siya ng Panginoon sa mga kalaban niya.” 20Sinabi ni Joab, “Hindi ka magbabalita sa hari sa araw na ito. Pwede sa ibang araw, pero hindi ngayon, dahil namatay ang anak ng hari.” 21Sinabi ni Joab sa isang tao na galing sa Etiopia,18:21 na galing sa Etiopia: sa Hebreo, na galing sa Cush. “Puntahan mo si Haring David at sabihin mo ang nakita mo.” Yumukod muna ito kay Joab bago patakbong umalis. 22Muling sinabi ni Ahimaaz kay Joab, “Kahit ano pa ang mangyari, payagan mo akong sumunod sa taong taga-Etiopia.” Sinabi ni Joab, “Anak, bakit gusto mong gawin ito? Wala ka namang makukuhang gantimpala sa pagbabalita mo.” 23Sinabi ni Ahimaaz, “Kahit anong mangyari, aalis ako.” Kaya sinabi ni Joab sa kanya, “Sige, umalis ka!” Kaya tumakbo si Ahimaaz at tinahak ang daan papuntang kapatagan ng Jordan, at naunahan pa niya ang taong taga-Etiopia.
24Habang nakaupo si David sa pagitan ng pintuan ng unang pader at pintuan ng ikalawang pader ng lungsod, umakyat sa pader ang tagapagbantay ng lungsod at tumayo sa bubong ng pintuan. Habang tumitingin-tingin siya roon, may nakita siyang isang taong tumatakbo. 25Sumigaw siya kay David na may dumarating na tao, nang mga panahong iyon ay nasa ilalim ng bubong ang hari. Sinabi ni David, “Kung mag-isa lang siya, may dala siguro siyang balita.” Habang papalapit nang papalapit ang tao, 26may nakita pa siyang isang taong tumatakbo rin. Sumigaw siya sa ibaba na may isa pang taong paparating. Sinabi ng hari, “May dala rin siguro siyang balita.” 27Sinabi ng tagapagbantay, “Para pong si Ahimaaz na anak ni Zadok ang unang paparating.” Sinabi ng hari, “Mabuti siyang tao. Magandang balita siguro ang dala niya.” 28Pagdating ni Ahimaaz, kinamusta niya ang hari at yumukod siya rito bilang paggalang. Pagkatapos, sinabi niya, “Purihin ang Panginoon na inyong Dios, Mahal na Hari! Pinagtagumpay niya po kayo laban sa mga taong naghimagsik sa inyo.” 29Nagtanong ang hari, “Kumusta ang binatang si Absalom? Ayos lang ba siya?” Sumagot si Ahimaaz, “Nang ipinatawag ako ni Joab na lingkod nʼyo, nakita ko pong nagkakagulo ang mga tao pero hindi ko alam kung ano iyon.” 30Sinabi ng hari, “Diyan ka lang.” Kaya tumayo siya sa tabi. 31Maya-maya pa, dumating ang taong taga-Etiopia at sinabi, “Mahal na Hari, may maganda po akong balita. Iniligtas po kayo ng Panginoon sa araw na ito sa lahat ng naghimagsik laban sa inyo.” 32Nagtanong sa kanya ang hari, “Kumusta ang binata kong si Absalom? Hindi ba siya nasaktan?” Sumagot ang tao, “Ang nangyari po sana sa kanya ay mangyari sa lahat ng kalaban nʼyo, Mahal na Hari.”
33Nanginig si David. Umakyat siya sa kwarto sa itaas ng pintuan ng lungsod at umiyak. Habang umaakyat siya, sinasabi niya, “O Absalom, anak ko, ako na lang sana ang namatay sa halip na ikaw. O Absalom, anak ko, anak ko!”
押沙龙之死
1大卫召集军队，设立了千夫长和百夫长率领他们。 2他兵分三队，一队由约押率领，一队由洗鲁雅的儿子、约押的兄弟亚比筛率领，一队由迦特人以太率领。大卫对部下说：“我必与你们一同出战”。 3他们却说：“请我王不要出战。因为如果我们败逃，敌方不会放在心上；即使我们一半人阵亡，敌方也不会放在心上。你一人比我们一万人更宝贵。你还是留在城中支援我们吧。” 4王说：“你们认为怎样好，我就怎样做。”于是，大卫王站在城门旁边，军兵百人一队、千人一队地按次序出城了。 5大卫王吩咐约押、亚比筛和以太说：“你们要看在我的份上对年轻的押沙龙手下留情。”全体的军兵都听见了大卫吩咐众将领的话。
6大卫的军队在以法莲的树林里跟以色列人交战。 7以色列人被大卫的部下打败，伤亡惨重，有两万人阵亡。 8战事蔓延到整个郊野，那天死在树林里的人比死在刀下的人还多。 9押沙龙碰巧遇见大卫的部下。他骑着骡子逃走，骡子从一棵大橡树的茂密枝条下经过，押沙龙的头发被树枝缠住，整个人吊在半空中，胯下的骡子也跑了。 10大卫的一个部下看见，就向约押禀告说：“我看见押沙龙正吊在橡树上。” 11约押对那报信的说：“什么！你看见他吊在树上，为什么不把他杀掉呢？要是你把他杀了，我会赏你十块银子和一条腰带。” 12他却答道：“就是你赏我一千块银子，我也不敢加害王的儿子啊！我们曾听见王吩咐你、亚比筛和以太不可伤害年轻的押沙龙。 13如果我胆敢杀死押沙龙，王迟早会查出真相，到时你就撒手不管了。” 14约押说：“我不跟你浪费时间。”趁着押沙龙还吊在橡树上，他拿起三杆矛枪剌入了他的心脏。 15十个为约押拿兵器的年轻人围上去将押沙龙杀死。 16随后，约押吹起收兵的号角，部下便停止追赶以色列人。 17他们把押沙龙的尸体丢在林中的一个坑里，在上面堆了一大堆石头。以色列人都各自逃回家去了。 18押沙龙生前没有儿子为他留名，所以他曾在王谷立了一根石柱，以自己的名字命名，称为“押沙龙柱”，沿用至今。
19撒督的儿子亚希玛斯对约押说：“请让我跑回去向王禀告，让王知道耶和华已从仇敌手中救了他。” 20但约押对他说：“你今天不要去报信，改天再报吧。你不要今天去，因为王的儿子死了。” 21约押吩咐一个古示人：“你去把所看见的禀报给王。”那人就拜别了约押，马上跑回去报信。 22撒督的儿子亚希玛斯再次对约押说：“求你让我与古示人一同去吧！”约押说：“我的孩子，你何必要去呢？你报这个消息是不会得到赏赐的。” 23他说：“无论怎样，我想跑去报信。”约押答应了。亚希玛斯沿平原的路跑，跑到了古示人的前面。
24那时，大卫王正坐在内城门和外城门中间。有一个守卫爬上城门楼顶观望，看见一个人独自跑来。 25守卫就大声向大卫禀告。王说：“如果他是单独一个人，他带来的一定是好消息。”那人越来越近了。 26这时候，守卫又看见另一个人跑来，就大声对守城门的说：“又有一个人独自跑来了！”王说：“他也一定是传好消息的。” 27守卫又说：“从跑的姿势看，那跑在前面的人好像撒督的儿子亚希玛斯。”王说：“他是个好人，他一定带来了好消息。”
28亚希玛斯高声对王说：“一切都好！”他在王面前俯伏叩拜，说：“你的上帝耶和华当受称颂，祂已经消灭了那些攻击我主我王的敌人。” 29王问道：“年轻的押沙龙平安吗？”亚希玛斯答道：“约押派仆人来的时候，仆人看见一阵大骚动，但不知道是什么事。” 30王说：“你先退到一边去。”亚希玛斯就退下，站在一边。
31这时，古示人也到了，他说：“我有好消息向我主我王禀告，今日耶和华已经从一切反叛之人手中救了我主我王。” 32王问古示人：“年轻的押沙龙平安吗？”古示人答道：“愿我主我王的仇敌和一切要加害我王的人，下场都与那青年一样。” 33王听了十分难过，就走上城门楼去痛哭，边走边说：“我儿押沙龙啊！我儿，我儿押沙龙啊！我恨不得可以替你死！押沙龙，我儿啊！我儿！”
