2 Hari 8 – TCB & CARSA

Tagalog Contemporary Bible

2 Hari 8:1-29

Bumalik ang Babae na Taga-Shunem

1Kinausap ni Eliseo ang ina ng batang lalaki na kanyang binuhay, “Dalhin mo ang iyong pamilya at manirahan kayo sa ibang lugar dahil nagpadala ang Panginoon ng taggutom sa Israel na tatagal ng pitong taon.” 2Kaya sinunod ng babae ang sinabi sa kanya ng lingkod ng Dios. Umalis siya at ang pamilya niya, at nanirahan sa lupain ng mga Filisteo sa loob ng pitong taon.

3Pagkatapos ng pitong taon, bumalik siya sa Israel at pumunta sa hari para magmakaawa na ibalik sa kanya ang bahay at lupa niya. 4Habang pumapasok siya, nakikipag-usap ang hari kay Gehazi na katulong ni Eliseo. Sinabi ng hari, “Sabihin mo sa akin ang lahat ng kamangha-manghang bagay na ginawa ni Eliseo.” 5Habang ikinukwento ni Gehazi sa hari kung paano binuhay ni Eliseo ang isang batang namatay, lumapit sa hari ang ina ng bata at nagmakaawa na maibalik ang bahay at lupa niya. Sinabi ni Gehazi, “Mahal na Hari, ito po ang babae at ang anak niyang binuhay ni Eliseo.” 6Tinanong ng hari ang babae kung totoo ba ang tungkol doon at sinabi ng babae na totoo iyon. Kaya nagpatawag ang hari ng isang opisyal para tulungan ang babae. Sinabi niya sa opisyal, “Tulungan mo siyang maibalik ang lahat ng nawala sa kanya, kasama ang lahat ng perang dapat kinita niya na galing sa bukid niya mula nang siyaʼy umalis hanggang ngayon.”

Pinatay ni Hazael si Ben Hadad

7Pumunta si Eliseo sa Damascus, kung saan naroon ang may sakit na si Ben Hadad na hari ng Aram.8:7 Aram: o, Syria. Nang mabalitaan ng hari na dumating ang lingkod ng Dios, 8sinabi niya kay Hazael, “Magdala ka ng regalo at salubungin mo ang lingkod ng Dios. Sabihin mo sa kanya na tanungin ang Panginoon kung gagaling pa ako sa aking sakit.”

9Kaya pumunta si Hazael kay Eliseo na may dalang 40 kamelyo na kinargahan ng pinakamagandang produkto ng Damascus bilang regalo. Pagdating niya kay Eliseo, sinabi niya, “Inutusan po ako ng lingkod8:9 lingkod: sa Hebreo, anak. ninyong si Haring Ben Hadad ng Aram, para tanungin kayo kung gagaling pa siya sa sakit niya.” 10Sumagot si Eliseo, “Sabihin mo sa kanya na siguradong gagaling siya, pero sinabi sa akin ng Panginoon na tiyak na mamamatay siya.” 11Tinitigan niyang mabuti si Hazael hanggang sa nahiya ito. Pagkatapos, umiyak si Eliseo. 12Tinanong siya ni Hazael, “Ginoo, bakit po kayo umiiyak?” Sumagot siya, “Dahil nalalaman ko ang masamang gagawin mo sa mga Israelita. Susunugin mo ang matatatag na lungsod, papatayin mo ang mga binata nila sa pamamagitan ng espada, ihahampas mo ang maliliit nilang anak at hahatiin mo ang tiyan ng mga buntis.” 13Sumagot si Hazael, “Paano magagawa ng isang aliping katulad ko ang mga bagay na yan. Gayong akoʼy isang hamak na tagasunod lang?8:13 Gayong akoʼy … lang: sa literal, Para lang akong aso.” Sumagot si Eliseo, “Ipinakita sa akin ng Panginoon na magiging hari ka ng Aram.”

14Umalis si Hazael at bumalik sa amo niya na si Haring Ben Hadad. Tinanong siya ni Ben Hadad, “Ano ang sinabi ni Eliseo sa iyo?” Sumagot si Hazael, “Sinabi niya po sa akin na tiyak na gagaling kayo.” 15Pero nang sumunod na araw, kumuha si Hazael ng makapal na tela, isinawsaw ito sa tubig at itinakip sa mukha ng hari hanggang sa mamatay ito. Kaya si Hazael ang pumalit bilang hari ng Aram.

Ang Paghahari ni Jehoram sa Juda

(2 Cro. 21:4-20)

16Naging hari ng Juda ang anak ni Jehoshafat na si Jehoram nang ikalimang taon ng paghahari ni Joram sa Israel. Si Joram ay anak ni Ahab. 17Si Jehoram ay 32 taong gulang nang maging hari. Sa Jerusalem siya tumira, at naghari siya sa loob ng walong taon. 18Sumunod siya sa pamumuhay ng mga hari ng Israel, tulad ng ginawa ng pamilya ni Ahab, dahil naging asawa niya ang anak nito. Masama ang ginawa niya sa paningin ng Panginoon. 19Pero dahil kay David, hindi winasak ng Panginoon ang Juda dahil nangako ang Panginoon na hindi mawawalan si David ng angkan na maghahari magpakailanman.8:19 nangako … magpakailanman: sa literal, nangako ang Panginoon na bibigyan niya si David at ang kanyang angkan ng ilaw magpakailanman.

20Nang panahon ng paghahari ni Jehoram, nagrebelde ang Edom sa Juda at pumili sila ng sarili nilang hari. 21Kaya pumunta si Jehoram sa Zair dala ang lahat ng kanyang karwahe. Pinalibutan sila ng mga Edomita. Ngunit kinagabihan, sinalakay nila ang mga Edomita, nakalusot sila at nakatakas. Pagkatapos, nagsiuwi ang mga sundalo niya sa tolda nila. 22Hanggang ngayon, nagrerebelde pa rin ang Edom sa Juda. Sa panahon ding iyon, nagrebelde rin ang Libna.

23Ang iba pang salaysay tungkol sa paghahari ni Jehoram, at ang lahat na ginawa niya at pagtatagumpay ay nakasulat sa Aklat ng Kasaysayan ng mga hari ng Israel. 24Nang mamatay si Jehoram, inilibing siya sa libingan ng mga ninuno niya sa Lungsod ni David. At ang anak niyang si Ahazia ang pumalit sa kanya bilang hari.

Ang Paghahari ni Ahazia sa Juda

(2 Cro. 22:1-6)

25Naging hari ng Juda ang anak ni Jehoram na si Ahazia nang ika-12 taon ng paghahari ni Joram sa Israel. Si Joram ay anak ni Ahab. 26Si Ahazia ay 22 taong gulang nang maging hari. Sa Jerusalem siya tumira, at naghari siya sa loob ng isang taon. Ang ina niya ay si Atalia na apo ni Haring Omri ng Israel. 27Sumunod siya sa pamumuhay ng pamilya ni Ahab. Masama ang ginawa niya sa paningin ng Panginoon gaya ng ginawa ng pamilya ni Ahab dahil ginawa niyang asawa ang isa sa kapamilya nito. 28-29Sumama si Ahazia sa anak ni Ahab na si Joram sa pakikipaglaban kay Haring Hazael ng Aram. Nakipaglaban sila sa Ramot Gilead at nasugatan si Joram. Umuwi si Haring Joram sa lungsod ng Jezreel para magpagaling ng sugat niya. Habang naroon siya, dinalaw siya ni Haring Ahazia ng Juda.

Священное Писание (Восточный перевод), версия с «Аллахом»

4 Царств 8:1-29

Возвращение земли шунемитянки

1Елисей сказал женщине, сына которой он воскресил:

– Уходи с семьёй и поселись, где сможешь, потому что Вечный навёл на страну голод, который будет длиться семь лет.

2Женщина собралась и сделала, как сказал пророк. Вместе с семьёй она ушла и семь лет жила в земле филистимлян. 3Через семь лет она вернулась из земли филистимлян и пошла к царю просить о своём доме и о земле. 4А царь в то время беседовал с Гехази, слугой пророка, и сказал:

– Расскажи мне о великих делах, которые совершил Елисей.

5Как раз, когда Гехази рассказывал царю о том, как Елисей воскресил мёртвого, женщина, чьего сына Елисей воскресил, пришла просить царя о своём доме и о земле. Гехази сказал:

– Вот это и есть та женщина, господин мой царь, а это её сын, которого воскресил Елисей.

6Царь расспросил женщину, и она рассказала ему всё. Тогда он поручил чиновнику рассмотреть её дело, сказав ему:

– Верни ей всё, что у неё было, а также все доходы от её земли, что были получены с того дня, как она покинула страну, до этого дня.

Предсказание Елисея об убийстве Бен-Адада

7Елисей пришёл в Дамаск, когда Бен-Адад, царь Сирии, был болен. Когда царю доложили, что пришёл пророк, 8он сказал Хазаилу:

– Возьми с собой подарок и иди встречать пророка. Спроси через него Вечного, выздоровею ли я от этой болезни.

9Хазаил пошёл встречать Елисея, взяв с собой в дар лучших товаров Дамаска на сорок верблюжьих поклаж. Он пришёл, встал перед ним и сказал:

– Твой сын Бен-Адад, царь Сирии, послал меня спросить: «Выздоровею ли я от этой болезни?»

10Елисей сказал:

– Иди и скажи ему: «Ты обязательно выздоровеешь», но Вечный открыл мне, что на самом деле он умрёт.

11Елисей смотрел на Хазаила не отрываясь, пока Хазаил не смутился. Тогда пророк заплакал.

12– Почему мой господин плачет? – спросил Хазаил.

– Потому что я знаю, какое зло ты причинишь исраильтянам, – ответил он. – Ты сожжёшь их крепости, юношей их убьёшь мечом, разобьёшь их младенцев о землю и порубишь их беременных женщин.

13Хазаил сказал:

– Как твой раб, который лишь пёс, сможет совершить такое дело?

– Вечный открыл мне, что ты станешь царём Сирии, – ответил Елисей8:13 Здесь Елисей произносит пророчество, которое ранее было открыто Аллахом Ильясу (см. 3 Цар. 19:15-17)..

14Тогда Хазаил ушёл от Елисея и вернулся к своему господину.

Бен-Адад спросил его:

– Что сказал тебе Елисей?

Хазаил ответил:

– Он сказал мне, что ты непременно выздоровеешь.

15Но на другой день он взял одеяло, намочил его водой и накрыл им лицо царя, и тот умер. А Хазаил стал царём вместо него.

Иорам – царь Иудеи

(2 Лет. 21:5-10, 20)

16На пятом году правления исраильского царя Иорама, сына Ахава, когда Иосафат ещё был царём Иудеи, в Иудее начал царствовать Иорам, сын Иосафата. 17Ему было тридцать два года, когда он стал царём, и правил он в Иерусалиме восемь лет. 18Он ходил путями царей Исраила, по примеру дома Ахава, потому что женился на дочери Ахава. Он делал зло в глазах Вечного. 19Но ради Своего раба Давуда Вечный не хотел погубить Иудею. Он обещал сохранить царство8:19 Букв.: «дать светильник». для него и для его потомков навеки.

20Во времена Иорама Эдом восстал против власти Иудеи и поставил себе своего царя. 21Тогда Иорам пошёл в город Цаир со всеми своими колесницами. Эдомитяне окружили его и начальников над его колесницами. Ночью он встал и пробился через кольцо врагов, а его войско бежало домой. 22И до сих пор Эдом не покорён власти Иудеи. Ливна восстала в то же самое время.

23Прочие события царствования Иорама и всё, что он сделал, записано в «Книге летописей царей Иудеи». 24Иорам упокоился со своими предками и был похоронен с ними в Городе Давуда. И царём вместо него стал его сын Охозия.

Охозия – царь Иудеи

(2 Лет. 22:1-6)

25На двенадцатом году правления исраильского царя Иорама, сына Ахава, над Иудеей начал царствовать Охозия, сын Иорама. 26Охозии было двадцать два года, когда он стал царём, и правил он в Иерусалиме один год. Его мать звали Аталия, она была внучкой Омри, царя Исраила. 27И так как Охозия был в родстве с домом Ахава8:27 Аталия, мать Охозии, была дочерью Ахава (см. ст. 18)., то он и ходил их путями и делал зло в глазах Вечного по примеру дома Ахава.

28Охозия ходил с Иорамом, сыном Ахава, воевать против Хазаила, царя Сирии, под Рамот Галаадский. Сирийцы ранили Иорама, 29и тот вернулся в Изреель, чтобы оправиться от ран, нанесённых ему сирийцами при Рамоте в битве с Хазаилом, царём Сирии. Тогда иудейский царь Охозия, сын Иорама, отправился в Изреель навестить Иорама, сына Ахава, потому что тот был ранен.