Humingi ng Payo si Haring Hezekia kay Isaias
(Isa. 37:1-7)
1Nang marinig ni Haring Hezekia ang balita, pinunit niya ang kanyang damit, nagdamit siya ng sako para ipakita ang kalungkutan niya at pumunta siya sa templo ng Panginoon para manalangin. 2Pinapunta niya kay Propeta Isaias na anak ni Amoz sina Eliakim na tagapamahala ng palasyo, Shebna na kalihim at ang mga punong pari na nakadamit ng sako.
3Pagdating nila kay Isaias, sinabi nila sa kanya, “Ito ang sinabi ni Haring Hezekia: Ito ang panahon ng paghihirap, pagtutuwid at kahihiyan. Katulad tayo ng isang babae na malapit nang manganak na wala ng lakas para iluwal ang sanggol. 4Ipinadala ng hari ng Asiria ang kumander ng kanyang mga sundalo para kutyain ang Dios na buhay. Baka sakaling narinig ng Panginoon na iyong Dios ang lahat na sinabi ng kumander at parusahan ito sa sinabi niya. Kaya ipanalangin mo ang mga natira sa atin.”
5Nang naipaalam na ng mga opisyal ni Haring Hezekia ang mensahe kay Isaias, 6sinabi ni Isaias sa kanila, “Sabihin ninyo sa inyong amo na ito ang sinasabi ng Panginoon: ‘Huwag kang matakot sa narinig mong paglapastangan sa akin ng mga tauhan ng hari ng Asiria. 7Pakinggan mo! Pupuspusin ko ng espiritu ang hari ng Asiria. Makakarinig siya ng balita na magpapabalik sa kanya sa sarili niyang bansa. At doon ko siya ipapapatay sa pamamagitan ng espada.’ ”
Muling Nagbanta ang Asiria
(Isa. 37:8-20)
8Nang marinig ng kumander na umalis na sa Lakish ang hari ng Asiria at kasalukuyang nakikipaglaban sa Libna, pumunta siya roon. 9Nang makatanggap ng balita si Haring Senakerib ng Asiria na lulusubin sila ni Haring Tirhaka ng Etiopia,19:9 Etiopia: sa Hebreo, Cush. nagsugo siya ng mga mensahero kay Hezekia para sabihin ito: 10“Huwag kang magpaloko sa inaasahan mong Dios kapag sinabi niya, ‘Hindi ipapaubaya ang Jerusalem sa kamay ng hari ng Asiria.’ 11Makinig ka! Narinig mo kung ano ang ginawa ng mga hari ng Asiria sa halos lahat ng bansa. Nilipol sila nang lubusan. Sa palagay mo ba makakaligtas ka? 12Nailigtas ba ang mga bansang ito ng dios nila? Ang mga lungsod ng Gozan, Haran, Reshef at ang mga mamamayan ng Eden na nasa Tel Asar ay nilipol ng mga ninuno ko. 13May nagawa ba ang hari ng Hamat, Arpad, Sefarvaim, Hena at Iva?”
Ang Panalangin ni Haring Hezekia
14Nang makuha ni Hezekia ang sulat mula sa mensahero, binasa niya ito. Pumunta siya sa templo ng Panginoon at inilapag ang sulat sa presensya ng Panginoon. 15Pagkatapos, nanalangin siya, “Panginoon, Dios ng Israel na nakaupo sa trono sa pagitan ng mga kerubin, kayo lang po ang Dios na namamahala sa lahat ng kaharian dito sa mundo. Nilikha ninyo ang kalangitan at ang mundo. 16Panginoon, pakinggan nʼyo po at tingnan ang mga nangyayari. O Dios na buhay, narinig nʼyo ang mga sinabi ni Senakerib na lumapastangan sa inyo. 17Panginoon, totoo po na nilipol ng mga hari ng Asiria ang maraming bansa. 18Winasak nila ang mga dios-diosan nila sa pamamagitan ng pagtapon ng mga ito sa apoy. Dahil hindi po ito mga totoong dios kundi mga bato at kahoy lang na ginawa ng tao. 19Kaya, Panginoon naming Dios, iligtas po ninyo kami sa kamay ng Asiria, para malaman ng lahat ng kaharian dito sa mundo na kayo lang, Panginoon, ang Dios.”
Ang Paglipol kay Senakerib
(Isa. 37:21-38)
20Pagkatapos, nagpadala si Isaias na anak ni Amoz ng mensahe kay Hezekia ng ganito, “Ito ang sinasabi ng Panginoon, ang Dios ng Israel: Narinig ko ang panalangin mo tungkol kay Haring Senakerib ng Asiria. 21Ito ang sinabi ko laban sa kanya:
‘Pinagtatawanan at iniinsulto ka ng mga naninirahan sa Zion,19:21 Zion: sa Hebreo, birhen na anak na babae ng Zion … anak na babae ng Jerusalem. ang lungsod ng Jerusalem.
Umiiling-iling sila sa paghamak sa iyo habang nakatalikod ka.
22Sino ba ang hinahamak at nilalapastangan mo?
Sino ang pinagtataasan mo ng boses at pinagyayabangan mo?
Hindi baʼt ako, ang Banal na Dios ng Israel?
23Kinutya mo ako sa pamamagitan ng iyong mga sugo.
Sinabi mo pa, “Sa pamamagitan ng aking maraming karwahe naakyat ko ang matataas na bundok pati na ang tuktok ng bundok ng Lebanon.
Pinutol ko ang pinakamataas na mga puno ng sedro at natatanging sipres nito.
Nakarating ako sa tuktok nito na may makapal na kagubatan.
24Naghukay ako ng balon sa ibang mga lugar at uminom ng tubig mula rito.
Sa pagdaan ko, natuyo ang mga sapa sa Egipto.”
25“ ‘Totoo ngang winasak mo ang mga napapaderang lungsod.
Pero hindi mo ba alam na matagal ko nang itinakda iyon?
Mula pa noon, naplano ko na ito at ngayon, ginagawa ko na ito.
26Ang mga mamamayan ng mga lungsod na iyong nilipol ay nawalan ng lakas. Natakot sila at napahiya.
Para silang mga damo sa parang na madaling malanta,
o mga damong tumutubo sa bubungan ng bahay na pagkatapos tumubo ay nalanta rin agad.
27Pero alam ko ang lahat tungkol sa iyo,
kung saan ka nananatili, kung saan ka galing, kung saan ka pupunta, at kung gaano katindi ang galit mo sa akin.
28Dahil narinig ko ang galit mo at ang pagmamayabang sa akin,
lalagyan ko ng kawit ang ilong mo, at bubusalan ko ang bibig mo,
at hihilahin ka pabalik sa iyong pinagmulan, sa daan na iyong tinahak.’ ”
29Sinabi pa ni Isaias kay Hezekia, “Ito ang tanda na iingatan ng Panginoon ang Jerusalem sa mga taga-Asiria: Sa taon na ito, ang mga bunga ng mga tanim na kusang tumutubo lang ang kakainin ninyo, at sa susunod na taon ang mga bunga naman ng mga tanim na tumubo mula sa dating tanim. Pero sa ikatlong taon, makakapagtanim na kayo ng trigo at makakaani. Makakapagtanim na rin kayo ng mga ubas at makakakain ng mga bunga nito. 30At ang mga natirang buhay sa Juda ay muling uunlad, katulad ng tanim na nagkakaugat nang malalim at namumunga. 31Sapagkat may mga matitirang buhay na mangangalat mula sa Jerusalem, sa Bundok ng Zion. Titiyakin ng Panginoong Makapangyarihan na itoʼy magaganap.
32“Ito ang sinasabi ng Panginoon tungkol sa hari ng Asiria: Hindi siya makakapasok sa lungsod ng Jerusalem, ni hindi makakapana kahit isang palaso rito. Hindi siya makakalapit na may pananggalang o kayaʼy mapapaligiran ang lungsod para lusubin ito. 33Babalik siya sa pinanggalingan niya, sa daan na kanyang tinahak. Ako, ang Panginoon, ay nagsasabing hindi siya makakapasok sa lungsod na ito. 34Iingatan at ililigtas ko ang lungsod na ito para sa karangalan ko at dahil sa pangako ko kay David na aking lingkod.”
35Kinagabihan, pumunta ang anghel ng Panginoon sa kampo ng Asiria at pinatay niya ang 185,000 kawal. Kinaumagahan, paggising ng mga natitirang buhay, nakita nila ang napakaraming bangkay. 36Dahil dito, umuwi si Senakerib sa Nineve at doon na tumira.
37Isang araw, habang sumasamba si Senakerib sa templo ng dios niyang si Nisroc, pinatay siya ng kanyang dalawang anak na lalaki na sina Adramelec at Sharezer sa pamamagitan ng espada at tumakas ang mga ito papunta sa Ararat. At ang anak niyang si Esarhadon ang pumalit sa kanya bilang hari.
希西迦向以赛亚求助
1希西迦王听了就撕裂衣服，披上麻衣，进入耶和华的殿。 2他派身披麻衣的宫廷总管以利亚敬、书记舍伯那和祭司中的长者去见亚摩斯的儿子以赛亚先知， 3对他说：“希西迦说，‘今天是遭难、蒙羞、受辱的日子，就像婴儿要出生，产妇却无力生产一样。 4亚述王派他的将军来辱骂永活的上帝，也许你的上帝耶和华听见那些话，就会惩罚他。所以，请你为我们这些剩下的人祷告。’” 5希西迦王的臣仆说完这些话后， 6以赛亚对他们说：“告诉你们主人，耶和华这样说，‘你不要因亚述王的仆人那些亵渎我的话而害怕。 7我必惊动19:7 “惊动”希伯来文是“使灵进入”。亚述王的心，让他听见一些风声后便返回本国，在那里死于刀下。’”
希西迦向上帝祷告
8亚述的将军听说亚述王已离开拉吉，便回去见王，发现王在攻打立拿。 9亚述王听说古实王特哈加正前来攻打他，便再次派使者去对希西迦说： 10“不要让你所倚靠的上帝愚弄你，说什么耶路撒冷必不会被亚述王攻陷。 11你肯定听过亚述诸王扫灭列国的事，难道你能幸免吗？ 12我先祖毁灭了歌散、哈兰、利色和提·拉撒的伊甸人，这些国家的神明救得了他们吗？ 13哈马王、亚珥拔王、西法瓦音城的王、希拿王和以瓦王如今在哪里呢？”
14希西迦从使者手中接过信，读完后走进耶和华的殿，在耶和华面前展开信， 15祷告说：“坐在二基路伯天使之上、以色列的上帝耶和华啊，唯有你是天下万国的上帝，你创造了天地。 16耶和华啊，求你侧耳垂听！耶和华啊，求你睁眼察看！求你听听西拿基立派使者来辱骂永活上帝的话。 17耶和华啊，亚述诸王确实扫灭列国，使其土地荒凉， 18把列国的神像丢在火中。因为那些神像只是人用木头石头制造的，根本不是神。 19我们的上帝耶和华啊，现在求你从亚述王手中拯救我们，让天下万国都知道唯有你是耶和华。”
以赛亚给希西迦的信息
20亚摩斯的儿子以赛亚派人告诉希西迦：“以色列的上帝耶和华说，‘我已经听见你关于亚述王西拿基立的祷告。 21以下是耶和华对他的判语，
“‘锡安的居民藐视你，嘲笑你；
耶路撒冷的居民朝你逃窜的背影摇头。
22你在侮辱、亵渎谁呢？
你不放在眼里、
高声骂的是谁呢？
是以色列的圣者！
23你借你的使者辱骂主，
你说你率领许多战车上到群山之巅，
上到黎巴嫩的巅峰，
砍下最高的香柏树和上好的松树，
征服最高的山和最美的树林。
24你自夸已在外邦之地挖井取水，
已用脚掌踏干埃及的河流。
25“‘难道你不知道这是我在太初所定、
在亘古就筹划好的吗？
如今我实现了所定的计划——
借着你使坚城沦为废墟。
26城中的居民软弱无力，
惊慌失措，羞愧难当，
脆弱如野草和菜蔬，
又像还未长大就被晒焦的房顶草。
27“‘你起你坐，你出你进，
你向我发怒，我都知道。
28因为你向我发怒，
你狂傲的话达到了我耳中，
我要用钩子钩住你的鼻子，
把嚼环放在你嘴里，
使你原路返回。’
29“希西迦啊，我要赐给你们一个兆头，你们今年要吃野生的，明年也要吃自然生长的，后年要播种收割，栽种葡萄园，吃园中的果子。 30犹大的幸存者要再次向下扎根，向上结果。 31因为将有余民从耶路撒冷出来，有幸存者从锡安山出来。耶和华必热切地成就这事。
32“至于亚述王，耶和华说，‘他必不能进这城或向这里射一箭，必不能手持盾牌兵临城下或修筑攻城的高台。 33他从哪条路来，也将从哪条路回去，他必进不了这城。这是耶和华说的。 34我必为自己和我仆人大卫而保护、拯救这城。’”
35当晚，耶和华的天使到亚述营中杀了十八万五千人。人们清早起来，发现到处是尸体。 36亚述王西拿基立便拔营回国，住在尼尼微。 37一天，亚述王在他的神明尼斯洛的庙里祭拜时，他的两个儿子亚得米勒和沙利色用刀杀了他，逃往亚拉腊。他的另一个儿子以撒哈顿继位。
