Pumunta si David sa Nob
1Pumunta si David sa Nob at tumuloy kay Ahimelec na siyang pari sa Nob. Nanginig sa takot si Ahimelec nang makita si David. Nagtanong siya, “Bakit nag-iisa ka lang?” 2Sumagot si David, “May iniutos sa akin ang hari, at pinagbilinan niya ako na huwag ipagsasabi kahit kanino ang pakay ko rito. Ang mga tauhan ko namaʼy sinabihan ko na magkita-kita na lang kami sa isang lugar. 3May pagkain ka ba rito? Bigyan mo ako ng limang tinapay o kahit anong mayroon ka.” 4Sumagot ang pari, “Wala na akong ordinaryong tinapay. Pero mayroon ako ritong tinapay na inihandog. Maaari ko itong ibigay sa iyo at sa mga tauhan mo kung hindi sila sumiping sa kahit sinong babae nitong mga huling araw.” 5Sumagot si David, “Hindi kami sumisiping sa mga babae kapag may misyon kami. Kahit na ordinaryong misyon lang ang gagawin namin, kailangang malinis21:5 malinis: Ang ibig sabihin, karapat-dapat sa seremonya ng kanilang relihiyon. kami. Ano pa kaya ngayon na mahalaga ang misyong ito.” 6At dahil nga walang ordinaryong tinapay, ibinigay sa kanya ng pari ang tinapay na inihandog sa presensya ng Dios. Itoʼy kinuha mula sa banal na mesa at pinalitan ng bagong tinapay nang araw ding iyon.
7Nang araw na iyon, naroon ang alipin ni Saul na si Doeg na taga-Edom. Siya ang punong tagapangalaga ng mga hayop ni Saul. Naroon siya dahil may tinutupad siyang panata sa Panginoon.
8Tinanong ni David si Ahimelec, “Mayroon ka bang espada o sibat dito? Hindi ako nakapagdala ng aking espada o kahit anumang armas dahil madalian ang utos ng hari.” 9Sumagot ang pari, “Narito ang espada ng Filisteong si Goliat na pinatay mo sa Lambak ng Elah. Nakabalot ito sa tela at nasa likod ng espesyal na damit21:9 espesyal na damit: sa Hebreo, “efod.” ng mga pari. Kunin mo kung gusto mo, wala nang iba pang espada rito kundi iyon lang.” Sinabi ni David, “Ibigay mo iyon sa akin. Wala ng ibang kapareho iyon.”
10Nang araw na iyon, tumakas si David kay Saul, at pumunta kay Haring Akish ng Gat. 11Sinabi ng mga opisyal ng hari sa kanya, “Hindi baʼt ito si David ang naghahari sa lugar nila? Hindi baʼt siya ang pinararangalan ng mga kababaihan habang sumasayaw sila at umaawit ng,
‘Libu-libo ang napatay ni Saul,
tig-sasampung libo naman ang kay David?’ ”
12Inisip ni David ang sinabi nila, at natakot siya sa maaaring gawin sa kanya ni Haring Akish ng Gat. 13Kaya nagkunwari siyang baliw, pinagkakalmot niya ang mga dingding ng lungsod at pinatulo ang laway niya sa kanyang balbas. 14Sinabi ni Akish sa kanyang mga opisyal, “Tingnan nʼyo! Baliw ang taong ito! Bakit ninyo siya dinala sa akin? 15Marami na ang baliw na gaya niya rito. Bakit nʼyo pa dinala sa pamamahay ko ang taong iyan para umasal nang ganyan sa aking harapan?”
大卫逃亡
1大卫来到挪伯的祭司亚希米勒那里。亚希米勒战战兢兢地出来迎接他，问道：“你为什么独自一人，没有随从呢？” 2大卫答道：“王差遣我来办一件事，他吩咐我不可把事情泄露给任何人。我已经吩咐部下在某处跟我会合。 3现在你这里有什么吃的吗？请给我五个饼，或任何吃的东西。” 4祭司答道：“我们没有普通的饼，只有圣饼21:4 “圣饼”指分别出来献给耶和华的饼。，如果你的部下没有亲近过女色，就可以吃。” 5大卫答道：“当然没有亲近过女色。每逢我们出来办事，即使是平常的任务，我的部下总是保持圣洁，何况这次是特别的任务。” 6于是，祭司把圣饼给他，因为那里没有别的饼，只有从耶和华的会幕里更换下来的供饼。 7那天，扫罗的司牧长以东人多益碰巧在耶和华的会幕。 8大卫问亚希米勒：“你这里有没有刀枪？因为王的事紧急，仓促间我连兵器也没有带。” 9祭司答道：“你在以拉谷杀的非利士人歌利亚的刀在这里，用布包着放在以弗得后面。如果你要就拿去吧，这里没有别的刀了。”大卫答道：“这刀再好不过了，把它给我吧。”
10那日，大卫为了躲避扫罗，逃往迦特王亚吉那里。 11亚吉的臣仆对亚吉说：“这个大卫不是以色列的王吗？民众跳舞歌唱‘扫罗杀死千千，大卫杀死万万’，歌颂的不是他吗？” 12大卫听到这些话，担心迦特王亚吉会加害于他， 13就在他们面前装作疯子，在城门上胡乱涂画，任由唾沫沿着胡子流下来。 14亚吉对臣仆说：“你们看，这是个疯子，为什么把他带到我这里来？ 15我这里缺少疯子吗？你们怎么可以把这个家伙带到我家里，在我面前疯疯癫癫呢？”
