1 Hari 12 – TCB & CARSA

Tagalog Contemporary Bible

1 Hari 12:1-33

Nagrebelde ang Israel kay Rehoboam

(2 Cro. 10:1-19)

1Pumunta si Rehoboam sa Shekem, kung saan nagtipon ang lahat ng mga Israelita para hirangin siya na hari. 2Nang mabalitaan ito ni Jeroboam na anak ni Nebat, bumalik siya sa Israel. (Sapagkat nang panahong iyon, doon siya nakatira sa Egipto, kung saan tumakas siya kay Haring Solomon.) 3Ipinatawag ng buong mamamayan ng Israel si Jeroboam at pumunta sila kay Rehoboam at sinabi, 4“Mabigat ang mga ipinapatupad ng inyong ama sa amin. Pero kung pagagaanin nʼyo ito, paglilingkuran namin kayo.”

5Sumagot si Rehoboam, “Bigyan nʼyo muna ako ng tatlong araw para pag-isipan ito, pagkatapos, bumalik kayo sa akin.” Kaya umuwi ang mga tao. 6Nakipagkita agad si Haring Rehoboam sa mga tagapamahala na naglilingkod sa ama niyang si Solomon nang nabubuhay pa ito. Nagtanong si Rehoboam sa kanila, “Ano ba ang maipapayo ninyo na isasagot ko sa hinihiling ng mga taong iyon?” 7Sumagot sila, “Kung ipapakita mo ngayon ang iyong kabutihan sa kanila, at ibibigay ang kahilingan nila, maglilingkod sila sa iyo magpakailanman.”

8Pero hindi sinunod ni Rehoboam ang kanilang payo, sa halip nakipagkita siya sa mga kababata niya na naglilingkod sa kanya. 9Nagtanong siya sa kanila, “Ano ba ang maipapayo nʼyo na isasagot ko sa kahilingan ng mga taong iyon? Humihiling sila sa akin na pagaanin ko ang mabigat na mga ipinapatupad ng aking ama sa kanila.” 10Sumagot ang mga kababata ni Rehoboam, “Ito ang isagot mo sa mga taong iyon na humihiling sa iyo: ‘Ang kalingkingan ko ay mas malaki pa sa baywang ng aking ama. 11Ang ibig kong sabihin, mas mabigat pa ang ipapatupad ko sa inyo kaysa sa ipinapatupad ng aking ama. Kung hinampas kayo ng aking ama ng latigo, hahampasin ko kayo ng latigong may mga matalim na bakal.’ ”12:11 latigong may mga matalim na bakal: sa literal, alakdan. Ganito rin sa talatang 14.

12Pagkalipas ng tatlong araw, bumalik si Jeroboam at ang mga tao kay Haring Rehoboam, ayon sa sinabi ng hari sa kanila. 13Pero hindi tinupad ni Rehoboam ang ipinayo ng mga tagapamahala. Sa halip, pinagsalitaan niya ng masasakit ang mga tao 14ayon sa ipinayo ng mga kababata niya. Sinabi niya sa kanila, “Mabigat ang ipinapatupad ng aking ama sa inyo, pero mas mabigat pa ang ipapatupad ko sa inyo. Kung pinalo kayo ng aking ama ng latigo, papaluin ko kayo ng latigong may matalim na mga bakal.”

15Hindi nga nakinig ang hari sa mga tao, niloob ito ng Dios para matupad ang kanyang sinabi kay Jeroboam na anak ni Nebat sa pamamagitan ni Ahia na taga-Shilo. 16Nang malaman ng lahat ng Israelita na hindi sila pinakinggan ng hari, sinabi nila sa hari, “Wala kaming pakialam sa iyo na mula sa lahi ni David! Bahala ka na sa iyong kaharian! Halikayo mga Israelita, umuwi na tayo!” At umuwi nga ang mga Israelita. 17Ang mga Israelita lang na nakatira sa mga bayan ng Juda ang napamahalaan ni Rehoboam.

18Ngayon, pinapunta ni Haring Rehoboam sa mga Israelita si Adoniram, ang tagapamahala ng mga tao na pinagtatrabaho ng sapilitan, para makipag-ayos sa kanila. Pero binato siya ng mga Israelita hanggang sa mamatay. Nagmamadaling sumakay si Rehoboam sa kanyang karwahe at tumakas papunta sa Jerusalem. 19Hanggang ngayon, nagrerebelde ang mga Israelita sa mga angkan ni David.

20Nang mabalitaan ng lahat ng mga Israelita na nakauwi na si Jeroboam, ipinatawag nila siya sa isang pagtitipon at ginawa nila siyang hari sa buong Israel. Ang lahi lang ni Juda ang nanatiling tapat sa paghahari ng mga angkan ni David.

Binalaan ni Shemaya si Rehoboam

(2 Cro. 11:1-4)

21Pagdating ni Rehoboam sa Jerusalem, tinipon niya ang mahuhusay na sundalo ng mga lahi nina Juda at Benjamin. Nakapagtipon siya ng 180,000 sundalo na makikipaglaban sa mga mamamayan ng Israel at para bawiin ang kaharian niya. 22Pero sinabi ng Dios kay Shemaya na kanyang lingkod, 23“Sabihin mo kay Haring Rehoboam ng Juda, na anak ni Solomon, at sa lahat ng sambayanan ng Juda at Benjamin at sa iba pang taong naroon 24na ito ang sinasabi ko: ‘Huwag kayong makipaglaban sa mga kapwa ninyo Israelita. Umuwi kayo, dahil kalooban ko ang lahat ng ito.’ ” Sumunod nga sila sa Panginoon at umuwi ayon sa inutos ng Panginoon.

Nagpagawa si Jeroboam ng mga Gintong Baka

25Pinalibutan ni Jeroboam ng pader ang lungsod ng Shekem sa kabundukan ng Efraim at doon siya tumira. Kinalaunan, pumunta siya sa Penuel at ipinaayos niya ito. 26Sinabi niya sa kanyang sarili, “Baka maibalik ang kaharian sa angkan ni David 27kung magpapatuloy ang mga tao sa pagpunta sa Jerusalem para maghandog doon sa templo ng Panginoon. Maaaring mahulog muli ang kanilang loob kay Haring Rehoboam ng Juda. At kung mangyayari iyon, papatayin nila ako at babalik sila kay Rehoboam.”

28Kaya pagkatapos na payuhan si Jeroboam tungkol dito, nagpagawa siya ng dalawang gintong baka. Sinabi niya sa mga tao, “Mga Israelita, mahirap na para sa inyo na makapunta pa sa Jerusalem. Narito ang inyong mga dios na naglabas sa inyo sa Egipto.” 29Ang isang gintong baka ay ipinalagay niya sa Betel at ang isa naman ay sa Dan. 30Ang ginawang ito ni Jeroboam ay naging dahilan ng pagkakasala ng mga Israelita.12:30 naging dahilan … Israelita: o, kasalanan. Pumupunta pa sila kahit sa Dan para sumamba roon.

31Nagpagawa pa si Jeroboam ng mga sambahan sa matataas na lugar12:31 sambahan sa matataas na lugar: Tingnan sa Talaan ng mga Salita sa likod. Makikita rin sa 13:2. at pumili siya ng mga tao na maglilingkod bilang pari, kahit hindi sila mula sa pamilya ng mga Levita. 32Nagpasimula rin siya ng pista na ipinagdiriwang tuwing ika-15 araw ng ikawalong buwan, tulad ng pista sa Juda. Nang araw na iyon, nag-alay siya sa Betel ng mga handog sa altar para sa mga gintong baka na ipinagawa niya. At doon siya pumili ng mga pari na itinalaga niyang maglingkod sa mga sambahan sa matataas na lugar na ipinagawa niya. 33Sa araw na iyon na naghandog siya sa altar na kanyang ipinagawa sa Betel, sinimulan niya ang pista para sa mga Israelita. Siya ang pumili ng petsang ika-15 araw ng ikawalong buwan para sa ganitong pista.

Священное Писание (Восточный перевод), версия с «Аллахом»

3 Царств 12:1-33

Мятеж исраильтян против Реховоама

(2 Лет. 10:1-19)

1Реховоам пошёл в Шехем, потому что там собрались все исраильтяне, чтобы сделать его царём. 2Когда об этом услышал Иеровоам, сын Невата (а он всё ещё оставался в Египте, куда бежал от царя Сулеймана), он возвратился из Египта12:2 Или: «был в Египте».. 3За Иеровоамом послали, и вместе со всеми исраильтянами он пришёл к Реховоаму. Они сказали Реховоаму:

4– Твой отец придавил нас тяжкой ношей, но теперь ты облегчи нам непосильный труд и тяжкую ношу, которую он на нас взвалил, и мы будем тебе служить.

5Реховоам ответил:

– Ступайте, а через три дня придите ко мне снова.

И народ ушёл. 6А царь Реховоам стал советоваться со старейшинами, которые служили его отцу Сулейману, пока тот был жив.

– Как вы посоветуете мне ответить этому народу? – спросил он.

7Они ответили:

– Если сегодня ты станешь слугой этому народу, послужишь им и дашь им добрый ответ, они всегда будут твоими рабами.

8Но Реховоам отверг совет, который дали ему старейшины, и стал советоваться с молодыми людьми, со своими сверстниками, которые выросли вместе с ним и служили ему. 9Он спросил их:

– Каков будет ваш совет? Как нам ответить этому народу, который говорит мне: «Облегчи ношу, которую взвалил на нас твой отец»?

10Молодые люди, которые выросли вместе с ним, ответили:

– Этому народу, который говорил тебе: «Твой отец придавил нас тяжкой ношей, но ты облегчи нам её», скажи: «Мой мизинец толще, чем бёдра моего отца. 11Мой отец взвалил на вас тяжкую ношу, а я сделаю её ещё тяжелее. Мой отец наказывал вас плетьми, а я буду наказывать вас шипованным бичом»12:11 Букв.: «скорпионами»; также в ст. 14..

12Три дня спустя Иеровоам и весь народ вернулись к Реховоаму, как царь и велел им, сказав: «Придите ко мне снова через три дня». 13Царь ответил народу сурово. Отвергнув совет, который дали ему старейшины, 14он последовал совету молодых людей и сказал:

– Мой отец придавил вас тяжкой ношей, а я сделаю её ещё тяжелее. Мой отец наказывал вас плетьми, а я буду наказывать шипованным бичом.

15Так царь не послушал народа, потому что это было по воле Вечного, чтобы исполнилось слово, которое Он сказал Иеровоаму, сыну Невата, через Ахию из Шило. 16Исраильтяне увидели, что царь отказывается их слушать, и ответили царю:

– Что общего у нас с Давудом,

что дал нам сын Есея?

По шатрам своим, Исраил!

Пусть дом Давуда правит своим собственным родом!

И исраильтяне разошлись по домам. 17Только теми, кто жил в городах Иудеи, по-прежнему правил Реховоам.

18Царь Реховоам послал Адонирама, надсмотрщика за подневольными рабочими, но исраильтяне забили его камнями до смерти. Однако царю Реховоаму удалось вскочить в колесницу и спастись в Иерусалиме. 19С тех пор и до сегодняшнего дня Исраил не подчиняется дому Давуда.

Воцарение Иеровоама I, первого исраильского царя

(2 Лет. 11:1-4)

20Когда исраильтяне услышали, что Иеровоам возвратился, они послали за ним, позвали его в собрание и сделали царём всего Исраила. Лишь род Иуды сохранил верность дому Давуда.

21Когда Реховоам прибыл в Иерусалим, он собрал весь род Иуды и род Вениамина – сто восемьдесят тысяч лучших воинов, – чтобы воевать с Исраилом и вернуть себе царство. 22Но пророку Шемае было от Аллаха такое слово:

23– Скажи Реховоаму, сыну Сулеймана, царю Иудеи, всему народу Иуды и Вениамина и остальному народу: 24Так говорит Вечный: «Не ходите воевать со своими братьями исраильтянами. Ступайте по домам, потому что это произошло по Моей воле».

Они послушались слова Вечного и, по Его слову, вернулись домой.

Идолопоклонство Иеровоама

25Иеровоам укрепил Шехем в нагорьях Ефраима и жил там. Выйдя оттуда, он отстроил Пениил.

26Иеровоам думал: «Царство может вернуться к дому Давуда. 27Если народ будет ходить приносить жертвы в храм Вечного в Иерусалим, то сердца их обратятся к господину своему, Реховоаму, царю Иудеи. Они убьют меня и вернутся к царю Реховоаму». 28И, посоветовавшись, царь сделал двух золотых тельцов и сказал народу:

– Хватит вам ходить в Иерусалим. Вот твои боги, Исраил, которые вывели тебя из Египта.

29Одного он поставил в городе Вефиле на юге, а другого в городе Дане на севере. 30Это привело к греху, потому что народ стал ходить к одному из них даже до самого Дана.

31Иеровоам построил капища на возвышенностях и поставил священнослужителей из народа, которые не были левитами. 32Он установил праздник, соответствующий празднику Шалашей, что справляли в Иудее12:32 Иеровоам постановил отмечать праздник Шалашей, который справляли в пятнадцатый день седьмого месяца (см. сноску на 8:2), ровно на один месяц позже., на пятнадцатый день восьмого месяца (в середине осени) и приносил жертвы на жертвеннике в Вефиле – жертвы тельцам, которых он сделал. Там же он назначил жрецов для капищ на возвышенностях, которые он сделал.

Пророк из Иудеи

33В пятнадцатый день восьмого месяца – месяца, который Иеровоам выбрал самовольно, установив праздник для исраильтян, он подошёл к жертвеннику, построенному им в Вефиле, чтобы возжечь благовония.