Tungkol sa Pag-aasawa
1Ngayon, ito naman ang masasabi ko tungkol sa mga bagay na isinulat ninyo sa akin. Mas makabubuti sa isang lalaki kung hindi na lang mag-aasawa. 2Ngunit dahil sa marami ang natutuksong gumawa ng sekswal na imoralidad, mas mabuti pa na mag-asawa na lang ang bawat lalaki o babae. 3Dapat tuparin ng lalaki ang kanyang tungkulin sa kanyang asawa, at ganoon din naman ang babae. 4Sapagkat ang lalaki ay may karapatan sa katawan ng kanyang asawa. At ganoon din naman, ang babae sa kanyang asawa. 5Kaya huwag ninyong ipagkait ang pagsiping sa inyong asawa, maliban na lamang kung napagkasunduan ninyong ipagpaliban ito, upang mailaan ninyo ang inyong mga sarili sa pananalangin. Ngunit pagkalipas ng inyong pinagkasunduan, magsiping na uli kayo dahil baka hindi na kayo makapagpigil at matukso kayo ni Satanas.
6Ang sinasabi koʼy hindi isang utos kundi mungkahi lamang. 7Kung pwede lang, gusto ko sanang kayong lahat ay maging katulad ko na walang asawa. Ngunit may kanya-kanyang kaloob sa atin ang Dios, at hindi ito pare-pareho.
8Ngayon, ito naman ang masasabi ko sa mga wala pang asawa at sa mga biyuda: mas mabuti kung magpatuloy na lang kayo sa kalagayan ninyong iyan. 9Ngunit kung hindi kayo makapagpigil sa inyong sarili, mag-asawa na lang kayo. Mas mabuti na ito kaysa sa magkasala kayo dahil sa matinding pagnanasa ng laman.
10-11Ngayon, sa inyong mga may asawa, may utos ako na sinabi mismo ng Panginoon: Hindi dapat hiwalayan ng lalaki ang kanyang asawa, at ganoon din naman ang babae sa kanyang asawa. Ngunit kung hihiwalay ang babae sa kanyang asawa, dapat manatili siyang walang asawa o di kayaʼy bumalik na lang sa kanyang asawa.
12Sa iba naman, ito ang masasabi ko (itoʼy opinyon ko lang; walang sinabi ang Panginoon tungkol dito): Kung ang isang mananampalatayang lalaki ay may asawa na hindi mananampalataya na gusto namang magsama sila, hindi niya dapat hiwalayan ang babae. 13At kung ang isang babae naman ay may asawang hindi mananampalataya na gusto namang magsama sila, hindi niya dapat hiwalayan ang lalaki. 14Sapagkat ang lalaking hindi mananampalataya ay tinatanggap ng Dios dahil sa kanyang mananampalatayang asawa, at ang babaeng hindi mananampalataya ay tinatanggap din ng Dios dahil sa kanyang mananampalatayang asawa. Dahil kung hindi, maging ang mga anak nila ay hindi tatanggapin ng Dios. Ngunit ang totoo, tinatanggap din sila ng Dios. 15Ngunit kung gustong humiwalay ng asawang hindi mananampalataya, hayaan siyang humiwalay. Sa ganitong pangyayari ay wala nang pananagutan ang mananampalatayang asawa, dahil tinawag tayo ng Dios upang mamuhay nang mapayapa. 16Kung sabagay, hindi naman kayo nakasisiguro kung ang inyong pagsasama ay magiging kasangkapan ng Dios para maligtas ang inyong asawa.
Mamuhay Ayon sa Kalagayang Ibinigay ng Dios
17Ang bawat isa sa inyo ay dapat mamuhay ayon sa kalagayan na ibinigay ng Panginoon sa kanya. Dapat manatili siya sa kanyang kalagayan nang tinawag siya ng Dios.7:17 tinawag siya ng Dios: Tingnan sa 1:2. Ito ang iniuutos ko sa lahat ng iglesya. 18Halimbawa, kung ang isang lalaki ay tuli nang siyaʼy tawagin ng Dios, hindi na niya dapat baguhin ang kanyang kalagayan. At kung hindi pa siya tuli nang siyaʼy tawagin, hindi na niya kailangang magpatuli pa. 19Sapagkat hindi mahalaga kung tuli ang isang lalaki o hindi. Ang mahalaga ay ang pagsunod sa mga utos ng Dios. 20Kaya mamuhay ang bawat isa ayon sa kanyang kalagayan nang tinawag siya ng Dios. 21Ikaw baʼy isang alipin nang tawagin ng Dios? Hindi na bale, ngunit kung may magagawa ka naman para maging malaya, samantalahin mo ito. 22Sapagkat ang alipin nang tawagin siya ng Panginoon ay malaya na sa harap ng Panginoon. Ang tao namang malaya nang tawagin siya ay alipin na ngayon ni Cristo. 23Binili kayo ng Dios sa malaking halaga, kaya huwag kayong basta magpaalipin sa tao. 24Kaya nga mga kapatid, mamuhay ang bawat isa sa inyo ayon sa kanyang kalagayan nang tawagin siya ng Dios.
Tungkol sa mga Walang Asawa at mga Biyuda
25Ngayon, tungkol naman sa mga walang asawa, wala akong utos mula sa Panginoon. Ngunit bilang isang mapagkakatiwalaan dahil sa awa ng Dios, ito ang aking masasabi:
26Dahil sa mga kahirapan ngayon, mas mabuti kung magpatuloy na lang kayo sa inyong kalagayan. 27Kaya kung ikaw ay may asawa na, huwag mong hihiwalayan ang iyong asawa. At kung ikaw naman ay wala pang asawa, mas mabuti na huwag ka na lang mag-asawa. 28Ngunit kung mag-asawa ka man, hindi ka nagkasala. At kung mag-asawa ang isang dalaga, hindi rin siya nagkasala. Kaya ko lang sinasabi sa mga wala pang asawa na manatili na lang na ganoon dahil gusto kong maiwasan nila ang mga hirap ng buhay may asawa.
29Ang ibig kong sabihin mga kapatid, maikli na lang ang natitirang panahon. Kaya ang mga may asawa ay dapat nang mamuhay na parang walang asawa, 30ang mga umiiyak naman na parang hindi umiyak, ang mga nagagalak na parang hindi nagagalak, at ang mga bumibili na parang hindi bumibili para sa sarili. 31Ang mga gumagamit ng mga bagay dito sa mundo ay hindi dapat mawili sa mga bagay na ito, dahil ang mga bagay sa mundong ito ay lilipas.
32Gusto ko sanang maging malaya kayo sa mga alalahanin sa mundong ito. Kung ang isang lalaki ay walang asawa, ang pinagkakaabalahan niya ay ang mga gawain ng Panginoon at kung paano siya magiging kalugod-lugod sa kanya. 33Ngunit ang lalaking may asawaʼy abala sa mga bagay dito sa mundo, kung paano niya mapapaligaya ang kanyang asawa. 34Dahil dito, hati ang kanyang isipan. Ganoon din naman sa mga babae. Kung ang isang babaeʼy walang asawa, ang pinagkakaabalahan niya ay ang paglilingkod sa Panginoon, at nais niyang ilaan ang kanyang buong buhay sa paglilingkod sa kanya. Ngunit ang babaeng may asawa ay abala sa mga bagay dito sa mundo, kung paano niya mapapaligaya ang kanyang asawa.
35Sinasabi ko lamang ito para sa inyong kabutihan. Hindi ko kayo pinagbabawalang mag-asawa. Gusto ko lamang hanggaʼt maaari ay maging maayos at walang hadlang ang inyong paglilingkod sa Panginoon.
36Ngayon, tungkol naman sa mga magkasintahan: Kung sa palagay ng lalaki ay hindi tama ang ikinikilos niya sa kanyang nobya dahil sa pagnanasa, at sa palagay niyaʼy dapat na silang magpakasal, mas mabuti ngang magpakasal na sila. Hindi ito kasalanan. 37Ngunit kung nagpasya ang lalaki na hindi na lang niya pakakasalan ang kanyang nobya, at hindi na lang siya mag-aasawa dahil kaya naman niyang magpigil sa sarili, mabuti rin ang kanyang ginagawa. 38Kaya mabuti kung mag-aasawa siya, ngunit mas mabuti kung hindi.
39Ang babaeʼy nakatali sa kanyang asawa habang nabubuhay pa ito. Ngunit kung patay na ang kanyang asawa, maaari na siyang mag-asawa uli, pero dapat sa isang mananampalataya. 40Para sa akin, mas maligaya siya kung hindi na lang siya mag-asawang muli. Opinyon ko lang naman ito, ngunit sa tingin koʼy ito rin ang itinuturo ng Espiritu ng Dios na nasa akin.
Ang Tambag bahin sa Pagminyoay
1Karon, ania ang akong tubag mahitungod sa mga pangutana nga inyong gisulat kanako. Maayo unta alang sa usa ka tawo nga dili maminyo. 2Apan tungod kay daghan ang matintal nga makighilawas gawas sa kaminyoon, pagminyo na lang kamo aron malikayan ninyo kini. 3Ang bana kinahanglan mohimo sa iyang katungdanan ngadto sa iyang asawa, ug ang asawa kinahanglan usab mohimo sa iyang katungdanan ngadto sa iyang bana. 4Kay ang lawas sa asawa iya na sa bana, ug ang lawas sa bana iya na usab sa asawa. 5Busa ayaw ninyo pagdid-i ang inyong asawa o bana kon gusto niyang buhaton ang naandan nga gibuhat sa managtiayon, gawas lang kon magkasabot kamo nga dili lang una kamo magbuhat sa ingon, tungod kay gusto ninyo nga gamiton ang inyong panahon alang sa pag-ampo. Apan pagkahuman sa inyong kasabotan, ibalik ninyo ang inyong naandan nga gibuhat ingon nga managtiayon, kay basin kon sa kaulahian dili na kamo makapugong sa inyong pagbati, ug tintalon kamo ni Satanas.
6Wala ako magsugo kaninyo nga magminyo kondili gitugotan ko kamo kon gusto ninyo. 7Gusto ko unta nga ang tanan mahisama kanako nga walay asawa. Apan dili kita managsama tungod kay lain-lain ang hiyas nga gihatag kanato sa Dios.
8Kamo nga mga wala pay asawa o bana apil ang mga biyuda, mas maayo pa kon magpadayon kamo sa pagkinabuhi nga mag-inusara sama kanako. 9Apan kon dili kamo makapugong sa inyong pagbati, pagminyo na lang kamo. Kay mas maayo pa kana kaysa mag-antos kamo sa inyong pagbati nga daw dili mapugngan.
10-11Sa mga magtiayon mao kini ang akong sugo nga naggikan gayod sa Ginoo: dili maayo sa asawa nga makigbulag sa iyang bana, ug dili usab maayo sa bana nga makigbulag sa iyang asawa. Apan kon adunay asawa nga mobulag sa iyang bana, kinahanglan magpabilin siya nga walay laing bana, o kaha makig-uli na lang siya sa iyang bana.
12Ang akong sugyot ngadto sa uban mao kini (ako lang kini, kay walay gisulti ang Ginoo mahitungod niini): kon ang tumutuo adunay asawa nga dili tumutuo apan miuyon nga mopuyo gihapon uban kaniya, dili niya kini angayng bulagan. 13Ug kon ang tumutuo adunay bana nga dili tumutuo apan miuyon gihapon nga mopuyo uban kaniya, dili usab niya kini angayng bulagan. 14Kay ang dili tumutuo nga bana gidawat na sa Dios tungod sa tumutuo nga asawa ug ang dili tumutuo nga asawa gidawat na usab sa Dios tungod sa tumutuo nga bana. Kay kon dili ingon niini, hangtod ang ilang mga anak dili usab dawaton sa Dios. Apan ang tinuod, gidawat na sila sa Dios. 15Apan kon gusto sa asawa o kaha sa bana nga dili tumutuo nga makigbulag, tugoti siya. Gawasnon siya nga makigbulag kaniya, kay gitawag kita sa Dios sa pagkinabuhi nga malinawon. 16Kay bisan kon pugngan mo ang imong asawa o bana nga dili mobulag kanimo, masiguro mo ba nga maluwas mo siya?
Magkinabuhi Kamo Sumala sa Pagtawag sa Dios Kaninyo
17Ang matag usa kinahanglan nga magkinabuhi sumala sa kahimtang nga gihatag sa Ginoo kaniya, ug sa kahimtang sa dihang gitawag siya sa Dios. Mao kini ang pagtulon-an nga akong gitudlo sa mga tumutuo sa bisan asang lugar. 18Pananglitan kon adunay lalaki nga natuli nang daan sa dihang gitawag siya sa Dios, dili na angay nga paninguhaon niya nga ilisan kini. Ug niadtong wala matuli sa dihang gitawag siya sa Dios, dili na kinahanglan nga magpatuli pa. 19Kay dili mahinungdanon kon ang tawo natuli o wala. Ang mahinungdanon mao ang pagtuman sa mga kasugoan sa Dios. 20Busa magpadayon ang matag usa diha sa iyang kahimtang sa dihang gitawag siya sa Dios. 21Kon ikaw usa ka ulipon sa dihang gitawag ka sa Dios, ayaw kana igsapayan. Apan kon may kahigayonan nga makalingkawas ka sa pagkaulipon, pahimusli kana. 22Kay ang tawo nga ulipon sa dihang gitawag siya diha sa Ginoo, nahimo na siya karong gawasnon sa mata sa Ginoo. Ug ang tawo nga dili ulipon sa dihang gitawag siya, ulipon na ni Cristo. 23Mahal ang pagpalit sa Dios kanato, busa kon dili kita ulipon sa dihang gitawag kita sa Ginoo dili kita angay nga magpaulipon sa mga tawo. 24Busa mga igsoon ko kang Cristo, angay nga ang matag usa kaninyo magpadayon sa pagpakighiusa sa Dios sa samang kahimtang sa dihang gitawag kamo.
Ang Tambag ngadto sa mga Dili Minyo ug sa mga Balo
25Bahin sa mga dili minyo wala akoy sugo gikan sa Ginoo. Apan ania ang akong tambag ingon nga tawong kasaligan tungod sa kalooy sa Dios.
26Tungod sa mga kalisdanan niining panahona, mas maayo pa kon magpabilin na lang kita sa atong kahimtang. 27Busa kon may asawa ka na, ayaw siya bulagi. Ug kon wala ka pay asawa, ayaw na lang pangasawa. 28Apan kon mangasawa ka man gayod, dili kana sala. Ug kon ang dalaga mamana dili usab kana sala. Nagaingon ako nga dili na lang unta kamo magminyo tungod kay gusto ko nga malikay kamo sa mga kalisdanan sa kinabuhing minyo.
29-31Ang buot kong ipasabot mga igsoon mao nga, hamubo na lang ang panahon nga nahibilin. Busa tungod kay ang tanang mga butang niini nga kalibotan mawala, sukad karon, kadtong adunay asawa angay nang magkinabuhi nga morag walay asawa. Ang mga nagasubo angay nang magkinabuhi nga morag walay kasubo, ug ang mga nagakalipay angay nang magkinabuhi nga morag walay kalipay. Ang mga nagapamalit dili angayng magsalig nga magapabilin kanila ang ilang mga gipamalit. Ug ang mga nagagamit sa mga kabtangan dinhi sa kalibotan dili angayng mawili niana.7:29-31 Ang buot ipasabot, ang kaminyoon, ang kalipay o kagul-anan ug ang bahandi kinahanglan dili himuong babag sa pagpangalagad sa Dios.
32Gusto ko unta nga malikay kamo sa mga kabalaka niining kalibotana. Ang walay asawa walay laing gikabalak-an kondili ang buluhaton sa Ginoo ug kon sa unsang pamaagi siya makahatag ug kalipay kaniya. 33Apan ang lalaki nga adunay asawa nagakabalaka sa mga butang dinhi sa kalibotan kon unsaon niya paghatag ug kalipay sa iyang asawa. 34Mao kana nga mabahin kanunay ang iyang hunahuna. Ug mao usab ang mga babaye. Ang babaye nga walay bana walay lain nga gikabalak-an kondili ang pag-alagad sa Ginoo, ug gusto niya nga ihalad ang iyang tibuok nga kinabuhi sa pag-alagad. Apan ang babaye nga adunay bana nagakabalaka sa mga butang dinhi sa kalibotan kon unsaon niya paghatag ug kalipay sa iyang bana.
35Gisulti ko kini alang sa inyong kaayohan. Wala ko kamo did-i nga magminyo kondili gusto ko lang nga hapsay ug walay babag ang inyong pag-alagad sa Ginoo.
36Karon, mahitungod sa mga managtrato: kon sa hunahuna sa lalaki nagabuhat siya sa dili angay ngadto sa iyang trato, ug dili na siya makapugong sa iyang pagbati, ug sa iyang hunahuna angay na nga magminyo sila, maayo pa nga magpakasal na lang sila. Dili kana sala. 37Apan kon desidido ang usa ka lalaki nga dili magminyo sa iyang trato, ug alang kaniya wala kinahanglana ang pagminyo kay mapugngan ra niya ang iyang kaugalingon, maayo ang iyang gibuhat. 38Busa maayo ang gibuhat sa nakigminyo sa iyang trato; apan mas maayo pa gayod ang dili mangasawa.
39Ang babaye nahigot ngadto sa iyang bana samtang buhi pa ang iyang bana. Kon patay na ang iyang bana mahimo na siyang magminyo pag-usab. Apan kinahanglan tumutuo ang iyang pilion. 40Apan kon akoy pabut-on, mas magmalipayon siya kon dili na siya magminyo pag-usab. Kini hunahuna ko lang, apan nagatuo ako nga ang Espiritu sa Dios nga ania kanako mao ang nagatudlo niini kanako.
