Przemienienie
1Sześć dni później Jezus wziął ze sobą na szczyt pewnej góry Piotra, Jakuba i jego brata—Jana. Poza nimi nie było tam nikogo. 2Nagle, na ich oczach, przemienił się: Jego twarz zajaśniała jak słońce, a Jego płaszcz stał się olśniewająco biały. 3Potem zjawili się Eliasz i Mojżesz, którzy zaczęli z Nim rozmawiać.
4—Panie, jak dobrze, że tu jesteśmy!—wykrzyknął Piotr do Jezusa. —Jeśli chcesz, zbuduję trzy szałasy: dla Ciebie, dla Mojżesza i dla Eliasza.
5Ale zanim skończył mówić, otoczył ich jasny obłok, z którego rozległ się głos:
—Oto mój ukochany Syn, moja największa radość. Słuchajcie Go!
6Słysząc to, uczniowie z wielkim lękiem padli na twarz. 7Jezus podszedł do nich, dotknął ich i powiedział:
—Wstańcie, nie bójcie się!
8Gdy się rozejrzeli, stwierdzili, że poza Jezusem nie ma już nikogo. 9Schodząc z góry, Jezus nakazał im, aby do czasu Jego zmartwychwstania nikomu nie opowiadali o tym, co widzieli. 10Wtedy uczniowi zapytali:
—Dlaczego przywódcy religijni twierdzą, że przed przyjściem Mesjasza musi pojawić się Eliasz?
11—Mają rację—odparł Jezus. —Eliasz musi przyjść i wszystko przygotować. 12Mówię wam jednak: On już przyszedł, ale nie rozpoznali go! Co więcej, haniebnie go potraktowali! Również i Mnie, Syna Człowieczego, czeka cierpienie z ich rąk.
13Wtedy uczniowie zrozumieli, że Jezus mówił o Janie Chrzcicielu.
Uzdrowienie chłopca zniewolonego przez demona
14Gdy zeszli z góry, z czekającego już tłumu podszedł do Jezusa jakiś mężczyzna i padł na kolana.
15—Panie, zmiłuj się nad moim synem—powiedział. —Cierpi na epilepsję i bardzo się męczy. Często wpada w ogień lub w wodę. 16Przyprowadziłem go do Twoich uczniów, ale nie mogli mu pomóc.
17—Czemu wciąż nie dowierzacie i jesteście tak przewrotni?—zwrócił się do nich Jezus. —Jak długo jeszcze muszę być z wami, żebyście wreszcie uwierzyli? Przyprowadźcie tu chłopca!
18I Jezus rozkazał demonowi, a ten opuścił chłopca, który w tej samej chwili odzyskał zdrowie.
19Później, gdy Jezus był sam na sam z uczniami, zapytali Go:
—Dlaczego my nie mogliśmy wypędzić tego demona?
20—Z powodu waszej małej wiary!—odrzekł Jezus. —Zapewniam was: Gdybyście mieli wiarę choćby jak ziarnko gorczycy, moglibyście rozkazać tej górze: „Przesuń się gdzieś indziej!” i zrobiłaby to. Nie byłoby dla was rzeczy niemożliwych. 21Takiego rodzaju złych duchów nie uda się wypędzić bez modlitwy i powstrzymywania się od posiłków.
22Pewnego dnia, gdy przebywali jeszcze w Galilei, Jezus powiedział:
—Ja, Syn Człowieczy, zostanę wkrótce wydany w ręce ludzi, 23którzy Mnie zabiją, ale trzeciego dnia zmartwychwstanę.
Słowa te napełniły uczniów wielkim smutkiem.
Składka na rzecz świątyni
24Gdy przybyli do Kafarnaum, podeszli do Piotra poborcy składki świątynnej i zapytali:
—Czy wasz Nauczyciel nie płaci składki na rzecz świątyni?
25—Oczywiście, że płaci!—odparł Piotr.
Następnie poszedł do domu, ale zanim jeszcze zdążył cokolwiek powiedzieć, Jezus zapytał go:
—Jak sądzisz, Piotrze, od kogo władcy ściągają podatki i daniny: od własnych obywateli czy od obcych?
26—Od obcych—odparł Piotr.
—A zatem obywatele są z nich zwolnieni!—rzekł Jezus. 27—Aby jednak nikogo nie urazić, idź nad jezioro i zarzuć wędkę. W pysku pierwszej złapanej ryby znajdziesz monetę. Weź ją i zapłać składkę za nas obu.
Преображение
(Мк. 9:2-13; Лк. 9:28-36)
1Через шесть дней Иисус взял с Собой Петра, Иакова, его брата Иоанна и привел их одних на высокую гору. 2И на глазах учеников вдруг Его облик изменился: лицо Его засияло, как солнце, а одежда стала белой, как свет. 3И вот они увидели Моисея и Илию, беседующих с Ним. 4Петр сказал:
– Господи, нам здесь так хорошо! Если Ты хочешь, я сделаю три шалаша: один Тебе, один Моисею и один Илии.
5Пока он говорил, светлое облако накрыло их, и из облака прозвучал голос:
– Это Мой любимый Сын, в Котором Моя радость. Слушайте Его!
6Услышав эти слова, ученики в ужасе пали на лица свои. 7Иисус подошел и прикоснулся к ним:
– Встаньте, не бойтесь.
8Они подняли взгляд и уже никого, кроме Иисуса, не увидели. 9Когда они спускались с горы, Иисус сказал им:
– Никому не говорите о том, что вы видели здесь, до тех пор, пока Сын Человеческий не воскреснет из мертвых.
10Ученики спросили Его:
– Почему же учители Закона говорят, что вначале, перед Мессией, должен прийти Илия?
11Иисус ответил:
– Илия действительно должен прийти и все приготовить17:11 См. Мал. 4:5-6.. 12Но, говорю вам, что Илия уже пришел17:12 См. Лк. 1:13-17., только его не узнали и поступили с ним по своему произволу. Так же и Сыну Человеческому предстоит пострадать от их рук.
13Тогда ученики поняли, что Он говорил об Иоанне Крестителе.
Исцеление мальчика, одержимого нечистым духом
(Мк. 9:14-29; Лк. 9:37-42)
14Когда они подошли к месту, где собралась толпа, один мужчина пал перед Иисусом на колени 15со словами:
– Господи, сжалься над моим сыном, у него судороги, и он сильно мучается, часто бросается то в огонь, то в воду. 16Я привел его к Твоим ученикам, но они не смогли исцелить его.
17Иисус в ответ сказал:
– О неверующее и испорченное поколение! Сколько Мне еще быть с вами? Сколько Мне еще терпеть вас? Приведите мальчика ко Мне.
18Иисус приказал демону выйти, и тот вышел из мальчика; в тот же миг ребенок стал совершенно здоров. 19Потом, оставшись с Иисусом наедине, ученики спросили:
– Почему же мы не смогли изгнать его?
20Иисус ответил:
– Потому что у вас мало веры. Говорю вам истину: если бы ваша вера была с горчичное зерно, то вы могли бы этой горе сказать: «Передвинься отсюда туда», и она бы передвинулась; для вас не было бы ничего невозможного. 21Этот же вид демонов изгоняется только молитвой и постом17:21 В некоторых рукописях отсутствуют эти слова..
Иисус снова предсказывает Свою смерть и воскресение
(Мк. 9:30-32; Лк. 9:43-45)
22Во время пребывания в Галилее Иисус сказал ученикам:
– Сын Человеческий будет предан в руки людей, 23которые убьют Его, но на третий день Он воскреснет.
Учеников это сильно опечалило.
Налог на храм
24Когда они вернулись в Капернаум, к Петру подошли сборщики налога на нужды храма и спросили:
– А ваш Учитель платит налог на храм?
25– Платит, – ответил он.
Петр вошел в дом и еще не успел ничего сказать, как Иисус спросил:
– Симон, как тебе кажется, с кого земные цари взимают пошлины или дань, со своих сыновей или с чужеземцев?
26– С чужеземцев, – ответил Петр.
– Значит, сыновья17:26 То есть граждане. свободны, – заключил Иисус. – 27Но чтобы нам никого не обидеть, пойди к озеру, забрось удочку, вытащи первую рыбу, что попадется на крючок, открой ей рот, и там ты найдешь монету достоинством в четыре драхмы. Возьми ее и заплати за Меня и за себя.
