Jana 13 – SZ-PL & NCA

Słowo Życia

Jana 13:1-38

Jezus myje uczniom nogi

1W przeddzień święta Paschy Jezus wiedział już, że nadszedł Jego czas—czas odejścia ze świata do Ojca. Tym, których ukochał, chciał okazać miłość aż do samego końca. 2W czasie uroczystej kolacji diabeł zawładnął sercem Judasza (syna Szymona z Kariotu) i pobudził go do zdrady. 3Jezus wiedział, że Ojciec wszystko Mu powierzył. Wiedział również, że przyszedł od Ojca i do Niego odchodzi. 4Dlatego wstał od kolacji, przebrał się, przepasał ręcznikiem, 5a potem nalał wody do miski i zaczął myć uczniom nogi, wycierając je ręcznikiem, który miał na sobie.

6Gdy podszedł do Szymona Piotra, ten zawołał:

—Panie, Ty myjesz mi nogi?!

7—Teraz nie zrozumiesz tego, co robię—odpowiedział Jezus. —Ale później zrozumiesz.

8—O, nie!—protestował Piotr. —Nigdy nie będziesz mi mył nóg!

—Jeśli tego nie zrobię, nie będziesz do Mnie należał—odrzekł Jezus.

9—W takim razie umyj nie tylko moje nogi, ale także ręce i głowę!

10—Wykąpany nie musi się myć, bo jest już czysty. Wystarczy, że opłucze nogi. Wy jesteście już czyści—jednak nie wszyscy.

11Wiedział bowiem, kto Go zdradzi. Dlatego powiedział: „Nie wszyscy jesteście czyści”.

12Po umyciu im nóg Jezus z powrotem się przebrał, usiadł z nimi i zapytał:

—Czy rozumiecie, co zrobiłem? 13Nazywacie Mnie „Nauczycielem” oraz „Panem” i macie rację, bo Nim jestem. 14Skoro więc Ja, wasz Pan i Nauczyciel, umyłem wam nogi, to i wy powinniście czynić podobnie. 15Dałem wam przykład, abyście postępowali wobec siebie tak, jak Ja. 16Zapewniam was: Sługa nie jest ważniejszy od swojego pana, a posłaniec—od tego, kto go posłał. 17Jeśli będziecie o tym pamiętać i tak postępować—będziecie szczęśliwi.

Jezus zapowiada zdradę

18Nie do wszystkich jednak odnosi się to, co powiedziałem. Wiem bowiem, kogo wybrałem. Muszą się jednak wypełnić słowa Pisma: „Ten, który jadł ze Mną chleb, zwrócił się przeciwko Mnie”. 19Mówię o tym już teraz, abyście—gdy tak się stanie—uwierzyli, że JA JESTEM. 20Zapewniam was: Kto przyjmuje mojego posłańca, Mnie samego przyjmuje. A kto Mnie przyjmuje, przyjmuje Tego, który Mnie posłał.

Jezus wskazuje zdrajcę

21Potem, przejęty do głębi, powtórzył raz jeszcze:

—Zapewniam was: Jeden z was Mnie zdradzi!

22Zaniepokojeni uczniowie popatrzyli po sobie, zastanawiając się, o kim mówi. 23Jeden z nich, najbliższy przyjaciel Jezusa, siedział tuż przy Nim. 24Szymon Piotr dał mu więc znak, aby zapytał, o kogo chodzi. 25Ten więc nachylił się i zapytał:

—Panie, kto to?

26—To ten, któremu podam kawałek umoczonego w sosie chleba—odrzekł Jezus.

Umoczył więc kawałek i podał Judaszowi. 27On zjadł i wtedy opanował go szatan. Jezus zaś powiedział do Judasza:

—Zrób szybko to, co zamierzasz.

28Nikt jednak tego nie zrozumiał. 29Ponieważ Judasz był skarbnikiem, niektórzy myśleli, że Jezus wydał mu polecenie: „Kup rzeczy potrzebne na święto” lub „Zanieś pieniądze biednym”. 30Gdy więc Judasz zjadł podany kawałek chleba, natychmiast wyszedł. A była już noc.

Jezus zapowiada zaparcie się Piotra

31Po jego wyjściu Jezus powiedział:

—Ja, Syn Człowieczy, zostałem teraz otoczony chwałą. I otoczę chwałą Boga. 32On zaś wkrótce otoczy chwałą Mnie. 33Kochani! Będę z wami jeszcze tylko chwilę. Potem będziecie Mnie szukać, ale jak powiedziałem przywódcom, tak i wam powtarzam: Tam, gdzie idę, nie możecie pójść. 34Daję wam nowe przykazanie, abyście się wzajemnie kochali. Jak Ja was ukochałem, tak wy macie kochać jedni drugich. 35Jeśli będziecie okazywać sobie nawzajem miłość, wszyscy rozpoznają, że naprawdę jesteście moimi uczniami.

36—Panie, ale dokąd odchodzisz?—zaniepokoił się Szymon Piotr.

—Teraz nie możesz iść tam razem ze Mną—odpowiedział Jezus—ale kiedyś pójdziesz.

37—Dlaczego nie teraz, Panie? Oddam za Ciebie życie!

38—Oddasz za Mnie życie?—odparł Jezus. —Zapewniam cię, że zanim rano zapieje kogut, trzy razy zaprzeczysz, że Mnie znasz.

New Chhattisgarhi Translation (नवां नियम छत्तीसगढ़ी)

यूहन्ना 13:1-38

यीसू ह अपन चेलामन के गोड़ धोथे

1फसह तिहार के ठीक पहिली, यीसू ह जान लीस कि ओकर समय ह आ गे हवय, अऊ ओला ए संसार ला छोंड़के ददा करा जाना हवय, त ओह अपन मनखेमन ले जऊन मन संसार म रिहिन, जइसने मया करत रिहिस, आखिरी तक ओह ओमन ले वइसनेच मया करिस।

2रात के भोजन परोसे जावत रहय, अऊ सैतान ह सिमोन के बेटा – यहूदा इस्करियोती ला पहिली ले उकसाय रहय कि ओह यीसू ला दगा देवय। 3यीसू ह जानत रहय कि ददा ह हर चीज ला ओकर हांथ म कर दे हवय, अऊ ए घलो कि ओह परमेसर करा ले आय हवय अऊ परमेसर करा जावत हवय। 4एकरसेति ओह भोजन ले उठिस अऊ अपन बाहिरी कपड़ा ला उतारिस अऊ अपन कनिहां म एक ठन गमछा लपेटिस। 5तब ओह एक ठन परात म पानी डारिस अऊ अपन चेलामन के गोड़ ला धोवन लगिस, अऊ अपन कनिहां म लपेटाय गमछा ले ओमन के गोड़ ला पोंछन लगिस।

6जब ओह सिमोन पतरस करा आईस, तब पतरस ह ओला कहिस, “हे परभू, का तेंह मोर गोड़ ला धोवन जावत हस?”

7यीसू ह जबाब दीस, “तेंह अभी नइं समझस कि मेंह का करत हवंव, पर पाछू तेंह समझबे।”

8तब पतरस ह कहिस, “नइं, मेंह तोला मोर गोड़ ला कभू धोवन नइं देवंव।” ए सुनके यीसू ह कहिस, “यदि मेंह तोर गोड़ ला नइं धोवंव, त मोर संग तोर कुछू संबंध नइं ए।”

9सिमोन पतरस ह ओला कहिस, “तब हे परभू, सिरिप मोर गोड़ ला ही नइं, पर मोर हांथ अऊ मुड़ ला घलो धो दे।”

10यीसू ह ओला कहिस, “जऊन ह नहा डारे हवय, ओला सिरिप अपन गोड़ ला धोय के जरूरत होथे। ओकर जम्मो देहें ह साफ होथे। तुमन ह साफ हवव, पर तुमन म हर एक झन साफ नइं ए।” 11काबरकि ओह जानत रहय कि कोन ह ओला दगा देवइया रिहिस, एकरसेति ओह कहिस, “हर एक झन साफ नइं ए।”

12जब यीसू ह अपन चेलामन के गोड़ ला धो डारिस, त ओह अपन कपड़ा ला पहिरके अपन जगह म वापिस आईस अऊ तब ओह ओमन ले पुछिस, “का तुमन समझत हव कि मेंह तुम्‍हर बर का करेंव? 13तुमन ह मोला गुरू अऊ परभू कहिथव अऊ एह सही ए, काबरकि मेंह एहीच अंव। 14जब मेंह तुम्‍हर परभू अऊ गुरू होके तुम्‍हर गोड़ ला धोएंव, तब तुमन ला घलो एक-दूसर के गोड़ धोना चाही। 15मेंह तुम्‍हर आघू म एक नमूना रखे हवंव कि जइसने मेंह तुम्‍हर बर करे हवंव, वइसनेच तुमन घलो करव। 16मेंह तुमन ला सच कहथंव कि एक सेवक ह अपन मालिक ले बड़े नइं होवय, अऊ न ही पठोय गे मनखे ह अपन पठोइया ले बड़े होथे। 17अब तुमन ए बातमन ला जानथव; यदि तुमन अइसने करहू, त तुमन ला आसिस मिलही।”

यीसू ह अपन संग दगाबाजी के अगमबानी करथे

(मत्ती 26:20-25; मरकुस 14:17-21; लूका 22:21-23)

18“मेंह तुमन जम्मो झन के बारे म नइं कहत हंव; जऊन मन ला मेंह चुने हवंव, ओमन ला मेंह जानथंव। पर एह एकरसेति होवत हवय, ताकि परमेसर के बचन ह पूरा होवय – ‘जऊन ह मोर रोटी खाथे, ओही ह मोर बिरोध म अपन लात ला उठाईस।’13:18 भजन-संहिता 41:9

19ए बात होय के पहिली, मेंह तुमन ला अभी बता देथंव, ताकि जब ए बात ह होवय, तब तुमन बिसवास करव कि मेंह ओही अंव। 20मेंह तुमन ला सच कहथंव, जऊन कोनो मोर पठोइया मनखे ला गरहन करथे, ओह मोला गरहन करथे; अऊ जऊन कोनो मोला गरहन करथे, ओह ओला गरहन करथे, जऊन ह मोला पठोय हवय।”

21ए कहे के बाद, यीसू ह आतमा म बहुंत बियाकुल होईस अऊ ए गवाही दीस, “मेंह तुमन ला सच कहथंव, तुमन ले एक झन मोला दगा दिही।”

22ए सुनके, ओकर चेलामन दुबिधा म पड़ गीन कि ओह काकर बारे म कहत हवय। अऊ ओमन एक-दूसर के मुहूं ताके लगिन। 23ओकर चेलामन ले एक झन जऊन ला यीसू मया करय, यीसू के छाती कोति झुकके बईठे रिहिस। 24सिमोन पतरस ह ओ चेला कोति इसारा करिस अऊ कहिस, “ओकर ले पुछ कि ओह काकर बारे म कहत हवय।”

25ओ चेला ह वइसनेच यीसू कोति झुकके पुछिस, “हे परभू, ओह कोन ए?”

26यीसू ह जबाब दीस, “जऊन ला मेंह ए रोटी के टुकड़ा ला बरतन म बोर के दूहूं, ओहीच ह ओ मनखे अय।” तब ओह रोटी के टुकड़ा ला बोर के सिमोन के बेटा यहूदा इस्करियोती ला दीस। 27यहूदा के रोटी ला लेतेच ही सैतान ह ओम हमा गीस। तब यीसू ह ओला कहिस, “जऊन काम तेंह करइया हवस, ओला जल्दी कर।” 28पर उहां जतेक झन खाना खाय बर बईठे रिहिन, ओमन ले एको झन घलो नइं समझिन कि यीसू ह ओला काबर ए बात कहिस। 29यहूदा करा रूपिया-पईसा के थैली के जिम्मेदारी रहय, त कुछू झन ए समझिन कि यीसू ह ओला कहत होही कि जऊन कुछू के, हमन ला तिहार बर जरूरत हवय, ओला बिसो ले या फेर गरीबमन ला कुछू देय दे। 30यहूदा ह रोटी ला लेके तुरते बाहिर चल दीस; अऊ ओह रतिहा के बेरा रहय।

पतरस के इनकार करे के बारे म यीसू ह बताथे

(मत्ती 26:31-35; मरकुस 14:27-31; लूका 22:31-34)

31जब यहूदा इस्करियोती ह चल दीस, तब यीसू ह कहिस, “अब मनखे के बेटा के महिमा होईस अऊ ओकर दुवारा परमेसर के महिमा होईस। 32अऊ जब ओकर दुवारा परमेसर के महिमा होईस, त परमेसर ह घलो अपन म बेटा के महिमा करही अऊ तुरते ओकर महिमा करही।

33हे मोर लइकामन हो, अऊ थोरकन बेर मेंह तुम्‍हर संग रहिहूं। तुमन मोला खोजहू अऊ जइसने मेंह यहूदीमन ला कहे हवंव, वइसने अब मेंह तुमन ला घलो कहत हंव: जिहां मेंह जावत हवंव, उहां तुमन नइं आ सकव।

34एक नवां हुकूम मेंह तुमन ला देवत हंव: एक-दूसर ले मया करव। जइसने मेंह तुमन ला मया करे हवंव, वइसने तुमन घलो एक-दूसर ले मया करव। 35यदि तुमन एक-दूसर ले मया करहू, त एकर ले जम्मो मनखेमन जान लिहीं कि तुमन मोर चेला अव।”

36सिमोन पतरस ह यीसू ले पुछिस, “हे परभू, तेंह कहां जावत हस?” यीसू ह जबाब दीस, “जिहां मेंह जावत हंव, उहां तेंह अभी मोर पाछू नइं आ सकस, पर बाद म तेंह आबे।”

37पतरस ह ओला कहिस, “हे परभू, अभी मेंह तोर पाछू काबर नइं आ सकंव? मेंह तोर बर अपन परान ला घलो दे दूहूं।”

38तब यीसू ह जबाब दीस, “का सही म, तेंह मोर बर अपन परान देबे? मेंह तोला सच कहथंव – एकर पहिली कि कुकरा ह बासे, तेंह तीन बार मोर इनकार करबे।”