Do starszych kościoła
1Pragnę teraz skierować kilka słów do starszych kościoła, sam bowiem również jestem starszym. Co więcej, na własne oczy widziałem cierpienia Chrystusa i—podobnie jak wy—czekam na objawienie się Jego chwały. 2Zachęcam was do tego, abyście dobrze troszczyli się o Boże stado. Czyńcie to nie dlatego, że otrzymaliście taki nakaz, ale ze szczerego serca—oddając w ten sposób chwałę Bogu. Bądźcie pełni entuzjazmu i niech wasza służba nie będzie dla was tylko sposobem zarabiania na życie! 3Nie nadużywajcie waszej władzy nad ludźmi, ale dawajcie im raczej dobry przykład. 4Gdy zaś przybędzie najwyższy Pasterz, otrzymacie od niego wieniec wiecznej chwały.
5Wy, młodsi mężczyźni, uznawajcie przywództwo starszych. Wszyscy zaś okazujcie pokorę wobec innych. Pismo mówi bowiem:
„Bóg przeciwstawia się tym,
którzy się wywyższają,
a uniżonym okazuje swoją łaskę”.
6Uniżcie się więc przed potężnym obliczem Boga, a gdy nadejdzie na to czas, zostaniecie przez Niego wywyższeni. 7Powierzcie Mu wszystkie wasze problemy, bo On troszczy się o was.
8Bądźcie trzeźwi i uważajcie na siebie! Wasz przeciwnik, diabeł, krąży wokół was jak ryczący lew, szukający ofiary. 9Stawcie mu opór dzięki mocy waszej wiary. Pamiętajcie też, że podobne cierpienia spotykają wierzących na całym świecie. 10Po krótkiej próbie, Bóg przygotuje was do dalszej walki, umocni was, doda wam sił i postawi was na pewnym gruncie. On bowiem obdarzył was łaską i wieczną chwałą Chrystusa. 11Do Niego należy również wieczna władza nad wszystkim. Amen!
Końcowe pozdrowienia
12Pisząc ten krótki list, korzystałem z pomocy Sylwana, którego uważam za przyjaciela. Mam nadzieję, że moje słowa przypomniały wam o prawdziwej Bożej łasce i zachęciły was do trzymania się jej.
13Pozdrawia was kościół w Babilonie, który razem z wami został wybrany przez Boga. Pozdrawia was również Marek, który dzięki naszej wspólnej wierze jest mi jak rodzony syn. 14Przekażcie te pozdrowienia innym wierzącym!
Niech Bóg obdarza pokojem wszystkich was, którzy należycie do Chrystusa!
Recommandations aux responsables dans l’Eglise et aux croyants
1C’est pour cela que j’adresse quelques recommandations à ceux parmi vous qui sont responsables de l’Eglise. Je leur parle en tant que responsable comme eux et témoin des souffrances de Christ, moi qui ai aussi part à la gloire qui va être révélée. 2Prenez soin du troupeau de Dieu qui vous a été confié. Faites-le, non comme si vous y étiez contraints, mais par dévouement, comme Dieu le désire ; non pas pour de honteuses raisons financières, mais de plein gré ; 3et n’exercez pas un pouvoir autoritaire sur ceux qui ont été confiés à vos soins, mais soyez les modèles du troupeau. 4Alors, quand le Berger en chef paraîtra, vous recevrez la couronne de gloire qui ne perdra jamais sa beauté.
5Vous de même, jeunes gens, soumettez-vous aux responsables de l’Eglise. Et vous tous, dans vos relations mutuelles, revêtez-vous d’humilité, car l’Ecriture déclare : Dieu s’oppose aux orgueilleux, mais il accorde sa grâce aux humbles5.5 Pr 3.34 cité selon l’ancienne version grecque.. 6Tenez-vous donc humblement sous la main puissante de Dieu, pour qu’il vous élève au moment fixé par lui 7et déchargez-vous sur lui de tous vos soucis, car il prend soin de vous.
Encouragements
8Faites preuve de modération et soyez vigilants. Votre adversaire, le diable, rôde autour de vous comme un lion rugissant, qui cherche quelqu’un à dévorer. 9Résistez-lui en demeurant fermes dans votre foi, car vous savez que vos frères et sœurs dispersés à travers le monde connaissent les mêmes souffrances. 10Mais quand vous aurez souffert un peu de temps, Dieu, l’auteur de toute grâce, qui vous a appelés à connaître sa gloire éternelle dans l’union à Jésus-Christ, vous rétablira lui-même ; il vous affermira, vous fortifiera et vous rendra inébranlables.
11A lui appartient la puissance pour toujours. Amen !
Salutations
12Je vous ai écrit assez brièvement par la main de Silvain, ce frère fidèle, pour vous encourager et vous assurer que c’est bien à la véritable grâce de Dieu que vous êtes attachés.
13Recevez les salutations de l’Eglise qui est à Babylone5.13 Plusieurs identifications de cette Babylone ont été proposées : l’ancienne capitale du royaume babylonien, une Babylone égyptienne (devenue le Vieux-Caire) qui abritait une importante colonie juive, et plus souvent, comme le fera l’Apocalypse, Rome. Cette désignation du lieu de séjour de l’Eglise souligne que le peuple de Dieu vit en exil parmi les païens, de même que les Juifs l’ont été après leur déportation à Babylone au vie siècle av. J.-C. et que Dieu a choisie. Mon fils Marc5.13 Jean-Marc, neveu de Barnabas, auteur de l’Evangile selon Marc (voir Ac 12.12, 25 ; 13.13 ; 15.37-39 ; Col 4.10 ; Phm 24). Le mot fils indique des liens très forts entre les deux hommes : Marc devait être un disciple de Pierre et peut-être un proche collaborateur. Cela peut aussi indiquer qu’il avait été amené à la foi par Pierre (comparer 1 Tm 1.2 ; Tt 1.4). vous envoie aussi ses salutations.
14Donnez-vous, les uns aux autres, le baiser fraternel. Paix à vous tous qui êtes unis à Christ.
