Sexto discurso de Job
1A esto Job respondió:
2«¿Hasta cuándo van a estar atormentándome
y aplastándome con sus palabras?
3Diez veces me hacen reproches;
descaradamente me atacan.
4Aun si fuera verdad que me he desviado,
mis errores son asunto mío.
5Si en verdad ustedes quieren exaltarse sobre mí,
y valerse de mi humillación para atacarme,
6sepan que es Dios quien me ha hecho daño,
quien me ha atrapado en su red.
7»Aunque grito: “¡Violencia!”, no hallo respuesta;
aunque pido ayuda, no se me hace justicia.
8Dios me ha cerrado el camino y no puedo pasar;
ha cubierto de oscuridad mis senderos.
9Me ha despojado de toda honra;
de la cabeza me ha quitado la corona.
10Por todos lados me destroza, como a un árbol;
me aniquila y arranca de raíz mi esperanza.
11Su enojo se ha encendido contra mí;
me cuenta entre sus enemigos.
12Sus tropas avanzan en tropel;
levantan una rampa para asediarme;
acampan alrededor de mi tienda de campaña.
13»Hizo que mis hermanos me abandonaran;
hasta mis amigos se han alejado de mí.
14Mis parientes y conocidos se distanciaron;
me echaron al olvido.
15Mis huéspedes y mis criadas me ven como a un extraño,
me miran como a un desconocido.
16Llamo a mi criado y no me responde,
aunque yo mismo se lo ruego.
17A mi esposa le da asco mi aliento;
a mis hermanos les resulto repugnante.
18Hasta los niños me desprecian;
en cuanto me ven, se burlan de mí.
19A todos mis amigos les resulto abominable;
mis seres queridos se han vuelto contra mí.
20La piel y la carne se me pegan a los huesos;
¡a duras penas he salvado el pellejo!19:20 ¡a duras … el pellejo! Lit. he escapado con la piel de mis dientes.
21»¡Compadézcanse de mí, amigos míos;
compadézcanse, que la mano de Dios me ha golpeado!
22¿Por qué me acosan como Dios?
¿No les basta con desollarme vivo?19:22 con desollarme vivo. Lit. con mi carne.
23»¡Ah, si fueran grabadas mis palabras,
si quedaran escritas en un libro!
24¡Si para siempre quedaran grabadas con cincel de hierro y plomo,
esculpidas en la roca!
25Yo sé que mi Redentor19:25 Redentor. Alt. defensor. vive
y que al final se levantará sobre el polvo.
26Y, cuando mi piel haya sido destruida,
todavía veré a Dios con mis propios ojos.19:26 con mis propios ojos. Lit. en mi carne.
27Yo mismo lo veré con mis propios ojos;
yo lo veré, no otro.
¡Este anhelo me consume las entrañas!
28»Ustedes dicen: “Vamos a acosarlo,
porque en él está la raíz del mal”.
29Pero cuídense de la espada,
pues con ella viene la ira justiciera,
para que sepan que hay un juicio».
Ang Tubag ni Job
1Unya mitubag si Job, 2“Hangtod kanus-a pa ninyo ako paantuson ug sakiton sa inyong mga gipanulti? 3Pila na ka higayon19:3 Pila na ka higayon: sa literal, Napulo ka higayon. nga ginainsulto ninyo ako. Wala na kamo maulaw sa inyong pagdaot kanako. 4Kon nakasala man gayod ako, ako na kanang problema. 5Naghunahuna kamo nga matarong kamo kay kanako, ug giisip ninyo nga ang akong pag-antos nagpamatuod nga nakasala ako. 6Apan ang Dios ang naghimo niini kanako. Siyay nagbutang sa lit-ag sa akong palibot.
7“Nanawag ako sa pagpangayo ug tabang, apan walay mitubag kanako. Nangayo akog hustisya, apan walay mihatag niini kanako. 8Gibabagan sa Dios ang akong agianan aron dili ako makaagi. Gitabonan niyag kangitngit ang akong agianan. 9Gikuha niya ang akong kadungganan ug maayong reputasyon. 10Gipaantos niya ako bisan asa ako molingi hangtod nga daw ikamatay ko na kini. Sama sa kahoyng giibot, gikuhaan niya akog paglaom. 11Labihan gayod ang iyang kasuko kanako, ug giisip niya akong usa sa iyang mga kaaway. 12Daw sama nga nagpadala siyag mga sundalo sa pagsulong kanako. Gipalibotan nila ang akong tolda.
13“Gipalayo niya gikan kanako ang akong mga paryente.19:13 mga paryente: o, mga igsoon. Ang akong mga higala halayo na kanako. 14Wala na ang mga tawo nga duol kanako. Gikalimtan na ako sa akong mga higala. 15Giisip ako sa akong mga bisita ug katabang nga mga babaye nga estranghero. Ang pagtan-aw nila kanako taga-laing lugar. 16Inigtawag ko sa akong sulugoon, dili siya manumbaling, bisan pag magpakilooy ako kaniya. 17Gibahoan sa akong gininhawa ang akong asawa, ug gingilngigan kanako ang akong mga igsoong lalaki. 18Bisan ang gagmayng mga bata nagatamay kanako. Kon makita nila ako,19:18 Kon makita nila ako: o, Kon mobarog ako aron sa pagsulti. kataw-an nila ako. 19Ang tanan kong suod nga mga higala gingil-aran kanako. Gitalikdan ako sa akong mga hinigugma. 20Bukog na lang ako ug panit, ug daw sa kamatyonon na ako.
21“Kaloy-i ninyo ako, mga higala ko. Kaloy-i ninyo ako, kay gipaantos ako sa Dios. 22Nganong ginapaantos pa ninyo ako sama sa gihimo sa Dios kanako? Dili pa ba igo ang inyong pagpaantos kanako? 23Maayo unta kon ang akong mga gipanulti gisulat sa usa ka libro, 24o giayo pagkulit sa bato aron dili mapanas hangtod sa kahangtoran.
25“Apan nasayod ako nga buhi ang akong manlalaban, ug sa kaulahian moabot siya dinhi sa yuta sa paglaban kanako. 26Human madunot ang akong panit ug mobiya na ako sa akong lawas, makita ko ang Dios.19:26 o, Samtang anaa pa ako sa akong lawas, makita ko ang Dios bisan pag nangadunot ang akong panit tungod sa balatian. 27Makita ko siya mismo sa akong mga mata, ug dili na siya mahimong estranghero kanako. Labihan gayod ang akong paghandom nga makita siya.
28“Kon magsige gihapon kamog akusar kanako nga nagaantos ako tungod sa akong sala, 29modangat gayod kaninyo ang makahahadlok nga silot19:29 silot: sa literal, espada. sa Dios. Oo, silotan gayod niya kamo tungod sa iyang kasuko. Unya mahibaloan ninyo nga ginahukman kamo sa Dios.”
