Daniel 12 – NVI & APSD-CEB

Nueva Versión Internacional

Daniel 12:1-13

La hora final

1»”Entonces se levantará Miguel, el gran príncipe protector de tu pueblo. Habrá un período de angustia, como no lo ha habido jamás desde que las naciones existen. Pero tu pueblo será liberado; todos los que están inscritos en el libro. 2Del polvo de la tierra se levantarán las multitudes de los que duermen, algunos de ellos para vida eterna; pero otros para quedar en la vergüenza y el desprecio eternos. 3Los sabios resplandecerán con el brillo del cielo; los que guían a muchos en el camino de la justicia brillarán como las estrellas por toda la eternidad. 4Pero tú, Daniel, guarda en secreto las palabras y sella el libro hasta el tiempo del fin, pues muchos andarán de un lado a otro tratando de aumentar su conocimiento”.

5»Yo, Daniel, vi ante mí a dos hombres. Uno de ellos estaba a una orilla del río; el otro, en la orilla opuesta. 6Uno de ellos dijo al hombre vestido de tela de lino, que estaba sobre las aguas del río: “¿Cuánto falta para que se cumplan estas cosas asombrosas?”.

7»Y oí al hombre vestido de tela de lino, que estaba sobre las aguas del río, el cual levantó las manos al cielo y juró por el que vive para siempre: “Faltan un tiempo, tiempos y medio tiempo.12:7 Es decir, tres años y medio. Todo esto se cumplirá, cuando termine la destrucción del pueblo santo”.

8»Aunque escuché lo que dijo ese hombre, no pude entenderlo, así que pregunté: “Señor, ¿en qué va a parar todo esto?”. 9Y él me respondió: “Sigue adelante, Daniel, que estas palabras se mantendrán secretas y selladas hasta el tiempo del fin. 10Muchos serán purificados y perfeccionados, y quedarán limpios, pero los malvados seguirán en su maldad. Ninguno de ellos entenderá nada, pero los sabios lo entenderán todo. 11A partir del momento en que se suspenda el sacrificio diario y se establezca la abominación que causa destrucción, transcurrirán mil doscientos noventa días. 12¡Dichoso el que espere a que hayan transcurrido mil trescientos treinta y cinco días! 13Pero tú, persevera hasta el fin y descansa, que al final de los tiempos te levantarás para recibir tu recompensa”».

Ang Pulong Sa Dios

Daniel 12:1-13

Ang Pagpadayag sa Anghel bahin sa Kataposan nga Panahon

1“Nianang panahona,12:1 Nianang panahona: ang kataposan nga panahon, nga mao ang panahon nga mahitabo ang giingon sa 11:40-45. motungha si Michael, ang gamhanan nga pangulo12:1 pangulo: o, anghel. sa katawhan sa Israel, ug mahimong labihan kalisod ang kahimtang sa katawhan. Kini nga kalisod wala pa gayod mahitabo sukad sa panahon nga ang Israel nahimong usa ka nasod. Apan maluwas gikan niana nga kalisod ang imong mga isigka-Israelinhon kansang mga ngalan nahisulat sa libro.12:1 libro: ang libro nga gilistahan sa mga ngalan sa mga tawong nakaangkon sa kinabuhi nga walay kataposan. 2Banhawon ang kadaghanan sa mga nangamatay. Ang uban kanila makadawat sa kinabuhing walay kataposan, apan ang uban makaangkon sa pagpanghimaraot ug kaulawan nga walay kataposan. 3Ang mga maalamon ug kadtong nagatudlo sa mga tawo sa pagkinabuhi nga matarong mosidlak sama sa mga bitoon sa langit sa walay kataposan. 4Apan Daniel, ihilom lang una ang mensahe niining libro; itiklop lang una kini hangtod nga moabot ang kataposan. Samtang wala pa kini mapadayag, daghan ang magtinguha sa pagsabot sa mga manghitabo.”

5Pagkahuman niyag sulti niadto, may nakita pa gayod akong duha ka tawo nga nagtindog sa isigka-daplin sa suba. 6Nangutana ang usa kanila sa tawo nga nagbisti ug puti nga nagtindog ibabaw sa tubig sa suba. Ingon niya, “Unsa pa kadugay ayha matuman kanang katingalahang mga panghitabo?”

7Gibayaw sa tawo nga nagbisti ug puti ang duha niya ka kamot ug nadungog ko siya nga nanumpa sa ngalan sa Dios nga nagakinabuhi sa walay kataposan. Ingon niya, “Matuman kana paglabay sa tulo ka tuig ug tunga, inigkahuman sa pagpaantos sa mga katawhan sa Dios.”

8Wala ko masabti ang iyang tubag, busa nangutana ako kaniya, “Sir, unsa ba gayod ang mahimong resulta niining tanan?” 9Mitubag siya, “Sige na12:9 Sige na: sa literal, Lakaw na., Daniel, kay ang tubag sa imong pangutana magpabilin nga tinago hangtod nga moabot ang kataposan. 10Daghan sa mga nakasabot sa kamatuoran ang pagahinloan ang ilang kinabuhi, ug makasabot sila sa mga butang nga gisugilon ko. Apan ang mga daotan magpadayon sa paghimo ug daotan, ug dili sila makasabot sa mga butang nga gisugilon ko.

11“Molabay ang 1,290 ka adlaw gikan sa pagpahunong sa adlaw-adlaw nga paghalad ug pagbutang sa makalilisang nga butang nga nagdalag kalaglagan. 12Bulahan kadtong maghulat ug magpabilin hangtod sa kataposan niining 1,335 ka adlaw.

13“Ug ikaw Daniel, padayon sa imong mga buluhaton. Mamatay ka, apan sa kataposan nga mga adlaw pagabanhawon ka aron sa pagdawat sa imong ganti.”