Apocalisse 15 – PEV & SZ-PL

La Parola è Vita

Apocalisse 15:1-8

Il canto di Mosè e dellʼAgnello

1Poi vidi in cielo un altro grande prodigio: sette angeli incaricati di portare sulla terra gli ultimi sette flagelli. Dopo di che, si esauriva il furore di Dio. 2Vidi come un mare di cristallo e di fuoco, su cui stavano in piedi tutti quelli che avevano vinto la battaglia contro il mostro, la sua statua e la cifra corrispondente al suo nome. 3Tenevano in mano le arpe di Dio e cantavano il canto di Mosè, servo di Dio, e il canto dellʼAgnello:

«Grandi e meravigliose

sono le opere tue,

o Signore, Dio Onnipotente!

Giuste e vere

sono le tue vie, o Re delle nazioni!

4Chi non ti temerebbe,

o Signore?

Chi non glorificherebbe il tuo nome?

Perché tu solo sei santo.

Tutti i popoli verranno

ad inchinarsi davanti a te,

perché le cose che hai fatto

si sono rivelate giuste agli occhi

di tutti».

5Dopo di ciò, vidi aprirsi in cielo il Luogo Santissimo, 6e dal santuario uscire i sette angeli che dovevano portare i sette flagelli. Erano vestiti di puro lino di un bianco splendente, e attorno al petto avevano una fascia dʼoro. 7Una delle quattro creature viventi consegnò ai sette angeli sette calici dʼoro, pieni dellʼira di Dio, di Colui che vive in eterno. 8Il santuario si riempì di fumo per la gloria e la potenza di Dio; e nessuno poteva entrare nel santuario, prima che fossero portati a termine i sette flagelli inflitti dai sette angeli.

Słowo Życia

Apokalipsa 15:1-8

Pieśń Mojżesza i Baranka

1Potem zobaczyłem na niebie ogromny, zadziwiający obraz: Siedmiu aniołów trzymających siedem ostatnich klęsk, wyrażających Boży gniew. 2Ujrzałem też morze, które wyglądało tak, jakby było z kryształu i ognia. Nad jego brzegiem stali ci, którzy odnieśli zwycięstwo nad bestią, jej posągiem i liczbą oznaczającą jej imię. W rękach trzymali harfy 3i śpiewali pieśń Mojżesza, sługi Boga, oraz pieśń Baranka:

„Panie, wszechmocny Boże,

dokonujesz wielkich i wspaniałych rzeczy!

Jesteś Władcą wszystkich narodów

i zawsze czynisz to, co jest słuszne i prawe.

4Czy ktoś może nie okazać Ci respektu

i nie oddać Ci chwały?

Panie, tylko Ty jesteś święty!

Wszystkie narody przybędą i oddadzą Ci cześć,

bo zobaczą, że jesteś sprawiedliwym Władcą”.

5Po tym wszystkim, zobaczyłem, że otworzyła się świątynia w niebie 6i wyszło z niej siedmiu aniołów, trzymających siedem klęsk. Byli oni ubrani w czyste, lśniące szaty, i przepasani na piersiach złotymi wstęgami. 7Jedna z czterech istot wręczyła im siedem złotych pucharów, wypełnionych gniewem wiecznego Boga, 8a chwała i potęga Boga wypełniła świątynię jak dym. Nikt nie mógł do niej wejść, dopóki siedmiu aniołów nie zrzuciło na ziemię siedmiu klęsk.