1Cari fratelli, questa lettera è scritta da me, Paolo, scelto da Dio per essere apostolo di Cristo, e dal fratello Timòteo. 2Scriviamo a voi tutti, cristiani di Corinto, e agli altri credenti che sono in tutta lʼAcaia. Possano Dio, nostro Padre, e il Signore Gesù Cristo benedirvi e darvi pace.
Dio ci ha aiutato…
3-4Benedetto sia Dio, Padre del nostro Signore Gesù Cristo, il Padre che ha compassione di noi, che ci consola e ci rende forti nei dispiaceri, perché anche noi possiamo consolare tutti quelli che soffrono e dar loro lo stesso aiuto e lo stesso conforto che Dio ha dato a noi. 5Possiamo essere certi che più soffriamo per Cristo, più riceveremo da lui conforto e incoraggiamento. 6-7Infatti, se abbiamo grosse difficoltà, è stato per potervi portare la salvezza e la consolazione di Dio. Ma nelle difficoltà Dio ci ha confortato, ed anche questo vi serve dʼaiuto, perché così possiamo dimostrarvi con la nostra esperienza personale come Dio vi conforterà con amore, quando vi troverete nella nostra stessa situazione. Egli vi darà la forza di sopportare.
8Cari fratelli, dovete sapere che in Asia abbiamo passato dei momenti davvero difficili. Abbiamo dovuto sopportare sofferenze grandissime, addirittura al di là delle nostre forze, fino a temere di non poter salvare la pelle. 9Anzi, avevamo già il presentimento di dover morire. Dio ha permesso tutto questo, per insegnarci a non mettere la nostra fiducia in noi stessi, ma in lui, che è tanto potente da resuscitare i morti. 10Ed egli ci ha aiutato: ci ha liberati da un grande pericolo di morte; e noi sappiamo che questa non sarà né la prima, né lʼultima volta. 11Anche voi però dovete aiutarci, pregando per noi; così lʼaiuto che il Signore ci ha dato, grazie alle preghiere di tante persone, darà a molti motivo di lodarlo e di ringraziarlo per ciò che ha fatto per noi.
12Di una cosa possiamo vantarci: in coscienza sappiamo di esserci comportati in questo mondo, e soprattutto verso di voi, con la purezza e la sincerità che vengono da Dio, senza mai fare affidamento sulle nostre capacità, ma lasciandoci guidare dalla grazia di Dio. 13-14Le mie lettere erano schiette e sincere, credetemi, non cʼera niente che fosse scritto fra le righe! Benché non mi conosciate molto bene, (ma un giorno, spero, mi conoscerete meglio), voglio che proviate ad accettarmi e che siate orgogliosi di me, come già lo siete in parte; proprio come io lo sarò di voi il giorno in cui tornerà il nostro Signore Gesù. 15-16Certo della vostra comprensione e della vostra fiducia, ho pensato di venirvi a trovare andando in Macedonia; poi, al ritorno ho in mente di fermarmi di nuovo da voi, per procurarvi la gioia di una seconda visita. In seguito, sarete voi stessi che mi aiuterete a proseguire il mio viaggio verso la Giudea.
17Potreste chiedervi perché ho cambiato il mio programma. Pensate forse che cambi idea facilmente? O che mi comporti come un uomo qualsiasi di questo mondo che subito dice «sì» e un attimo dopo dice «no»? 18Comʼè vero che Dio mantiene le sue promesse, io non appartengo a quel genere di persone. Quando dico «sì» è proprio «sì».
19Non è stato in mezzi termini che Timòteo, Silvano ed io vi abbiamo parlato di Gesù Cristo. Non abbiamo mai detto «sì» quando era «no», ma in Gesù Cristo non cʼè che il «sì». 20Infatti, per quante siano le promesse di Dio, Cristo le porta avanti e le mantiene tutte; e noi abbiamo annunciato a tutti che egli è fedele, e abbiamo dato gloria al suo nome. 21È questo Dio che ci ha fatti cristiani fedeli e ci ha eletti apostoli per predicare il Vangelo. 22Dio ha impresso su di noi il suo sigillo, il suo marchio di proprietà, e ci ha dato lo Spirito Santo nei nostri cuori come garanzia che apparteniamo a lui e come anticipo di tutto ciò che ci darà.
23Dio mi è testimone che sto dicendo la pura verità; non sono ancora venuto a trovarvi, perché non voglio rattristarvi con un severo rimprovero. 24Non voglio imporvi niente in quanto alla fede perché è già forte, voglio invece fare qualcosa per la vostra gioia; far sì che siate veramente felici.
1Ako si Pablo nga nangin apostol ni Cristo Jesus suno sa kabubut-on sang Dios. Ako kag si Timoteo nga aton utod kay Cristo nagapangamusta sa iglesya1:1 iglesya: Tan-awa ang Lista sang mga Pulong sa likod. sang Dios dira sa Corinto, kag sa tanan nga katawhan sang Dios dira sa bug-os nga probinsya sang Acaya.
2Kabay pa nga mabaton ninyo ang bugay1:2 bugay: ukon, pagpakamaayo. kag paghidaet1:2 paghidaet: ukon, maayo nga kahimtangan. halin sa Dios nga aton Amay kag kay Ginoong Jesu-Cristo.
Pagpasalamat sa Dios
3Dalayawon ang Dios kag Amay sang aton Ginoong Jesu-Cristo. Maluluy-on siya nga Amay, kag Dios nga permi nagapabakod kag nagalipay sa aton. 4Ginapabakod niya kita kag ginalipay sa tanan ta nga mga kabudlayan, agod nga paagi sa sini nga bulig nga aton nabaton halin sa iya, mapabakod man naton kag mapalipay ang iban sa ila mga kabudlayan. 5Kay bisan madamo ang aton ginaambit nga mga pag-antos ni Cristo, madamo man nga mga pagpabakod kag paglipay ang aton ginabaton paagi sa iya. 6Kon nagaantos kami, ini para sa pagpabakod kag paglipay sa inyo kag para sa inyo kaluwasan. Kag kon ginapabakod kag ginalipay kami, ini para man sa pagpabakod kag paglipay sa inyo agod mabatas ninyo ang mga pag-antos nga pareho sang amon ginaantos. 7Gani dako ang amon paglaom sa inyo, tungod nga nahibaluan namon nga kon paano kamo nagaantos pareho sa amon, ginapabakod kag ginalipay man kamo sang Dios pareho sa amon.
8Mga utod kay Cristo, gusto namon nga mahibaluan ninyo ang amon naagihan nga kalisod sa probinsya sang Asia. Kay sa sadto nga tiyempo daw indi na gid kami makaantos, kag ang hunahuna namon mapatay na gid kami. 9Abi gani namon amo na ato ang amon katapusan. Pero natabo gali ato agod makatuon kami nga indi magsalig sa amon kaugalingon, kundi sa Dios nga amo ang nagabanhaw sang mga patay. 10Ginluwas niya kami sa kamatayon, kag pagaluwason pa gid niya kami liwat. Siya lang gid ang amon ginasaligan nga magapadayon sa pagluwas sa amon 11samtang ginabuligan ninyo kami paagi sa inyo mga pagpangamuyo. Kag tungod sa mga bulig nga amon mabaton sa Dios bilang sabat sa madamo nga nagapangamuyo, madamo man ang magapasalamat sa iya.
Ang Pagbag-o ni Pablo sang iya Plano
12Amo ini ang butang nga amon ginapabugal: nagkabuhi kami nga matarong kag wala gid sang kasawayan sa tanan nga tawo, kag labi na gid sa inyo. Nahimo namon ini tungod sa bulig sang Dios kag indi sa amon kaugalingon nga ikasarang. Nagapamatuod ang amon konsensya nga matuod gid ining amon ginapabugal. 13-14Wala kami nagasulat sang indi ninyo mabasahan kag maintiendihan. Bisan indi gid ninyo kami kilala kaayo, nagalaom ako nga magaabot ang tion nga makilal-an gid ninyo kami, agod nga sa pag-abot sang aton Ginoong Jesus mapabugal ninyo kami kag kamo mapabugal man namon.
15Tungod sa sining akon pagsalig, nagplano anay ako nga magbisita una sa inyo agod doble ang inyo kahigayunan nga makabulig.1:15 agod doble ang inyo kahigayunan nga makabulig: ukon, agod mabaton ninyo ang doble nga pagpakamaayo sang akon duha ka beses nga pagbisita. 16Nagplano ako nga mahapit anay dira sa inyo kon magkadto na ako sa Macedonia, kag sa akon pagbalik halin sa Macedonia maagi ako liwat dira agod mabuligan naman ninyo ako sa akon pagkadto sa Judea. 17Amo kuntani ato ang akon plano. Pero tungod kay wala ini madayon, nagakahulugan bala ini nga indi masaligan ang akon ginahambal? Basi magsiling kamo nga pareho man ako sa iban nga mga tawo diri sa kalibutan nga ang mga butang nga ila ginaplano kag ginaintiendi ang para gid lang sa ila kaayuhan. Nagasiling sila “Huo,” pero ato gali “Indi.” 18Pero ang matuod amo ini: subong nga ang Dios masaligan, masaligan man ninyo ang amon ginasugid sa inyo. 19Kami ni Silas kag ni Timoteo nagwali sa inyo parte sa Anak sang Dios nga si Jesu-Cristo. Kag nahibaluan ninyo nga si Cristo masaligan sa iya ginhambal. Indi mahimo nga indi niya paghimuon ang iya mga ginpromisa. 20Paagi sa iya, ang tanan nga ginpromisa sang Dios natuman. Gani makasiling kita nga masaligan gid ang Dios,1:20 masaligan gid ang Dios: sa literal, Amen. kag ini nagahatag sang pagdayaw sa iya. 21Ang Dios amo ang nagapalig-on sang aton relasyon kay Cristo. Ginpili niya kita nga mag-alagad sa iya. 22Ginmarkahan niya kita nga iya na paagi sa pagpapuyo niya sang Espiritu Santo sa aton tagipusuon, nga amo man ang kalig-unan nga pagabatunon ta ang iya mga ginpromisa sa aton.
23Nakahibalo ang Dios nga nagasugid ako sang matuod kon ngaa wala ako nakadayon sa pagkadto dira sa inyo sa Corinto. Ang rason amo nga indi ko gusto nga maglain ang inyo buot sa akon. 24Wala kami nagadikta sa inyo parte sa inyo pagtuo, kay malig-on na man kamo. Gusto lang namon kuntani nga buligan kamo agod mangin malipayon kamo.
