قائن و هابيل
1حوّا از آدم حامله شده، پسری زاييد. آنگاه حوّا گفت: «به كمک خداوند مردی حاصل نمودم.» پس نام او را قائن (يعنی «حاصل شده») گذاشت. 2حوّا بار ديگر حامله شده، پسری زاييد و نام او را هابيل گذاشت.
هابيل به گله‌داری پرداخت و قائن به كشاورزی مشغول شد. 3پس از مدتی، قائن هديه‌ای از حاصلِ زمينِ خود را به حضور خداوند آورد. 4هابيل نيز چند رأس از نخست‌زادگان گلهٔ خود را ذبح كرد و بهترين قسمت گوشت آنها را به خداوند تقديم نمود. خداوند هابيل و هديه‌اش را پذيرفت، 5اما قائن و هديه‌اش را قبول نكرد. پس قائن برآشفت و از شدت خشم سرش را به زير افكند.
6خداوند از قائن پرسيد: «چرا خشمگين شده‌ای و سرت را به زير افكنده‌ای؟ 7اگر درست عمل می‌كردی، آيا مقبول نمی‌شدی؟ اما چون چنين نكردی، گناه در كمين توست و می‌خواهد بر تو مسلط شود؛ ولی تو بر آن چيره شو!»
8روزی قائن از برادرش هابيل خواست كه با او به صحرا برود. هنگامی كه آنها در صحرا بودند، ناگهان قائن به برادرش حمله كرد و او را كشت.
9آنگاه خداوند از قائن پرسيد: «برادرت هابيل كجاست؟»
قائن جواب داد: «از كجا بدانم؟ مگر من نگهبان برادرم هستم؟»
10خداوند فرمود: «اين چه كاری بود كه كردی؟ خون برادرت از زمين نزد من فرياد برمی‌آورد. 11اكنون ملعون هستی و از زمينی كه با خون برادرت آن را رنگين كرده‌ای، طرد خواهی شد. 12از اين پس، هر چه كار كنی، ديگر زمين محصول خود را آنچنان كه بايد، به تو نخواهد داد، و تو در جهان آواره و پريشان خواهی بود.»
13قائن گفت: «مجازات من سنگينتر از آن است كه بتوانم تحمل كنم. 14امروز مرا از اين سرزمين و از حضور خودت می‌رانی و مرا در جهان آواره و پريشان می‌گردانی، پس هر كه مرا ببيند مرا خواهد كُشت.»
15خداوند جواب داد: «چنين نخواهد شد؛ زيرا هر كه تو را بكشد، مجازاتش هفت برابر شديدتر از مجازات تو خواهد بود.» سپس خداوند نشانی بر قائن گذاشت تا اگر كسی با او برخورد كند، او را نكشد. 16آنگاه قائن از حضور خداوند بيرون رفت و در زمين نُود (يعنی «سرگردانی») در سمت شرقی عدن ساكن شد.
17چندی بعد همسر قائن حامله شده، پسری به دنیا آورد و او را خَنوخ ناميدند. در آن موقع قائن سرگرم ساختن شهری بود، پس نام پسرش خنوخ را بر آن شهر گذاشت.
18خنوخ پدر عيراد، عيراد پدر محويائيل، محويائيل پدر متوشائيل و متوشائيل پدر لِمک بود. 19لِمک دو زن به نامهای عاده و ظله گرفت. 20عاده پسری زاييد و اسم او را يابال گذاشتند. او كسی بود كه خيمه‌نشينی و گله‌داری را رواج داد. 21برادرش يوبال اولين موسيقیدان و مخترع چنگ و نی بود. 22ظله، زنِ ديگر لمک هم پسری زاييد كه او را توبل قائن ناميدند. او كسی بود كه كار ساختن آلات آهنی و مسی را شروع كرد. خواهر توبل قائن، نَعمه نام داشت.
23روزی لمک به همسران خود، عاده و ظله، گفت: «ای زنان به من گوش كنيد. جوانی را كه مرا مجروح كرده بود، كُشتم. 24اگر قرار است مجازات كسی كه قائن را بكشد، هفت برابر مجازات قائن باشد، پس مجازات كسی هم كه بخواهد مرا بكشد، هفتاد و هفت برابر خواهد بود.»
25پس از آن، آدم و حوّا صاحب پسر ديگری شدند. حوّا گفت: «خدا به جای هابيل كه به دست برادرش قائن كشته شده بود، پسری ديگر به من عطا كرد.» پس نام او را شيث (يعنی «عطا شده») گذاشت.
26چون شيث بزرگ شد، برايش فرزندی به دنيا آمد كه او را انوش نام نهادند. در زمان انوش بود كه مردم شروع به عبادت خداوند نمودند.
Cain și Abel
1Adam a cunoscut‑o1 Eufemism ebraic cu sensul de a avea relații sexuale (în multe alte pasaje din carte). pe soția sa, Eva, iar ea a rămas însărcinată și l‑a născut pe Cain1 Cain sună asemănător cu termenul ebraic pentru a obține.. Ea a zis: „Am obținut un om cu ajutorul Domnului.“ 2Apoi l‑a născut pe Abel, fratele lui Cain. Abel păstorea turmele, iar Cain lucra pământul. 3După o vreme, Cain I‑a adus Domnului un dar de mâncare din rodul pământului, 4iar Abel I‑a adus și el un dar de mâncare din întâii născuți ai turmei sale și din grăsimea lor. Domnul a privit cu plăcere spre Abel și darul lui de mâncare, 5însă spre Cain și darul lui de mâncare n‑a privit cu plăcere. Cain s‑a mâniat foarte tare și i s‑a posomorât fața. 6Domnul i‑a zis lui Cain: „De ce te‑ai mâniat și de ce ți s‑a posomorât fața? 7Dacă faci ce este bine, oare nu vei fi primit?7 Sau: oare nu vei fi înălțat? Dar dacă nu faci ce este bine, păcatul pândește la ușă. Dorința lui este împotriva ta, dar tu să‑l stăpânești7 Vezi nota de la 3:16..“
8Cain i‑a zis fratelui său, Abel: „Hai să ieșim la câmp!“ Pe când se aflau acolo, Cain s‑a ridicat împotriva lui Abel, fratele său, și l‑a ucis.
9Atunci Domnul l‑a întrebat pe Cain:
– Unde este Abel, fratele tău?
El a răspuns:
– Nu știu. Sunt eu păzitorul fratelui meu?
10Domnul a zis:
– Ce‑ai făcut? Glasul sângelui fratelui tău strigă din pământ către Mine! 11Acum tu ești blestemat, alungat de pe pământul care și‑a deschis gura să primească sângele fratelui tău din mâna ta. 12Când vei lucra pământul, el nu‑ți va mai da recolta.12 Lit.: nu‑ți va mai da puterea lui. Vei fi fugar și rătăcitor pe pământ.
13Cain I‑a zis Domnului:
– Pedeapsa pentru nelegiuirea mea este prea mare ca s‑o pot purta.13 Sau: Nelegiuirea mea este prea mare ca s‑o pot duce. 14Iată, Tu m‑ai izgonit azi de pe fața pământului și voi fi ascuns dinaintea feței Tale. Voi fi fugar și rătăcitor pe pământ și oricine mă va găsi mă va ucide.
15Domnul i‑a zis:
– Nicidecum! Dacă cineva îl va ucide pe Cain, acesta va fi răzbunat de șapte ori.
Domnul a hotărât un semn pentru Cain, pentru ca oricine îl va găsi să nu‑l omoare. 16Cain a ieșit dinaintea feței Domnului și s‑a așezat în țara Nod16 Nod înseamnă rătăcire (vezi v. 12, 14)., la răsărit de Eden.
Urmașii lui Cain
17Cain a cunoscut‑o pe soția sa, iar ea a rămas însărcinată și l‑a născut pe Enoh. Cain a construit o cetate și i‑a pus numele Enoh, după numele fiului său. 18Lui Enoh i s‑a născut Irad, iar Irad a fost tatăl18 Peste tot în acest capitol, tată poate avea și sensul de strămoș. lui Mehuiael. Mehuiael a fost tatăl lui Metușael, iar Metușael a fost tatăl lui Lameh. 19Lameh și‑a luat două soții. Numele celei dintâi era Ada, iar numele celei de‑a doua era Țila. 20Ada l‑a născut pe Iabal. El a fost tatăl celor care locuiesc în corturi și au turme. 21Numele fratelui său era Iubal. El a fost tatăl tuturor celor care cântă cu lira și cu fluierul. 22Țila l‑a născut pe Tubal-Cain, cel care a făurit tot felul de unelte din bronz și fier22 Cu toate că Epoca Bronzului începe, în cronologia convențională, în mileniul 4 î.Cr., iar Epoca Fierului în mileniul II î.Cr., există dovezi arheologice ale prelucrării sporadice a bronzului și a fierului începând încă din mileniul 5 î.Cr.. Sora lui Tubal-Cain a fost Naama.
23Lameh le‑a zis soțiilor sale:
„Ada și Țila, ascultați‑mi glasul!
Soții ale lui Lameh, luați aminte la cuvântarea mea!
Căci am ucis23 Sau: aș omorî. un om pentru rana mea
și un tânăr pentru vânătaia23 Sau: crestătură; tăietură. mea.
24Dacă de șapte ori va fi răzbunat Cain,
Lameh va fi răzbunat de șaptezeci și șapte de ori.“
25Adam a cunoscut‑o din nou pe soția sa. Aceasta a născut un fiu căruia i‑a pus numele Set25 Ebr.: Șet, care înseamnă, probabil, a stabili/stabilit., zicând: „Dumnezeu mi‑a rânduit o altă sămânță25 Vezi nota de la 3:15. în locul lui Abel, deoarece l‑a ucis Cain.“ 26Lui Set i s‑a născut un fiu căruia i‑a pus numele Enoș26 Enoș înseamnă om(enire), termen care sugerează ideea de fragilitate și mortalitate, spre deosebire de adam, termen care sugerează caracteristica și rolul pe care omul le‑a primit prin creație, de a purta chipul și asemănarea lui Dumnezeu, de a reprezenta autoritatea lui Dumnezeu pe pământ, fiind roditor, lucrând și stăpânind pământul (adama) din care a fost luat.. Atunci au început să cheme Numele Domnului.
