وعده تولد اسحاق
1وقتی ابرام نود و نه ساله بود، خداوند بر او ظاهر شد و فرمود: «من خدای قادر مطلق هستم. از من اطاعت كن و آنچه راست است بجا آور. 2با تو عهد می‌بندم كه نسل تو را زياد كنم.»
3-4ابرام به خاک افتاد و خدا به وی گفت: «من با تو عهد می‌بندم كه قومهای بسيار از تو به وجود آورم. 5از اين پس نام تو ابرام نخواهد بود، بلكه ابراهيم؛17:5 «ابرام» يعنی «پدر سرافراز» و «ابراهيم» يعنی «پدر قومها». زيرا من تو را پدر قومهای بسيار می‌سازم. 6نسل تو را زياد می‌كنم و از آنها قومها و پادشاهان به وجود می‌آورم. 7من عهد خود را تا ابد با تو و بعد از تو با فرزندانت، نسل اندر نسل برقرار می‌كنم. من خدای تو هستم و خدای فرزندانت نيز خواهم بود. 8تمامی سرزمين كنعان را كه اكنون در آن غريب هستی، تا ابد به تو و به نسل تو خواهم بخشيد و خدای ايشان خواهم بود.»
9-11خدا به ابراهيم فرمود: «وظيفهٔ تو و فرزندانت و نسلهای بعد، اين است كه عهد مرا نگاه داريد. تمام مردان و پسران شما بايد ختنه شوند تا بدين وسيله نشان دهند كه عهد مرا پذيرفته‌اند.
12«هر پسر هشت روزه بايد ختنه شود. اين قانون شامل تمام مردان خانه‌زاد و زرخريد هم می‌شود. 13همه بايد ختنه شوند و اين نشانی بر بدن شما خواهد بود از عهد جاودانی من. 14هر کس نخواهد ختنه شود، بايد از قومِ خود طرد شود، زيرا عهد مرا شكسته است.»
15خدا همچنين فرمود: «اما در خصوص سارای، زن تو: بعد از اين ديگر او را سارای مخوان. نام او ساره (يعنی ”شاهزاده“) خواهد بود. 16من او را بركت خواهم داد و از وی به تو پسری خواهم بخشيد. بلی، او را بركت خواهم داد و از او قومها به وجود خواهم آورد. از ميان فرزندان تو، پادشاهان خواهند برخاست.»
17آنگاه ابراهيم سجده كرد و خنديد و در دل خود گفت: «آيا برای مرد صد ساله پسری متولد شود و ساره در نود سالگی بزايد؟» 18پس به خدا عرض كرد: «خداوندا، همان اسماعيل را منظور بدار.»
19ولی خدا فرمود: «مطمئن باش خودِ ساره برای تو پسری خواهد زاييد و تو نام او را اسحاق (يعنی ”خنده“) خواهی گذاشت. من عهد خود را با او و نسل وی تا ابد برقرار خواهم ساخت. 20اما در مورد اسماعيل نيز تقاضای تو را اجابت نمودم و او را بركت خواهم داد و نسل او را چنان زياد خواهم كرد كه قوم بزرگی از او به وجود آيد. دوازده امير از ميان فرزندان او برخواهند خاست. 21اما عهد خود را با اسحاق كه ساره او را سال ديگر در همين موقع برای تو خواهد زاييد، استوار می‌سازم.»
22آنگاه خدا از سخن گفتن با ابراهيم باز ايستاد و از نزد او رفت. 23سپس ابراهيم، فرزندش اسماعيل و ساير مردان و پسرانی را كه در خانه‌اش بودند، چنانكه خدا فرموده بود ختنه كرد. 24-27در آن زمان ابراهيم نود و نه ساله و اسماعيل سيزده ساله بود. هر دو آنها در همان روز با ساير مردان و پسرانی كه در خانه‌اش بودند، چه خانه‌زاد و چه زرخريد، ختنه شدند.
上帝再次與亞伯蘭立約
1亞伯蘭九十九歲那年，耶和華向他顯現說：「我是全能的上帝。你要遵行我的旨意，做純全無過的人。 2我要與你立約，我要使你子孫極其興旺。」 3亞伯蘭就俯伏在地，上帝又對他說： 4「我要與你立約，你必成為許多民族的始祖。 5以後你的名字不再叫亞伯蘭，要改為亞伯拉罕17·5 「亞伯拉罕」意思是「萬族之父」。，因為我要立你為萬族之父。 6我要使你的子孫極其興旺，許多民族和君王必從你而出。 7我要和你並你的子子孫孫立永恆的約，我要做你和你子孫的上帝。 8我要把你現在寄居的整個迦南賜給你和你的後裔永遠作產業，我也必做他們的上帝。」
9上帝又對亞伯拉罕說：「你和你的子孫世世代代都要遵守我的約。 10你們所有的男子都要受割禮，這是我與你和你的子孫所立的約，你們要遵守。 11你們都要割包皮，作為我與你們立約的記號。 12你們世世代代的男子在出生後的第八日都要接受割禮。在你家裡出生的和用錢從外族人那裡買來的奴僕也要受割禮。 13不論是在你家裡生的，還是你用錢買來的男子，都要接受割禮，這樣你們的肉體上就有我永恆之約的記號。 14任何沒有接受割禮的男子，要將他從民中剷除，因為他違背了我的約。」
15上帝對亞伯拉罕說：「你的妻子以後不要叫撒萊，她的名字要叫撒拉。 16我必賜福給她，讓她為你生一個兒子。她必成為萬族的母親，萬民的君王必從她而出。」 17亞伯拉罕就俯伏在地，笑了起來，心想：「我一百歲了，還能有孩子嗎？撒拉已經九十歲了，還能生養嗎？」 18亞伯拉罕對上帝說：「願以實瑪利蒙你賜福。」 19上帝說：「不，你妻子撒拉必為你生一個兒子，你要給他取名叫以撒，我必向他和他的後代堅守我的約，直到永遠。 20至於以實瑪利，我已聽見你的祈求，我必賜福給他，使他的後代極其興旺昌盛。他必做十二個族長的父親，我必使他成為大國。 21撒拉必在明年這時候給你生以撒，我必向他堅守我的約。」 22上帝說完以後，便離開亞伯拉罕上升而去。
23亞伯拉罕就在那天照著上帝的吩咐，為兒子以實瑪利和家中所有的男子，不論是在家中出生的，還是買回來的，都行了割禮。 24亞伯拉罕接受割禮的時候九十九歲。 25他的兒子以實瑪利接受割禮的時候十三歲。 26他們父子二人就在那天接受了割禮。 27亞伯拉罕家裡所有的男子，包括家中出生的和買回來的，都一起接受了割禮。
