عهد خدا با ابرام
1بعد از اين وقايع، خداوند در رويا به ابرام چنين گفت: «ای ابرام نترس، زيرا من همچون سپر از تو محافظت خواهم كرد و اجری بسيار عظيم به تو خواهم داد.»
2-3ابرام در پاسخ گفت: «خداوندا، تو می‌دانی كه من فرزندی ندارم تا وارثم شود و اختيار اموالم در دست اين العازار دمشقی است. پس اين اجر تو چه فايده‌ای برای من خواهد داشت؟ چون بعد از من غلام من كه در خانه‌ام متولد شده است، صاحب ثروتم خواهد شد.»
4خداوند به او فرمود: «اين غلام وارث تو نخواهد شد، زيرا تو خود پسری خواهی داشت و او وارث همه ثروتت خواهد شد.»
5خداوند شب هنگام ابرام را به بيرون خانه فرا خواند و به او فرمود: «ستارگان آسمان را بنگر و ببين آيا می‌توانی آنها را بشماری؟ نسل تو نيز چنين بی‌شمار خواهد بود.» 6آنگاه ابرام به خداوند اعتماد كرد و به همين سبب خداوند از او خشنود شده، او را پذيرفت.
7خدا به ابرام فرمود: «من همان خداوندی هستم كه تو را از شهر اور كلدانيان بيرون آوردم تا اين سرزمين را به تو دهم.»
8اما ابرام در پاسخ گفت: «خداوندا، چگونه مطمئن شوم كه تو اين سرزمين را به من خواهی داد؟»
9خداوند فرمود كه يک گوسالهٔ مادهٔ سه ساله، يک بز مادهٔ سه ساله، يک قوچ سه ساله، يک قمری و يک كبوتر بگيرد، 10آنها را سر بِبُرد، هر كدام را از بالا تا پايين دو نصف كند و پاره‌های هر كدام از آنها را در مقابل هم بگذارد؛ ولی پرنده‌ها را نصف نكند. ابرام چنين كرد 11و لاشخورهايی را كه بر اجساد حيوانات می‌نشستند، دور نمود.
12هنگام غروب، ابرام به خواب عميقی فرو رفت. در عالم خواب، تاريكی وحشتناكی او را احاطه كرد. 13در آن حال، خداوند به ابرام فرمود: «نسل تو مدت چهارصد سال در مملكت بيگانه‌ای بندگی خواهند كرد و مورد ظلم و ستم قرار خواهند گرفت. 14ولی من آن مملكت را تنبيه خواهم نمود و سرانجام نسل تو با اموال زياد از آنجا بيرون خواهند آمد. 15(تو نيز در كمال پيری در آرامش خواهی مُرد و دفن شده، به پدرانت خواهی پيوست.) 16آنها بعد از چهار نسل، به اين سرزمين باز خواهند گشت، زيرا شرارت قوم اموری كه در اينجا زندگی می‌كنند، هنوز به اوج خود نرسيده است.»
17وقتی آفتاب غروب كرد و هوا تاريک شد، تنوری پُر دود و مشعلی فروزان از وسط پاره‌های حيوانات گذشت. 18آن روز خداوند با ابرام عهد بست و فرمود: «من اين سرزمين را از مرز مصر تا رود فرات به نسل تو می‌بخشم، 19-21يعنی سرزمين اقوام قينی، قِنِزّی، قَدمونی، حيتّی، فِرزّی، رِفايی، اَموری، كَنعانی، جِرجاشی و يِبوسی را.»
上帝與亞伯蘭立約
1這些事以後，耶和華在異象中對亞伯蘭說：「亞伯蘭，你不用害怕，我是你的盾牌，我要大大賞賜你。」 2亞伯蘭說：「主耶和華啊，你要賜我什麼呢？我沒有兒子，繼承我家業的人是大馬士革人以利以謝。」 3亞伯蘭又說：「你沒有賜我兒子，我家中的僕人將繼承我的產業。」 4耶和華又對他說：「這人不會成為你的繼承人，你親生的兒子才是你的繼承人。」 5耶和華把亞伯蘭帶到外面，對他說：「你抬頭看看天空，數數繁星，你能數得盡嗎？你的後裔必這麼多。」 6亞伯蘭信耶和華，耶和華便算他為義人。
7耶和華又對他說：「我是耶和華，我帶你離開了迦勒底的吾珥，為要把這片土地賜給你。」 8亞伯蘭說：「主耶和華啊，我怎麼知道我會得到這片土地呢？」 9耶和華說：「你要給我預備三歲的母牛、母山羊和公綿羊各一頭，斑鳩和雛鴿各一隻。」 10亞伯蘭一一照辦，把牲畜都劈成兩半，一半對著一半地擺列，但沒有劈開雀鳥。 11有鷙鳥飛到那些屍體上，亞伯蘭趕走了牠們。
12太陽下山的時候，亞伯蘭睡得很沉，忽然有可怕的黑暗籠罩著他。 13耶和華對他說：「你要清楚知道，你的後裔必流落異鄉，被奴役、虐待四百年。 14但我必懲罰奴役他們的國家，之後他們必帶著大量的財物離開那裡。 15而你必享長壽，安然離世。 16到了第四代15·16 「代」希伯來文可能指人一生的年日。，你的子孫必重回此地，因為亞摩利人現在還沒有惡貫滿盈。」
17太陽下山後，大地黑暗，突然有冒煙的火爐和點著的火炬在肉塊中經過。 18就在那天，耶和華跟亞伯蘭立約，說：「我必將這片土地賜給你的後代，使他們得到從埃及河到幼發拉底河一帶的土地， 19就是基尼人、基尼洗人、甲摩尼人、 20赫人、比利洗人、利乏音人、 21亞摩利人、迦南人、革迦撒人和耶布斯人的土地。」
