دعوت خدا از ابرام
1خداوند به ابرام فرمود: «ولايت، خانه پدری و خويشاوندان خود را رها كن و به سرزمينی كه من تو را بدانجا هدايت خواهم نمود برو. 2من تو را پدر امت بزرگی می‌گردانم. تو را بركت می‌دهم و نامت را بزرگ می‌سازم و تو مايه بركت خواهی بود. 3آنانی را كه به تو خوبی كنند بركت می‌دهم، و آنانی را كه به تو بدی نمايند لعنت می‌كنم. همه مردم دنيا از تو بركت خواهند يافت.»
4پس ابرام طبق دستور خداوند، روانه شد و لوط نيز همراه او رفت. ابرام هفتاد و پنج ساله بود كه حران را ترک گفت. 5او همسرش سارای و برادرزاده‌اش لوط، غلامان و تمامی دارايی خود را كه در حران به دست آورده بود، برداشت و به كنعان كوچ كرد. 6وقتی به كنعان رسيدند، در كنار بلوطِ موره واقع در شكيم خيمه زدند. در آن زمان كنعانی‌ها در آن سرزمين ساكن بودند، 7اما خداوند بر ابرام ظاهر شده، فرمود: «من اين سرزمين را به نسل تو خواهم بخشيد.» پس ابرام در آنجا قربانگاهی برای خداوند كه بر او ظاهر شده بود، بنا كرد.
8سپس از آنجا كوچ كرده، به سرزمين كوهستانی كه از طرف غرب به بيت‌ئيل و از طرف شرق به عای ختم می‌شد، رفت. ابرام در آن محل خيمه زد و قربانگاهی برای خداوند بنا كرده، او را پرستش نمود. 9بدين طريق ابرام با توقفهای پی‌درپی به سمت جنوبِ كنعان كوچ كرد.
ابرام در مصر
10ولی در آن سرزمين قحطی شد، پس ابرام به مصر رفت تا در آنجا زندگی كند. 11-13وقتی به مرز سرزمين مصر رسيد به سارای گفت: «تو زن زيبايی هستی و اگر مردم مصر بفهمند كه من شوهر تو هستم، برای تصاحب تو، مرا خواهند كُشت؛ اما اگر بگويی خواهر من هستی، به خاطر تو با من به مهربانی رفتار خواهند كرد و جانم در امان خواهد بود.» 14وقتی وارد مصر شدند، مردم آنجا ديدند كه سارای زن زيبايی است. 15عده‌ای از درباريانِ فرعون، سارای را ديدند و در حضور فرعون از زيبايی او بسيار تعريف كردند. فرعون دستور داد تا او را به قصرش ببرند. 16آنگاه فرعون به خاطر سارای، هدايای فراوانی از قبيل گوسفند و گاو و شتر و الاغ و غلامان و كنيزان به ابرام بخشيد.
17اما خداوند، فرعون و تمام افراد قصر او را به بلای سختی مبتلا كرد، زيرا سارای، زن ابرام را به قصر خود برده بود. 18فرعونْ ابرام را به نزد خود فرا خواند و به او گفت: «اين چه كاری بود كه با من كردی؟ چرا به من نگفتی كه سارای زن توست؟ 19چرا او را خواهر خود معرفی كردی تا او را به زنی بگيرم؟ حال او را بردار و از اينجا برو.»
20آنگاه فرعون به مأموران خود دستور داد تا ابرام و همسرش را با نوكران و كنيزان و هر آنچه داشتند روانه كنند.
Ang Pagtawag sa Dios kang Abram
1Unya, miingon ang Ginoo kang Abram, “Biyai ang imong nasod, ang imong mga kaparyentehan, ug ang panimalay sa imong amahan, ug adto sa dapit nga ipakita ko kanimo. 2Himuon ko ang imong mga kaliwat nga usa ka bantogan nga nasod. Panalanginan ko ikaw ug mahimong bantogan ang imong ngalan. Pinaagi kanimo, daghan ang makadawat sa panalangin. 3Panalanginan ko ang nagapanalangin kanimo. Apan tunglohon ko ang nagatunglo kanimo. Pinaagi kanimo, panalanginan ko ang tanang katawhan sa kalibotan.”
4-5Busa mibiya si Abram sa Haran ug miadto sa Canaan, sumala sa giingon sa Ginoo kaniya. Nagaedad niadto si Abram ug 75 ka tuig. Miuban kaniya ang iyang pag-umangkon nga si Lot. Gidala usab niya ang iyang asawa nga si Sarai ug ang tanan nilang mga kabtangan ug mga sulugoon nga natigom nila sa Haran.
6Pag-abot nila sa Canaan, mipadayon sila hangtod nga nakaabot sila sa dakong kahoy12:6 dakong kahoy: posible, oak tree. Tingali balaan kini nga kahoy ngadto kanila. sa More didto sa Shekem. (Niadtong panahona didto pa nagapuyo ang mga Canaanhon.) 7Unya nagapakita ang Ginoo kang Abram ug miingon kaniya, “Ihatag ko sa imong mga kaliwat12:7 mga kaliwat: Ang Hebreo niini singular, apan pwede usab nga plural ang kahulogan niini. Sa English gitawag kini nga collective noun. kining yutaa.” Busa nagabuhat si Abram ug halaran alang sa Ginoo nga mipakita kaniya. 8Gikan didto, mibalhin sila sa kabungtoran sa sidlakang12:8 sidlakang: sa English, east. bahin sa Betel, ug didto nagapatindog sila ug tolda, sa tunga-tunga sa Betel ug Ai, Ang Betel anaa sa kasadpan12:8 kasadpan: sa English, west. ug ang Ai sa sidlakan. Nagbuhat usab didto si Abram ug halaran ug misimba sa Ginoo. 9Wala madugay namalhin na usab sila. Nagpadayon sila sa paglakaw paingon sa Negev.
Miadto si Abram sa Ehipto
10Unya, miabot ang dakong kagutom sa Canaan, busa miadto si Abram sa Ehipto aron didto lang una mopuyo. 11Sa nagakaduol na sila sa Ehipto, miingon si Abram sa iyang asawa, “Sarai, maanyag ka nga babaye. 12Kon makita ka sa mga Ehiptohanon moingon sila, ‘Iya kining asawa.’ Unya, patyon nila ako ug ikaw dili. 13Busa ingna sila nga managsoon kita aron dili nila ako patyon ug hatagan nila akog maayong pagtagad tungod kanimo.”
14Busa pag-abot nila sa Ehipto, nakita tuod sa mga Ehiptohanon nga labihan gayod kaanyag ni Sarai. 15Ug sa dihang nakita siya sa mga opisyal sa hari,12:15 hari: sa Hebreo, Faraon. Mao usab sa bersikulo 17, 18, 20. gisuginlan nila ang hari kon unsa siya katahom. Busa gidala si Sarai didto sa palasyo. 16Tungod kang Sarai, maayo gayod ang pagtagad sa hari kang Abram ug gihatagan pa siya ug mga karnero, kanding, baka, asno, kamelyo, ug mga sulugoon nga lalaki ug babaye.
17Apan gihatagan sa Ginoo ug mangilngig nga sakit ang hari ug ang iyang mga sakop sa palasyo tungod kang Sarai. 18Sa dihang nasayran sa hari ang hinungdan, gipatawag niya si Abram ug gipangutana, “Unsa kining gibuhat mo kanako? Nganong wala ka magsulti nga asawa mo diay siya? 19Nganong miingon ka nga managsoon kamo? Gikuha ko hinuon siya aron mahimong asawa. Ania ang imong asawa, kuhaa siya ug panglakaw na kamo!” 20Unya gimandoan sa hari ang iyang mga tawo nga papahawaon sila. Busa gipabiya nila si Abram niadtong dapita uban sa iyang asawa, dala ang tanan niyang kabtangan.
