نابودی محصولات و ماتم مردم
1اين پيام از جانب خداوند به يوئيل پسر فتوئيل رسيد:
2ای مردان سالخوردهٔ اسرائيل بشنويد! ای ساكنان زمين گوش فرا دهيد! آيا در تمام عمرتان، يا در سراسر تاريختان هرگز چنين چيزی واقع شده است؟ 3در سالهای آينده اين را برای فرزندانتان نقل كنيد. اين داستان هولناک را سينه به سينه به نسلهای بعدی تعريف كنيد. 4ملخها دسته‌دسته خواهند آمد و محصول شما را تمام خواهند خورد.
5ای مستان، بيدار شويد و زاری كنيد، چون هر چه انگور بوده خراب شده و هر چه شراب داشتيد از بين رفته است! 6لشكر بزرگی از ملخ، تمام سرزمين اسرائيل را پوشانده است. آنقدر زيادند كه نمی‌توان آنها را شمرد. دندانهايشان مانند دندان شير تيز است! 7تاكستان مرا از بين برده‌اند و پوست درختان انجير را كنده، شاخه‌ها و تنه‌های آنها را سفيد و لخت باقی گذاشته‌اند.
8همچون دختر جوانی كه نامزدش مرده باشد، گريه و زاری نماييد. 9غله و شرابی كه می‌بايست به خانهٔ خداوند تقديم شود، از بين رفته است. كاهنان كه خدمتگزاران خداوند هستند، ماتم گرفته‌اند. 10در مزرعه‌ها محصولی باقی نمانده، غله و انگور و روغن زيتون از بين رفته و همه جا را غم و غصه فرا گرفته است.
11ای كشاورزان، گريه كنيد و ای باغبانان، زاری نماييد؛ زيرا محصولات گندم و جو از ميان رفته است. 12درختان انگور خشک شده، و درختان انجير و انار، خرما و سيب، و تمام درختان ديگر نابود شده است. شادی از انسان رخت بربسته است.
13ای كاهنان، لباس ماتم بپوشيد. ای خدمتگزاران خدای من، تمام شب در برابر قربانگاه گريه كنيد، چون ديگر غله و شرابی نمانده تا به خانهٔ خدايتان هديه كنيد. 14روزه را اعلام كنيد و خبر دهيد كه مردم جمع شوند. ريش‌سفيدان همراه با تمام قوم در خانهٔ خداوند، خدای خود جمع شوند و آنجا در حضور او گريه و ناله كنند.
15وای بر ما، چون روز هولناک مجازات نزديک می‌شود. نابودی از جانب خدای قادر مطلق فرا رسيده است! 16خوراكمان در برابر چشمانمان ناپديد می‌شود و تمامی شاديها و خوشيها در خانهٔ خدای ما به پايان می‌رسد. 17بذر در زمين پوسيده می‌شود. انبارها و سيلوها خالی شده‌اند. غله در مزرعه‌ها تلف شده است. 18گاوان چون چراگاهی ندارند سرگردانند و از گرسنگی می‌نالند و گوسفندان تلف می‌شوند.
19ای خداوند، ما را ياری فرما! زيرا گرما و خشكسالی چراگاهها را خشكانيده و تمام درختان را سوزانيده است. 20حتی حيوانات وحشی هم برای كمک به سوی تو فرياد برمی‌آورند، چون آبی برای خوردن ندارند. نهرهای كوهستانها خشک شده و چراگاهها زير آفتاب به کلی سوخته‌اند.
1پەیامی یەزدان کە بۆ یۆئێلی کوڕی پەتوئێل هات:
هێرشی کوللە
2ئەی پیران، گوێ لەمە بگرن،
ئەی هەموو دانیشتووانی خاکەکە، گوێ شل بکەن.
ئایا ئەمە لە سەردەمی ئێوە
یان لە سەردەمی باوباپیرانتان ڕوویداوە؟
3ئەمە بۆ کوڕەکانتان بگێڕنەوە،
کوڕەکانیشتان بۆ کوڕەکانیان،
کوڕەکانیشیان بۆ نەوەی دوای خۆیان.
4ئەوەی لەبەر کوللەی قرتێنەر مایەوە
کوللەی گەورە لووشیان دا،
ئەوەی لەبەر کوللەی گەورە مایەوە
پێکوڕە لووشیان دا،
ئەوەش کە لەبەر پێکوڕە مایەوە
وردە کوللەی لووشیان دا.
5ئەی سەرخۆشەکان، بەئاگا بێن و بگریێن!
ئەی هەموو ئەوانەی شەراب دەخۆنەوە،
واوەیلا بۆ شەرابی شیرین بکەن،
چونکە لە دەمتان بڕاوە.
6نەتەوەیەک پەلاماری خاکەکەمی دا،
بەهێز و بێشومارە،
ددانەکانی ددانی نەڕە شێرە و
کەڵبەی شێرە مێی هەیە.
7دار مێوەکەمی وێران کردووە و
دار هەنجیرەکەمی تێکشکاندووە،
توێکڵەکەی داتاشیوە و فڕێیداوە،
لقەکانی سپی بوونەوە.
8شین بگێڕە وەک پاکیزەیەکی جلوبەرگی گوش1:8 لە کاتی ماتەمگێڕان و تۆبەکردندا جلوبەرگی لە گوش دروستکراویان لەبەرکردووە کە ئەزیەتی پێستیانی داوە. پۆشیو،
بۆ مێردی گەنجییەتی کە نەماوە.
9پێشکەشکراوی دانەوێڵە و شەراب
لە ماڵی یەزدان بڕایەوە،
کاهینەکان دەلاوێننەوە،
ئەوانەی خزمەتکاری یەزدانن.
10کێڵگەکان وێران بوون،
خاک شیوەنی گێڕا،
چونکە دانەوێڵە فەوتا،
شەرابی نوێ نەما،
ڕۆن لە هیزە بڕا.
11ئەی جوتیارەکان، نائومێد بن،
ڕەزەوانەکان، واوەیلا بکەن،
بۆ گەنم و جۆ،
چونکە دروێنەی کێڵگە لەناوچوو.
12دار مێو وشک هەڵگەڕا و
دار هەنجیر سیس بوو،
دار هەنار و خورما و سێو،
هەموو درەختەکانی کێڵگە وشک هەڵگەڕان.
بە دڵنیاییەوە شادی و خۆشی بۆ گەل نەما.
بانگەوازی تۆبەکردن
13ئەی کاهینەکان، گوش بپۆشن و بلاوێننەوە،
ئەی خزمەتکارانی قوربانگا، واوەیلا بکەن.
ئەی خزمەتکارانی خوداکەم،
وەرن و شەو بە بەرگی ماتەمەوە بمێننەوە،
چونکە پێشکەشکراوی دانەوێڵە و شەراب
لە ماڵی خوداتان ڕاگیراوە.
14ڕۆژووگرتنێک ڕابگەیەنن،
بۆ کۆبوونەوەیەکی پیرۆز بانگیان بکەن،
پیران کۆبکەنەوە،
هەموو دانیشتووانی خاکەکەش
بێنە ماڵی یەزدانی پەروەردگارتان،
هاوار بکەن بۆ یەزدان.
15ئای بۆ ئەو ڕۆژە!
چونکە ڕۆژی یەزدان1:15 لێرەدا مەبەست لە ڕووداوێکە کە دەبێتە سزای ئیسرائیل لەلایەن خوداوە لەسەر ستەمکاری و خراپەکارییان. نزیک بووەتەوە،
وەک وێرانبوون لەلایەن خودای هەرە بەتواناوە دێت.
16ئایا لەبەرچاومان خواردن نەبڕاوە؟
ئایا لە ماڵی خودامان خۆشی و شادی ماوە؟
17تۆوی دانەوێڵەکان
لەژێر باڕستی خاکدا ڕزین،
کۆگاکان چۆڵ کران،
ئەمبارەکان وێران کران،
چونکە دانەوێڵە وشک بوو.
18ماڵاتەکان چۆن دەناڵێنن!
مێگەلەکان بەڕەڵا بوون،
چونکە لەوەڕگایان نییە،
تەنانەت ڕانە مەڕەکانیش ماندوون.
19ئەی یەزدان، هاوار بۆ تۆ دەکەم،
چونکە ئاگر لەوەڕگاکانی دەشتودەری خوارد،
گڕێک هەموو درەختەکانی کێڵگەی سووتاند.
20تەنانەت ئاژەڵە کێوییەکانیش چاویان لە دەستی تۆیە،
چونکە جۆگەلە ئاوەکان وشکیان کردووە و
ئاگر لەوەڕگاکانی دەشتودەری خواردووە.
