1در دوران سلطنت يوتام و آحاز و حزقيا، پادشاهان يهودا، خداوند اين پيام را دربارهٔ اورشليم و سامره، به صورت رؤيا به ميكاه مورشتی داد.
مجازات سامره و اورشليم
2ای تمام قومها بشنويد! ای همهٔ ساكنان زمين گوش دهيد! خداوند از خانه مقدس خود بر ضد شما شهادت می‌دهد.
3اينک خداوند تخت فرمانروايی خود را در آسمان ترک نموده و از فراز كوهها به زمين می‌آيد. 4كوهها در زير پاهايش مثل موم آب می‌شوند و مانند سيل از بلنديها به دره سرازير می‌گردند.
5تمام اينها به سبب گناهان مردم اسرائيل و يهودا اتفاق می‌افتد. بت‌پرستی و ظلم سامره و اورشليم را كه پايتختهای اسرائيل و يهودا هستند، پر ساخته است.
6خداوند می‌فرمايد: «شهر سامره را به صورت توده‌ای از خاک درمی‌آورم؛ آن را چنان شيار می‌كنم كه بتوان برای كشت انگور از آن استفاده كرد. حصار و قلعه‌های آن را خراب نموده، سنگهايش را به دره می‌ريزم تا بنيادش نمايان شود. 7تمام بتهايش خرد خواهند شد و بتكده‌های آراستهٔ آن كه از هدايای بت‌پرستان ساخته شده به آتش كشيده خواهند شد.»
گريه و ماتم
8من گريه می‌كنم و ماتم می‌گيرم، مثل شغال زوزه می‌كشم و مانند جغد شيون می‌كنم. از غصه و سرافكندگی با پای برهنه و تن عريان راه می‌روم، 9چون زخم قوم من عميقتر از آنست كه شفا يابد. خداوند نزديک دروازه‌های اورشليم آماده ايستاده است تا قوم مرا مجازات كند.
10اين را به شهر جت1:10 در اصل عبری در آيات 10 الی 15 بازی با کلمات ديده می‌شود، و بين اسم هر شهر و مطلبی که در مورد آن شهر آمده رابطه‌ای وجود دارد: «جت» به معنی «گفتن» است، «بيت‌عفره» به معنی «خانهٔ خاک»، «شافير» به معنی «زيبا»، «صعنان» به معنی «بيرون آمدن»، «بيت‌ايصل» به معنی «خانهٔ پهلويی»، «ماروت» به معنی «تلخی»، «لاکيش» به معنی «گروه (اسبان)»، «مورشت جت» به معنی «عروس جت»، «اکزیب» به معنی «فريب»، «مريشه» به معنی «مسلط». نگوييد و مگذاريد اهالی آنجا گريهٔ شما را بشنوند! ای ساكنان بيت‌عفره از شدت درد و شرمندگی در خاک بغلتيد! 11مردم شافير عريان و سرافكنده به اسارت برده می‌شوند. اهالی صعنان جرأت نمی‌كنند از خانه‌هايشان بيرون بيايند. وقتی صدای ماتم مردم بيت‌ايصل را بشنويد، بدانيد كه در آنجا پناهگاهی نيست. 12ساكنان ماروت بی‌جهت در انتظار روزهای بهتری هستند، چون خداوند بر ضد اورشليم برخاسته و تلخی و مرارت در انتظار ايشان است.
13ای مردم لاكيش بشتابيد! بر سريعترين عرابه‌های خود سوار شده، فرار كنيد، چون شما اولين شهر يهودا بوديد كه گناه بت‌پرستی اسرائيل را دنبال كرديد و برای ساير شهرها سرمشق شديد.
14ای مردم يهودا، با شهر مورشت جت خداحافظی كنيد، زيرا اميدی برای نجات آن نيست. شهر اكزيب پادشاهان اسرائيل را فريفته است. 15ای مردم مريشه، دشمنانتان بر شما مسلط خواهند شد و بزرگان اسرائيل به غار عدولام پناه خواهند برد.
16برای بچه‌های خود گريه كنيد، چون آنها را از آغوشتان خواهند ربود و ديگر هرگز آنها را نخواهيد ديد. از غصه سرهای خود را بتراشيد، زيرا فرزندان عزيزتان را به سرزمينهای دور دست به اسارت خواهند برد.
1The word of the Lord that came to Micah of Moresheth during the reigns of Jotham, Ahaz and Hezekiah, kings of Judah—the vision he saw concerning Samaria and Jerusalem.
2Hear, you peoples, all of you,
listen, earth and all who live in it,
that the Sovereign Lord may bear witness against you,
the Lord from his holy temple.
Judgment Against Samaria and Jerusalem
3Look! The Lord is coming from his dwelling place;
he comes down and treads on the heights of the earth.
4The mountains melt beneath him
and the valleys split apart,
like wax before the fire,
like water rushing down a slope.
5All this is because of Jacob’s transgression,
because of the sins of the people of Israel.
What is Jacob’s transgression?
Is it not Samaria?
What is Judah’s high place?
Is it not Jerusalem?
6“Therefore I will make Samaria a heap of rubble,
a place for planting vineyards.
I will pour her stones into the valley
and lay bare her foundations.
7All her idols will be broken to pieces;
all her temple gifts will be burned with fire;
I will destroy all her images.
Since she gathered her gifts from the wages of prostitutes,
as the wages of prostitutes they will again be used.”
Weeping and Mourning
8Because of this I will weep and wail;
I will go about barefoot and naked.
I will howl like a jackal
and moan like an owl.
9For Samaria’s plague is incurable;
it has spread to Judah.
It has reached the very gate of my people,
even to Jerusalem itself.
10Tell it not in Gath1:10 Gath sounds like the Hebrew for tell.;
weep not at all.
In Beth Ophrah1:10 Beth Ophrah means house of dust.
roll in the dust.
11Pass by naked and in shame,
you who live in Shaphir.1:11 Shaphir means pleasant.
Those who live in Zaanan1:11 Zaanan sounds like the Hebrew for come out.
will not come out.
Beth Ezel is in mourning;
it no longer protects you.
12Those who live in Maroth1:12 Maroth sounds like the Hebrew for bitter. writhe in pain,
waiting for relief,
because disaster has come from the Lord,
even to the gate of Jerusalem.
13You who live in Lachish,
harness fast horses to the chariot.
You are where the sin of Daughter Zion began,
for the transgressions of Israel were found in you.
14Therefore you will give parting gifts
to Moresheth Gath.
The town of Akzib1:14 Akzib means deception. will prove deceptive
to the kings of Israel.
15I will bring a conqueror against you
who live in Mareshah.1:15 Mareshah sounds like the Hebrew for conqueror.
The nobles of Israel
will flee to Adullam.
16Shave your head in mourning
for the children in whom you delight;
make yourself as bald as the vulture,
for they will go from you into exile.
